ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
«ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΛΑΜΠΡΥΝΘΩΜΕΝ ΤΗ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙ»
(θεολογικόσχόλιο στην Ανάσταση του Κυρίου)
«Πάσχα το τερπνόν΄ Πάσχα Κυρίου Πάσχα΄Πάσχα πανσεβάσμιονημίν ανέτειλε». Με αυτούς τους υπέροχους και πανηγυρικούςστίχους ο θεσπέσιος υμνογράφος της Αναστάσεως αναγγέλλει στους πιστούς τηνέλευση της πλέον λαμπρής και ευφρόσυνης εορτής της Εκκλησίας μας. Σύμπας οάγιος λαός του Θεού, ο «ευσεβής και φιλόθεος», όπως τον αποκαλεί ο ιερόςΧρυσόστομος, «εν ενίστόματι και μια καρδία», με δάκρυα χαράς στα μάτια, υμνείτον Αναστάντα εκ νεκρών και νικητή του θανάτου, Κύριο Ιησού Χριστό. Μεαισθήματα βαθύτατης συγκίνησης και απέραντης αγαλλίασης κατακλύζει τουςλαμπροστόλιστους και ολόφωτους ναούς για να εορτάσει τη Θεία Έγερση και νααπολαύσει τον ανείπωτο πλούτο της χρηστότητας του Κυρίου. Σπεύδει για ναεορτάσει τον πιο σπουδαίο θρίαμβο, την πιο μεγάλη και απερίγραπτη νίκη τηςανθρώπινης ιστορίας: Τον θάνατο του θανάτου μας!
Ύστερα από μια μακρά πνευματική καισωματική άσκηση και πορεία, κατά την οποία γίναμε κοινωνοί των σωτηριωδώνΠαθημάτων του Κυρίου και Λυτρωτή μας Χριστού. Ύστερα από μια οντολογική μετοχή«εις τον θάνατον αυτού» (Ρωμ.6,4) προσερχόμεθα«λαμπαδηφόροι, τω προϊόντι Χριστώεκ του μνήματος» για να «συνεορτάσωμεν ταις φιλεόρτοιςτάξεσι, Πάσχα Θεού τοσωτήριον». Αφήνουμε πια την κατήφεια και την κατάνυξη της αγίας Εβδομάδος τωνΠαθών και σπεύδουμε «αγαλλομένω ποδί» νασυμμετάσχουμε της άφατης πασχαλινής πανδαισίας, να λαμπρυνθούμε και ναπανηγυρίσουμε, να απολαύσουμε υπερβαλλόντως «του συμποσίου της πίστεως».
Πάσχα σημαίνει διάβαση, λύτρωση,σωτηρία. Όπως ο παλαιός λαός του Θεού, ο Ισραήλ, σώθηκε, χάρις στη θαυμαστήβοήθεια του Θεού, από την φαραωνική τυραννία, έτσι και ο νέος λαός του Θεού, οιπιστοί από όλες τις φυλές του κόσμου, σώθηκαν από τη νοητή φαραωνική τυραννίατης αμαρτίας και πέρασαν στην εν Χριστώ πραγματική ελευθερία της χάριτος τουΘεού. Το ιουδαϊκό Πάσχα υπήρξε τύπος του χριστιανικού Πάσχα. Εκείνο υπήρξε μιαστενή εθνική και συνάμα θρησκευτική εορτή, ανάμνηση ενός εθνικοαπελευθερωτικούγεγονότος, ενός μικρού λαού. Το χριστιανικό Πάσχα είναι ο λαμπρότατος εορτασμόςτης πανανθρώπινης απελευθέρωσης από τον πιο τυραννικό και ανίκητο δυνάστη, τονάρχοντα του κόσμου τούτου, διάβολο και τον πικρό και αναπόφευκτο θάνατο.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός δέχτηκε ναγίνει ο Ίδιος, με τη θέλησή Του, απολυτρωτική θυσία. Να γίνει ο νοητός«ενιαύσιος αμνός», το «άμωμο ιερείο» του νέου Πάσχα, προκειμένου να νικηθεί ονοητός Φαραώ, ο διάβολος, να καταργηθεί το κράτος του θανάτου και να γίνει ηκαταλλαγή του ανθρωπίνου γένους με το Θεό (Εφ.2,13). Δι’ αυτής της υπερτάτηςθυσίας «εκ της φθοράς το ημέτερον γένος ανακληθέν προς αιωνίαν ζωήν μεταβέβηκεν».
Η λαμπροφόρος Ανάσταση του Κυρίου υπήρξενομοτελειακή, αυτό που δε μπορούσε να προβλέψει ο παμφάγος Άδης,προσωποποιημένος στο έχθιστο πρόσωπο του Σατανά. Η πηγή της ζωής, η όντως ζωή,καθ’ ότι «εν αυτώ ζωή ην» (Ιωάν.1,4) ήταν αδύνατο να κρατηθεί δέσμια τωναιωνίων νοητών δεσμών του Άδη. Έτσι η ψυχή του Κυρίου «σπαράττουσαάμφω γαρδεσμούς του θανάτου και Άδου», και αφού ενώθηκε ξανά με το άχραντο σώμα Του,ανέστη θριαμβευτικά. Ο απόστολος Παύλος διακηρύσσει πανηγυρικά: «Χριστόςεγερθείς εκ νεκρών, ουκέτι αποθνήσκει, θάνατος αυτού ουκέτι κυριεύει»(Ρωμ.6,9). «Σήμερον ο Κύριός μας Χριστός έσπασε τις χάλκινες πύλες καιεξηφάνισε και αυτόν τον θάνατον» τονίζει ο ιερός Χρυσόστομος. Και συνεχίζει:«Διατί όμως λέγω τον θάνατον; Και αυτό το όνομά του ακόμη άλλαξε. Δενονομάζεται πλέον θάνατος, αλλά κοίμησις και ύπνος»!
