Ὁ εἰς βάρος τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς παιδείας πόλεμος, πόλεμος εἰς βάρος τῶν παιδιῶν μας
Εὐάγγελος Στ. Πονηρός Δρ Θ., Μ.Φ.
Ἐδῶ καί χρόνια τό ὀρθόδοξο χριστιανικό μάθημα τῶν θρησκευτικῶν βάλλεται ἀπό μερικούς. Εἶναι φανερό, ὅτι τό μάθημα αὐτό τούς ἐνοχλεῖ καί γι΄ αὐτό ξεσποῦν εἰς βάρος τῶν παιδιῶν μας. Μέ ἀφορμή τίς ἀλλεπάλληλες ἐκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις ἤ καί χωρίς λόγο, ἁπλῶς ἐπειδή ἔτσι ἤθελαν, ἐπιχείρησαν στό παρελθόν καί διάφοροι ὑπουργοί νά τό συρρικνώσουν ἤ νά τό ἀπαγορεύσουν. Ὅμως τέτοιου εἴδους ἐγχειρήματα προσκρούουν στή θέληση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί ὅποιος ἐπιμένει σέ αὐτά πρέπει νά ὑπολογίζει ὄχι ἁπλῶς τό λεγόμενο «πολιτικό κόστος», δηλαδή τήν ἄμεση ἀπώλεια πολλῶν ψήφων, ἀλλά καί τίς μακροπρόθεσμες κοινωνικές ζημίες.
Τό χριστιανικό ὀρθόδοξο μάθημα τῶν θρησκευτικῶν δέν εἶναι τό εὔκολο θῦμα, προσφέρει τόσο στά παιδιά τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, ὅσο καί σέ ὅλα τά παιδιά, διότι εἶναι τό μοναδικό μάθημα τό ὁποῖο ἔχει ὡς γενική κατευθυντήρια ἀρχή τό «ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» καί πιθανή ἀπαγόρευσή του θά ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τήν ραγδαία αὔξηση τῆς ἐγκληματικότητας. Πρέπει νά γίνει κοινή συνείδηση, ὅτι ἄν ἐκδιωχθοῦν οἱ θεολόγοι ἀπό τά γυμνάσια καί λύκεια, θά αὐξηθεῖ τραγικά ἡ ἐγκληματικότητα ἐντός καί ἐκτός σχολείων.
Κατά τά τελευταία χρόνια προφασίζονται μερικοί τήν ὕπαρξη καί ἀλλοθρήσκων παιδιῶν στά ἑλληνικά σχολεῖα καί ἀπαιτοῦν γι΄ αὐτό τόν λόγο νά ἀπαγορευθεῖ ἤ ἔστω νά νοθευθεῖ τό ὀρθόδοξο χριστιανικό μάθημα θρησκευτικῶν. Ἡ πρόφαση αὐτή εἶναι κάτι παραπάνω ἀπό ἀστεία, διότι: α) Κανένας ἀλλόθρησκος γονέας ἤ μαθητής δέν καταφέρθηκε ποτέ εἰς βάρος τοῦ δικαιώματος τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν νά ἀπολαμβάνουν τήν ὀρθόδοξη χριστιανική παιδεία στά ἑλληνικά σχολεῖα, β) Κανένας ἀλλόθρησκος γονέας ἤ μαθητής δέν ἐρωτήθηκε ποτέ ἀπό κανέναν, ἐάν ἀδικεῖται ἐπειδή οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί μαθητές ἀπολαμβάνουν ἀκώλυτα τήν ὀρθόδοξη χριστιανική παιδεία στά ἑλληνικά σχολεῖα, γ) Τά μαθήματα τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς παιδείας χρησιμεύουν καί στά ἀλλόθρησκα παιδιά, ὄχι γιά νά ἀναπτύξουν τήν πίστη στήν ὁποία βεβαίως δέν ἀνήκουν, ἀλλά