Αποστολικό Ανάγνωσμα: Πράξ β΄ 1 –11
Ἡ ἐπιφοίτησις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος
Ποιά εἶναι αὐτή ἡ Πεντηκοστή; Πῶς θά μπορούσαμε νά χαρακτηρίσουμε τήν σημερινή ἡμέρα; Εἶναι ἡ ἡμέρα τοῦ θερισμοῦ. Σήμερα χρησιμοποιεῖται τό δρεπάνιο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος γιά τήν συγκομιδή τῶν πρώτων καρπῶν. Σήμερα τό Ἅγιο Πνεῦμα συναθροίζει τούς πιστούς. Πρῶτος ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἀνέβασε στούς οὐρανούς τίς προσφορές τῶν πρώτων καρπῶν, ἀφοῦ προσέλαβε τό ἀνθρώπινο ἔνδυμα. Κι ὕστερα τό Ἅγιο Πνεῦμα συνέλεξε σ’ ἕνα σῶμα καί συγκρότησε τό σύστημα τῶν πιστῶν στήν Ἁγία Τριάδα.
Κατῆλθε τό Ἅγιο Πνεῦμα τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Διότι, ἔπρεπε νά γίνουν ὅλα αὐτά τά θαυμαστά κατά τήν διάρκεια τῆς ἑορτῆς γιά νά δοῦν καί νά πιστέψουν καί αὐτοί πού ἦταν παρόντες κατά τήν σταύρωση τοῦ Χριστοῦ. Δέν κατέβηκε ἥσυχα καί ἀθόρυβα, χωρίς αἰσθητά σημεῖα. Κατέβηκε ἐκ τοῦ οὐρανοῦ μέ ἦχο. Κατέβηκε μέ ὁρμή καί γέμισε τό σπίτι πού διέμεναν οἱ Ἀπόστολοι. Κατέβηκε σάν φωτιά. Σάν ἄνεμος δυνατός, ὁρμητικῶς, βίαιος. Σάν φωτιά πού διαμοιράσθηκε στούς Ἀποστόλους καί κάθισε σταθερά σ’ ὅλους. Καί ἐπλήσθησαν ἀπ’ αὐτή Πνεύματος Ἁγίου.
Πληρώθηκαν ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα. Δέν ἔλαβαν ἁπλῶς τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλά ἐπληρώθηκαν. Τό σπίτι πού ἔμεναν ἔγινε σάν κολυμβήθρα μέσα στήν ὁποία ἐβαπτίσθηκαν οἱ Ἀπόστολοι σύμφωνα μέ τήν ὑπόσχεση πού τούς εἶχε δώσει ὁ Κύριος μας πρίν ἀναληφθεῖ στούς οὐρανούς.
Ἦλθε τό Ἅγιο Πνεῦμα. Τρανότατη ἀπόδειξη τῆς θεότητος καί γενικῶς τῆς ἀλήθειας τοῦ Χριστοῦ πού εἶναι ἡ Ἀνάστασή Του. Τρανότατη ἀπόδειξη τῆς Ἀναστάσεως εἶναι ἡ ἀποστολή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τρανότατη ἀπόδειξη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι θαυμαστή μεταβολή τῶν ἀποστόλων καί τοῦ κόσμου. Ἡ μεταβολή πού συντελέσθηκε εἶναι ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Παρατηρώντας τήν μεταβολή τῶν Ἀποστόλων βεβαιωνόμαστε, ὅτι καί ἡ μεταβολή τοῦ κόσμου εἶναι ἔργο τοῦ Παναγίου Πνεύματος.
Οἱ ἀγράμματοι ἔγιναν σοφοί, οἱ σοφώτεροι ἄνθρωποι τοῦ κόσμου. Οἱ λόγοι τους καί τά ἀποστολικά συγγράματα εἶναι ἡ ἁπτή ἀπόδειξη τῆς σοφίας τους. Τά ἰσχυρότερα πνεύματα τῆς ἀνθρωπότητας εἴτε εἶναι πιστοί εἴτε εἶναι ἄπιστοι ὁμολογοῦν ὅτι τό Εὐαγγέλιο τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἄφθαρτο, ἀσύγκριτο, ἀξεπέραστο σέ δύναμη καί σοφία σ’ ὅλους τούς αἰῶνες. Οἱ ἄξεστοι καί ἀγροῖκοι Γαλιλαῖοι πού διακρίνονταν γιά τήν βάρβαρη προσφορά τους ἔγιναν γλωσσομαθέστατοι, ἔμαθαν καί μίλησαν ὅλες τίς γλῶσσες καί τίς διαλέκτους τοῦ κόσμου. Ὁ κόσμος δέν μεταβλήθηκε τυχαία ἀπό εἰδωλολατρικό σέ χριστιανικό μέσα σέ μία νύχτα. Ἄκουσε τό Εὐαγγέλιο στίς γλῶσσες του καί τίς διαλέκτους του καί πίστεψε.
