Αναγνώσματα: Απόστολος: Φιλ. δ΄,4 – 9.Ευαγγέλιο: Ιωάν. ιβ΄, 1-18
Βαϊοφόρος πορεία
“Ευλογημένος ο ερχόμενος”
Κυριακήτων Βαϊων σήμερα και θυμούμαστε το γεγονός της εισόδου του Κυρίου μας σταΙεροσόλυμα που είχε λαμπρό και μεγαλοπρεπή χαρακτήρα. Πραγματικά ηυμνολογία της Εκκλησίας μας εμπεριέχει το βασιλικό και θριαμβευτικό στοιχείο,το οποίο αναδύεται τόσο ζωντανά μέσα από το πλούσιο περιεχόμενό της. Τόσοαυτή όσο και το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα εμφανίζει τον Βασιλέα των βασιλέων ναεισέρχεται στην αγία πόλη σε μια πορεία κατάργησης του θανάτου και ανάδειξηςτου λαμπροφόρου μηνύματος της Αναστάσεως. Στην πορεία αυτή τα όπλα τηςνίκης και του θριάμβου είναι “τα Πάθη τα Σεπτά”, ο Σταυρός και ηΑνάσταση.
Ωσαννά
Πολύςήταν ο κόσμος που υποδέχθηκε τον Κύριο κατά τη θριαμβευτική είσοδό του σταΙεροσόλυμα. Ξεσπώντας σ΄ ένα παραλήρημα ενθουσιασμού τον υποδέχεται με ζητωκραυγέςκαι όπως δίνεται η περιγραφή “εσείσθη πάσα η πόλις”. . Με τα κλαδιάτων βαϊων στα χέρια ακουγόταν το “Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματιΚυρίου, ο Βασιλεύς του Ισραήλ”. Ωστόσο, ανάμεσα στο πλήθος βρίσκονταν καιεκείνοι που καραδοκούσαν και μεθόδευαν την καταδίκη του αληθινούΒασιλέα. Γι΄ αυτό και ο Χριστός δεν ενθουσιάζεται από τις επευφημίες τουπλήθους. Βλέπει πίσω από τη σημερινή δόξα την αυριανή εγκατάλειψη καιακούει μετά το “Ωσαννά” το “Άρον άρον σταύρωσον Αυτόν”.
Επί πώλον όνου
ΟΧριστός βέβαια δεν είναι οποιοσδήποτε κοσμικός βασιλέας αλλά ο αληθινόςβασιλιάς. Δεν εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα για να δρέψει δάφνες τιμών καιδόξας όπως τις αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι, αλλά “του παθείν αγαθότητι” καιακριβώς το Πάθος και ο θάνατος του σαρκωθέντος Θεού είναι η φανέρωση της δόξαςκαι της Κυριότητας του. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος“δια τούτο αυτόν βασιλέα καλώ, επειδή βλέπω αυτόν σταυρούμενον. Βασιλέωςγαρ εστι το υπέρ των αρχομένων αποθνήσκειν”. Είναι όντοςαξιοθαύμαστον το γεγονός οτι ο Χριστός ως βασιλιάς δεν ενδύεται με διακριτικάεξουσίας αλλά έρχεται “καθήμενος επί πώλον όνου”. Το πουλάρι είναι η εικόνα τηςειρήνης σε αντίθεση με το άλογο που παραπέμπει στην έννοια του πολέμου. Ηειρήνη που μας φέρνει ο Χριστός είναι η προσφορά του εαυτού του. Και αυτόγιατί ειρήνευσε πραγματικά τον άνθρωπο όταν τον ένωσε με την κοινωνία τηςαγάπης και της ζωής του Θεού. Ο Χριστός βέβαια δε σταματά στιςζητωκραυγές και τις επευφημίες, αλλά προχωρεί για να θυσιάσει τον εαυτό του“υπέρ της του κόσμου ζωής και σωτηρίας”. Είναι εδώ που βρίσκεται και τοβαθύτερο νόημα των γεγονότων που η Εκκλησία μας προσκαλεί να βιώσουμε με τηνείσοδο της Μεγάλης Εβδομάδας. Να ακολουθήσουμε δηλαδή τον Κύριο της δόξηςκαι να ζήσουμε το Πάθος και την Ανάστασή του σε μια προοπτική που μαςαναδεικνύει πραγματικά μέλη του Σώματός του. Της Εκκλησίας Του, μέσα στηναγάπη της οποίας μπορούμε να ατενίζουμε τα πάντα στη φωτοχυσία της Ανάστασηςπου ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε με τον πιο λαμπρό τρόπο.
Αγαπητοίαδελφοί, εισερχόμαστε από σήμερα στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα.
ΗΕκκλησία ανοίγει και πάλιν τις αγκάλες της για να μας προσκαλέσει νασυνοδοιπορήσουμε με τον Χριστό που βαδίζει προς το Πάθος και τηνΑνάσταση. Αυτή η θεία πρόσκληση ξεδιπλώνεται μέσα από τις ΙερέςΑκολουθίες, την κατανυκτική υμνολογία αλλά και τα τόσο ψυχωφελήαναγνώσματα. Μας παρακινεί να υποδεχθούμε και εμείς τον ερχόμενο βασιλέα:“Εξέλθετε έθνη, εξέλθετε και λαοί και θεάσασθε σήμερον, τον Βασιλέα των ουρανώνως επί θρόνου υψηλού, επί πώλου ευτελούς, την Ιερουσαλήμ προσεπιβαίνοντα”.
ΧριστάκηςΕυσταθίου, Θεολόγος –Εκκλησία Κύπρου
