+ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
Ακτή Θεμιστοκλέους 190
185 39 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ
Τηλ. 210 4514833
Fax2104518476
Εν Πειραιεί τη 14η Μαρτίου 2012
Προς
Τον Ελλογιμώτατον Κύριον
Παναγιώτην Ανδριόπουλον
Θεολόγον
Αγαπητέ Παναγιώτη,
Εις την ιστοσελίδα σου «Ιδιωτική Οδός» και σε σχετικήανάρτηση την Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012 υπό τον τίτλο «Τα αναθέματα τουΜητροπολίτου Πειραιώς Σεραφείμ» http://panagiotisandriopoulos. blogspot.com/2012/03/blog-post_10.htmlαναφέρεσαι επικριτικά στον εορτασμό της Κυριακής της Ορθοδοξίας στον ΚαθεδρικόΙ. Ναό Αγίας Τριάδος Πειραιώς και ενώ ως Θεολόγος έχεις πλήρη γνώση των θεμάτωνστο κείμενό σου προσπαθείς να καταδείξης οτι δήθεν κινούμαι εκτός των ορίων τηςκανονικότητος και εκτός των ορίων της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Χρεωστώ επομένως μεπολλή αδελφική αγάπη να απαντήσω στις επικρίσεις σου κυρίως δια να βοηθήσω τουςαγνοούντας αδελφούς που ο συγκρητισμός του συγχρόνου τρόπου σκέψεως και ηέλλειψις ηρωϊκών προτύπων τους δημιουργεί υπνώττουσα συνείδηση. Ειδικώτερα:
Όπως προκύπτει από την μαγνητοσκόπηση του εορτασμούπου κοινοποιήθηκε και υφίσταται στο Διαδίκτυο η λιτάνευσις των Ι. Εικόνων και ηανάγνωσις του Συνοδικού της Ορθοδοξίας εγένετο στον Καθεδρικό Ναό Αγίας Τριάδοςως έχει διαμορφωθεί και περιέχεται εις τα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Ελλάδος υπότον τίτλον «Η λιτανεία των ιερών εικόνων κατά την τάξιν των ΠατριαρχείωνΑλεξανδρείας και Ιεροσολύμων» και επερατώθη δια της αναγνώσεως της κατακλείδοςτου Συνοδικού: «Τούτοις τοις υπέρ ευσεβείας μέχρι θανάτου... των θεοειδώναγγέλων και πάντων των αγίων» και ακολούθως εκτός του Συνοδικού της Ορθοδοξίαςεξεφωνήθησαν προς προστασίαν του ποιμνίου μου και λαού του Θεού τα αναθέματαπου αναδημοσιεύεις. Συνεπώς ούτε διορθωτής διεννοήθην ποτέ να είμαι τουΣυνοδικού της Ορθοδοξίας ούτε ασφαλώς παραχαράκτης του.
Ως θα γνωρίζεις τα αναθέματα εν τη Εκκλησία δεναποτελούν εκφράσεις οργής η κατάρας η ύβρεως αλλά πανηγυρικάς διακηρύξεις ότιοι συγκεκριμένοι δεν ανήκουν στο Σώμα της Εκκλησίας και ο λαός του Θεούκαλείται να επιτείνει την προσοχή του εις αυτό και να μην συμφύρεται μετά τωναναθεματιζομένων δια να μην απολέση την υγιαίνουσα διδασκαλία άνευ της οποίαςδεν υφίσταται σωτηρία. Επομένως τα αναθέματα αποτελούν ειδικώτερα στην σημερινήεποχή ομογενοποιήσεως και συγκρητισμού έξοχο αμυντικό μηχανισμό και παιδαγωγικότρόπο δια την διασφάλιση της ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας και αληθείας τας οποίαςδια πολυειδών θαυμαστών γεγονότων, θεοσημειών και θαυμάτων επικυρώνει ο ενΤριάδι Πανάγιος Θεός.
