(Λουκ. Α΄ 1-25, 47-68, 76-80) (Ρωμ. ιγ΄ 11 ιδ΄ 4)
Σκεύος εκλογής
«Η γέννησή σου, προμηνύει Πρόδρομε Ανατολήν την νοητήν»
Την μεγαλύτερη προφητική μορφή, εκείνη του Ιωάννη του Προδρόμου, θυμάται σήμερα η Εκκλησία μας. Συγκεκριμένα, προβάλλει τη σημερινή ως τη γενέθλια ημέρα εκείνου για τον οποίο ο ίδιος ο Κύριος είχε πει ότι «... ουκ εγήγερται εν γεννητοίς γυναικών» μεγαλύτερος του. Ο άγιος Ιωάννης βρίσκεται στις κορυφογραμμές της αγιότητας και του προσφέρει ανάλογη τιμή η εκκλησία του Χριστού, του οποίου υπήρξε Πρόδρομος και Βαπτιστής. Δεν είναι τυχαία που η μεγάλη αυτή μορφή εικονίζεται στα εικονοστάσια των ναών αριστερά του Κυρίου, ενώ η Εκκλησία τον τιμά και με την ειδική μερίδα που βγαίνει κάθε φορά στην Αγία Πρόθεση, στο όνομά του.
Προδρομική μορφή
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει λεπτομερώς όλα τα ιστορικά γεγονότα που έχουν σχέση με τη σύλληψη και τη γέννηση του Βαπτιστή, γιατί ακριβώς αυτά εντάσσονται αρμονικά στο σχέδιο της θείας οικονομίας. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η γέννηση του Προδρόμου και μάλιστα από γονείς υπερήλικες και στείρα μητέρα, όπως είχε συμβεί και με τον Ισαάκ, τον Σαμψών, τον Σαμουήλ και άλλα ιερά πρόσωπα, αποτελεί κατά κάποιο τρόπο, την πρώτη προδρομική ενέργεια του Ιωάννη, από την άποψη ότι ερμηνεύεται και ως προτύπωση της υπερφυσικής γέννησης του Ιησού από την Παρθένο Μαρία, που όπως είναι γνωστό ακολούθησε μετά από έξι μόλις μήνες.
Ο Ιωάννης ήταν σκεύος εκλογής του θεού, γεγονός που αποδεικνύεται και από το ότι η αναγγελία της σύλληψής του έγινε μέσα στο ναό κατά την ώρα της λατρείας, ενώ με την άγια πορεία που ακολούθησε αναδείχθηκε πρώτος ανάμεσα στους προφήτες και τους αποστόλους. ΄Έκλεισε τον κύκλο των Προφητών και άνοιξε τον κύκλο των αποστόλων. Ο ερχομός λοιπόν αυτού του ανθρώπου στη γη απετέλεσε ένα από τα πιο χαρμόσυνα γεγονότα που έστησαν τις πιο αυθεντικές γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού. Ήταν γεμάτος με το Άγιο Πνεύμα ενόσω ακόμη βρισκόταν στην κοιλιά της μητέρα του. Και όπως είχε προαναγγείλει ο αρχάγγελος Γαβριήλ, αυτός θα προπορευόταν του Μεσσία και με το προφητικό του χάρισμα θα καλούσε τους ανθρώπους σε μετάνοια και θα γινόταν αιτία να επιστρέψουν πολλές ψυχές στον Θεό και σε πολλές οικογένειες να επικρατήσει η συνεννόηση και η γαλήνη.
«Τι άρα το παιδίον τούτο έσται;»
Η γέννηση του παιδιού θεωρήθηκε από την Ελισάβετ και τους ανθρώπους του περιβάλλοντός της ως απαλλαγή από την ντροπή της ατεκνίας και κυρίως ως φανέρωση του ελέους του Θεού σ’ αυτήν. Όπως η στείρα φύση της μητέρας του Βαπτιστή καρποφόρησε κατά την ημέρα του γενεθλίου του, με τον ίδιο τρόπο η στείρα γλώσσα του Ζαχαρία, που κατά τη ρήση του Γαβριήλ έμεινε άλαλη σε πιστοποίηση της αλήθειας της επαγγελίας του Θεού, ελάλησε και προφήτευσε κατά την ημέρα της περιτομής και ονοματοδοσίας του παιδιού. Και τα δύο αυτά θαυμαστά γεγονότα προκάλεσαν το φόβο και την κατάνυξη όλων όσων τα πληροφορήθηκαν και όλοι διαπίστωσαν πως το χέρι του Κυρίου ήταν μαζί του και τον προστάτευε.
Η παρουσία τόσων θαυμαστών γεγονότων κατά τη σύλληψη και γέννηση του Ιωάννη είχε δημιουργήσει βαθειά αίσθηση και προβληματισμό που εκφράζονταν ουσιαστικά με το ερώτημα «τί άρα το παιδίον τούτο έσται»; Τί θα γίνει άραγε αυτό το παιδί που η έλευσή του στη ζωή συνοδεύτηκε με τέτοια σημεία, που δεν έχουν παρατηρηθεί προηγουμένως ούτε σε βασιλιάδες, ούτε σε προφήτες, ούτε σε αγίους; Η απάντηση δόθηκε από τον ίδιο το Θεό δια στόματος του Ζαχαρία, ο οποίος κυριεύτηκε από το Άγιο Πνεύμα και προφήτευσε. Και είπε για το γιο του πως θα αναδειχθεί προφήτης του αληθινού Θεού και θα προπορευθεί μπροστά από τον Υιό Του, που θα έρθει στον κόσμο για να τον σώσει. Και το έργο του Ιωάννη θα είναι να γνωστοποιεί στο λαό τον ερχομό του μεσσία και το μέγα έλεος του Θεού προς εκείνους που βρίσκονται υποδουλωμένοι στο θάνατο.
Αγαπητοί αδελφοί, η Εκκλησία μας προσκαλεί να τιμήσουμε σήμερα τη μεγάλη προδρομική μορφή του Ιωάννη του Βαπτιστή. Να γιορτάσουμε την ημέρα, να πανηγυρίσουμε με τη γέννηση του. Να ατενίσουμε το υπέρλογο μυστήριο, να δούμε το παράδοξο τελούμενο σήμερα. Ο συντονισμός της ζωής μας με το πρόσωπο του Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννη αποβαίνει προς αγιασμό μας και μας ανεβάζει πνευματικά. Η μορφή του δείχνει ακριβώς και σήμερα το δρόμο που οδηγεί στο Χριστό και σε κοινωνία μαζί Του, αφού ακόμη και κυοφορούμενος, επλήσθη Πνεύματος Αγίου και αναδείχθηκε θαυματουργός.
