Αποστολικό Ανάγνωσμα: Πραξ. κ' 16 - 18
Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ
Τιμᾶ σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία τοὺς 318 ἁγίους καὶ θεοφόρους Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, οἱ ὁποῖοι συνῆλθαν στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας τὸ 325 μ.Χ. μὲ σκοπὸ νὰ καταδικάσουν τὴ φοβερὴ αἵρεση τοῦ θεομάχου Ἀρείου καὶ νὰ ἀσφαλίσουν τὸ Ὀρθόδοξο ποίμνιο στὴν ὁδὸ τῆς ἀληθείας.
Τὰ ἱερὰ Ἀναγνώσματα καὶ οἱ ὕμνοι τῆς ἡμέρας πρὸς τιμήν τους ἔχουν καθιερωθεῖ. Εἶναι δὲ πολὺ ἐπίκαιρος ὁ λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀπὸ τὸ Ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα: «Προσέχετε», λέει ὁ ἀκούραστος Ἀπόστολος ἀπευθυνόμενος γιὰ τελευταία φορὰ πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου‧ «ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου»· γνωρίζω καλὰ ὅτι μετὰ τὴν ἀναχώρησή μου θὰ εἰσβάλουν ἀνάμεσά σας ψευδοδιδάσκαλοι σὰν ἄγριοι καὶ σκληροὶ λύκοι, ποὺ θὰ διαρπάζουν ἀλύπητα τὸ ποίμνιο βλάπτοντας καὶ ἀφανίζοντας τὶς ψυχὲς τῶν λογικῶν προβάτων.
Αὐτὸς ὁ θεόπνευστος ἀποστολικὸς λόγος μᾶς δίνει τὴν ἀφορμὴ πρῶτον, νὰ ἐπισημάνουμε τὸν κίνδυνο τῶν αἱρέσεων καὶ δεύτερον, νὰ ὑπογραμμίσουμε τὸ δικό μας χρέος ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ κινδύνου.
Δὲν εἶναι ὑπερβολικὴ ἡ εἰκόνα τῶν ἄγριων λύκων ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος, γιὰ νὰ παραστήσει τὸν κίνδυνο ἀπὸ τὴν εἰσβολὴ τῶν αἱρετικῶν.
Ἄλλωστε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶχε χαρακτηρίσει «λύκους ἅρπαγες» τοὺς αἱρετικοὺς καὶ μάλιστα εἶχε προειδοποιήσει τοὺς μαθητές του νὰ προσέχουν, διότι οἱ ἁρπακτικοὶ αὐτοὶ λύκοι ἐμφανίζονται «ἐν ἐνδύμασι προβάτων», δηλαδὴ μὲ τὴν ἐξωτερικὴ μορφὴ τῆς ἀθωότητας καὶ τῆς ἡμερότητας τοῦ προβάτου (Ματθ. ζ΄ 15)!
Πόσο ἀληθινοὶ καὶ ἐπίκαιροι ἀκούγονται καὶ σήμερα αὐτοὶ οἱ λόγοι! Πλῆθος αἱρέσεων καὶ πλανεμένων παραθρησκευτικῶν ὁμάδων διεισδύουν μέσα στὴ σύγχρονη πολυπολιτισμικὴ καὶ συγκρητιστκὴ κοινωνία μας καὶ προβάλλουν τὶς διεστραμμένες διδασκαλίες τους μὲ τρόπο πειστικὸ καὶ ἑλκυστικό. Εἶναι οἱ Παπικοὶ καὶ Οὐνίτες, οἱ ὁποῖοι, παρὰ τὴν ἐμμονή τους σὲ σοβαρὲς αἱρετικὲς πλάνες, διαδίδουν ὅτι δὲν ἔχουμε πολλὲς διαφορὲς καὶ συμμετέχουν κάποτε καὶ σὲ θεῖες Λειτουργίες τῶν Ὀρθοδόξων, καὶ προσέρχονται ἀκόμη καὶ γιὰ νὰ κοινωνήσουν! Εἶναι οἱ Προτεστάντες καὶ μάλιστα οἱ Πεντηκοστιανοί, οἱ ὁποῖοι μὲ δωρεὰν διανομὴ ἐντύπων καὶ βιβλίων, μὲ ραδιοφωνικὲς ἐκπομπὲς καὶ ἄλλες συστηματικὲς μεθόδους προσπαθοῦν ὕπουλα νὰ προσηλυτίσουν ἀνύποπτους συνανθρώπους μας. Ἀκόμη πιὸ ὕπουλοι εἶναι οἱ γνωστοὶ «Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ» μὲ τὴν ἀντιχριστιανικὴ καὶ ἀντεθνικὴ προπαγάνδα τους, ἀλλὰ καὶ οἱ 500 καὶ πλέον νεοφανεῖς αἱρέσεις καὶ παραθρησκεῖες, ποὺ δροῦν ἀνενόχλητες στὴν Ἑλλάδα μὲ τὴ μορφὴ ἐπιστημονικῶν, φιλοσοφικῶν, ἀνθρωπιστικῶν ἢ κοινωνικῶν σωματείων, καὶ δημιουργοῦν, πολλὲς ἀπ’ αὐτές, ὁλοκληρωτικὴ ἐξάρτηση στοὺς ὀπαδούς τους...