Οἱ δειλοί καί τρομοκρατημένοι ἀπό Ἰουδαίους καί Ρωμαίους, οἱ κλειδαμπαρωμένοι στόν ὑπερῶο μεταβλήθηκαν σέ ἥρωες. Οἱ λαγοί ἔγιναν λέοντες, «πῦρ πνέοντες». Καί πολέμησαν μέ γυμνό τό σῶμα ἀπέναντι σέ ὁπλισμένους, ἀπέναντι σέ ἄρχοντες, πού εἶχαν ἐξουσία. Ἀτρόμητοι καί ἄφοβοι ἐκεῖνοι πού φοβήθηκαν τόν ἔλεγχο μιᾶς δούλης, μιᾶς ὑπηρέτριας ἀντιπαρατάχθηκαν μέ ὅλο τόν κόσμο. Πολέμησαν ἀγῦρτες, πλάνους σοφιστές, ρήτορες πλῆθος φιλοσόφων καί ὅλους τούς γκρέμισαν στήν γῆ. Πολέμησαν ὅλα τά ἀθρώπινα πάθη γιά νά ὑπερισχύσει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Αὐτοί οἱ Ἀπόστολοι ἀντιμετώπισαν σάν παιχνίδια τά φρικτότερα βασανιστήρια καί τόν θάνατο. Οἱ ἀτελεῖς ἔγιναν τέλειοι, οἱ τελειότεροι ὅλων τῶν ἀνθρώπων τῆς γῆς, Ἅγιοι. Οἱ Πλάτωνες καί οἱ Σωκράτες εἶναι μικροί, πολύ μικροί σέ σύνεση, σέ ἀνώτερα αἰσθήματα καί σέ εὐάρεστη ζωή, ὅταν συγκρίνονται μέ τούς Ἀποστόλους. Οἱ Ἀπόστολοι εἶναι μέγιστοι Ἅγιοι. Οἱ δέ φιλόσοφοί μας ἐξεταζόμενοι ἀπό μερικές σοβαρές πλευρές οὔτε ἄνθρωποι ἦταν! Πῶς ἦταν ἄνθρωποι μέ τίς ἀπάνθρωπες ἀντιλήψεις τους γιά τούς ταλαιπωρημένους δούλους καί μέ τίς ἀκατανόμαστες θεωρίες καί πράξεις ἀνηθικότητας;
Οἱ ἁλιεῖς ἰχθύων ἔγιναν ἁλιεῖς ἀνθρώπων. Σέ μερικά ἔτη μέσα στά δίχτυα τῆς διδασκαλίας τους ἔπιασαν μυριάδες, τίς ἐκλεκτότερες ψυχές τῆς ἀνθρωπότητος. Σέ μερικές δεκαετίες ἀριθμοῦσαν τούς ὀπαδούς τοῦ Ἰησοῦ σε ἔθνη καί λαούς. Μιά ὁμάδα ἁπλοϊκῶν ἀνθρώπων χωρίς καμμία κοσμική δύναμη χωρίς κανένα κοσμικό ὅπλο κατακτοῦσε τήν οἰκουμένη καί ἐξάπλωσε τό Κράτος τοῦ ἑσταυρωμένου, τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Τό Ἅγιο Πνεῦμα μετέβαλε τόν κόσμο. Τόν ἀλλοίωσε θαυμαστά. Τόν κατήρτισε γιά νά γίνει ἐπιδεκτικός τῆς θείας Χάριτος καί εὐλογίας. Ἕνωσε τούς ἀνθρώπους σέ μία κοινωνία, κάτω ἀπό ἕνα Κύριο. Κατήργησε κάθε διάκριση. Ἀνέπτυξε σταθερούς δεσμούς ἀγάπης μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. Ὁδήγησε τόν ἄνθρωπο στήν ὑπακοή τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, τά ἐλάχιστα αὐτά δείγματα ἀναφέρθηκαν γιά νά θυμηθοῦμε λίγα ἀπό τά ἔργα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ἀδελφοί μου.
Ἡ μεταβολή τῶν Ἀποστόλων καί τοῦ κόσμου ἦταν ἀδύνατο νά συμβοῦν, ἄν τήν Πεντηκοστή δέ ἐπήρχετο τό Ἅγιο Πνεῦμα σ’ αὐτούς. Τό Ἅγιο Πνεῦμα ἦταν ἡ ἀήττητη πανοπλία τῶν Ἀποστόλων. Τό Ἅγιο Πνεῦμα μένει μονίμως στήν Ἐκκλησία. Συνεχίζει νά ἐνεργεῖ θαυμαστῶς ἐξακολουθεῖ νά κάνει θαύματα.
Τό μέγιστο θαῦμα τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τό θαῦμα τῶν θαυμάτων εἶναι:
Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΑΡ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΘΛΙΒΕΡΕΣ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΥΣΣΩΔΕΙΣ ΔΙΩΓΜΟΥΣ ΑΠ ΕΞΩ
