ΑποστολικόΑνάγνωσμα: Εβρ. α΄10 – β΄3
ΕυαγγελικόΑνάγνωσμα: Μάρκ. β΄1 – 12
«Ιδών δε ο Ιησούς την πίστιν αυτών λέγει τω παραλυτικώ· τέκνοναφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου» (Μάρκ. β΄ 5).
Πολλά,παρήγορα και ενθαρρυντικά τα μηνύματα του σημερινού Ευαγγελίου. Μηνύματαπίστης, δύναμης και ελπίδας. Μηνύματα βεβαίωσης ότι ο Ιησούς δεν ευρίσκεταιαπλά μεταξύ των ανθρώπων, αλλά «ως Υιός του ανθρώπου» «εξουσίαν έχει αφιέναιεπί της γης αμαρτίας». Μάλιστα, η συγχώρηση των αμαρτιών έχει σήμερα μιαιδιαιτερότητα, γιατί αυτές δεν προκάλεσαν μόνο παράλυση της ψυχής, αλλά είχανκαι αντίκτυπο στο σώμα. Ως εκ τούτου, η θεραπεία που προσφέρεται σήμερα από τονΙησού είναι θεραπεία ριζική. Είναι θεραπεία σώματος και ψυχής.
Όμως,πέρα από το αισιόδοξο μήνυμα, της θεραπείας σώματος και ψυχής, που προσφέρει οΙησούς ως Θεός, προσφέρεται παράλληλα το μήνυμα προς τον κάθε άνθρωπο ότι,ανεξάρτητα από το μέγεθος των αμαρτιών του, έχει τη δυνατότητα να σωθεί. Καιαυτή η δυνατότητα δεν προσφέρεται μόνο από το Θεό, αλλά και από την ξεχωριστήπροσπάθεια του ανθρώπου. Έτσι, όταν η θέληση του ανθρώπου ανταμώσει τη θέλησητου Θεού, τότε επιτυγχάνεται το θαύμα.
ΟΘεός, κατά τον Απόστολο Παύλο: «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και ειςεπίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α΄ Τιμ. β΄ 4). Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι οιάνθρωποι και να γνωρίσουν την αλήθεια σε βάθος. Και ο Θεός δεν περιορίζεταιμόνο στο να θέλει να σωθούν οι άνθρωποι, αλλά ως «εξουσίαν έχων» και «ωςδυνάμενος» έκανε ό,τι ήταν απαραίτητο για τη σωτηρία των ανθρώπων. Με τηνενανθρώπιση, την υποδειγματική ζωή, τη διδασκαλία και τέλος με τη σταυρικήθυσία, την Ανάσταση και την Ανάληψη στους ουρανούς, πρόσφερε και πάλι στονάνθρωπο τη δυνατότητα της θέωσης.
Όμως,ίσως προβληθεί το ερώτημα: «Αφού θέλει ο Θεός να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, τότεγιατί δε σώζονται όλοι;» Η απάντηση είναι απλή. Ναι μεν ο Θεός θέλει νασωθούν όλοι οι άνθρωποι, αλλά σεβόμενος την ελευθερία του ανθρώπου δεν τονεξαναγκάζει να σωθεί. Κατά συνέπεια, εκείνο που χρειάζεται είναι η θέληση τουανθρώπου. Με τον τρόπο αυτό η σωτηρία, που είναι δώρο του Θεού, στη συνέχεια μετη θέληση και την αγωνιστική προσπάθεια του ανθρώπου γίνεται κατάκτηση καιβραβείο.
Όλατα πιο πάνω επιβεβαιώνονται μέσα από το σημερινό Ευαγγέλιο. Βλέπουμε τον Ιησούνα διδάσκει και ένα πλήθος ανθρώπων να συνωστίζονται για να τον ακούσουν. Όμως,κανένας από αυτούς δεν ακούσαμε ότι σώθηκε. Αντίθετα, βρέθηκαν και κάποιοιγραμματείς που μέσα από τις σκέψεις τους αμφισβήτησαν τον Ιησού ως Λυτρωτή καιΣωτήρα του κόσμου, έστω κι αν ο Ιησούς τους το επιβεβαίωσε τόσο με τηναποκάλυψη των σκέψεών τους, όσο ιδιαίτερα και με τη θεραπεία του παραλύτου.
Όμως,τι έφταιξε και δε σώθηκαν; Σίγουρα έφταιξε ο παράγοντας άνθρωπος. Γιατί δεναρκούσε μόνο η διάθεση να τον ακούσουν. Χρειαζόταν η θέληση για να σωθούν. Καιη θέληση έπρεπε να εκφραστεί με έργα και να μην περιοριστεί σε απλή επιθυμία.Και η θέληση εκφράζεται μέσα από τη μετάνοια και την πίστη. Χρειάζεται ακόμα ηπίστη να γίνει όντως βεβαιότητα που θα γκρεμίσει στο πέρασμά της όλα ταεμπόδια.
Αυτήη πίστη, αυτή η πολύτιμη συνεργάτιδα στο δρόμο της σωτηρίας, εκδηλώνεται σήμεραστο πρόσωπο των τεσσάρων, καθώς και του παραλυτικού που τον μετέφεραν. Μιαπίστη θαυμαστή που αναγνωρίζεται από τον Ιησού και στη συνέχεια επιβραβεύεται.Ακούσαμε στο σημερινό Ευαγγέλιο: «Ιδών δε ο Ιησούς την πίστιν αυτών λέγει τω παραλυτικώ·τέκνον, αφέωνταί σοι αι αμαρτίαι σου».
