ΦΙΛΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΝΩΣΙΣ «ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ»
ΕΔΡΑ: ΒΑΣ. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 30, 546 24 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΤΗΛ. 697-2176314
E-MAIL: KFLAMIATOS@YAHOO.GR ― ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟΔΕΛΤΙΟ ΑΠΡ 2012
Μὲ ἀφορμὴ τὴν ἀπειλητικὴ κατὰ πιστῶν Ἐπιστολὴ τοῦ Πατριάρχη
ΟΙ ΑΡΧΗΓΕΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΓΑΒΡΙΟΥΝ
ΗΑΙΡΕΤΙΖΟΥΣΑ ΟΜΑΔΑ ΟΛΙΓΙΣΤΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ
ΤΟΥΦΑΝΑΡΙΟΥ ΥΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ
ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΔΙΑΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΑΦΟΥΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
Δυστυχῶς ἢ εὐτυχῶς οἱ ἐλάχιστοι συνειδητοὶοἰκουμενιστὲς (ἐπίσκοποι καὶ θεολόγοι) δὲν κρύβονται πιά. Συγκροτοῦν εὐδιάκριτο κακόδοξο μέτωπο, ἐπαναλαμβάνουνἐν χορῷ τὶς ἐναντιούμενες στὴν ὀρθόδοξη Πίστη διδασκαλίες καὶ πρακτικές, προσπαθοῦννὰ τὶς ἐπιβάλλουν ἐτσιθελικά, ἀλληλοϋποστηρίζονται, δραστηριοποιοῦνται ὡς ἀπὸσχεδίου, λειτουργοῦν ὡς αἱρετίζον σῶμα μέσαστὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὡς ἐκ τούτου, δὲν εἶναι πιὰἀόρατη, ἀλλ’ ὁρατὴ καὶ γιὰ τὸν πλέον δύσπιστο, μὲ συγκεκριμένους ἡγέτες· ἡγέτες,ποὺ ἀσφαλῶς ὑπεραμύνονται τῆς κακοδοξίας τους, βαπτίζοντας τὶς ποικίλες «μετα-πατερικὲς»κακοφωνίες –ὅπως συνέβη σὲ ὅλες τὶς ἐποχὲς τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας– ὡς αὐθεντικὴὀρθοδοξία· ἡγέτες, ποὺ δὲν ἀνέχονται τὸν ἔλεγχο καὶ τὴν κριτική, καὶ ἐκφράζουν ὠμὰτὴν ἐπιθυμία καὶ θέλησή τους, νὰ τιμωρήσουν ἀπο-φασιστικὰ τοὺς πιστοὺς ποὺ ἐμμένουν στὴν Εὐαγγελικὴ διδασκαλία· ἡγέτεςποὺ ἑτοιμάζονται νὰ χρησιμοποιήσουν μονομερῶς τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, γιὰ νὰ ἐξοντώσουνκαὶ νὰ συντρίψουν ὅσα μέλη τῆς Ἐκκλησίας ἀντιστέκονται στὰ προδοτικὰ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξίασχέδιά τους· ἡγέτες –πρόσωπα ἐπικίνδυνα, ποὺ ἀντιμάχονται τὸν Θεὸν μὲ τὶςδιδασκαλίες τους καὶ τὶς ἀντι-Εὐαγγελικές, ἀντι-Κανονικὲς πρακτικές τους· ἡγέτεςποὺ ἀπειλοῦν μὲ καθαιρέσεις καὶ ἀφορισμοὺς τοὺς ὑπερασπιζόμενους καὶ μὴ ἐγκαταλείπονταςστὰ ἀνάξια χέρια τους τὸν θησαυρὸν τῆς Ὀρθοδοξίας, κραδαίνοντας πρὸς τοῦτο τὴνσπάθην τῆς ἐξουσίας πού, ἡ Νεοταξικὴ ἀθεϊστικὴ Κοσμοκρατορία, ἐνθαρρυντικὰ τοὺςπαρέχει· «ὀρθόδοξοι» ἡγέτες ποὺ ἐκτιμοῦν πὼς τώρα εἶναι κατάλληλες οἱκοινωνικο—οἰκονομικὲς συγκυρίες γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῶν ἑνωτικῶν σχεδίων τους ὑπὸ τὸνΠάπα, τώρα ποὺ οἱ ἀντιδράσεις τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος προβλέπονται χλιαρὲς ἕωςἀνύπαρκτες καὶ εὔκολα θὰ παταχθεῖ κάθε ἀντίδραση, ἔστω κι ἂν προκληθεῖ ἕνα ἀκόμα νέο σχίσμα στὴν Ἐκκλησία.
Ὡς τώρα, προσπαθοῦσαν νὰ περιθωριοποιήσουν ἢπαρασκηνιακῶς νὰ ἐκφοβίσουν, ἐλπίζοντας ὅτι θὰ ἀποκάμουν οἱ πιστοὶ ποὺ ἐμμένουνστὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση. Ὅμως, βλέποντας ἡ οἰκουμενιστικὴ ἡγεσία ὅτι εἶναι ἀνυποχώρητοιοἱ πιστοὶ καὶ συνειδητοποιώντας ὅτι τὰ σχέδιά τους γιὰ τὴν ἕνωση ὑπὸ τὸν Πάπακαθυστεροῦν, ἐθορυβήθηκαν πολύ, φοβούμενοι τὴν συσπείρωση τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν.Μετὰ μάλιστα τὴν πραγματοποίηση τῆς Ἡμερίδας κατὰ τῆς μετα-πατερικῆς θεολογίας πούδιοργάνωσε ἡ Μητρόπολη Πειραιῶς στὸν Πειραιᾶ (15/2/2012), κατὰ τὴν ὁποία κατονομάσθησαν–ἐνώπιον ἑκατοντάδων ἱερέων καὶ χιλιάδων πιστῶν– συγκεκριμένα πρόσωπα τῆς οἰκουμενιστικῆςαἱρέσεως, ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν βράβευση ἀντι-οικουμενιστῶν πιστῶν ἀπό τόν μητροπολίτηΠειραιῶς κ. Σεραφείμ κατὰ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, θεώρησαν ὅτι εἶναι καιρὸςγιὰ μιὰ κατὰ μέτωπον ἐπίθεση. Καὶ σχεδίασαν προγραμματισμένα, μέσα σὲ ἕνα περίπου μῆνα, ὁμοβροντία Συνεδρίων, Ἡμερίδωνκαὶ δηλώσεων τῶν ἡγετικῶν τους κύκλων, ὑπερασπιζόμενοιτὴν συνέχιση τῶν ἀντιπατερικῶν οἰκουμενιστικῶν Διαλόγων, μὲ ἀποκορύφωμα τὶςκυρίαρχες ἀπειλὲς τοῦ Πατριάρχου γιὰ τὴν ἐξόντωση τῶν ἀντιδρώντων.
Καὶ αὐτοὶ –ποὺ ἐπὶ δεκαετίες ὁμιλοῦν γιὰ Διαλόγους «ἀγάπης»μὲ τοὺς ἑτερόδοξους– δὲν ἀντέχουν οὔτε ἕναν Διάλογο μὲ τοὺς ὁμόδοξους –διάλογο ἔστωγιὰ τὰ μάτια. Καὶ εἴδαμε πώς, ἀντὶ γιὰ Διάλογο, ἐξαπέλυσαν ποικιλώνυμες ὕβρειςκαὶ ἀπειλὲς κατὰ τῶν πιστῶν ποὺ προβληματίζονται, ἀγωνιοῦν, πονοῦν γιὰ τὴνπροδοσία τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τοὺς θεσμικοὺς ἡγέτες της· ἀπειλὲς ὅτι θὰ τοὺς ἐξουδετερώσουνκαὶ ἐξοντώσουν.