Οι σωτήριες δωρεές που απορρέουν από τηνΑνάσταση του Κυρίου είναι ανεξάντλητες. Η Θεία Έγερση είναι η ακένωτη πηγή τωνδωρεών και των ευλογιών του Θεού. Σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, το γεγονός τηςΑναστάσεως αποτελεί την πεμπτουσία ολοκλήρου του χριστιανικού οικοδομήματος.Στην αντίθετη περίπτωση «ει δε Χριστός ουκ εγήγερται, κενόν άρα το κήρυγμαημών, κενή δε και η πίστις υμών. Ευρισκόμεθα δε και ψευδομάρτυρες του Θεού, ότιεμαρτυρήσαμεν κατά του Θεού ότι ήγειρε τον Χριστόν, ον ουκ ήγειρεν, είπερ άρανεκροί ουκ εγείρονται΄ ει γαρ νεκροί ουκ εγείρονται, ουδέ Χριστός εγήγερται. Ειδε Χριστός ουκ εγήγερται, ματαία η πίστιςυμών΄ ότι εστέ εν ταις αμαρτίαις υμών.Άρα και οι κοιμηθέντες εν Χριστώ απώλοντο. Ει εν τη ζωή ταύτη ηλπικότεςεσμέν ενΧριστώ μόνον, ελεεινότεροι πάντων ανθρώπων εσμέν» (Α΄Κορ.15,15-19). Με άλλαλόγια Χριστιανισμός, χωρίς το θεμέλιο της πίστεως στην Ανάσταση του Χριστού,είναι όχι μόνον ανωφελής στην ανθρωπότητα, αλλά ακόμη και επιζήμιος! Ησχολαστική και ορθολογιστική θεώρηση της χριστιανικής πίστεως στην Ανάστασηοδηγεί σε τραγικά αδιέξοδα, απογυμνώνει τον Χριστιανισμό από την απολυτρωτικήτου δύναμη και τον υποβιβάζει και εξισώνει με τις άλλες θρησκείες του κόσμου,οι οποίες ικανοποιούν μόνο το «θρησκευτικό συναίσθημα» των οπαδών τους. Οικτρήαπόδειξη όλων αυτών όλα τα τραγικά αδιέξοδα του δυτικού νοησιαρχικού ανθρώπου,τα οποία οφείλονται κατά κύριο λόγο στην άρνηση της Αναστάσεως και εν γένειστην απόρριψη της εν Χριστώ απολυτρώσεως.
Εμείς οι ορθόδοξοι πιστοί, ακολουθώνταςτην βιβλική και αγιοπατερική θεολογία και παράδοση, στηρίζουμε την πίστη μαςστο ασάλευτο βάθρο της Αναστάσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Έχουμε ωςεφαλτήριο στη ζωή μας την ελπιδοφόρα αρχή: «Νυνί δε Χριστός εγήγερται εκνεκρών, απαρχή των κεκοιμημένωνεγένετο … εν τω Χριστώ πάντες ζωοποιηθήσονται»(Α΄κορ.15,20,22). Ολόκληρη η βιωτή μας κινείται γύρω από το νοητό άξονα τηςΑναστάσεως. Η γέννησή μας, ο τρόπος της ζωής μας, η νοοτροπία μας, η λατρείαμας, ακόμα και θανή μας, που για μας είναι προσωρινή κοίμηση, προσδιορίζονταικαι επηρεάζονται άμεσα από το γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου και τημελλοντική εν Χριστώ προσωπική μας ανάσταση. Έτσι τίποτε πια δε μας φοβίζει,αφού νικήθηκε ο θάνατος, ο μεγαλύτερος εχθρός μας. Όλα τα άλλα εμπόδια και οιδυσκολίες της ζωής μας προσπερνιούνται με αίσθημα αισιοδοξίας. Η απελπισία καιη κατήφεια είναι ίδιον των απίστων, αυτών που δεν έχουν ελπίδα αναστάσεως, όλωνεκείνων που αρνούνται την Ανάσταση του Λυτρωτή μας και φορτωμένοι εωσφορικόεσμό, περιχαρακώνονται στην υποκειμενική τους διανοητική αυτάρκεια.
Για όλους αυτούς τους λόγους σκιρτούμεαπό χαρά και ουράνια αγαλλίαση την αγία ημέρα της Εγέρσεως του Λυτρωτή μας Χριστού.Εορτάζουμε και δοξάζουμε την πανένδοξη Ανάσταση του Κυρίου μας καιπανηγυρίζουμε προκαταβολικά για τη δική μας μελλοντική ανάσταση και την είσοδόμας στην ατέρμονη Βασιλεία του Θεού. Ομολογούμε, με τον πιο δυναμικό τρόπο, τηνπίστη μας στον μοναδικό Σωτήρα και Λυτρωτή μας Αναστάντα Κύριο και διαλαλούμετο μήνυμα της Αναστάσεως, για να φτάσει σε κάθε ανθρώπινη καρδιά, ως τα πέρατατου κόσμου και τα έσχατα της ιστορίας. Ψάλλουμε, αναρίθμητες φορές, με δάκρυαχαράς στα μάτια και παλλόμενη από συγκίνηση καρδιά, τον νικηφόρο παιάνα τουΠάσχα, τον πιο νικηφόρο και ενθουσιώδη παιάνα, που ακούστηκε ποτέ από ανθρώπιναχείλη: «Χριστός Ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοιςμνήμασιζωήν χαρισάμενος» !
