Οι συντάκτες του νέου Προγράμματος Σπουδών για τα Θρησκευτικά υπέβαλαν ήδη στη Σύνοδο Υπόμνημα ενώ επίκειται και ενημέρωση των Συνοδικών Ιεραρχών δια ζώσης. Το κεντρικό ερώτημα που εύλογα γεννάται είναι ποιος ενημερώνει, για ποιο πράγμα και με ποιο σκοπό. Η ανάγκη για ενημέρωση των Συνοδικών Ιεραρχών γεννήθηκε από την ανησυχία που εύλογα δημιουργήθηκε σε αυτούς λόγω της αλλαγής που επιχειρείται στο περιεχόμενο των Θρησκευτικών Δημοτικού και Γυμνασίου.
Οι συντάκτες του Προγράμματος Σπουδών είναι λογικό να υπεραμυνθούν της εργασίας τους καθησυχάζοντας μάλιστα τους Ιεράρχες με διαβεβαιώσεις ότι το μάθημα των Θρησκευτικών παραμένει ορθόδοξο και χριστιανικό. Μία τέτοια ενημέρωση θα είναι παραπλανητική και οπωσδήποτε ελλιπής και μονομερής. Παραπλανητική διότι η αλλαγή του περιεχομένου του θρησκευτικού μαθήματος είναι ριζική και έγκειται στην πλήρη εγκατάλειψη της σε βάθος μελέτης της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης και της εκκλησιαστικής ιστορίας που αντικαθίσταται από γενικές αναφορές γύρω από θρησκευτικά ζητήματα και μάλιστα μέσα στα πλαίσια ενός θρησκειολογικού – ιστορικού μαθήματος.
Ελλιπής διότι προφανώς οι συντάκτες, όπως ήδη έπραξαν στο Υπόμνημά τους, θα αποφύγουν να αναφερθούν ξεκάθαρα στην ουσιαστική αλλαγή του περιεχομένου του μαθήματος για να αποφύγουν ενδεχόμενες αντιδράσεις των Ιεραρχών.
Τέλος μονομερής θα είναι μία τέτοια ενημέρωση αφού δεν θα ακουστεί η φωνή των Θεολόγων που διδάσκουν στις τάξεις και εκείνων που άσκησαν ουσιαστική κριτική στο νέο Πρόγραμμα Σπουδών.
Αν οι Συνοδικοί Ιεράρχες αληθινά ενδιαφέρονται για το μέλλον και την πορεία του θρησκευτικού μαθήματος οφείλουν μαζί με την ενημέρωση από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να ζητήσουν ενημέρωση και από την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων αλλά και να μελετήσουν τα κείμενα κριτικής που έχουν γραφεί για το νέο Πρόγραμμα Σπουδών και έχουν δημοσιευτεί στον εκκλησιαστικό και κοσμικό τύπο αλλά και στο διαδίκτυο.
Τέλος, η ασφαλέστερη για εκείνους ενημέρωση μπορεί να υπάρξει από την προσωπική τους μελέτη του Προγράμματος Σπουδών για την οποία απαιτείται μεν χρόνος είναι όμως απαραίτητο να αφιερωθεί από εκείνους που τάχθηκαν φύλακες του ποιμνίου και μάλιστα των νέων ανθρώπων.