Όσον αφορά στον αναθεματισμό του αιρεσιάρχου ΠάπαΡώμης αυτός και οι μετ’ αυτού κοινωνούντες αποτελούν κατεγνωσμένους αιρετικούςοι οποίοι κατεδικάσθησαν υπό των Αγίων Ηης και Θης Οικουμενικών Συνόδων του 880και 1351 αντιστοίχως δια τας φρικώδεις αιρέσεις του filioque πουκαταλύει τα υποστατικά ιδιώματα των Τριών προσώπων της Παναγίας Τριάδος,εισάγει ιεραρχία εις Αυτά και αποτελεί την σατανικωτέραν αίρεσιν ως ο άγιοςένδοξος ισαπόστολος και ομολογητής Μ. Φώτιος εις την Εγκύκλιον προς τουςΠατριάρχας και Επισκόπους της Εκκλησίας αναφέρει λέγων χαρακτηριστικώς: «Έτι δεει εκ του Πατρός ο Υιός γεγέννηται, το δε Πνεύμα εκ του Πατρός και εκ του Υιού εκπορεύεται,τις η καινοτομία του Πνεύματος μη έτερόν τι αυτού εκπορεύεσθαι; Ως συνάγεταικατά την εκείνων θεομάχον γνώμην μη τρεις, αλλά τέσσαρας υποστάσεις, μάλλον δε απείρους,της τετάρτης αυτής άλλην προβαλλούσης, κακείνης πάλιν ετέραν, μέχρις αν εις τηνΕλληνικήν πολυπληθίαν εκπέσωσι...» και της κτιστής χάριτος του Θωμά Ακινάτη καιτου Ανσέλμου Κανταουρίας οπαδών και διαδόχων του Βαρλαάμ και του Ακινδύνου πουαποϊεροποιεί το Ευαγγέλιο και καθιστά αδύνατο την θέωσι του ανθρωπίνουπροσώπου, την οποία όμως προτρέπει μεγαλειωδώς ο Αποστόλος Πέτρος εις την Β Καθολικήν Επιστολήν (1:4) «ίνα δια τούτωνγένησθε θείας φύσεως κοινωνοί φύσεως αποφυγόντες της εν κόσμω εν επιθυμίαφθοράς» και δια την οποίαν ενηνθρώπισεν ο Θεός Λόγος «ίνα Θεόν τον άνθρωποναπεργάσηται» (αγ. Γρηγόριος Θεολόγος) «Άνθρωπος γίνεται Θεός, ίνα Θεόν τον Αδάμαπεργάσηται» (τροπάριο Χριστουγέννων). «Αυτός ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν»(Μ. Αθανάσιος). «Άνθρωπος γαρ εγένετο ο Θεός και Θεός ο άνθρωπος» (Ι.Χρυσόστομος).
Κατά ταύτα η πανηγυρική διακήρυξις ότι ο Παπισμός δενείναι Εκκλησία Χριστού αλλά κακοδοξία και αίρεσις δεν αποτελεί ιδική μουέμπνευσι και μάλιστα «ψυχαπαθολογικής» ερμηνείας αλλά παγία θέσι της ΑδιαιρέτουΟρθοδόξου Καθολικής του Χριστού Εκκλησίας και μάλιστα αλήθεια ποτισθείσα μεποταμούς αιμάτων αγίων και ηρώων της πίστεως, ως οι Οσίαθλοι Πατέρες οι επίΒέκκου εν Αγίω Όρει μαρτυρήσαντες, οι εν τη Μονή Καντάρας εν Κύπρωαναιρεθέντες, οι 800.000 των Αγίων ενδόξων Νεομαρτύρων οι υπό του ψευδοαγίουτου Βατικανού Καρδιναλίου Στέπινατς και των φασιστών Ουστάσι δια πολυωδύνωνβασάνων τελειωθέντες, οι άγιοι ένδοξοι ιερομάρτυρες Μάξιμος ο Καρπαθορώσσος ουπό των Ουνιτών δια τυφεκισμού τελειωθείς και Αθανάσιος ο Λιθουανός ο υπό τωνΟυνιτών δια πελέκεως αποκεφαλισθείς και εις βόρθον ριφθείς και μετά δέκα επτάέτη ανασυρθείς έχων αδιαλώβητο, ευωδιάζον και θαυματουργούν το σκήνωμά του.Φυσικά η πραγματικότης αυτή δεν αντιστρατεύεται τον πανορθοδόξως διεξαγόμενονδιάλογον μετά της ειρημένης αιρέσεως δια την μετάνοιαν και επιστροφήν αυτής εντη Εκκλησία.
Συνεπώς η χρήσις του όρου «παναίρεσις του διαλόγου»είναι καθαρά δικής σας αντιλήψεως και ερμηνείας και δεν προκύπτει από ταανωτέρω. Άσχετο βέβαια είναι το ζήτημα ότι ο επί εικοσαετία διεξαγόμενοςθεολογικός διάλογος μετά της Ρωμαιοκαθολικής παρασυναγωγής έχει αποβεί ευθύνηαυτής κατά την εκπληκτική ρήσι του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ. Στυλιανούπρ. συμπροέδρου του διαλόγου «ανούσιον παίγνιον».
Εκπλήσσομαι ιδιαιτέρως αγαπητέ Παναγιώτη, διότιπροδήλως η θεολογική σου εμβρίθεια δεν θα έπρεπε να σου επιτρέψη επικριτικόσχολιασμό του αναθεματισμού των Προτεσταντών διότι αυτοί κατ’ εξοχήν αποτελούνεικονοκλάστας με την εξόχως επιβαρυντική περίσταση της νεστοριανής εμπνεύσεωςκαθυβρίσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, των ιερών Μυστηρίων και της αληθούςΕκκλησιολογίας, κατεγνωσμένουςαιρετικούς υπό της Αγίας Ζ Οἰκουμενικῆς Συνόδου.Όσον αφορά στον αναθεματισμό των εωσφοριστών Ραββίνων και των οπαδών τουψευδοπροφήτου Μωάμεθ και του ιρβιγκίτη «πάστορα» Κάρολου Ράσσελ και της Σκοπιάςτου Πύργου, αυτοί ως αντιτριαδισταί και ως όργανα του βυθίου δράκοντοςτυγχάνουν κατεγνωσμένοι υπό των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων και επομένως αι μετ’αυτών συμπροσευχαί δια την δήθεν ειρήνη και ο συναγελασμός η η είσοδος εις τουςχώρους της δυσσεβούς λατρείας των αποτελούν προδοσία της αμωμήτου στον αληθήΤριαδικό Θεό πίστεως. Φαντάζεσαι ποτέ τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο η τον Μ.Αθανάσιο να συμπροσεύχονται μετά των Αρειανών της εποχής των; Εις τι διαφέρει η«Θάλεια» του Αρείου από το Ταλμούδ και την Καμπάλα των Ραββίνων του Ιουδαϊσμούκαι από το Κοράνιο των Μουσουλμάνων η την «Σκοπιά» της Ανώνυμης ΜετοχικήςΕταιρείας «Μαρτύρων του Ιεχωβά».
Δυστυχώς παρερμηνεύεις, θέλω να πιστεύω χωρίς πρόθεση,τον αναθεματισμό των διδασκόντων την παναίρεση του διαχριστιανικού καιδιαθρησκειακού συγκρητιστικού οικουμενισμού, αποφαινόμενος μάλιστα ότι εγείρει«μείζον εκκλησιολογικό και κανονικό πρόβλημα» και ότι δήθεν ευρίσκομαι σε «de facto σχίσμαμε την καθ’ όλου Ορθοδοξία». Ασφαλώς εκ παραδρομής πρέπει να συγχέεις τα πράγματαδιότι ταυτίζεις τους διεξαγομένους διαχριστιανικούς και διαθρησκειακούςδιαλόγους με την παναίρεση του διαχριστιανικού και διαθρησκειακούσυγκρητιστικού οικουμενισμού που καταλύει την αυτοσυνειδησία της Αδιαιρέτου καιΑκαινοτομήτου Ορθοδόξου Καθολικής του Χριστού Εκκλησίας και κηρύσσει ότι όλεςοι Χριστιανικές κοινότητες-εκκλησίες και οι διάφορες ανά τον κόσμο θρησκείεςαποτελούν νομίμους οδούς για την επίγνωση και κοινωνία του ζώντος Θεού.
Τέλος η βράβευσις του κ. Λαυρεντίου ντε Τζιόρτζιο,Προέδρου της Φιλορθοδόξου Ενώσεως «Κοσμάς Φλαμιάτος» εγένετο δια το εκδοτικότου έργο υπέρ των αγίων και θεοφόρων Πατέρων και δεν οδηγεί αναποδράστως στηναποδοχή όλων των απόψεων αυτού. Ασφαλώς η μνημόνευσις του ονόματος τουοσιολογιωτάτου μοναχού π. Ευθυμίου Τρικαμηνά εμπίπτει στο δικαίωμα ελευθέραςεκφράσεως του ως είρηται, καθ’ όσον μάλιστα ο αναφερθείς δύναται να τιμάται ωςμοναχός Αυτής.
+ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