Καὶ ἀρνοῦνται τὸν ἐνδο-ὀρθόξοξο Διάλογο ἀδιαφορώντας, ἂν αὐτὴ ἡ τακτικὴ ὁδηγήσειτὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σὲ ἕνα ἀκόμα σχίσμα.Πιθανὸν μάλιστα, καὶ νὰ ἐπιδιώκουν τὴν λύση τοῦ σχίσματος, ἡ ὁποία –ἐπειδὴ θὰ ἀδυνατίσειἀκόμα περισσότερο τὴν συνεκτικότητα καὶ τὴ δύναμη κρούσεως τῆς Ὀρθοδοξίας– θὰκάνει δυνατὸ ἐπιτέλους τὸ ὅραμα τῶν οἰκουμενιστῶν γιὰ τὴν ”ἕνωση” τῶν “ἐκκλησιῶν”χωρὶς τὴν μετάνοια τῶν ἑτεροδόξων, τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὶς κακοδοξίες τους καὶτὴν ἐπιστροφή τους στὴν Μία, Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Μέσα σ’ ἕνα τέτοιο πλαίσιο δράσεως οἱ οἰκουμενιστές,πραγματοποίησαν πολυδάπανες οἰκουμενιστικὲς Ἡμερίδες τῶν 50-100 ἀτόμων,συνέχισαν τὶς θεομίσητες συμπροσευχὲς (σαφῶς ἀπαγορευμένες ἀπὸ Ἱ. Κανόνες μὲ τὴνἀπειλή, μάλιστα, τῆς καθαιρέσεως!!!), ἀπέδωσαντιμὲς ἁγίου –ἂν καὶ ὑποτίθεται πὼς εἶναι “ὀρθόδοξοι”– στὸν μόλις τεθνεῶτα αἱρετικό–Κόπτη Πατριάρχη Σενοῦντα,συνέχισαν στὴ Βοσνία τὴν ἐπίδοση Κορανίου σὲ μουσουλμάνους ἀξιωματούχους (κατὰτὸ παράδειγμα τῶν Πατριαρχῶν Κων/πόλεως καὶ Ἀλεξανδρείας), συντελώντας –μὲ ὅλεςαὐτὲς τὶς ἐνέργειες– στὴν περαιτέρω ἄμβλυνση τοῦ ὀρθοδόξου φρονήματος, τὴν ἰσοπέδωσηὅσων ἀντιστάσεων ἔχουν ἀπομείνει καὶ ἀντιστέκονται στὴν οἰκουμενιστικὴ ἐπέλαση.
Τὸ «κερασάκι στὴν τούρτα», ἀσφαλῶς, ἀποτέλεσε ἡ πρὸ ἡμερῶνδημοσιοποίηση ἐπιστολῆς τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου, διὰ τῆς ὁποίας ζητεῖται ἀπὸτὴν Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἡ καρατόμησητῶν «ἀντι-οικουμενιστῶν»!Μάλιστα, αὐτὴ ἡ παραδειγματικὴ τιμωρία ἔχει σχεδιαστεῖ νὰ λάβει Πανορθόδοξηχροιὰ (καὶ προαναγγέλθηκε), ὥστε ὁ φόβος νὰ παραλύσει κάθε ἐλεύθερη ὀρθόδοξηφωνή, ὅπου γῆς. Κι αὐτὸ θὰ γίνει, ἂν τὰ μέλη τῆς Ἱ. Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,ὑποκύψουν καὶ συμπορευτοῦν μὲ τὰθελήματα τοῦ Φαναρίου.
Ἐλπίζουμε ὅτι αὐτὴ ἡ κατάπτυστη ἐνέργεια τοῦ Πατριάρχη,ποὺ δρομολογεῖ δυσάρεστα γεγονότα καὶ ἀναστατώσεις στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, δὲνθὰ υἱοθετηθεῖ ἀπὸ τὴν Ἱ. Σύνοδο, ἀκόμα κι ἂν οἱ περισσότεροι Ἱεράρχες ἀποφεύγουννὰ συγκρουσθοῦν μὲ τὶς «ὑπερέχουσες ἐξουσίες» τοῦ κόσμου τούτου, ὅπως κατήντησεὁ ἄλλοτε φάρος τῆς Ὀρθοδοξίας –τὸ πολύπαθο Φανάρι– στὰ χέρια τῶν Πατριαρχῶν Ἀθηναγόρου,Δημητρίου καὶ τοῦ σκληρότερου πάντων, τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου.
Καὶ ἐνῶ ὅλα αὐτὰἔχουν δρομολογηθεῖ, ὁ λαὸς εὑρίσκεται σὲ μεγάλη σύγχυση, ἀγνοῶν (τῇ εὐθύνῃ τῶνΠοιμένων του) ὅτι δὲν ὀφείλει καμιὰ ὑπακοὴ σὲ αἱρετίζοντες –φανερῶς καὶποικιλοτρόπως– Πατριάρχες καὶ Ἐπισκόπους. Καὶ τὸ ἀκόμα χειρότερο· οἱ πιστοὶ ποὺἀντιστέκονται κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δὲν ἔχει καταφέρει νὰ ἐνεργεῖ ἀπὸ κοινοῦ, μὲ εὐθύνη ὅλων μας, ἀλλὰ καὶ ἐξ αἰτίας τῶνδεξιοτεχνικῶν χειρισμῶν τοῦ Φαναρίου (καὶ πίσω ἀπὸ αὐτὸ τοῦ Βατικανοῦ, ποὺ ἔχειἐμπειρία αἰώνων στὸ «διαίρει καὶ βασίλευε». Καὶ ἂν καὶ τώρα δὲν συνεργασθοῦν ἐνὁμονοίᾳ καὶ ταπεινώσει οἱ ὀρθόδοξοι πιστοί, κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ –μὲ μοναδικὴ βάση τὴν διδασκαλία τῶν Πατέρωνκι ὄχι τὶς προσωπικὲς ἐκάστου θέσεις– τὸ ἐπιπολάζον σχίσμα στὴν ἑλλαδικὴ Ἐκκλησίαθὰ γίνει πραγματικότης πρὸς χαρὰν τοῦ οἰκουμενιστῆ Πατριάρχη καὶ τοῦ Βατικανοῦ,ποὺ προετοιμάζει αἰῶνες τὴν ἅλωση τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἀκόμα πρὸς “δικαίωσιν” τῶνἤδη ἐν σχίσματι εὑρισκομένων καί, ἀσφαλῶς, πρὸς μεγίστην χαρὰν τοῦ ἀρχεκάκου διαβόλου.
Τὸμπαρὰζ ἐπιθέσεων τῶν αἱρετικῶν οἰκουμενιστῶν ἐπισκόπων, κληρικῶν καὶ θεολόγων,σημειώθηκε κυρίως, ἐπειδὴ τοὺς τελευταίους μῆνες οἱ ἀκολουθοῦντες τὴν ἐκκλησιαστικὴΠαράδοση πιστοί, προέβησαν σὲ συγκεκριμένες ἀντιδράσεις κατὰ τοῦ πρωταίτιου τῆςπαναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κ. Βαρθολομαίου καὶ ὅσων φίλων τοῦ Φαναρίου·δηλαδὴ
α)κατὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου,
β)τοῦ φρικτῶς ὑβρίζοντος τὴν Ἁγία Τριάδα καὶ διαστρεβλώνοντος τὴν ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογίαμητροπολίτου Περγάμου Ἰωάννη Ζηζιούλα (ἡ κατοχυρωμένη καταγγελία περὶ τῶν αἱρετικῶνκακοδοξιῶν του κ. Ζηζιούλα πρὸς τὴν Ἱ. Σύνοδο μπορεῖτε νὰ τὴν δεῖτε στὴν διεύθυνσηhttp://aktines.blogspot.com/2011/12/blog-post_3058.html)
γ)τῶν Ἀρχιερέων: Ἀθηνῶν Ἱερώνυμου, Γαλλίας Ἐμμανουήλ, Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, ΔημητριάδοςἸγνατίου, Μύρων Χρυσοστόμου καὶ κάποιων οἰκουμενιστῶν θεολόγων.
