«Τι είν' η πατρίδα μας;», ρωτούσε πριν από δεκαπέντε χρόνια με το ομώνυμο βιβλίο της η κ. Θ. Δραγώνα -πάλαι ποτέ στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, μετά του ΠΑΣΟΚ και τώρα φίλη της ΔΗΜΑΡ- μαζί με την αχώριστη φίλη της, ομότιμη καθηγήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αθηνών, Άννα Φραγκουδάκη.
Καυτηρίαζαν τότε τον «εθνοκεντρισμό» στα σχολικά βιβλία και βάλθηκαν μετά, με την αρωγή και των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από τις Βρυξέλλες, ως νέοι καθαρευουσιάνοι του πολυπολιτισμού, να «καθάρουν» στην αρχή τα εγχειρίδια που χρησιμοποιούνται για την εκπαίδευση των μουσουλμάνων της Θράκης από τα ύποπτα εθνοκεντρικά μηνύματα. Το πείραμα πέτυχε, με κάποιες μικρές ατέλειες για τους πομάκους και τους τσιγγάνους, που… εξατμίστηκαν από το πλάνο.
Και αφού πέτυχε η επιχείρηση απεθνικοποίησης των βιβλίων και των επιμορφώσεων στη Θράκη, με τις ευλογίες του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του Συνασπισμού, οι αποδομητές της κακής ιδέας του «έθνους» σκέφτηκαν να επεκτείνουν τη δραστηριότητά τους και σε άλλους τομείς: τους αλλοδαπούς, τους τσιγγάνους και τους υπόλοιπους.
Για τους τελευταίους το πείραμα αφελληνισμού απέτυχε, αφού ο ιθύνων νους, η ίδια η κ. Δραγώνα ως μεταρρυθμίστρια δίπλα στη συντρόφισσα υπουργό Άννα Διαμαντοπούλου, αναγκάστηκε, λόγω ανεξιχνίαστων ακόμα σκανδάλων με ανύπαρκτα πτυχία και παράνομες καθηγητοποιήσεις, να τα μαζέψει από το υπουργείο Παιδείας, που επί βασιλείας Γιωργάκη είχε μετονομαστεί επί το πολυπολιτισμικότερον σε ΥΠΔΒΜΘ, νωρίτερα απ' ό,τι υπολόγιζε.
Όμως για τις άλλες δύο ομάδες το τόλμημα πέτυχε. Η κ. Δραγώνα είχε προλάβει να κάνει τις διανομές των πακέτων και τα σχετικά προγράμματα δόθηκαν σε ομοϊδεάτες. Το ένα, που αφορούσε τους αλλοδαπούς μαθητές, ύψους 21 εκατ. ευρώ, δόθηκε στο σύνολό του σε (εκ πρώτης όψεως) οπαδούς της πολυπολιτισμικής ιδέας.
Το δεύτερο, χαμηλότερου κόστους, έσπασε στα δύο. Το πιο ευαίσθητο κομμάτι δόθηκε σε συννυφάδα της κ. Φραγκουδάκη από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, για να διασφαλιστεί ότι τουλάχιστον στη Βόρεια Ελλάδα και τη Θράκη οι μειονότητες θα βρίσκονται σε καλά και συνεργαζόμενα χέρια (κατά το «το 'να χέρι νίβει τ' άλλο…»). Το πιστοποιούν, άλλωστε, και οι σύμβουλοι από το Παρατηρητήριο του Ελσίνκι, την αμερικανική πρεσβεία και άλλες ΜΚΟ με το διαρκές και γνήσιο ενδιαφέρον τους για τα πρόσωπα που υλοποιούν τις… καινοτομίες στη Βόρεια Ελλάδα και τη Θράκη.
Όμως στο πρόγραμμα για την ένταξη των αλλοδαπών μαθητών σημειώθηκαν ορισμένες δυσάρεστες εκπλήξεις ή, καλύτερα, κούφιες επιλογές.
Η ομοιότητα των ιδεών από την οποία, βλέποντας την υπογραφή στήριξης του μέλους ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Γεωργίου Νικολάου προς την ίδια, επηρεάστηκε η κ. Δραγώνα και του έδωσε το πακέτο αποδείχθηκε κίβδηλη. Διότι ο εν λόγω πνευματικός άνδρας, με κουμπαριές στα υψηλά πολιτικά κλιμάκια και κερδοφόρες συνεργασίες με εταιρείες που μοίραζαν επιμορφωτικούς τίτλους σε άνεργους πτυχιούχους, οι οποίοι αγόραζαν πανάκριβα την ελπίδα διορισμού τους (ο οποίος, βέβαια, ποτέ δεν γινόταν), δεν παράγει πάντοτε ο ίδιος διαπολιτισμικές ιδέες, αλλά ενίοτε τις αλιεύει από άλλους και απλώς τις λανσάρει σαν δικές του.
Έτσι, τώρα που η πατρίς κινδυνεύει, εκπεσούσα από την Πρώτη Εθνική της Ευρώπης, και η ιδεολογική συγγένεια των συντρόφων που ξέρουν πότε και πού να βάζουν την υπογραφή τους, αλλά δεν ξέρουν πώς να κρύβουν τα… δάνεια, αποδεικνύεται πλαστή, ήρθε η ώρα της προσχώρησης των γνήσιων ιδεολόγων στη ΔΗΜΑΡ.
Εκεί στεγάζονται πλέον εκλεκτά στελέχη της Αποδομητικής Σχολής, αφού κατέφυγαν σαν νέα πολιτικά αποδημητικά πτηνά, με αρχηγό την υψιπετή συγγραφέα του περίφημου βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, παρότι το εν λόγω πόνημα αντικαταστάθηκε πρόσφατα από τον σημερινό υπουργό Παιδείας με νέο βιβλίο, με την εκτύπωση του οποίου η προκάτοχός του είχε διαφωνήσει για… ιδεολογικούς λόγους.
Κι αν η νέα αυτή και νεοφιλελεύθερη Αριστερά καταφέρει να μπει τελικά στη Βουλή, είναι βέβαιον ότι η πατρίς θα εκπροσωπηθεί επαξίως από γνήσιους φορείς της νέας ιδεολογίας, ενώ οι κίβδηλες φωνές που έχουν εξειδικευτεί στην παραγωγή αντιλάλων θα μείνουν στάσιμες για να εκπροσωπήσουν το αναγεννούμενο ΠΑΣΟΚ, βάζοντας αυτήν τη φορά αλλού τις υπογραφές…
