Η χιλιαστική «Μετάφραση Νέου Κόσμου» της Αγίας Γραφής
Πρωτοπρεσβύτερος, Λέκτωρ Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. π. Βασίλειος Γεωργόπουλος
Η λεγόμενη « Μετάφραση Νέου Κόσμου » (The New World Translation of the Holy Scriptures) της Αγ. Γραφής (εφεξής MNK) που ετοίμασε και εξέδωσε σε πολλές γλώσσες μέχρι σήμερα και με αρκετές αναθεωρήσεις η μετοχική εταιρεία «Σκοπιά», η οποία αυτοδιαφημίζεται ως η μοναδική ορατή οργάνωση του Ιεχωβά πάνω στη γη, αποτελεί μία ακόμη απόδειξη, κατά τους ισχυρισμούς της, του υποτιθέμενου συνεχούς ενδιαφέροντός της, να προσφέρει μία έγκυρη και κατανοητή μετάφραση του ιερού Κειμένου σε σύγχρονη γλώσσα.
Σχετικά με την «ΜΝΚ» η εταιρεία «Σκοπιά» αναφέρει, ότι είναι : « Μία μετάφραση των Αγίων Γραφών που έγινε απευθείας από τα εβραϊκά, αραμαϊκά και ελληνικά στη σύγχρονη αγγλική από μια επιτροπή χρισμένων μαρτύρων του Ιεχωβά. (…) Η μετάφραση αυτή κυκλοφόρησε αρχικά σε τμήματα, από το 1950 ως το 1960. Οι εκδόσεις σε άλλες γλώσσες βασίζονται στην αγγλική μετάφραση » [1].
Επιβεβαιώνεται όμως αυτός ο ισχυρισμός περί έγκυρης και κατανοητής μετάφρασης της Αγ. Γραφής στην πραγματικότητα; Χωρίς δυσκολία και χωρίς ίχνος υπερβολής η λεγόμενη « ΜNK » πρέπει να θεωρηθεί ως η μεγαλύτερη κακοποίηση του ιερού κειμένου σε επίπεδο μεταφράσεως, και όχι μόνο, μέχρι σήμερα παγκοσμίως.
Η θέση αυτή δεν επιβεβαιώνεται μόνο από την αξιολόγηση της μετάφρασης με αυστηρά επιστημονικά κριτήρια διαφόρων ειδικών (π.χ.K. Hutten, H. D. Reimer, R. Hauth, L. Gassmann, A. Hoekema, R. Η. Countes, Ε. Gruss, B. Metzger, π. Αντ. Αλεβιζοπούλου, Βασ. Γιαννόπουλου, Στ. Σάκκου) αλλά και από τις μαρτυρίες και τις επι- σημάνσεις πρώην μελών, αλλά και επιφανών στελεχών της εταιρείας «Σκοπιά», την οποία εγκατέλειψαν μετά από πολύχρονη παραμονή στους κόλπους της, αφού είχαν πρωτύτερα πιστέψει και υπηρετήσει με συνέπεια τους σκοπούς της.
Οι μαρτυρίες αυτών των ανθρώπων έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα, γιατί έχοντας ζήσει εκ των ένδον την οργάνωση, είναι ουσιαστικές περιγραφές, καταθέσεις βιωμάτων, ερευνών, επισημάνσεων και γενο- νότων, στον όχι τόσο εύκολο δρόμο της απεμπλοκής τους από την πλάνη.
Μια τέτοια περίπτωση ιδιαίτερης βαρύτητας θεωρείται και η μαρτυρία του Γερμανού Günther Pape. Ο G. Pape, έχοντας ζήσει μέσα στην χιλιαστική ιδεολογία και πλάνη από μικρό παιδί, καθώς γεννήθηκε από γονείς Μάρτυρες του Ιεχωβά και από μικρό παιδί ακολουθούσε τους γονείς του στο πόρτα – πόρτα προσηλυτιστικό έργο τους, υπήρξε για πολλά χρόνια κορυφαίο στέλεχος της εταιρείας «Σκοπιά » στη Γερμανία[2]. Το γεγονός αυτό, καθιστά τη δική του μαρτυρία ιδιαιτέρως σημαντική, συν τοις άλλοις, και για τα όσα επισημαίνει, σχετικά με τη λεγόμενη « ΜNK ».
