ΣτυλιανόςΛένας
ΣΕ ΟΛΗ τηνΚύπρο οι καμπάνες ηχούσαν χαρμόσυνα 'κείνη τη μέρα. Μόνο μια χτυπούσε λυπητεράνεκρώσιμη: Στο χωρίο Χανδριά: Πέμπτη, 28ηΜαρτίου 1957: Ο κυπριακός Ελληνισμός βγήκε με τις γαλανόλευκές του στουςδρόμους να πανηγυρίσει την είδηση ότι ο εξορισμένος απ' τους Εγγλέζους στιςΣεϋχέλλες ηγέτης του, ο Εθνάρχης Μακάριος κι οι συνεξόριστοί του Κυπριανός,Παπασταύρος και Πολύκαρπος, αφήνονταν ελεύθεροι.
Την ίδια μέρα ξεψύχησε, σιδηροδέσμιος των Βρετανών στο Ακρωτήρι, βαριάτραυματισμένος σε μάχη στις 17.2.1957, ο «Γίγαντας» αντάρτης της ΕΟΚΑ, 26χρονοςΣτυλιανός Λένας, ένα απ’ τα οκτώ παιδιά τού Χριστοφή και της Αθηνάς απ’ ταΧανδριά. Απόφοιτος του δημοτικού σχολείου του χωριού του και της τεχνικήςσχολής Λέρου στα Δωδεκάνησά μας, σιδηρουργός. Απ’ την εφηβεία του στέλεχος των κατηχητικών της ΟΧΕΝ του Παπασταύρου.Επικεφαλής των εκρήξεων στο στρατόπεδο των Εγγλέζων «Γούσλεϊ Μπάρακς» (νυνδικαστήρια) της Λευκωσίας, εκείνη την εναρκτήρια του ενόπλου μας αγώναΠαρασκευή, 1η Απριλίου 1955.
ΔΕ Υ Τ Ε Ρ Ο Σ ,μετά τον Αυξεντίου, επικηρυγμένος καταζητούμενος. Εκπαιδευτής αγωνιστών,κατασκευαστής των αυτοσχέδιων χειροβομβίδων, ναρκών και βομβών της ΕΟΚΑ. Μαζίμε την ομάδα Αυξεντίου στην εκπληκτική επτάλεπτη καταδρομική κατάληψη καιλαφυραγώγηση οπλισμού του αστυνομικού σταθμού των Άγγλων στο Λευκόνοικο.Άπιαστος αντάρτης στον Πενταδάκτυλο, ύστερα στην Πιτσιλιά ώς τη Γεράσα, μεκρησφύγετα - εργαστήρια κατασκευής χειροβομβίδων δικής του επινοήσεως«αντιγράφων» των αμερικανικών ΜΚ-2.
Συμπρωταγωνιστής, με τις βόμβες του, στον «μαύρο Νοέμβρη» του 1956 πουυπέστησαν τα στρατεύματα του Χάρντινγκ στην οροσειρά του Τροόδους. Κι ύστερα,στους χορούς της Κλεφτουριάς, μ’ επικεφαλής τον Αυξεντίου στου ΠαπαχριστόδουλουΑυγουστή το φτωχικό, στον Αγρό, Χριστούγεννα του ’56. Κυριακή 17η Φεβρουαρίου1957, σε αιματηρή ενέδρα των Εγγλέζων, μεταξύ Πελενδρίου και Ποταμίτισσας,τραυματίστηκε βαριά. Τον κλείσανε στο στρατιωτικό τους νοσοκομείο της βάσηςΑκρωτηρίου. Δεν του βγάλανε λέξη οι ανακριτές και, σκελετωμένος, ξεψύχησε 28ηΜαρτίου 1957:
ΔΩ Δ Ε Κ Α Τ Ο Σ ,προτελευταίος στα Φυλακισμένα Μνήματα, τον θάψανε στον ίδιο τάφο με τοναπαγχονισθέντα μαζί με τον Μιχαλάκη Καραολή, 10 Μαΐου 1956, Ανδρέα Δημητρίου.Πάνω απ’ όλα, το κατευόδιο της μάνας του της Αθηνάς, σαν βγήκε αντάρτης: «Σύρε,παιδί μου, στο καλό / να πα’ να πολεμήσεις / σου δίνω γιε μου την ευχή / μεδόξα να γυρίσεις». Έκτοτε κι εσαεί, στην αιώνια ελληνική δόξα της Κιβωτού με τααγιότερα των αγίων του κυπριακού Ελληνισμού, των εννέα Φυλακισμένων Μνημάτωντων 13 εκ των Αθανάτων της ΕΟΚΑ.
Η Σημερινή/ 28/03/2012- ΛάζαροςΜαύρος