γιά νά κατανοήσουν τήν ἱστορία καί τόν πολιτισμό τῆς χώρας στήν ὁποία ζοῦν. Γι΄ αὐτό καί κάποια ἀπό αὐτά παρακολουθοῦν τά μαθήματα αὐτά χωρίς νά ἔχουν τήν πρόθεση νά ἀλλάξουν τήν πίστη τους καί χωρίς κανένας νά ἔχει τήν πρόθεση νά τούς ἐπιβάλει κάτι τέτοιο δ) Καμμία χώρα τῆς ὑφηλίου δέν διανοήθηκε ποτέ νά στρεβλώσει τήν παιδεία τῶν δικῶν της παιδιῶν, ἐπειδή δέχθηκε στό ἔδαφός της μικρό ἤ μεγάλο ἀριθμό ἀλλοδαπῶν παιδιῶν, ε) Ποτέ κανένας παγκοσμίως δέν διανοήθηκε νά ὑποστηρίξει, ὅτι ὅταν κάποιος ἄνθρωπος ἀπολαμβάνει ἀκώλυτα τά ἀνθρώπινα δικαιώματά του, ἀδικεῖ κάποιον ἤ κάποιους ἄλλους. Ἄρα οὔτε τά παιδιά μας ἀδικοῦν κανέναν, ἐπειδή ἀπολαμβάνουν τήν ὀρθόδοξη χριστιανική παιδεία στά ἑλληνικά σχολεῖα καί ἄς παύσουν πλέον οἱ σαθροί ἰσχυρισμοί.
Καί ἄν κάποιος ἰσχυρίζεται, ὅτι πολεμώντας τήν ὀρθόδοξη χριστιανική παιδεία ἐπιδιώκει τή δημιουργία «λαϊκοῦ» σχολείου ἤ «κοσμικοῦ» σχολείου, ἄς μάθει, ὅτι τό σχολεῖο τό ὁποῖο ἐπιδιώκει νά κατασκευάσει θά εἶναι ἀντιλαϊκό καί ἄκοσμο. Διότι ἡ ὀρθόδοξος χριστιανισμός εἶναι ζῶσα πίστη, πολιτιστική ἱστορία καί παράδοση τῶν Ἑλλήνων ἐδῶ καί 2.000 ἔτη, ἡ δέ ἑλληνική γλώσσα, γραμματεία καί φιλοσοφία προστατεύθηκαν καί σώθηκαν ἀπό αὐτόν. Πιθανή ἀπαγόρευση δέ τῆς διδασκαλίας τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς πίστεως στά ἑλληνικά σχολεῖα θά συνιστᾶ προσβολή εἰς βάρος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, περιφρόνηση τῆς πολιτιστικῆς του ἰδιοσυγκρασίας ἡ ὁποία θά ἀπειλήσει νά ἐπιφέρει βίαιη πολιτιστική ἀλλοίωση καί καταπάτηση τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων του. Ὅλα αὐτά πρέπει νά γίνουν κοινή συνείδηση κι ὄχι νά ἀγωνιζόμαστε νά ἐπιφέρουμε στήν Ἑλλάδα τίς ζημίες τίς ὁποῖες ἐπέφεραν σέ ἄλλες χῶρες δικτατορικά καθεστώτα καί ἀγωνίζονται ἀκόμη, λαοί καί κυβερνήσεις τῶν χωρῶν αὐτῶν, νά ἐπανορθώσουν!
Ὅπως θά ἔγινε ἤδη ἀντιληπτό ἀπό τούς ἀναγνῶστες μας, δέν χρησιμοποιοῦμε ποτέ τόν γενικόλογο τίτλο «θρησκευτικά», ὁ ὁποῖος δέν ἀποδίδει τήν οὐσία τοῦ μαθήματος, οὔτε τήν ἰδιαιτερότητα τῆς πίστεως καί τοῦ πολιτισμοῦ τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ἀντ΄ αὐτοῦ χρησιμοποιοῦμε τόν τίτλο «ὀρθόδοξη χριστιανική παιδεία», ὁ ὁποῖος εἶναι πολύ δυσκολότερο νά διαβληθεῖ μέ τίς γνωστές πλέον προπαγανδιστικές μεθόδους.
Απόσπασμα απο το : -Ευάγγελος Στ. Πονηρός , Προβλήματα της κρατικής παιδείας στην Ελλάδα