Οι επισημάνσεις του G. Pape τόσο μεμονωμένα, όσο και στο σύνολό τους, συνθέτουν μια ισχυρή δέσμη επιχειρημάτων που καταρ-ρίπτουν διάφορους χιλιαστικούς ισχυρισμούς, επισημαίνουν συγκε-κριμμένες σκοπιμότητες της εταιρείας, αποδεικνύουν την ανα-ξιοπιστία της μετάφρασης σε διάφορα επίπεδα και υπογραμμίζουν, ότι ο τελικός σκοπός της λεγόμενης « ΜNK » σχετίζεται και εξυπηρετεί μια συγκεκριμμένη ιδεολογική στόχευση της εταιρείας «Σκοπιά».
Από τις επισημάνσεις του Günther Pape θα σταθούμε μόνο σε δύο. Η πρώτη σχετίζεται με την μεταφραστική επιτροπή. Παραπέ- μποντας στην γερμανική έκδοση του περιοδικού «Σκοπιά» της 15-3-1975, σ.192 αναφέρει την επίσημη θέση της εταιρείας «Σκοπιά», ότι τα μέλη της μεταφραστικής επιτροπής εξέφρασαν την επιθυμία να μείνουν ανώνυμοι γιατί προείχε ο ιερός σκοπός για τον οποίο είχαν εργαστεί. (Πρέπει να επισημάνουμε, ότι τον ίδιο ισχυρισμό επαναλαμβάνει η εταιρεία «Σκοπιά» και πολύ αργότερα στο βιβλίο οδηγιών προς τους οπαδούς της: Πως να Συζητάτε Λογικά από τις Γραφές, σσ.285-286)
Ο G. Pape επισημαίνει, ότι πίσω απ’ αυτόν τον ισχυρισμό η εταιρεία «Σκοπιά» προσπαθούσε να αποκρύψει ένα γεγονός εξαιρετικής σπουδαιότητας που αποδεικνύει και αυτό το πόσο αναξιόπιστη είναι η « ΜNK ».
Το γεγονός αυτό είναι, ότι από τα πέντε μέλη της μεταφρα-στικής επιτροπής τα τέσσερα όχι μόνο δεν είχαν καμμία ειδική επι- στημονική θεολογική η συναφή (π.χ. φιλολογική, γλωσσολογική) κα-τάρτιση σε σχέση με το μέγεθος, τις απαιτήσεις, αλλά και το είδος της εργασίας που ανέλαβαν, αλλά δεν είχαν ούτε καν πτυχίο κάποιας πανεπιστημιακής σχολής[3].
Το πέμπτο μέλος ήταν ο Frederick William Franz (1893-1992), ο μετέπειτα πρόεδρος της «Σκοπιάς» κατά τα έτη 1977-1992, η ακαδημαϊκή παιδεία του οποίου εξαντλούνταν σε μια διετή φοίτηση, χωρίς τη λήψη πτυχίου, στο Πανεπιστήμιο του Cincinnaty. Ο ίδιος μάλιστα ο F.W.Franz, είχε ισχυριστεί ενώπιον αγγλικού δικαστηρίου το 1954, ότι είχε μελετήσει ιδιωτικώς την Εβραϊκή. Σε ερώτηση όμως δικηγόρου κατά τη διάρκεια της δίκης, εάν μπορούσε να μετα- φράσει από τα Εβραϊκά τον τέταρτο στίχο του Β κεφ. της Γενέσεως, απάντησε όχι.
Τις παραπάνω πληροφορίες που αναφέρει ο G. Pape[1] τις αντλεί από αξιόπιστες πηγές. Η πρώτη είναι η μαρτυρία του William Centar, ενός υψηλόβαθμου στελέχους της εταιρείας «Σκοπιά» στα κεντρικά γραφεία των Η.Π.Α. μέχρι το 1958 και καθηγητή στη χιλιαστική «Βιβλική σχολή Γαλαάδ»[5],που αποκάλυψε τα ονόματα των μελών της επιτροπής και την παντελή έλλειψη προσόντων του καθενός . Και η δεύτερη, είναι η μαρτυρία και τα πρακτικά του αγγλικού δικαστηρίου[6].
Αποδεικνύεται από τα παραπάνω όχι μόνο η απόλυτη ανε-πάρκεια, απειρία και ασχετοσύνη των μελών της μεταφραστικής επι- τροπής, αλλά εξηγείται και το γεγονός, λέγει ο G. Pape[7], γιατί η εταιρεία «Σκοπιά» κράτησε για πολλά χρόνια μυστικά τα ονόματα των μελών της μεταφραστικής επιτροπής.
