Η προσφώνηση του ΑρχιεπισκόπουΚύπρου προς τη Γενική Συνέλευση του Σ.Ε.Μ.Α (29 Νοεμβρίου 2011)
"Με αισθήματα πολλής χαράςαπευθυνόμαστε σήμερα προς τη 10η Γενική Συνέλευση του Συμβουλίου ΕκκλησιώνΜέσης Ανατολής.
Η Εκκλησία της Κύπρου, και εμείς οίδιος προσωπικά, μετά πολλής ευχαριστήσεως καλωσορίζουμε στη νήσό μας τουςτιμίους Εκπροσώπους -κληρικούς και λαϊκούς- των διαφόρωνΕκκλησιών-μελών του Συμβουλίου Εκκλησιών Μέσης Ανατολής. Ευχαριστούμε καικαλωσορίζουμε όλους Εσάς, οι οποίοι οδηγούμενοι από το αληθές πνεύμα τηςχριστιανικής αγάπης, ανταποκριθήκετε στην πρόσκληση και ήλθετε εδώ, ώστε όλοιμαζί να ανταλλάξουμε απόψεις και να δώσουμε απαντήσεις στα πολλά και σοβαράπροβλήματα, που μας απασχολούν.
Τριανταεπτά χρόνια μετά την ενακτήριαΣυνέλευση του Συμβουλίου Εκκλησιών Μέσης Ανατολής στην Κύπρο, με πρωτεργάτη τοναείμνηστο Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ’, η Εκκλησία της Κύπρου, έχει την ξεχωριστήτιμή να φιλοξενήσει τη 10η Γενική Συνέλευση. Είμαστε βέβαιοι ότι και αυτή ηΣυνέλευση, όπως και η ενακτήρια, θα αποτελέσει ορόσημο για το μέλλον και τηνιστορία του Συμβουλίου, και για την περαιτέρω εξέλιξη του ΟικουμενικούΚινήματος στην ευρύτερη περιοχή μας.
Η εδώ παρουσία όλων Σας τονίζει,άλλωστε, και επιμαρτυρεί, τη μεγάλη σημασία και σπουδαιότητα, που έχει ησημερινή Γενική Συνέλευση του Συμβουλίου Εκκλησιών Μέσης Ανατολής. Μέσα στηνκρισιμότητα των καιρών που διερχόμαστε, κατά τους οποίους γινόμαστε μάρτυρεςπράξεων βίας, Θρησκευτικού φανατισμού, μισαλλοδοξίας και Θρησκευτικώνδιακρίσεων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βορείου Αφρικής, ηΓενική αυτή Συνέλευση προκαλεί το άμεσο ενδιαφέρον και την προσοχή όλων τωνΧριστιανών της ευαίσθητης περιοχής μας. Πρέπει, επομένως, ως ΘρησκευτικοίΗγέτες να αφουγκραστούμε τα μηνύματα των λαών μας για Ελευθερία, Δημοκρατία καιαξιοπρέπεια, έναντι σε καθεστώτα, τα οποία στην αγωνία τους να έπιβιώσουν,σκορπούν τον τρόμο, τη βία και το θάνατο στους λαούς τους.
Έχουμε την ισχυρή άποψη ότι επέστη ηώρα, ώστε όλοι μαζί -όλες οι Εκκλησίες της Μέσης Ανατολής- να ενώσουμε τιςδυνάμεις μας και να εργαστούμε συνειδητά, προς επίλυση των πολλών, διαφόρων καισοβαρών προβλημάτων, που υπάρχουν στην περιοχή μας, κυρίως δε προς επικράτησητης ειρήνης ανάμεσα στις χώρες και στους λαούς μας.
Η ευθύνη μας να εργαζόμαστε για τηνειρήνη, είναι πρωτίστως απόρροια της ευθύνης μας έναντι του Θεού, καθώς όλοι οιάνθρωποι δημιουργήθηκαν κατ’ εικόνα Του. Η έννοια, εξάλλου, της ειρήνης είναιταυτισμένη με την παρουσία του Θεού άνάμεσα στους άνθρώπους και δενπεριορίζεται απλά σε μία λέξη, που υποδηλώνει την απουσία του πολέμου. Έχει,λοιπόν, ένα βαθύτερο νόημα και αυτό γίνεται φανερό από την πρώτη ήδηστιγμή της παρουσίας του Σωτήρος στη γη, μέσα και από το ελπιδοφόρο μήνυμα τωνΑγγέλων, που μεταφέρουν σ’ ολόκληρη την ανθρωπότητα το «Δόξα εν υψίστοις Θεώ καιεπί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία».
