Ἐγκύκλιος 72 . Περὶἐκδηλώσεων «Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ»
Πρωτ. 336
Ἀριθμ. Διεκπ. 219
ἘνΣπάτοις, τῇ 30ῇ Μαρτίου 2012
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 72A
Μέσα στὴν ἱερὴ ἐκκλησιαστικὴ περίοδο τῆςἉγίας Τεσσαρακοστῆς ποὺ διανύουμε καὶ τὴν κατανυκτικὴ ἀτμόσφαιρά της, κατὰ τὴνὁποία ἡ Ἐκκλησία μας καλλιεργεῖ τὴν μετάνοια, τὴν προσευχή, τὴν κατάνυξη, μὲτὶς ἱερὲς ἀκολουθίες, τὴν ὑμνολογία καὶ τὰ ἀναγνώσματά της, ποὺ σκοπὸ ἔχουν νὰμᾶς κάνουν μετόχους τῆς Ἀναστάσιμης ἐμπειρίας της, ἀντιμετωπίζουμε τοὺςκινδύνους, τὶς ἐκτροπὲς καὶ τὶς προκλήσεις ὅσων σκόπιμα, μεθοδευμένα καὶἐπίμονα ἐπιχειροῦν νὰ μᾶς ἐκτρέψουν ἀπὸ αὐτὴν τὴν προσπάθεια καὶ πορεία.
Μεταξὺ αὐτῶν εἶναι καὶ οἱ αὐτοκαλούμενοι«Χριστιανοὶ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ» ἢ «Χιλιαστές» ὅπως τοὺς ἀναγνωρίζει ὁ λαόςμας.
Πρόκειται γιὰ τοὺς πιὸ ἐπικίνδυνουςαἱρετικοὺς τῶν ἡμερῶν μας, ἀφοῦ ἀμετανόητα διαστρέφουν τὴν εὐαγγελικὴ ἀλήθεια,μὲ σκοπὸ νὰ νοθεύουν τὴν πίστη μας. Εἶναι δυνατὸν νὰ μιλοῦν γιὰ Χριστό, ὅτανἀρνοῦνται τήν θεότητά Του; Ὅταν ἀπορρίπτουν τὸ πρόσωπο τῆς Μητρός Του ὡςΘεοτόκου; Ὅταν ὑβρίζουν τὸν τίμιο Σταυρό Του; ὅταν δὲν δέχονται τοὺς ἁγίους τῆςἘκκλησίας Του, τὴν παράδοσή της καὶ τὰ ἅγια μυστήριά της;
Πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτὴν κινούμενοι, ἔχουνμεταξὺ ἄλλων διανείμει σὲ πολλὲς περιοχὲς τῆς Μητροπόλεώς μας φυλλάδια καὶπροσκλήσεις γιὰ συγνεντρώσεις, συναντήσεις καὶ ἐκδηλώσεις, μὲ ἀφορμὴ τὴν«ἐπέτειο τοῦ θανάτου τοῦ Ἰησοῦ», ὅπως οἱ ἴδιοι ἰσχυρίζονται.
Δραστηριοποιοῦνται ἐπισκεπτόμενοι τὶςοἰκογένειες τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν. Ἀποστέλλουν προσωπικὲς ἐπιστολές, διανέμουντηλέφωνα ἐπικοινωνίας καὶ προκαλοῦν τεχνητὴ σύγχυση, δυσπιστία καὶἀδικαιολόγητες ἀμφισβητήσεις.
Ἡ ποιμαντική μας εὐθύνη ἐπιβάλλει νὰἀποκαλύπτουμε τὴν πλάνη τους καὶ παράλληλα νὰ διακηρύττουμε ἀνόθευτη τὴν αἰώνιαἀλήθεια. Ὅτι δηλαδὴ οἱ ἅγιοι μάρτυρες καὶ οἱ ὅσιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας,ποὺ εἶναι τὰ πρότυπά μας, δὲν ἑόρτασαν ποτὲ «ἐπέτειο θανάτου τοῦ Ἰησοῦ». Καὶτοῦτο διότι ὁ θάνατος τοῦ Κυρίου δὲν περιορίζεται καὶ δὲν ἐντοπίζεται ἀπὸ τὴνἘκκλησία ὡς σύνηθες ἱστορικὸ γεγονός, ἀφοῦ εἶναι κένωση καὶ θυσία τοῦ Θεοῦ καὶΛόγου γιὰ τὴν λύτρωση τοῦ κόσμου. Λύτρωση ἀπὸ τὸ θάνατο καὶ ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὴφθορά. Ἑπομένως ὁ θάνατος καταργεῖται ἀπὸ τὸ γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως.
Ἡ ἀληθινὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἈναστημένηΖωὴ τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἀνέτειλε ἐκ τοῦ τάφου καὶ μάλιστα «ἐσφραγισμένου τοῦμνήματος», δηλαδὴ πέρα καὶ πάνω ἀπὸ τὰ φυσικὰ ὅρια τῆς ἀνθρώπινης λογικῆς.
Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,
Λίγες μόνο ἡμέρες πρὶν τὸν πανηγυρικὸἑορτασμὸ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καὶ ὄχι πρὶν τὴν «ἐπέτειο τοῦ θανάτου τοῦἸησοῦ», σᾶς καλῶ ὅλους νὰ προστατεύσετε τὸν θησαυρὸ τῆς πίστεως ἀπὸ ὅλουςαὐτοὺς ποὺ μὲ πονηροὺς τρόπους καὶ δόλιες προσηλυτιστικὲς μεθοδεύσεις,προσπαθοῦν νὰ κλονίσουν τὴν πίστη, ποὺ σκορποῦν τὴ σύγχυση καὶ κηρύσσουν τὸψέμα ἀντὶ γιὰ τὴν ἀλήθεια.
Κανεὶς δὲν πρέπει νὰ πλησιάσει τὴ φωτιὰ τῆςπλάνης. Κανεὶς δὲν πρέπει νὰ ἀνοίξει τὴν πόρτα τῆς ψυχῆς του στὸν διάβολο καὶτὸ ψέμα. Κανεὶς δὲν πρέπει νὰ συμμαχήσει μὲ τοὺς σταυρωτὲς τοῦ Κυρίου ποὺ μέχρισήμερα συνεχίζουν νὰ ἐπιλέγουν τὸν θάνατο ἀντὶ γιὰ τὴ ζωή.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Μὲ θερμὲς εὐχὲς καὶ πατρικὴ ἀγάπη,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Μὲ θερμὲς εὐχὲς καὶ πατρικὴ ἀγάπη,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ΝΙΚΟΛΑΟΣ
