Αριθ. Πρωτ. 19
ΝύκταΑναστάσεως 2012
Εντω Ιερώ Επισκοπείω
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 155η
Αγαπητοί μου Χριστιανοί,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !
-Α-
Δεν είχε ακόμη φέξει καλά. Και μέσα στο μισοσκόταδο μερικέςγυναικείες μορφές γοργοδιάβαιναν τους δρόμους της Ιερουσαλήμ κι’ ανηφόριζανπρος τον λόφο του Γολγοθά. Γιατί εκεί κοντά ήταν ο κήπος του σπουδαίου εκείνουβουλευτού, του Ιωσήφ του από Αριμαθαίας, όπου το απόγευμα της ΜεγάληςΠαρασκευής είχαν βιαστικά ενταφιάσει τον Ιησού, στο καινούργιο μνημείο τουΙωσήφ, «εν ω ουδέπω ουδείς ετέθη» (Ιωάν. ιθ 41), στο οποίο μέχρι τότε κανείς δεν είχε ενταφιασθή. Και να τώρα,ξημερώματα της Κυριακής, οι γυναίκες ερχόντουσαν να αλείψουν με πολύτιμααρώματα το νεκρό Σώμα του λατρευτού τους Διδασκάλου. Ένα πρόβλημα είχαν μόνο :«τις αποκυλίσει ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου ;» (Μαρκ. ιστ 3). Δηλαδή, ποιός θα παραμερίση την βαρειάπέτρινη πλάκα από την είσοδο του τάφου, ώστε να μπορέσουμε να μπούμε μέσα καινα αρωματίσουμε τον Ιησού ;
Οι Μυροφόρες, βέβαια, δεν εγνώριζαν ότι στονΤάφο είχε εγκατασταθή στρατιωτική φρουρά, όπως το είχαν ζητήσει από τον Πιλάτοοι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι, επειδή φοβόντουσαν μήπως οι μαθητές του Ιησούκλέψουν το Σώμα Του «και έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης» (Ματθ. κζ 64). Και θα είναι η τελευταία αυτή πλάνη τουλαού, ότι τάχα αναστήθηκε ο Ιησούς, χειρότερη από την πρώτη, που τον πίστεψανσαν Μεσσία, Σωτήρα και Λυτρωτή.
-Β-
Όταν, όμως, έφθασαν στον Τάφο δεν υπήρχε ηφρουρά. Γιατί πριν από λίγο είχε σημειωθή ισχυρός σεισμός. Από τον φόβο δε πουπροκάλεσε, οι φρουροί έγιναν σαν νεκροί. Κι’ όταν συνήλθαν έφυγαν καιεγνωστοποίησαν στους αρχιερείς όσα είχαν γίνει. Ότι, δηλαδή, ο τάφος είχεανοίξει και ο νεκρός δεν βρισκόταν μέσα. Οι αρχιερείς τους συμβούλεψαν ναδιαδώσουν ότι οι μαθητές του Ιησού έκλεψαν το Σώμα Του ενώ εμείς εκοιμόμασταν.Τους έδωσαν, μάλιστα, και αρκετά χρήματα και τους καθησύχασαν, πως αν το μάθη οΠιλάτος, εμείς θα τον πείσουμε ότι έτσι έχουν τα πράγματα και θα σαςαπαλλάξουμε από κάθε ανησυχία. Το χρήμα, η δωροδοκία και το ψέμα είναι οισυνηθισμένες μέθοδοι των ανθρώπων, για να διαιωνίζουν την απιστία τους από ταπαλιά τα χρόνια μέχρι και τις ημέρες μας.
-Γ-
Αλλάενώ το ψέμα της δήθεν κλοπής του Σώματος του Ιησού κυκλοφορούσε και πολλοί τοεπίστευαν, ο Κύριος άρχισε να διαγράφη την θριαμβευτική του πορεία στην ιστορίατου κόσμου, όπως τόσο παραστατικά το λέει ο Ίδιος στο θεόπνευστο βιβλίο της«Αποκαλύψεως»: «εγώ ειμι ο πρώτος και ο έσχατος και ο ζων, και εγενόμην νεκρός,και ιδού ζων ειμι εις τους αιώνας των αιώνων» (Αποκ. α 17-18) : Εγώ είμαι ο πρώτος, διότι υπάρχωαϊδίως, και ο έσχατος, διότι θα είμαι πάντοτε. Είμαι ακόμη εκείνος, που ζηδιαρκώς και έχει την ζωή από τον εαυτό του. Και σταυρώθηκα και πέθανα για τηνσωτηρία των ανθρώπων. Και όμως, παρά τον σταυρικό θάνατό μου αναστήθηκα και ζωστους αιώνες των αιώνων. Είναι αυτό ακριβώς, που εβεβαίωσε ο άγγελος τιςΜυροφόρες : «Ιησούν τον εσταυρωμένον ζητείτε · ουκ έστιν ώδε · ηγέρθη γαρ καθώςείπε. Δεύτε ίδετε τον τόπον όπου έκειτο ο Κύριος» (Ματθ. κη 5-6) : Ζητάτε με πόθο και ευλάβεια τον Ιησούτον Εσταυρωμένο. Δεν είναι εδώ. Διότι αναστήθηκε καθώς το είχε πη. Ελάτε καιδέστε τον τόπο, όπου είχε τοποθετηθή ο Κύριος.
-Δ-
Μέσα στο πέρασμα των αιώνων, οι άνθρωποι θαχωρίζωνται σε δυό παρατάξεις. Η μία θα αρνήται με πείσμα και θα πολεμάη επίμονατην Ανάσταση του Χριστού. Η άλλη θα δέχεται με χαρά το μήνυμα, ότι ο Χριστός Ανέστη · και θα αναμεταδίδηπαντού το χαρμόσυνο και ελπιδοφόρο μήνυμα : «Αληθώς Ανέστη» ! Έχουμε ήδη μια ανελέητη πολεμική εναντίον τουμαθήματος των Θρησκευτικών, στα Σχολεία. Οι Κληρικοί απαγορεύεται να έχουνπρόσβαση στον μαθητόκοσμο, προκειμένου να τελεσθή το Μυστήριο της μετανοίας καιεξομολογήσεως. Οι μαθητές εξωθούνται, από διαφόρους κύκλους, σε πράξεις έκνομεςκαι επαναστατικές. Ο εκκλησιασμός, η πρωϊνή προσευχή, η έπαρση της Σημαίαςέχουν ήδη καταργηθή σε κάποια Σχολεία. Γενικώτερα δε, γίνεται μια συνεχήςπολεμική κατά της Εκκλησίας, άλλοτε φανερή και άλλοτε καμουφλαρισμένη, μεαπώτερο σκοπό την περιθωριοποίηση της Εκκλησίας. Και το περίεργο είναι, πως ενώοι ιθύνοντες της Πολιτείας ζητούν τηνσυνδρομή της στα συσσίτια, στην διανομή ρούχων και άλλων εφοδίων σεπεινασμένους, άστεγους και, γενικά, ανήμπορους συνανθρώπους μας, και η Εκκλησίαπροσφέρει ένα τεράστιο κοινωνικό έργο με αγάπη και στοργή, ο πόλεμος εναντίοντης συνεχίζεται. Και από ποιούς ; Από εκείνους, που έφεραν την εξαθλίωση στηνΧώρα μας και την ωδήγησαν στο χείλος της αβύσσου. Όλοι αυτοί οιψευτοπροοδευτικοί με την απιστία και την απληστία τους έχουν συντελέσει στηνανησυχητική αύξηση της εγκληματικότητας, στην ανασφάλεια των πολιτών, στιςληστείες και στην ανηθικότητα. Όποιος αρνείται τον Αναστάντα Χριστό οδηγείται καιοδηγεί στο χάος, και στην υλική και πνευματική καταστροφή.
-Ε-
Αλλάγια μας, αγαπητοί αδελφοί, ο Χριστός Ανέστη, νικητής του θανάτου και τωνσκοτεινών δυνάμεων. Το λένε οι γλυκόλαλες καμπάνες, οι αναμμένες λαμπάδες, ταλαμπερά μάτια, τα χαρούμενα πρόσωπα, όπως το λέει και ο χαιρετισμός πουανταλλάσσουμε όλες αυτές τις ημέρες : Χριστός Ανέστη - Αληθώς Ανέστη, αλλά καιόπως το τονίζει, πολύ παραστατικά, ο χριστιανός ποιητής Αλέξανδρος Γκιάλας, οπολύ γνωστός μας Γ. Βερίτης : «πλάκες που στέκατε βαρειές, στα μνήματα και στιςκαρδιές, σας έσπασε ο Χριστός μου». Ναι, αδελφοί. Ο Χριστός μας δίνει τηνδύναμη και το κουράγιο ν’ αγωνιστούμε για να ξεπεράσουμε την θλίψη και τηνκατήφεια και την αγωνία αυτών των πραγματικά δύσκολων καιρών. Μόνο να τουζητάμε και να του λέμε : «Πρόσθες ημίν πίστιν» (Λουκά ιζ 5). Κύριε, πρόσθεσέ μας πίστη · και με τηνχάρη σου αύξησε την πίστη που έχουμε, και κάνε την τελειότερη, ώστε με αυτή ναανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας και να υπερνικήσουμε την σημερινή κρίση.Χριστός Ανέστη, λοιπόν, σε όλους σας. Χριστός Ανέστη στους μαθητές, στουςφοιτητές, στα εργαζόμενα νειάτα και στα στρατευμένα παιδιά της Ελληνικής μαςΠατρίδος. Χριστός Ανέστη σ’ ολόκληρο τον απόδημο Ελληνισμό. Χρόνια πολλά,αναστάσιμα, ευλογημένα.
Μετά πολλής αγάπης εν ΧριστώΑναστάντι
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† ΟΔρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης ΑΝ Δ Ρ Ε Α Σ