Οι εξελίξεις στην περιοχή μας τρέχουνκι εμείς δεν μπορούμε να ειμαστε απλοί παρατηρητές σ’αυτά που συμβαίνουν γύρωμας, ούτε πάλι να ακουλουθούμε τα γεγονότα. Ευθύνη μας είναι να συμβαδίζουμε μετις εξελίξεις και στο βαθμό που είναι δυνατόν να τις διαμορφώνουμε για το καλό,την πρόοδο και την ευημερία των λαών μας. Αυτό επιβάλλει, άλλωστε, το χρέος μαςέναντι στις μελλοντικές γενιές και στα παιδιά μας, στα οποία πρέπει ναεξασφαλίσουμε το δικαίωμα να ζήσουν σ’ένα καλύτερο, ασφαλέστερο και πιοειρηνικό κόσμο, σε τοπικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.
Όπως γίνεται αντιληπτό, για ναμπορέσουμε, ως Συμβούλιο Εκκλησιών Μέσης Ανατολής, να ασκήσουμε το ρόλο μας καινα καταθέσουμε την ενεργό συμβολή μας, με στόχο ένα καλύτερο και ευτυχέστεροκόσμο στην περιοχή μας, χωρίς πολέμους και αιματοχυσίες, θα πρέπει να σκύψουμεμε χριστιανική αγάπη και, μέσα σε πνεύμα καλής θέλησης και αλληλοκατανόησης,και πέραν από απλές ρητορικές εκφράσεις, να δούμε τα προβλήματα που μας απασχολούν,να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες και τις προκλήσεις, να δώσουμε απαντήσεις, ναπάρουμε αποφάσεις και να επιτύχουμε την επίλυσή τους. Τούτη είναι η στιγμή,κατά την οποία ενσαρκώνουμε τα λόγια μας και τις αξίες μας σε πράξεις και έργα,που θα συμβάλουν στην καλλιέργεια της ειρήνης στην περιοχή.
Πρωτίστως, επισημαίνουμε την ανάγκηανασυγκρότησης του Συμβουλίου Εκκλησιών Μέσης Ανατολής, ώστε τούτο να καταστείπιο αποτελεσματικό στις ενέργειες και αποφάσεις του. Αναμφίβολα, υπήρξαν –καιυπάρχουν- οικονομικές δυσκολίες, που πρέπει να επιλυθούν, λαμβανομένης,βεβαίως, υπόψη και της σημερινής δύσκολης οικονομικής κατάστασης, που υπάρχειπαγκόσμια. Αδυναμίες, όμως, παρατηρήθηκαν και στη λειτουργία της Γραμματείαςτου Συμβουλίου, με αποτέλεσμα να υπάρχει έλλειψη συντονισμού και αρμονικήςσυνεργασίας των Εκκλησιών–μελών του. Όλα αυτά, θα πρέπει να επιλυθούν, άλλως τοΣυμβούλιο Εκκλησιών Μέσης Ανατολής δεν θα ημπορεί να ανταποκριθεί στους υψηλούςσκοπούς της σύστασης και λειτουργίας του.
Παράλληλα, το Συμβούλιο Εκκλησιών ΜέσηςΑνατολής θα πρέπει να δημιουργήσει τις κατάλληλες εκείνες δομές καιπρογράμματα, μέσα από τα οποία οι Εκπρόσωποι των Εκκλησιών της Μέσης Ανατολής,θα μπορούν να συναντώνται, να συζητούν, και να αναζητούν απαντήσεις στα πολλάκαι σημαντικά θέματα, που σχετίζονται με τη Χριστιανική παρουσία στη ΜέσηΑνατολή. Ωστόσο, η δέσμευσή μας για μεγαλύτερη και καλύτερη κατανόηση καιδιάλογο, δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο ανάμεσα στους Χριστιανούς. Είναι,επίσης, ευθύνη μας, να αναπτύξουμε αρμονικές και φιλικές σχέσεις μεταξύ τωνΧριστιανών, των Μουσουλμάνων και των Εβραίων. Κατά συνέπεια, θα πρέπει ναεπαναβεβαιώσουμε τις κοινές αξίες της αγάπης, του αμοιβαίου σεβασμού και τηςαλληλοκατανόησης, όπως αυτά τόσο εύστοχα και ωραία καταγράφονται στην Αγία Γραφή:«Αγαπώμεν αλλήλους, ότι η αγάπη εκ του θεού εστι, και πας ο αγαπών εκ του Θεούγεγέννηται και γινώσκει τον Θεόν. ο μη αγαπών ουκ έγνω τον Θεόν, ότι ο θεόςαγάπη εστίν» (Α’, Ιω. δ’, 7). Το άνοιγμα, λοιπόν, Διαθρησκειακού Διαλόγου θαεπιτρέψει στο Συμβούλιο Εκκλησιών Μέσης Ανατολής να γίνει ο καταλύτης τωνεξελίξεων στη Μέση Ανατολή.
Επιθυμούμε, επ’ ευκαιρία, να εκφράσουμετη βαθιά μας εκτίμηση προς το μέχρι σήμερα σημαντικό έργο και τη μεγάληπροσφορά του Συμβουλίου όχι μόνο προς τους Χριστιανούς, αλλά γενικότερα καιπρος τους λαούς και τις χώρες της περιοχής μας. Αναμφίβολα, όμως, απομένουνπολλά ακόμη να γίνουν.