«Τέκνον»,λέξη γεμάτη συγκατάβαση και αγάπη. Γιατί, παρά το ότι είναι αμαρτωλός, εντούτοις ο Ιησούς τον δέχεται με αγάπη. Η ειλικρινής του μετάνοια και η δύναμητης πίστης του τού εξασφάλισαν αρχικά τη θεραπεία της ψυχής και στη συνέχεια τηθεραπεία του σώματος. Θεραπευμένος στην ψυχή και το σώμα, καλείται ο πρώηνπαράλυτος να επιστρέψει στο σπίτι του σαν ευλογία, από βάρος που ήτανπροηγουμένως. Η θεραπεία του σώματος ήταν η βεβαίωση και της θεραπείας της ψυχής.Άρα ο Ιησούς έχει δεχθεί τη μετάνοιά του και ότι στα χέρια του βρίσκεται ηδυνατότητα συγχώρησης κάθε αμαρτωλού που μετανοεί και επιστρέφει στο Θεό. Ηθεραπεία του σώματος που ακολούθησε ήταν η καλύτερη απόδειξη ότι έχει εξουσίανα συγχωρεί αμαρτίες. Μια εξουσία την οποία έδωσε αργότερα στους μαθητές Τουαμέσως μετά την Ανάσταση (Ιωάν. κ΄ 23).
Μετον τρόπο αυτό ενθαρρύνει κάθε αμαρτωλό, δια μέσου των αιώνων, να βρίσκει, μέσααπό τη μετάνοια, το δρόμο της επιστροφής. Και ο δρόμος της επιστροφής είναι δύσκολοςκαι ανηφορικός. Ο αμαρτωλός άνθρωπος θα πρέπει να συγκρουστεί με τα πάθη καιτις αδυναμίες. Θα πρέπει να ξεσκεπάσει κάθε χώρο που τον κρατά μακριά από τοΘεό. «Στενή η πύλη και τεθλιμμένη η οδός» (Ματθ. ζ΄ 14), μας λέει ο ίδιος οΚύριος. Με τον τρόπο αυτό μας προετοιμάζει για τον καλό αγώνα της Χριστιανικήςζωής. Και η Χριστιανική ζωή δεν είναι απλά δύσκολη, αλλά κατατάσσεται εις τα«αδύνατα παρ’ ανθρώποις» (Λουκ. ιη΄ 27). Αυτή ακριβώς η δυσκολία ξεπερνιέται μετη βοήθεια του Θεού. Και αυτή τη βοήθεια την αισθάνεται ο άνθρωπος της πίστης,αρχικά σαν προσδοκία και στη συνέχεια σαν γεγονός. Για τούτο αισθάνεται, αλλάκαι διακηρύσσει το του Αποστόλου Παύλου: «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι μεΧριστώ» (Φιλιπ. δ΄ 13). Όλα τα μπορώ χάρη στο Χριστό που με ενδυναμώνει. Ονικητής στο δύσκολο αυτό αγώνα εξασφαλίζει τη διαβεβαίωση από τον Κύριο ότι θακαθίσει μαζί του στο θρόνο του, όπως κάθησε κι Εκείνος νικητής στο θρόνο τουΠατέρα του (Αποκ. γ΄ 21). Ο νικητής, πάλι κατά τη διαβεβαίωση του Κυρίου, θααποκτήσει την υιοθεσία του Θεού. «Ο νικών, έσται αυτώ ταύτα, και έσομαι αυτώΘεός και αυτός έσται μοι υιός» (Αποκ. κα΄ 7).
Αδελφοίμου, δύσκολος ο καθημερινός μας αγώνας. Μάλιστα διαπιστώνουμε ότι όσοαγωνιζόμαστε τόσο πληθαίνουν και οι δυσκολίες. Όμως στόχος μας πρέπει να είναιτο ξεπέρασμα των δυσκολιών και των εμποδίων, όπως έκαναν σήμερα οι τέσσερις πουμετέφεραν τον παράλυτο. Με τη δύναμη της πίστης θα κατορθώσουμε να ξεπεράσουμετα διάφορα εμπόδια για να φτάσουμε κοντά στο Χριστό. Και αυτό το πλησίασμα δενεπιτυγχάνεται μόνο με τη συχνή παρουσία μας στους χώρους της λατρείας, αλλάμέσα από την πραγματική πίστη και την «ενεργουμένη αγάπη». Το σημερινόΕυαγγέλιο μας καλεί να προβληματιστούμε σοβαρά κατά πόσον η πίστη μας μοιάζειμε αυτή του πλήθους και ιδιαίτερα των γραμματέων, που στο τέλος επικρίθηκε απότον Κύριο, ή αν μοιάζει με αυτή των τεσσάρων που στο τέλος επιβραβεύθηκε με τοθαύμα. Ας φροντίσουμε η απάντησή μας να είναι ειλικρινής, γιατί, κριτής μας,όπως και σήμερα θα είναι ο Ιησούς. Αμήν.
ΘεόδωροςΑντωνιάδης