Ὁ κίνδυνος εἶναι μεγάλος. Ὅποιος μπλεχτεῖ στὰ δίχτυα τῶν αἱρετικῶν ἀποκόπτεται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ βρίσκεται ἔξω ἀπὸ τὸ λυτρωτικὸ χῶρο τῆς χάριτός της. Διότι, ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος ἱερομάρτυς Κυπριανός, «Ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία δὲν ὑπάρχει σωτηρία»!
Ποιὸ εἶναι λοιπὸν τὸ δικό μας χρέος ἀπέναντι στὸν ὁρατὸ αὐτὸ κίνδυνο τῶν αἱρέσεων;
Τὸ πρῶτο ποὺ χρειάζεται εἶναι ἡ ἐγρήγορση. «Γρηγορεῖτε!», φώναζε τότε ὁ ἀπόστολος Παῦλος στοὺς ποιμένες τῆς Ἐ φέσου καὶ μέσῳ αὐτῶν σὲ ὅλους μας. Νὰ εἶστε ξύπνιοι, σὲ ἐπιφυλακή. Εἶναι λοιπὸν ἀπαραίτητο νὰ προσέχουμε καὶ μεῖς πολύ, γιὰ νὰ μὴ δεχόμαστε τίποτε αἱρετικό.
Ὅπως ἐξετάζουμε τὶς τροφές, ὥστε νὰ μὴν εἶναι ἀλλοιωμένες ἢ δηλητηριασμένες, πολὺ περισσότερο ὀφείλουμε νὰ διαφυλάττουμε τὸ Ὀρθόδοξο δόγμα καὶ ἦθος ἀπὸ κάθε ἀλλοίωση, νοθεία καὶ παραχάραξη. Μόνο ὅ,τι εἶναι γνήσιο κι ἀληθινό, ἔχει ἀξία. Ὁτιδήποτε ἄλλο εἶναι ψεύτικο, ἄχρηστο καὶ πολὺ βλαβερό!
Ἐπιπλέον εἶναι ἀνάγκη νὰ γνωρίσουμε τὴν Ὀρθόδοξη πίστη μας, νὰ μελετοῦμε τὴν Ἁγία Γραφὴ καθὼς καὶ βιβλία μὲ τὴ ζωὴ τῶν Ἁγίων καὶ τὴ διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ὥστε νὰ εἴμαστε σέ θέση νὰ διακρίνουμε τὴν ἀλήθεια ἀπὸ τὴν πλάνη. Μποροῦμε ἐπίσης νά βροῦμε κατάλληλα ἀντιαιρετικὰ βιβλία καὶ Ὀρθόδοξες ἱστοσελίδες, ποὺ ἐνημερώνουν γιὰ τὶς πλάνες τῶν αἱρέσεων καὶ τὴν ὕπουλη προσηλυτιστικὴ δράση τους, ὥστε κι ἐμεῖς νὰ εἴμαστε ἐνημερωμένοι καὶ ἄλλους νὰ μποροῦμε νὰ διαφωτίζουμε.
Ὁ Κύριος μᾶς ζητᾶ νὰ ἀγαπᾶμε ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Ἂν κάτι ἀποστρεφόμαστε δὲν εἶναι οἱ αἱρετικοί, ἀλλὰ οἱ φρικτὲς αἱρέσεις ποὺ ὑποστηρίζουν καὶ ἡ διάσπαση τῆς ἑνότητος τὴν ὁποία ἐπιφέρουν στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Οἱ ἅγιοι Πατέρες ἔδωσαν ἰδιαίτερη βαρύτητα στὸ θέμα «αἵρεση» καὶ ἀγωνίστηκαν μὲ τὴν «σφενδόνη τοῦ Πνεύματος» καὶ ὅλες τους τὶς δυνάμεις, ὥστε νὰ διώξουν μακριὰ ἀπὸ τὴν ποίμνη τοῦ Χριστοῦ τοὺς «βαρεῖς καὶ λοιμώδεις λύκους». Ἂς τοὺς παρακαλοῦμε νὰ πρεσβεύουν καὶ γιὰ ὅλους ἐμᾶς, ὥστε νὰ μένουμε σταθεροὶ κι ἀμετακίνητοι στὴν πίστη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας καὶ ἄγρυπνοι θεματοφύλακες τῆς παραδόσεώς της.
“Ο ΣΩΤΗΡ”, 15/05/2012