Επαναλαμβάνουμε, ότι η σημερινή ΓενικήΣυνέλευση του Συμβουλίου Εκκλησιών Μέσης Ανατολής συνέρχεται σε πολύ δύσκολεςκαι κρίσιμες στιγμές για την περιοχή μας. Τις ζούμε και τις βιώνουμε όλοι.Ιδιαίτερα επισημαίνουμε τα θλιβερά φαινόμενα της έξαρσης του θρησκευτικούφανατισμού και της σημαντικής καταπάτησης των θρησκευτικών ελευθεριών.
Λυπούμαστε να πούμε ότι, δυστυχώς, καιστο κατεχόμενο για τριανταεπτά σχεδόν τώρα χρόνια, από τα τουρκικά στρατεύματαεισβολής, βόρειο τμήμα της νήσου μας, βασικά Ανθρώπινα Δικαιώματα παραβιάζονταικαθημερινά και η Θρησκευτική Ελευθερία δεν γίνεται σεβαστή. Έκτοτε, και σ’ όλααυτά τα χρόνια από το 1974, μέχρι σήμερα, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα νατελέσουμε τα θρησκευτικά μας καθήκοντα η να προστατεύσουμε και να συντηρήσουμετις από αιώνων αρχαίες εκκλησίες και μοναστήρια μας, που είτε συλήθησαν, είτεκατεστράφησαν, είτε μετετράπησαν άλλα σε μουσουλμανικά τεμένη, άλλα σε κέντραδιασκέδασης και άλλα σε μάνδρες προβάτων, η στάβλους αλόγων ζώων.
Αναφέρουμε, σχετικά, ότι ως ΕκκλησίαΚύπρου γνωρίζουμε, ότι μόνο μέσα από τον ειλικρινή και ανοικτό διάλογο με τουςΤουρκοκύπριους, θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τις διαφορές μας και ναοικοδομήσουμε εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Αρκεί να τονίσουμε ότι το Κυπριακόπρόβλημα ουδέποτε υπήρξε πρόβλημα θρησκευτικό, καθώς ζούσαμε ειρηνικά καιαρμονικά, Ελληνοκύπριοι Χριστιανοί και Τουρκοκύπριοι Μουσουλμάνοι. Επομένως, οδιάλογος με τους Τουρκοκύπριους μουσουλμάνους στην ίδια μας την πατρίδα είναιυπαρξιακής σημασίας.
Τονίζουμε για άλλη μια φορά ότι στουςκρίσιμους αυτούς καιρούς, τους οποίους διερχόμαστε, χρειάζεται, αλλά καιαπαιτείται η αγαστή και αρμονική συνεργασία όλων των Χριστιανών και όλων τωνΕκκλησιών της περιοχής. Στην προσπάθεια αυτή καλείται και η σημερινή ΓενικήΣυνέλευση του Συμβουλίου Εκκλησιών Μέσης Ανατολής, ξεπερνώντας τα υπάρχονταεσωτερικά προβλήματα και τις άλλες δυσκολίες, να καταθέσει τη συμβολή της.
Ολοκληρώνοντας, θα θέλαμε να τονίσουμεότι η διαδικασία ειρήνευσης είναι θέμα ατομικής και θεσμικής επιλογής. Η δύναμηείτε να αυξήσουμε τον πόνο, στον οποίο υπόκειται ο κόσμο μας, είτε νασυμβάλουμε προς την επούλωση των πληγών του, είναι στο χέρι μας. Για άλλη μιαφορά, τονίζουμε ότι είναι θέμα επιλογής. Σήμερα, ακολουθώντας τις προτροπές τηςΑγίας Γραφής: «Τεκνία μου, μη αγαπώμεν λόγω μηδέ τη γλώσση, αλλ’ εν έργω καιαληθεία» (Α’ Ιω. γ’, 18), βρισκόμαστε εδώ γιατί έχουμε κάνει τις επιλογές μας:Έχουμε θέσει την ειρήνη πάνω από τον πόλεμο, την ελπίδα πάνω από την απελπισία,και την αγάπη πάνω από το μίσος.
Με αυτές τις γενικές σκέψεις,χαιρετίζουμε τις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης και ευχόμαστε εκ μέσης καρδίαςευόδωση των προσπαθειών μας, ώστε σύντομα το πνεύμα της χριστιανικής αγάπης καιτης χριστιανικής ειρήνης να εδραιωθεί στις χώρες και στους λαούς μας. Ολόθυμη,ακόμη, είναι η δέησή μας προς τον Αρχιποίμενα Χριστό, όπως έλθει η μέρα, κατάτην οποία θα πραγματοποιηθεί ο διακαής πόθος Του, «ίνα πάντες εν ώσι» (Ιω. ιζ ,21) και θα εκπληρωθεί η αψευδής προφητεία Του «και γενήσεται μία ποίμνη, ειςποιμήν» (Ιω. ι , 16).
+ Ο ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
+ Ο ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
29Νοεμβρίου 2011".
Δείτε και:
