Οι Βρετανοί εργοδότες μπορεί να αποκτήσουν τοδικαίωμα να απολύουν εργαζόμενους, που φορούν τον κρεμαστό σταυρό τους πάνω απότα ρούχα του γραφείου. Κατά τη γνώμη της κυβέρνησης της χώρας, οιΧριστιανοί δεν θα πρέπει να φορούν στην εργασία τους ορατά σημάδια ένταξης στηθρησκεία τους.
Το Λονδίνο σκοπεύει ναυπερασπιστεί αυτή τη θέση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ΑνθρωπίνωνΔικαιωμάτων. Η βρετανική κυβέρνηση τονίζει ότι ο εμφανής σταυρός δεναποτελεί υποχρεωτική απαίτηση για τους πιστούς χριστιανούς. Κατά συνέπειαη απαγόρευση αυτή είναι θέμα επιχειρηματικής ηθικής και ενδυματολογικού κώδικακαι όχι διάκριση με βάση τη θρησκεία.
Ούτε σε ένα χριστιανικόδόγμα δεν υπάρχει υποχρεωτικός κανόνας, που να απαιτεί να φοράς σταυρό,σημειώνει ο ιερέας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Μαξίμ Όμπουχοφ:
«Πρόκειται για παράδοση,η οποία δεν έχει δεσμευτική ισχύ. Αυτό σημαίνει ότι ένα άτομο, όνταςΧριστιανός, μπορεί και να μην φορά σταυρό. Παρ’ όλ’ αυτά, ηπαράδοση να φοράς σταυρό είναι πολύ γερή. Και αυτό που συνέβη στην Αγγλίααποτελεί μέρος μιας γενικής τάσης. Στη Βρετανία και τον αγγλοσαξονικόκόσμο συνολικά ο αντιχριστιανισμός έρχεται απλώς στη μόδα».
Μάλιστα αυτό αφορά όχιμόνο κάποιες εξωτερικές συμπεριφορές, αλλά και απόψεις, τρόπο ζωής, ζητήματαδιαπαιδαγώγησης. Για παράδειγμα, σε ένα ζευγάρι Βρετανών πιστών Χριστιανώνπέρυσι αρνήθηκαν το δικαίωμα να υιοθετήσουν ένα παιδί, επειδή στα παιδιά, πουείχε ήδη η οικογένεια, εμφύσησαν την άποψη ότι είναι απαράδεκτες οιομοφυλοφιλικές σχέσεις. Δεδομένου ότι στην Αγγλικανική Εκκλησία έναςομοφυλόφιλος όχι μόνο μπορεί να παντρευτεί, αλλά μπορεί και να γίνει ιερέας, οιπαραδοσιακές χριστιανικές απόψεις για τη σοδομία αποκλίνουν από τις επίσημααποδεκτές στο κράτος.
Πάντως πολλοί ειδικοίθεωρούν ότι αυτές οι προσπάθειες να παραμεριστούν από τη σύγχρονη ζωή οιεκδηλώσεις της θρησκευτικότητας εγκυμονούν την εμφάνιση άλλων, όχι λιγότεροθρησκευτικών, αλλά πολύ πιο εξτρεμιστικών φαινομένων στην κοινωνία.