Η δεύτερη σχετίζεται με την αναξιοπιστία της μετάφρασης.Η αναξιοπιστία, επισημαίνει ο G. Pape, επιβεβαιώνεται ακόμα και από το γεγονός, ότι υπάρχει ερμηνευτική κακοποίηση και διαστρέβλωση αγιογραφικών χωρίων, αλλοίωση σημείων στίξεως, που σχετίζονται με συγκεκριμένες χιλιαστικές κακοδοξίες[8]. Έτσι η ερμηνευτική δια- στρέβλωση των αγιογραφικών χωρίων λειτουργεί ως μέσο ιδεολογι- κης χειραγώγησης των οπαδών της, καθώς και μέσα από την μελέτη του ιερού κειμένου, επιδιώκεται να εμπεδωθούν από τα μέλη της οι ψευδοδιδασκαλίες της εταιρείας «Σκοπιά».
Ολοκληρώνοντας την αναφορά μας στις θέσεις του G. Pape σχετικά με την λεγόμενη «Μετάφραση Νέου Κόσμου» ( The New World Translation of the Holy Scriptures) της Αγ. Γραφής των Μαρτύρων του Ιεχωβά, θα σταθούμε σε δύο ακόμα επισημάνσεις του. Η πρώτη είναι η εξής: λόγω ακριβώς αυτής της πρωτοφανούς κακο- ποίησης του ιερού κειμένου, την χαρακτηρίζει όχι ως χριστιανική μετάφραση της Αγ. Γραφής, αλλά ως τη «Βίβλο των Μαρτύρων του Ιεχωβά»[9], θέλοντας εμφαντικά να τονίσει τον παραχριστιανικό και αιρετικό χαρακτήρα της εταιρείας«Σκοπιά».
Η δεύτερη είναι η συμπερασματική – καταληκτική του πρόταση, για τον απολύτως ακατάλληλο χαρακτήρα της λεγομένης «ΜΝΚ» για οποιαδήποτε γνωριμία, μελέτη η σπουδή της Βίβλου[10].
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Βλ. Πώς να Συζητάτε Λογικά από τις Γραφές, ἐκδ. Μ.τ.I. , 1987, σσ. 285-286.
[2] O ίδιος ο Günther Pape αναφέρει χαρακτηριστικά στον πρόλογο ενός εκ των βιβλίων του που έγραψε μετά την αποχώρησή του : « Ich war Zeuge Jehovas, bisschon als Kind im Glauben dieser Gemeinschaft erzogen worden, wurde Missionar undbekleidete mehrere Ämter in der Organisation ». Βλ. Günther Pape, Ιch war ZeugeJehovas, Augsburg 199310. Πολλές πληροφορίες δίνονται για τη ζωή του από τον ίδιο κατά τις διαλέξεις που έδωσε κατά την επίσκεψη του στην Ελλάδα το 1990, στα πλαίσια του αγώνα του τότε μητροπολίτη Θηβών και νυν Αρχιεπισκόπου Αθηνῶν κ. Ιερωνύμου, να μην εγκατασταθεί στην περιοχή Ελαιώνας Θηβών το τεράστιο Μπέθελ που είχε προ- γραμματίσει η μετοχική εταιρεία «Σκοπιά». Βλ. Μητρ. Θηβών & Λεβαδείας (νυν Αρχιεπ. Αθηνῶν) κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ, Οι Εγκαταστάσεις των Χιλιαστών στην Βοιωτία ή Πώς ξεπουλιέται η Ελλάδα, Αθήναι 1992, σσ. 50 – 64.
[3] Βλ. Günther Pape, Ιch war Zeuge Jehovas, όπ.π., σ.169.
[4] Βλ. Günther Pape, Ιch war Zeuge Jehovas, όπ.π., σσ.168 – 169.
[5] Η Βιβλική σχολή Γαλαάδ ιδρύθηκε από την εταιρεία «Σκοπιά» τό 1943 και εκπαιδεύει στελέχη – ιεραποστόλους της εταιρείας. Βλ. Βιβλίον του Έτους 1982, εκδ. Μ.τ.Ι., σ. 21.
[6] Πρβλ. Günther Pape, Ιch war Zeuge Jehovas, όπ.π., σ.169.
[7] Βλ. Günther Pape, όπ.π., σ.169.
[8] Βλ. Günther Pape, Zeugen Jehovas, στό H. Gasper- J. Müller- Fr. Valentin, Lexikonder Sekten, Sondergruppen und Weltanschauungen, 20017, στ. 1181-1182.
[9] Βλ. Günther Pape, Ιch war Zeuge Jehovas, όπ.π., σ.168.
[10] Βλ. Günther Pape, Ιch war Zeuge Jehovas όπ.π., σ. 172