Ἰδίως,λοιπόν, μετὰ τὴν Ἡμερίδα στὸν Πειραιᾶ, παρατηρήθηκαν συντονισμένες καὶστοχευμένες ἀντιδράσεις καὶ ἐνέργειες τῶν οἰκουμενιστικῶν δυνάμεων –ὅλες μέσα σὲἕνα περίπου μῆνα– διὰ τῶν ὁποίων παραθεωροῦνται καὶ ἀνατρέπονται ἐκ θεμελίων βασικὰσημεῖα τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, ποὺ ἀφοροῦν τὶς σχέσεις μας μὲ τοὺς αἱρετικούς.Καὶ τὸ θλιβερὸ εἶναι, πὼς ὅλες αὐτὲς οἱ ἀντιδράσεις –ὑπὲρ τῆς νομιμότητας καὶ ἡἀναγκαιότητα τῶν θεολογικῶν Διαλόγων, ἀλλὰ καὶ οἱ λοιδωρίες– παρουσιάζονται χωρὶςθεολογικὰ ἐπιχειρήματα· ἐπιχειροῦν νὰ καταστείλουν τὴν ὀρθόδοξη φωνή, μὲ μόνο προσωπικὲςἐκτιμήσεις καὶ ὅσο κῦρος τοὺς δίδει τὸ ἐπισκοπικὸ ἢ ἀκαδημαϊκὸ ἀξίωμά τους!
Ἀπὸτὸ μπαρὰζ αὐτὸ τῶν ἐπιθέσεων, παρουσιάζουμε τὶς ἑξῆς:
*Πρῶτα-πρῶτα περὶ τοῦ ὑποστηρίζοντος τὴν κακοδοξία περὶ «διηρημένης Ἐκκλησίας»μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου Σαββάτου (ἡ Μηνυτήρια Ἀναφορά μας πρὸς τὴνἹ. Σύνοδο γι’ αὐτήν του τὴν κακοδοξία, οὐδέποτε ἐξετάστηκε· μπορεῖτε νὰ τὴν διαβάσετεστὴν διεύθυνση www.kosmasflamiatos.blogspot.com/2010/02/201004-3.html). Ὁ κ.Σαββᾶτος, μετὰ καὶ τὶς πρωτάκουστες κατηγορίες ποὺ ἐξαπέλυσε ἐναντίονσυναδέλφων του ἐπισκόπων, ἐξαναγκάστηκεσὲ παραίτηση ἀπὸ τὴ θέση τοῦ ἐκπροσώπουτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στοὺς Διαλόγους. Στὴ συνέχεια μετέβη στὸ Πατριαρχεῖο,γιὰ “νὰ κάνει τὰ παράπονά του” στὸν ἡγέτη τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ νὰ τύχει τῆςπροστασίας τοῦ ὁμοϊδεάτη του κ. Βαρθολομαίου. Κι ὁ κ. Βαρθολομαῖος τὸν ὑποδέχθηκε,ὡς στοργικὸς πατὴρ καὶ προστάτης κάθε οἰκουμενιστῆ καὶ κακόδοξου ἐπισκόπου, καὶ«ἀναφερόμενος στὴν συμμετοχὴ τοῦΜητροπολίτη Μεσσηνίας στοὺς διαλόγους μὲ τοὺς ἑτεροδόξους», δήλωσε τὰ ἑξῆς ἐκπληκτικά:πὼς ὁ αἱρετίζων μητροπολίτης Μεσσηνίας ἀποτελεῖ«πολύτιμο στέλεχος ὄχι μόνο τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος ἀλλὰ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας». Εἶναι,συνέχισε «τὸ δεξὶ χέρι τοῦ Προέδρου τοῦ Διαλόγου μὲτὴν Καθολικὴ Ἐκκλησία, τοῦ Μητροπολίτη Περγάμου... Ἐκφράζει τὴν αὐθεντικὴ φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας. Τὸν χρειαζόμαστε καὶ τὸνἐκτιμοῦμε»!!! (3/3/2012).
amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=8601
* Σὲ Διεθνὲς Συνέδριο ποὺ διοργανώθηκε στὸ ΔιορθόδοξοΚέντρο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στὴν Πεντέλη –πάλι μέσα στὸν Μάρτιο–(12-13/3/2012) μὲ θέμα "Θεολογικὲς Σπουδὲς καὶ Οἰκουμένη" ὁ Μεσσηνίαςκ. Χρυσόστομος Σαββᾶτος, ὕβρισε τοὺς ἐμμένοντας στὴν πατροπαράδοτη πίστη,χαρακτηρίζοντάς τους «ὡς ζηλωτὲς ἐν ὀνόματι μιᾶς ἰδεολογικοποιημένηςὈρθοδοξομανίας»! Ἐπίσης, τὴν ἐπιμονή τους νὰ ἐπικαλοῦνται καὶ ἐφαρμόζουντὴν Πατερικὴ διδασκαλία, χαρακτηρίζει ὡς «ἀντιοικουμενικὴπροπαγάνδα»! Δηλώνει ἀκόμα, πὼς εἰς πεῖσματῶν ἀντιδράσεών τους αὐτῶν, ἐμεῖς «θὰ συνεχίσουμενὰ προκαλοῦμε τὸ διάλογο (σ.σ. διάλογο,ὅμως, μόνο μὲ τοὺς αἱρετικούς, γιατὶ οἱ ὁμόδοξοι πιστοὶ τοῦ προκαλοῦν ἀλλεργία) γιατὶ πιστεύουμε ὅτι μόνο μέσα ἀπὸ τὸ διάλογο δικαιώνονται οἱ πατέρες».Δηλαδὴ διαστρέφει φρικτὰ τὴν θεολογία καὶ ποιμαντικὴ τῶν Πατέρων ὁ κ. Σαββᾶτοςκαὶ χρεώνοντας στοὺς Ἁγίους Πατέρες τὶς δικές του ἀθλιότητες (ὅπως καὶ τῶνσυντρόφων του οἰκουμενιστῶν), διαγράφει τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ἐκφράστηκεἀπὸ τὸν ἀπ. Παῦλο, ὁ ὁποῖος ἐντέλλεται: «αἱρετικὸνἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ»[1].
Καταλήγονταςὁ κ. Σαββᾶτος «σημείωσε, μεταξὺ ἄλλων, ὅτι“ἡ πρόταση τοῦ Γεωργίου Φλωρόφσκυ γιὰ <ἐπιστροφὴ στοὺς Πατέρες>, στὴν οἰκουμενικήτης προοπτική, καὶ ἡ κίνηση τῆςνεοπατερικῆς σκέψης σ’ αὐτὸ ἀποσκοποῦσε. Ἡ ἐπιστροφὴ δὲν σημαίνει ἀντιγραφὴ ἀλλὰ μία δημιουργικὴ ἐπιστροφή, ἡ ὁποίασυνεπάγεται ὄχι ἁπλῶς μία ἑρμηνεία τοῦ παρελθόντος ἢ μία λεκτικὴ ἐπανάληψη καὶμόνο ὅρων καὶ ἐκφράσεων, ἀλλὰ μία δημιουργικὴ προσφορὰ πρὸς τὸ μέλλον».
http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=8702
*Στὴ συνέχεια, καὶ ὁ Μητροπολίτης Γαλλίας ἑστίασε τὸ ἐνδιαφέρον του στοὺςΔιαλόγους. Εἶπε ὁ κ. Ἐμμανουὴλ (15/3/2012) πὼς ὁ κ. «Βαρθολομαῖος ἔχει περιγράψει τὴ συμμετοχὴ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου στὸδιάλογο, σημειώνοντας πὼς προσεγγίζουμετὸν διάλογο μέσα στὸ πνεῦμα τῆς ἀγάπης, εἰλικρίνειας καὶ τιμιότητας. Μὲ αὐτὴ τὴν ἔννοια ὁ διάλογοςπροϋποθέτει ἰσότητα»!!!
