Σχολιασμός του Υπομνήματος που απέστειλαν στη Σύνοδο
οι συντάκτες του νέου Προγράμματος Σπουδών για τα Θρησκευτικά
τουΙωάννη Τάτση, Θεολόγου
Οισυντάκτες του νέου Προγράμματος Σπουδών (ΠΣ) για τα Θρησκευτικά Δημοτικού καιΓυμνασίου απέστειλαν προς τη Σύνοδο Υπόμνημα σχετικό με το νέο ΠΣ, το οποίοέδωσαν και στη δημοσιότητα. Επειδή ανήκω σε όσους άσκησαν από την πρώτη στιγμήκριτική στο νέο ΠΣ αλλά κυρίως επειδή οι συντάκτες τους επιχειρούν με τοΥπόμνημά τους να απαντήσουν στην κριτική που έχει διατυπωθεί και νακαθησυχάσουν τα μέλη της Συνόδου, είναι αναγκαίο να σημειωθούν και οι παρακάτωσκέψεις:
α)Με το νέο ΠΣ επιχειρείται ριζική αλλαγή του περιεχομένου του θρησκευτικούμαθήματος...
Ηδιαδοχική στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης (στηνΑ΄ τάξη), της Καινής Διαθήκης (στη Β΄ τάξη) και της εκκλησιαστικής ιστορίας(στη Γ΄ τάξη) εγκαταλείπεται. Στη θέση της εισάγεται η ενασχόληση μεπροβληματισμούς γύρω από ζητήματα θρησκείας γενικώς. Μολονότι δενεγκαταλείπεται κάθε αναφορά στο πρόσωπο του Χριστού –αυτό μας έλειπε!- ωστόσοαπουσιάζουν πολλά και σημαντικά στοιχεία της ζωής, της διδασκαλίας, τωνθαυμάτων, του Πάθους και της Ανάστασης του Κυρίου ώστε η εξέταση του σχεδίουτης Θείας Οικονομίας να καθίσταται όχι απλώς ελλιπής αλλά πραγματικάπροβληματική. Όταν οι συντάκτες του ΠΣ μας λένε ότι η Ορθοδοξία παραμένει στοεπίκεντρο του θρησκευτικού μαθήματος και αποτελεί τον πρώτο από τρειςομόκεντρους κύκλους (στους άλλους δύο βρίσκονται οι ετερόδοξες ομολογίες και οιξένες θρησκείες), αποφεύγουν να μας πούνε ότι η διάμετρος του πρώτου αυτούκύκλου είναι πολύ μικρή και ο κύκλος πολύ περιορισμένος.
β)Το νέο θρησκευτικό μάθημα που φέρνει το ΠΣ δεν θα είναι πλέον ορθόδοξοχριστιανικό, όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν οι συντάκτες του περί τουαντιθέτου. Το μάθημα μετατρέπεται σε θρησκειολογικό, κοινωνιολογικό καιιστορικό. Ακόμη κι αν δεχτούμε τον ισχυρισμό ότι η αναφορά στα ξένα θρησκεύματακαλύπτει μόνο το 10% της ύλης, οφείλουμε να σημειώσουμε πως ο όλοςπροσανατολισμός του μαθήματος το καθιστά θρησκειολογικό. Όταν ο Χριστόςπαρουσιάζεται ως ένας από τους μεγάλους δασκάλους των θρησκειών όπως ο Μωάμεθγια τον Ισλαμισμό και ο Βούδας για τον Βουδισμό, όταν ο Γέροντας Πορφύριοςσυνεξετάζεται με άλλες «πνευματικές» προσωπικότητες όπως ο Μ.Γκάντι ή ο ΔαλάιΛάμα, τότε μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι και πολλές από τις αναφορές του ΠΣσε στοιχεία του Χριστιανισμού υπηρετούν όχι την καλλιέργεια της χριστιανικήςσυνείδησης αλλά την θρησκειολογική γνώση και μάλιστα, ακόμη χειρότερα, τηνσυγκρητιστική προσέγγιση του θρησκευτικού φαινομένου.
γ)Τεχνηέντως απαντούν οι συντάκτες του ΠΣ στην κριτική που ασκήθηκε για την πλήρηαπουσία της Θεοτόκου από το ΠΣ για το Γυμνάσιο. Ουσιαστικά μας λένε ότι είναιδυνατή η αναφορά στην Θεοτόκο κατά τη διδασκαλία διαφόρων θεματικών ενοτήτων.Δηλαδή θα πρέπει στο εξής οι Θεολόγοι να αναζητούμε παραθυράκια στο ΠΣ για ναπούμε λίγα λόγια στους μαθητές για την Θεοτόκο. Δεν θα ήταν προτιμότερο ναανοίξουμε στους μαθητές μας την πόρτα του πλούτου της ορθόδοξης θεολογίας καινα αφιερώσουμε κάποιες θρησκευτικές ενότητες στη Θεοτόκο;
Οισυντάκτες του ΠΣ περιμένουμε να μας απαντήσουν και σε άλλα ερωτήματα:
Ποιεςείναι οι απαιτήσεις των καιρών που οδηγούν στην ανάγκη ριζικής αλλαγής τουπεριεχομένου του θρησκευτικού μαθήματος; Ποια κοινότητα ετεροδόξων ήαλλοθρήσκων στην Ελλάδα και πότε ζήτησε αλλαγή του περιεχομένου τωνΘρησκευτικών; Πότε η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλλε την μετατροπή του θρησκευτικούμαθήματος σε θρησκειολογικό; Για ποιους μαθητές της Ελλάδας παρουσιάζειενδιαφέρον η γνώση γύρω από τον Ισλαμισμό, τον Ιουδαϊσμό, τον Βουδισμό και τονΙνδουισμό; Έχει ποτέ μετρηθεί το ενδιαφέρον των μαθητών της Β΄ Λυκείου ότανδιδάσκονται για τα θρησκεύματα αυτά;
Ποιουείδους συνείδηση επιδιώκει να διαμορφώσει το νέο ΠΣ; Χριστιανική ήπανθρησκειακής ανοχής; Ποιος διώκει την ορθόδοξη θεολογία από τα ελληνικάσχολεία; Μήπως καταντήσαμε χριστιανοί θεολόγοι αυτοδιωκόμενοι;
Χριστόςανέστη!
