Σωτήριαυπέρβαση
Ισχυρή πρόκληση για μια σωτήριαυπέρβαση προβάλλει η σημερινή ευαγγελική περικοπή, η οποία ξεδιπλώνει ενώπιόνμας μηνύματα ουράνιας αντοχής. Η συγκύπτουσα γυναίκα βίωνε το δικό της μαρτύριοπριν να γνωρίσει τη λύτρωση που προσφέρει η αγάπη του Χριστού στις προοπτικέςτης θαυματουργίας Του. Πριν να λυτρωθεί όμως η ταλαίπωρη εκείνη γυναίκα έκανετο αποφασιστικό βήμα, το οποίο ζητεί πάντοτε από μας ο Χριστός. Η κατάστασή τηςήταν όντως τραγική. Την είχε κυριεύσει πονηρό πνεύμα, σύμφωνα με την περιγραφήτου ευαγγελιστή Λουκά. Την κρατούσε καθηλωμένη για δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνιαχωρίς να μπορεί να ορθώσει το κορμί της και ήταν καταδικασμένη να βλέπει μόνοπρος το έδαφος, αφού ήταν συγκύπτουσα.
Αλήθεια, πόσο μεγαλείο ψυχής και δύναμηπνευματική χρειάζεται κάποιος κάτω από τέτοιες συνθήκες να σέρνει το κορμί του,φοβερά ταλαιπωρημένο όπως ήταν και να παρευρίσκεται κάθε Σάββατο στη Συναγωγή;Να συμμετέχει στη λατρεία και κυρίως να διατηρεί την ελπίδα της.
Πολύ περισσότερο όμως, προκαλεί σίγουραθαυμασμό το γεγονός ότι σε καμιά περίπτωση η γυναίκα εκείνη δεν διαμαρτυρότανγια την κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει. Αντίθετα, εκείνο στο οποίοπεριοριζόταν ήταν να επικαλείται τη βοήθεια του Θεού και να επιζητεί την χάρητου. Άλλωστε και ο ίδιος ο Χριστός μπροστά σ’ αυτό το μεγαλείο ψυχής, ονομάζειτη γυναίκα «θυγατέρα του Αβραάμ», δηλαδή παιδί του Θεού.
Πραγματικά πολλά θα μπορούσε να μαςδιδάξει η στάση της συγκύπτουσας γυναίκας, η πίστη της οποίας μπροστάστις φοβερές δοκιμασίες της ζωής την αναδεικνύει πρότυπο προς μίμηση. Ο πόνος,οι θλίψεις, οι ασθένειες και οι όποιες δοκιμασίες μέσα στις αγκάλες της αγάπηςτου Θεού μεταβάλλονται σε ευλογημένες γέφυρες σωτηρίας. Αυτό μας διδάσκει και ησοφία των πατέρων της Εκκλησίας, οι οποίοι πολύ εύστοχα σημειώνουν ότι οάνθρωπος με τις δοκιμασίες και τις θλίψεις φωτίζεται, γιατί ο πόνος τον οδηγείστην ταπείνωση, η οποία με τη σειρά της μας επαναφέρει στη φυσική ψυχική μαςκατάσταση. Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας αναφέρει χαρακτηριστικά: «Οι πνευματικάαδύνατοι ας γνωρίζουν ότι ο Θεός τους επισκέπτεται, όταν παρουσιάζονταισωματικές ταλαιπωρίες και κίνδυνοι και εξωτερικοί πειρασμοί. Ενώ οι τέλειοι αςΤον γνωρίζουν από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και από την προσθήκη τωνχαρισμάτων».
Εν μέσω θλίψεων, δοκιμασιών, αλλά καιτου μαρτυρίου, βάδισαν την οδό προς την τελείωση και αναδείχθηκαν αιώνιαπρότυπα ζωής οι άγιοι που λάμπουν στο ορθόδοξο χριστιανικό στερέωμα τηςΕκκλησίας του Χριστού. Δύο μεγάλες μορφές από αυτούς τιμούμε και σήμερα.Πρόκειται για την αγία Βαρβάρα τη Μεγαλομάρτυρα και τον Άγιο Ιωάννη τοΔαμασκηνό, την πραγματικά εξέχουσα πατερική αυτή μορφή.
Η αγία Βαρβάρα ήταν μοναχοκόρη τουεπιφανούς Διοσκούρου, ο οποίος όταν διαπίστωσε ότι ήταν χριστιανή και μετά τηνάρνησή της να προσκυνήσει τα είδωλα, την παρέδωσε σε φρικτά βασανιστήρια.Κατακαίεται στα πλευρά, κτυπιέται με σιδερένιες σφαίρες στο κεφάλι, την σέρνουνστην πόλη γυμνή και τελικά «δέχεται διά ξίφους την τελευτήν, αυτού του ιδίουτου πατρός ταις οικείαις χερσίν ανελόντος». Δηλαδή ο ίδιος ο πατέρας τηναποκεφάλισε με τα χέρια του.
Πραγματικά, τόσο με το άγιο παράδειγματης αγίας Βαρβάρας όσο και με εκείνο της συγκύπτουσας γυναίκας αποκαλύπτονταιστη ζωή μας οι σωτήριες εκείνες δίοδοι διά μέσου των οποίων ο άνθρωπος ακόμακαι μέσω των πιο ζοφερών καταστάσεων και δοκιμασιών αναδεικνύεται χαριτωμένηεικόνα του Θεού και ακτινοβολεί η παρουσία του σε φωτεινούς ορίζοντες.
Αγαπητοί αδελφοί, ιδιαίτερα μπροστά στασημερινά αδιέξοδα της ζωής, ο άνθρωπος δεν έχει άλλη επιλογή παρά ναακολουθήσει το παράδειγμα της συγκύπτουσας γυναίκας που μετά τη θεραπεία τηςαπό τον Κύριο «παραχρήμα ανωρθώθη και εδόξαζε τον Θεόν», αλλά και της αγίαςΒαρβάρας που καταξιώθηκε να ανεβεί στα δυσθεώρητα ύψη της Μεγαλομάρτυρος.