* Καὶ ἕπεται συνέχεια. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος, μετὰτὴν ἐπιστροφή του ἀπὸ τὸ Φανάρι, ὅπου πληροφορήθηκε ἀπὸ τὸν κ. Βαρθολομαῖο τὴνπατριαρχικὴ ἀπόφαση γιὰ πανορθόδοξη τιμωρία τῶν Ὀρθοδόξων μελῶν τῆς Ἐκκλησίαςποὺ ἀντιστέκονται στὴν λαίλαπα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δήλωσε, προκαταλαμβάνοντας καὶἀντικαθιστώντας τὴν Σύνοδο: «Ἡ Ἐκκλησίαμας, λοιπόν, δὲν ἔχει παρατηρήσει σημεῖα μὲ βάση τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ ποῦμεπὼς διακόπτουμε τὸν διάλογο» amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=8874. Καὶ σὲ Συνέντευξή του στὸ Mega (2/4/2012), δήλωσε μὲ τὴν «εὐαισθησία»διαχειριστῆ μιᾶς πολυεθνικῆς ἑταιρείας, ψυχρὰ καὶ τεχνοκρατικά, πὼς ὅποιος Ἐπίσκοπος διαφωνεῖμὲ ἀποφάσεις οἰκουμενιστῶν ἐπισκόπων ὀφείλει νὰ ἀποχωρήσει ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία!!! (ἔστωκι ἂν συμφωνεῖ μὲ τοὺς Ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας)· κι αὐτὸγιὰ νὰ εἶναι ἔντιμος παίκτης, ὡς μέλος τῆς σύγχρονης δεσποτοκρατίας, ἰδοῦ ἡ ἐξωφρενικὴλογική του: «Τώρα, ἔρχεται ἕνας (ἐπίσκοπος),ὁ ὁποῖος ἔχει διαφορετικὴ ἄποψη... Δύο δρόμους ἔχει. Ἢ νὰ πεῖ ὅτι ἐγὼ δὲνσυμφωνῶ καὶ νὰ προχωρήσει ἡ διαφοροποίησή του πρὸς τὸ κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας(σ.σ. γιὰ νὰ τὸν κατατομήσουν), ἢ νὰ πεῖ ὅτι, ἀφοῦ δὲν μὲ ἐκφράζει αὐτὸς ὁ χῶρος, ἀποχωρῶ. Δὲν εἶναι τίμιο νὰ εἶναικαὶ τὸ ἕνα καὶ τὸ ἄλλο»! Ἀληθινὰ ὀρθόδοξη Πίστη, λοιπόν, γιὰ τὸν κ. Ἱερώνυμο,δὲν εἶναι ἡ διαχρονικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ ἡ κατευθυνόμενη ἀπὸ τὸΦανάρι «ὀρθοδοξία»!
* Ἀλλὰ ἔχουμε στὸ ἴδιο χρονικὸ διάστημα κι ἄλλη συμπληρωματικὴἐπίθεση, ἀπὸ τὸν ἴδιο χῶρο τῶν φανατικῶν κι ἀδιόρθωτων οἰκουμενιστῶν· ἐκείνη τοῦπολύξερου κ. Πανώτη, ὁ ὁποῖος γράφει καὶ τὰ ἑξῆς δύο ἐξωφρενικὰ καὶ ἀνιστόρητα(ἀφοῦ ἱστορία γι’ αὐτὸν εἶναι ἡ φωνὴ τῶν ἀφεντάδων τοῦ Φαναρίου): α) ὅτι ἡ «“Συνοδικὴ Ἐγκύκλιος τοῦ 1920” , ποὺ στὰ χρόνια μας ἐμπαθεῖς καὶ φαιδροὶ τὴνκατασυκοφαντοῦν..., ἀποτελεῖ καθαρὴ ἔκθεση τῶν μέχρι τότε διαχρονικῶν θέσεων τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ δεν ἐμπνεόταν οὔτε ἀπὸ ἀλλότριες θεωρίες Ἐκκλησιῶν π.χ, “κλάδων” κ.τ.λ., οὔτε ἀπὸτὸ φάντασμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»!β) «οἱ Πανορθόδοξες Διασκέψεις καὶ οἱ δύο ἐξ αὐτῶν, τοῦ 1963 καὶ τοῦ 1964,τροχοδρόμησαν ἐπίσημα τὸν ΘεολογικὸΔιάλογο μὲ ὁμόφωνη ἀπόφαση»!!!Καὶ καταλήγει, προτείνων καθαιρέσεις ὀρθοδόξων πιστῶν (συγκεκριμένα τοῦμητροπολίτη Πειραιῶς): «Οἱ Σέρβοι ἔδειξανστὸν Ἀρτέμιο τὴν πόρτα, οἱ Ἕλληνες, τί; Εὔλογα ἀπορῶ» (Ἀρ. Πανώτη («”Τακτική” τῆς Ἐκκλησίας ὁδιάλογος»! 15/3/2012).
*Ἀλλὰ καὶ ὁ μητροπολίτης Μύρων Χρυσόστομος, ἐπιστρατεύθηκε κι αὐτὸς στὴν κοινὴ λυσσαλέαἐπίθεση κατὰ τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν καί, τὴνΚυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας στὸ Φανάρι, ἀντὶ νὰ ἐξάρει τοὺς ἀγῶνες τῶν Ἁγίων Πατέρωντῆς Ὀρθοδοξίας, ἐπιτέθηκε κατὰ ἐπισκόπων, καθηγητῶν Πανεπιστημίου καὶ πιστῶν, ἐπειδὴτὴν ὑπερασπίζονται ἀπὸ τὶς κακοδοξίες τοῦ Φαναρίου καὶ καυτηριάζουν αἱρετικὲςδιδασκαλίες τύπου Ζηζιούλα· δὲν δίστασε δὲ νὰ τοὺς ὀνομάσει «ἄρρωστα μυαλά»!
*Ὁ καθηγητὴς Πέτρος Βασιλειάδης, ἐξάλλου, ὀλίγιστος ἀλλὰ ἀπαραίτητος κρίκος στὸνὀρμαθὸ τῶν πρωταγωνιστῶν τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πρόσφερε κι αὐτὸςστὸ μπαρὰζ τῆς συντονισμένης ἐπιθέσεως τοῦ Φαναρίου, τὶς πολύτιμες οἰκουμενιστικὲςὑπηρεσίες του. Παρουσίασε ὡς ὀρθόδοξουςτοὺς αἱρετικοὺς Ἀντιχαλκηδόνιους καὶ ἐκθείασε τὸν μόλις παραιτηθέντα Ἀγγλικανὸ Ἀρχιεπίσκοπο Rowan Williams (ἐπίσημοὀπαδὸ τῆς παγανιστικῆς-εἰδωλολατρικῆς δοξασίας τοῦ Δρυϊδισμοῦ), ὁ ὁποῖος θεωρεῖθεμιτὴ ἀπὸ θεολογικῆς σκοπιᾶς τὴν χειροτονία τῶνγυναικῶν»! (19/3/2012).
*Δὲν μποροῦσαν νὰ λείψουν ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἐνορχηστρωμένη ἐπίθεση οἱ καθηγητὲς τῆςΘεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μερικοὶ ἐκ τῶν ὁποίωνεἶναι ἐνεργὰ μέλη κατὰ τοὺς διεξαγόμενους Διαλόγους· ἀνέλαβαν πρωτοβουλία νὰ ἀποστείλουνἘπιστολὴ πρὸς τὴν Ἱ. Σύνοδο (29/3/2012), διὰ τῆς ὁποίας καὶ αὐτοὶ ὑπεραμύνονται τοῦ «διαχριστιανικοῦ καὶδιαθρησκειακοῦ διαλόγου», ὡσὰν νὰ ἀγνοοῦνὅτι αὐτὸς διενεργεῖται κατὰ παράβασιν Εὐαγγελικῶν καὶ Πατερικῶν ἐπιταγῶν· ζητοῦνδέ, νὰ ληφθοῦν μέτρα κατ’ ἐκείνων ποὺ ἐναντιώνονται στοὺς Διαλόγους, ἀφοῦ θεωροῦν ὅτι οἱ Διάλογοιἔχουν ἀποφασισθεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, καὶ ἄρα οἱ ἀντιδρῶντες ἐναντιώνονται στὸ Συνοδικὸπνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας.
Οἱκ.κ. καθηγητές, ὅμως, ποὺ ἔλαμψαν διὰ τῆς ἀπουσίας τους, κατὰ τὴν συζήτηση σημαντικῶνἐκκλησιαστικῶν θεμάτων (κυρίως θεμάτων Πίστεως), ἀποφάσισαν τώρα νὰ μιλήσουν, ἀποκρύπτοντες,ὅτι ἡ Συνοδικότητα τὴν ὁποία ἐπικαλοῦνται, ἀλλὰ καὶ οἱ Διάλογοι, ἔχουν πάρειδιαζύγιο ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια! Ὅπως σωστὰ παρατηρήθηκε: ποῦ ἦσαν οἱ κ. καθηγητὲς, ὅτανπ.χ. ταπεινώθηκε ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ τὸν Πάπα ὡς «ἐλλειματικὴ Ἐκκλησία», καὶ ὅταν στὸΠόρτο Ἀλέγκρε ὑποχρεώθηκε ἀπὸ τὸ Π.Σ.Ε. νὰ ἀρνηθεῖ μέρος τῆς Ἐκκλησιολογίαςτης;
Γιατί,ἐπίσης, παραπλανοῦν τοὺς πιστοὺς –χρησιμοποιώντας τὸ κῦρος τοῦ Πανεπιστημιακοῦ–ὡς πρὸς τὴν ἄρση τῶν ἀναθεμάτων τοῦ 1054, παρουσιάζοντάς τα ὡς ἔγκυρα; Δὲνγνωρίζουν πὼς τὰ ἀναθέματα, ἐνῶ ἐκυρώθησαν Πανορθοδόξως, κατηργήθηκαν μονομερῶς ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, ὁ δὲ Λαὸς τοῦΘεοῦ, δὲν ἔχει ἀποδεχθεῖ αὐτὴν τὴν μονομερῆ ἄρση; Ποτέ, τέλος, δὲν ἀνέγνωσαν στὴνἐκκλησιαστικὴ ἱστορία –ποὺ ἐδιδάχτηκαν καὶ διδάσκουν– ὅτι ὑπῆρξαν ἑκατοντάδεςΣυνοδικὲς ἀποφάσεις, ποὺ ἡ Ἐκκλησία τελεσίδικα τὶς κατεδίκασε ὡς κακόδοξες καὶληστρικές; Ποιό εἶναι γι’ αὐτοὺς κριτήριο Ὀρθοδοξίας καὶ Ἀλήθειας; Τὸ ἐὰν ἡ Ἐκκλησίατῆς Ἑλλάδος συμφωνεῖ μὲ τὸ Οἰκουμενιστικὸ Πατριαρχεῖο, ἢ τὸ ἐὰν συμφωνεῖ μὲ τὴνδιαχρονικὴ ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση τῶν Ἁγίων Πατέρων;
Ὁπατριαρχικός, ὅμως, δημοσιογράφος τοῦ Amen, Ν. Παπαχρήστου, ἐπισημαίνει σὲ τρεῖςσειρές, μιὰ παράδοξη “σύμπτωση”: «Ἡπρωτοβουλία –γράφει– τῆς Ἀκαδημαϊκῆς Κοινότητας συμπίπτει χρονικὰ μὲ τὴν ἐπιστολὴ-καταπέλτη τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριάρχη Βαρθολομαίου πρὸς τὸν Προεδρο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο». Ἂν λάβουμε ὑπ’ ὄψιν ὅτι τὸ δεξὶ χέρι τοῦ Πατριάρχηεἶναι ὁ μητροπολίτης Προύσης Ἐλπιδοφόρος, ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ καθηγητὴς –ἄρα συνάδελφοςτῶν παραπάνω καθηγητῶν– στὸ Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ἀντιλαμβάνεται κανεὶς πὼςπίσω ἀπὸ τὴν Ἐπιστολὴ αὐτὴ κρύβεται τὸ μακρὺ χέρι τοῦ πατριάρχη Βαρθολομαίου.
*Ἀλλὰ καὶ ἕνας ἄλλος δημοσιογράφος, στηλοβάτης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ καταφύγιοκάθε οἰκουμενιστικῆς πιρουέτας τοῦ Φαναρίου καὶ τῶν ὁμοίων του, διετύπωσε ὡς ἔπαινοκαὶ κολακεία τοῦ κ. Βαρθολομαῖο μιὰ φράση, ἡ ὁποία οὐσιαστικὰ ἀποτελεῖ τὸμελανότερο σημεῖο τῆς πατριαρχίας του: «Ἂνὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος (ἔγραψε) μείνει στὴν ἱστορία, θὰ μείνει ὡς Διάλογος, δηλ. ὡς ὁ Πατριάρχης ποὺ προώθησε μὲ κάθε τίμημα τὸν διαχριστιανικὸ καὶδιαθρησκειακὸ διάλογο. Πιστεύουμε πὼς ὁ Διάλογος μεταξὺ τῶν Χριστιανῶνκαὶ μεταξὺ τῶν θρησκειῶν –καὶ δὴ τῶν μονοθεϊστικῶν– εἶναι μονόδρομος» (panagiotisandriopoulos.blogspot.com/2012/03/blog-post_15.html).
Ακόμακαι τὶς πρῶτες μέρες τοῦ Ἀπριλίου (3/3/2012), συνεχίζονται, ἀπὸ τὰ συμμάχους τοῦΠατριάρχη, οἱ ὕβρεις κατὰ τῶν πιστῶν, ποὺ τολμοῦν νὰ καταγγέλλουν τὶς αἱρετικὲςφαναριώτικες ἀσχήμιες. Μὲ τίτλο "EΓΕΙΡΕΣΘΕ!"Ὲὰν δὲν ἐπιθυμεῖτε ναοὺς ὡς μπάρ..." ὁ ἐπίσκοπος Χαλκηδόνος Ἀθανάσιος γράφει:
«Ὡσὰν δὲ νὰ μὴν ἤρκουν αὐτά, καὶ εἰςτὴν καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολήν, ἔχομεν καὶ τὰς "ἐξωτικὰς ὀπώρας" τοῦ νέο-γεροντισμοῦ,τοῦ παθολογικοῦ νέο-συντηρητισμοῦ καὶ τῆς "θεολογικῆς ἀλητείας", αἱ ὁποῖαι μόνον εἰςτὴν ἀποπλάνησιν τῶν ἀδαῶν καὶ συχνάκις "θεουσῶν" ἀποσκοποῦν, μὲ ἀπρόβλεπτουςκαὶ ὀλεθρίας συνεπείας... Εὐτυχῶς δὲν ἔχομεν μέχρι τοῦδε βρυχηθμοὺς καὶσυριγμούς, ἀλλὰ μόνον ἀποχωρήσεις καὶ ἀναθέματα!».
http://panagiotisandriopoulos.blogspot.com/2012/04/blog-post_03.html
Εἶναιφοβερό! Οἱ στοιχειοθετημένα κατηγορούμενοι γιὰ αἵρεση, καὶ πρὶν ἀπολογηθοῦν καὶἀποσείσουν τὶς κατηγορίες, ἑτοιμάζονται νὰ τιμωρήσουν τοὺς καταγγέλοντας, ὄχι ἐπειδὴἔχουν τὴν Ἀλήθεια, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἔχουν τὴν ἐξουσία! Καὶ θέλουν νὰ τοὺς τιμωρήσουνὄχι γιὰ κάποια αἵρεση, ἀλλὰ γιατὶ διαμαρτύρονται γιὰ τὴν ἀλλοίωση τῆς Πίστεως,καθὼς τοῦτο τοὺς ὑπαγορεύει ἡ συνείδησή τους!
Ἀλλὰτὴν ἐξουσία εἶχαν στὰ χέρια τους, Παναγιώτατε, Σεβασμιώτατοι καὶ ἐλλογιμώτατοι,καὶ οἱ ἄρχοντες τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή, οἱ Ἀρχιερεῖς, οἱ Γραμματεῖς καὶοἱ Φαρισαῖοι!
** *
Εἶναιἀρκετὰ αὐτὰ τὰ στοιχεῖα ποὺ προσκομίσαμε, γιὰ νὰ καταδείξουν τὴν μεγάλη ἐνόχλησητοῦ Πατριάρχη καὶ τῶν ὁμοϊδεατῶν του· ἐνόχληση ποὺ τοὺς ὁδήγησε σὲ μιὰκλιμακούμενη ἀντεπίθεση, μὲ κορυφὴ τὴν ἀπειλητικὴ ἐπιστολὴ τοῦ Πατριάρχη. Μιὰ ἐπιστολὴἀνούσια, ποὺ ἐκτὸς ἀπὸ ἐκφοβισμό, ἀπειλὲς καὶ ἐκδικητικὴ δίψα κατ’ ἐκείνων ποὺ ἀρνοῦνταινὰ ὑποταχθοῦν στὰ κελεύσματά του (καὶ θυμίζουν τὸν ἀλήστου μνήμης Λατινόφρονα πατριάρχηΒέκκο), δὲν προσφέρει οὐδένα θετικὸ στοιχεῖο· ὁ Πατριάρχης, ὑπέρμαχος τῶνΔιαλόγων μὲ τοὺς αἱρετικούς, ἀποκλείει τὸν Διάλογο μὲ τοὺς Ὀρθόδοξους! Γιὰ τοὺςὈρθόδοξους, μόνο μιὰ γλῶσσα γνωρίζει: τὴν γλῶσσα τῆς περιφρόνησης, τῶν ἀπειλῶνκαὶ τῶν τιμωριῶν. Καὶ ἡ μόνη ἐκδήλωση ποὺ τοὺς ἐπιτρέπει, εἶναι ἡ ὑποταγὴ καὶ ἡὑπακοὴ στὶς εἰλημμένες ἀποφάσεις τῆς ἄνευ ποιμνίου φαναριώτικης Συνόδου!
Ἡἐπιστολή του, λοιπόν, αὐτή, ἔχει μὲν ἐκκλησιαστικὴ ἐπιχειρηματολογία καὶ ἐπίχρισμα,κάτω ἀπ’ αὐτά, ὅμως, κρύβονται καὶ ἀποκαλύπτονται οἰκουμενιστικὲς καὶ παπικὲς ἐπιδιώξεις.
Κατ’ἀρχάς, αὐτὴ ἡ ἐπιστολὴ τοῦ κ. Βαρθολομαίου, ἀποτελεῖ ὠμὴ παρέμβαση, μιὰ «πρωτοφανῆ ἐκκλησιαστικὴ εἰσπήδηση στὰ ἐσωτερικὰμίας ἄλλης Ἐκκλησίας», ὅπως δήλωσαν ἐνοχλημένοι Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίαςτῆς Ἑλλάδος (δεῖτε ἱστολόγιο Romfea, 1/4/2012, «Ἐνοχλημένοι γιὰ τὶς "ὑποδείξεις"»). Μάλιστα, αὐτὴ ἡ «εἰσπήδηση»συμβαίνει γιὰ δεύτερη φορά. Ἡ πρώτη ἐπέμβαση στὰ ἐσωτερικὰ τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰτὸ ἴδιο θέμα ἔγινε, ὅταν κυκλοφόρησε ἡ «Ὁμολογία Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ»,καὶ τότε, πάλι ζήτησε τὴν τιμωρία τῶν συνταξάντων τὴν «Ὁμολογία», ἀλλὰ ἡ Ἱ.Σύνοδος δὲν ἔκανε τὸ χατήρι τοῦ Παναγιωτάτου. «Τὸ δὶς ἐξαμαρτεῖν, ὅμως, οὐκἀνδρὸς σοφοῦ»!
Ἀλλὰμήπως, γιὰ νὰ τὸ ἐπιχειρεῖ δεύτερη φορὰ ὁ κ. Βαρθολομαῖος, ἔχει πληροφορίες ὅτιτώρα ἐπηρεάζει περισσότερους Μητροπολίτες; Μήπως ἔχει διαβεβαιώσεις ἀπὸ Ἕλληνες Ἐπισκόπους ὅτι θὰδείξουν ἀνάλογη συμπεριφορὰ ὑποτακτικοῦ, ὅπως ἐκείνη ποὺ ἔδειξε πρὶν λίγες ἑβδομάδεςὁ Ἀρχιεπίσκοπος Τσεχίας κ. Χριστοφόρος; ὁ ὁποῖος σὲ ἐπιστολὴ πρὸς τὸν κ.Βαρθολομαῖο δηλώνει ὑποταγὴ καὶμετάνοια, καὶ ἱκανοποιώντας τὴν φιλοδοξία του, τὸν ἀναγορεύει Πάπα τῆς Ἀνατολῆς,γράφων: «Παναγιώτατε, θὰ θέλαμε νὰ ἐκφράσουμετὴ βαθιά μας μεταμέλεια» πρὸς «τὸ πολυσέβαστο πρόσωπό Σας», τὸ ὁποῖο «ἔχουμελυπήσει... Σᾶς ἀναγνωρίζουμε ὡς πρῶτο μεταξὺ τῶν ἄλλων Πατριαρχῶν καὶ Ἀρχιεπισκόπων»!(δημοσίευση στὸ ἱστολόγιο «Amen»τὴν 1/4/2012). Θέλουμε νὰ πιστεύουμε, ὅτι ἂν ἔτσι σκέπτεται, θὰ διαψευσθεῖ.
* * *
Ἕναἄλλο σημεῖο ἄξιο παρατηρήσεως εἶναι, πὼς ὁ πατριάρχης καὶ οἱ ὀπαδοί του, εἶναι ἁρματωμένοιμὲ τοὺς Ἱ. Κανόνες, τοὺς ὁποίους, ὅμως, χρησιμοποιοῦν ὡς «κανόνια» γιὰ νὰπλήξουν τοὺς ἀνυπάκοους (ὅταν αὐτοὶ τυχαίνει ἢ νὰ εἶναι ἀνίσχυροι, ἢ νὰ μὴ ἔχουνἰσχυρὰ χαρτιά ἢ...)· καὶ τοὺς πλήττουν, ὄχι κυρίως γιὰ θέματα Πίστεως, ἀλλὰκυρίως γιὰ θέματα διοικητικὰ καὶ ἐξουσιῶν. Ἡ ὑπεράσπιση τῆς Πίστεως εἶναι τριτεῦονθέμα γιὰ τοὺς Φαναριῶτες! Γιὰ τὰ θέματα τῶν πολυπληθῶν παραβάσεων σὲ θέματαΠίστεως καὶ ἠθικῆς, οἱ Ἱεροὶ Κανόνες μένουν ἀχρησιμοποίητοι, ἔχουν «μπεῖ στὸθησαυροφυλάκιο» πρὸς φύλαξη, ὡς μουσειακὸ εἶδος (ρῆσις Ἀθηναγόρα).
Παραδείγματα:Χρησιμοποίησε ὁ κ. Βαρθολομαῖος τοὺς Ἱ. Κανόνες γιὰ νὰ τιμωρήσει τὸν ἈρχιεπίσκοποΧριστόδουλο μὲ «ἀκοινωνησία», ἀλλὰ ἀνέχθηκε τὸν μητροπολίτη πρ. ἈττικῆςΠαντελεήμονα καὶ τὶς παραξενιὲς τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας! Ἐπίσης καμιὰ ἀντίδρασηδὲν προέβαλε τὸ Φανάρι γιὰ τὴν υἱοθέτηση ἀπὸ τὴν Φιλλανδικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίατοῦ Γρηγοριανοῦ Πασχαλίου! Ἐπίσης, οὐδόλως ἐνοχλήθηκε, ὅταν ὁ «Ὀρθόδοξος Ἀρχιεπίσκοπος Φιλλανδίας Λέων ἀναγνώρισετοὺς πολιτικοὺς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων!... Ἡ ἐγγραφὴ ἐνοριτῶν ὡς ζεύγους τοῦ ἰδίουφύλου δὲν ἀποτελεῖ πρόβλημα, σύμφωνα μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Λέοντα: "Ὅποιος εἶναιἐγγεγραμένος ὡς ζευγάρι μὲ ἄτομο τοῦ ἰδίου φύλου, δὲν μπορεῖ νὰ ἐνταχθεῖ στὶςτάξεις τῆς ἱερωσύνης. Ἀλλὰ γιὰ τοὺς λαϊκοὺς συνεργᾶτες καὶ ἐργαζόμενους δὲνθέτουμε τὰ ἴδια κριτήρια"»!
Βλέπει,λοιπόν, κανείς, πὼς οἱ σοβαροφανεῖς αὐτοὶ Ἐπίσκοποι καὶ θεολόγοι, χάριν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ,ἀμνηστεύουν τὶς πολυπληθεῖς, μισητὲς ἀπὸ τὸν Θεὸ συμπροσευχές, τὰ αἴσχη τῶν αἱρετικῶν συμφωνιῶν, ἀλλὰ καὶ πολλὲςἀντορθόδοξες ἀποφάσεις τῶν Διαλόγων, διὰ τῶν ὁποίων ταπεινώνεται ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίακαὶ ἐξισοῦται μὲ τὶς αἱρετικὲς «ἐκκλησίες» τῆς Δύσεως. Τὰ τελευταῖα αὐτὰ οἰκουμενιστικὰκατορθώματα εἶναι πασίγνωστα, ἀλλὰ θὰ τὰ ἀναφέρουμε ἐπιγραμματικά:
Ι)Ἡ συνοδικὴ ἄρση τὸ 1965, ἐπὶ πατριάρχου Ἀθηναγόρα, τῶν ἀναθεμάτων κατὰ τῶνΠαπικῶν. Αὐτὴ ἡ ἄρση ἀντίκειται στὴν ὀρθόδοξη Παράδοση καὶ δὴ στὸ Συνοδικὸ τῆςΖ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἐφ’ ὅσον δὲν ἤρθησαν οἱ αἰτίες ποὺ προκάλεσαν τὰ ἀναθέματα.
ΙΙ)Οἱ Συμφωνίες τοῦ Σαμπεζὺ (1991) καὶ τοῦ Μπάλαμαντ (1993), διὰ τῶν ὁποίων οἱ ἐκπρόσωποίμας ἀναγνώρισαν τὰ μυστήρια τῶν Μονοφυσιτῶν καὶ τῶν Παπικῶν ἀντίστοιχα. Ἀποδέχτηκαντὸ «κοινὸ βάπτισμα» μὲ τοὺς Παπικούς, ὡσὰν νὰ ἔχουν καὶ οἱ αἱρέσεις ἔγκυρο Βάπτισμακαὶ σωτηρία.
«Στὴ συμφωνία τοῦ Μπαλαμὰντ ἀσκήθηκε ἐντονωτάτη κριτικὴ ἀπὸ τὴν ἹερὰΣύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία ... θεωρεῖ “τὸ περὶ Οὐνίας κείμενο τοῦΜπαλαμὰντ ὡς ἀπαράδεκτον ἐξ ἐπόψεως ὀρθοδόξου”»(Ἐφημ. “Ἐκκλησιαστικὴ Ἀλήθεια”, ἀρ. 393/16.1.1995, σελ. 1, 7). [Ἄραγε, οἱ Ἐπίσκοποιτῆς Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, εἶναι δυνατὸν νὰ ἀρνηθοῦν τὸν ἑαυτό τους καὶ νὰσυμφωνήσουν μὲ τὰ λεγόμενα τοῦ Πατριάρχη, ὅτι τάχα μένειπιστὸς στὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση καὶ Πίστη; Εἶναι δυνατὸν νὰ διαφεύγειτῆς προσοχῆς των ὅτι οἱ κοινότητες τῶν αἱρετικῶν θεωροῦνταιπιὰ «ἀδελφὲς Ἐκκλησίες»; ὅτι ἔγιναν ἀποδεκτὲς οἱ «θεωρίες τῶν κλάδων», τῶν «δύοπνευμόνων» καὶ τῆς «βαπτισματικῆς θεολογίας»;].
ΙΙΙ)Ἡ Βαπτισματική θεολογία: Δὲν παρεκλίνει ἀπὸ τὴν Πίστη ὁ κ. Βαρθολομαῖος ὅταν συμβουλεύειτοὺς πιστοὺς νὰ ἀποδεχθοῦν τὴν αἵρεση,δηλώνοντας (ἀπὸ κοινοῦ μὲ τὸν Πάπα στὶς 29/6/1995): «Παρακινοῦμε τοὺς πιστούς μας, Καθολικοὺς καὶ Ὀρθοδόξους, νὰ ἐνισχύσουντὸ πνεῦμα τῆς ἀδελφότητας, τὸ ὁποῖο προέρχεται ἀπὸ τὸ ἕνα βάπτισμα»; Καὶ πὼς«ἡ Μικτὴ Ἐπιτροπὴ ἠδυνήθη νὰ διακηρύξη ὅτι αἱ Ἐκκλησίαι μας ἀναγνωρίζονται ἀμοιβαίως ὡς ἀδελφαὶ Ἐκκλησίαι,ὑπεύθυνοι ἀπὸ κοινοῦ διὰ τὴν διατήρησιν τῆς μοναδικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ...»;(Περιοδ. «Ἐπίσκεψις», 520/31.7.95,σ. 19-20). Ἂν δὲν ἀποδεχόταν καὶ δὲν δίδασκε αὐτὲς τὶς κακοδοξίες, ποιός θὰ ἀρνιόταννὰ τὸν τιμήσει ὡς ὀρθόδοξο;
Ὁ κύριος εἰσηγητής, αὐτῆς τῆς παναιρετικῆς οἰκουμενιστικῆςδιδασκαλίας, ὁ Περγάμου Ἰωάννης Ζηζιούλας, ἀπὸ χρόνια ἔχει ὑποστηρίξει ὅτι «ἐντὸςτοῦ βαπτίσματος, ἀκόμη καὶ ἂν ὑπάρχειμία διάσπαση, μία διαίρεση, ἕνασχίσμα, ἀκόμη μπορεῖς νὰ μιλᾶς γιὰ Ἐκκλησία»!
ΙV) Ἡ ἰσότιμηἔνταξη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὸ Π.Σ.Ε., πράξη ἡ ὁποία ἀκυρώνει πλῆθος εὐαγγελικῶνἐντολῶν καὶ Ἱερῶν Κανόνων, ἀποτελεῖ τὴν «μεγαλύτερη ἐκκλησιολογικὴ αἵρεση στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας»! Αὐτὴἡ προδοσία τῆς Ὀρθοδοξίας ἀποτυπώνεται στὴν ἀπόφαση τῆς 9ηςΣυνελεύσεως τοῦ Π.Σ.Ε. (Porto Alegre, ΦΕΒ 2006) ὅπου οἱ ἐκπρόσωποί μας δέχθηκαν ὁτι ἡ πληθώρα τῶν κακοδοξιῶνποὺ διδάσκουν οἱ “ἐκκλησίες” τοῦ Π.Σ.Ε., εἶναι «διαφορετικοὶ τρόποι διατυπώσεως τῆς ἰδίας Πίστης καὶ ποικιλία Χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνευματος»!
Γιὰ νὰ καταλάβει κανεὶς τὸ μέγεθος τῆς ἐξαπάτησης τοῦπιστοῦ λαοῦ ἀπὸ τοὺς πατριάρχες καὶ ἐπισκόπους, σημειώνουμε ὅτι, συμμετέχουνστοὺς θεολογικοὺς διαλόγους οἱ «ὀρθόδοξοι» ἐκπρόσωποί μας μαζὶ μὲ Οὐνίτες,παρόλο ποὺ ἡ ἀπόφαση τῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως τῆς Ρόδου (1963), ἦταν ρητή: προϋπόθεση ἐνάρξεως τοῦ Διαλόγου ἦταν ἡ κατάργηση τῆς Οὐνίας. Ἡ Οὐνία, λοιπόν, ὄχι μόνο δὲνκαταργήθηκε, ἀλλὰ ἀναβαθμίστηκε καὶ συμμετέχει μὲ ἰσότιμο(!) ἐκπρόσωπό τηςστοὺς θεολογικοὺς διαλόγους!
Ὁ πατριάρχης, λοιπόν, κ. Βαρθολομαῖος, διδάσκει ἢ ἀνέχεταιτὶς παραπάνω αἱρετικὲς διδασκαλίες, ἀλλὰ καὶ τὴν καινοφανῆ θεωρία περὶ ὑπάρξεωςἑνὸς Πρώτου στὴν Ἐκκλησία.
Ἡ τελευταία αὐτὴ καινοφανὴς θέση περὶ Πρώτου, δὲν ἔχειπροσεχθεῖ ἰδιαιτέρως· ἀποτελεῖ παραλλαγὴ τοῦ Πρωτείου τοῦ Πάπα καὶ προετοιμασίαγιὰ ἕνα παγκόσμιο Πρῶτο, ὅπως τὰ ἔχουν παρουσιάσει ὁ κ. Ζηζιούλας καὶ ὁ Ἀρχιδιάκονόςτου, νῦν ἐπίσκοπος Προύσης Ἐλπιδοφόρος, οἱ ὁποῖοι μάλιστα, στὴν προσπάθειά τουςνὰ τὰ κατοχυρώσουν “θεολογικά”, τόλμησαν(ἀσφαλῶς ἐν θεολογικῇ παρακρούσει), ὁ μὲν πρῶτος νὰ τολμήσει νὰ εἰσάγει τὴν ἀπαράδεκτηκαὶ καταδικασμένη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μ. Βασιλείου ἀρίθμηση στὴνἉγία Τριάδα (Πρῶτος ὁ Πατήρ, δεύτερος ὁ Υἱός, τρίτο τὸ Ἅγιον Πνεῦμα!!!),ὁ δὲ δεύτερος νὰ ἰσχυρισθεῖ ὅτι «ἡ ἄρνηση ἀναγνωρίσεωςπρωτείου... συνιστᾷ αἵρεση»! Εἶπε: «Ἡ ἄρνηση ἀναγνωρίσεωςπρωτείου τινός στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἑνός πρωτείου τὸ ὁποῖο δὲν μπορεῖ νὰ ἐνσαρκώσειπαρά κάποιος Πρῶτος –τοὐτέστι κάποιος Ἐπίσκοπος, ὁ ὁποῖος ἔχει τὸ προνόμιο νὰ εἶναιὁ πρῶτος μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν του Ἐπισκόπων –συνιστᾷαἵρεση»!!! http://www.theodromia.gr/92BD47EB.el.aspx
* * *
Ἔχομεν,λοιπόν, Πατριάρχη καὶ ἐπισκόπους, ποὺ διαφυλλάττουν τὴν «ἅπαξ παραδοθεῖσανπίστιν», ἢ ψευδεπισκόπους ποὺλυμαίνονται τὴν ποίμνην τοῦ Χριστοῦ; Καὶ ὅταν ὅλες οἱ παραπάνω αἱρετικὲςθεωρίες κυκλοφοροῦν ὑπὸ τὴν «ἐπίβλεψη» τοῦ κ. Βαρθολομαίου, εἶναι δυνατὸν οἱπιστοὶ νὰ μὴν ἀντιδροῦν; Καὶ ἀντὶ νὰ κατέβει ὁ Πατριάρχης ἀπὸ τὴν Ὀλύμπια κορυφὴκαὶ νὰ συζητήσει μὲ τοὺς ἀγωνιοῦντας πιστούς, ἀντὶ νὰ ἀπολογηθεῖ ἢ νὰδικαιολογήσει μὲ θεολογικὸ λόγο τὶς αἱρετίζουσες αὐτὲς διδασκαλίες, ἀπειλεῖ μὲκαθαιρέσεις καὶ ἀφορισμοὺς τοὺς ἀνησυχοῦντας πιστούς;
Θεσσαλονίκη, 5 Ἀπριλίου2012
Γιὰ τὴν «Φιλορθόδοξο Ἕνωσι “Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”»
Ὁ Πρόεδρος Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
Ὁ Γραμματέας Παναγιώτης Σημάτης
1. Δὲς τὸ βιβλίο «Ἡ Πατερικὴ Στάση στοὺς ΘεολογικοὺςΔιαλόγους» (“Πρότυπες Θεσσαλικὲς Ἐκδόσεις”), στὸ ὁποῖο μὲ ἑκατοντάδες κείμενατῶν Ἁγίων Πατέρων καταδεικνύεται ὅτι ἡ παραπάνω Ἐντολὴ τοῦ ἀπ. Παύλου, ἦταν καὶεἶναι ἡ διδασκαλία τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ποὺ σταθερῶς ἐφαρμόστηκε μέχρι τῆςἐμφανίσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, στὰ πλαίσια τοῦ ὁποίου τὴν ἀλλοίωσαν ὁ Ἀθηναγόρας,καὶ οἱ ἐπίγονοί του, με τελευταῖο τὸν κ. Βαρθολομαῖο καὶ τοὺς συνοδοιπόρουςτου.
