Η τελετή έχει τις ρίζες της στην ιστορία του Ινδουιστικού θεού Shiva που είχε ο ίδιος μετατραπεί σε βάτραχο μετά από φιλονικία με τη σύζυγό του Parvati. Φωτογραφία: Getty
Οι Vigneswari και Masiakanni φορούσαν παραδοσιακά ινδικά νυφικά σάρι και χρυσά κοσμήματα σε ένα πλούσιο διπλό γάμο στο απομακρυσμένο σπίτι τους στο χωριό Ταμίλ Ναντού.
Οι γάμοι διεξήχθησαν στο πλαίσιο του «Pongal», μιας παράδοσης αιώνων για τη συγκομιδή ώστε να «εμποδίσουν την εμφάνιση μυστηριωδών ασθενειών στο χωριό».
Εκατοντάδες χωρικοί στο Pallipudpet, 250 χλμ. από το Μαδράς, πήγαν στο ναό, μεταφέροντας τις δύο νύφες στους ώμους τους, ενώ τα βατράχια ήταν δεμένα σε μακριά ραβδιά στολισμένα με λουλούδια. Κατά τη διάρκεια της τελετής, ο ιερέας έψαλε ινδουιστικές προσευχές, έδεσε τα χέρια των νυφών με τα δικά του εξ ονόματος των γαμπρών και τους ονόμασε βατράχους και συζύγους μπροστά σε μια ιερή φωτιά.
Η τελετή έχει τις ρίζες της στην ιστορία του Ινδουιστικού θεού Shiva που είχε ο ίδιος μετατραπεί σε βάτραχο μετά από φιλονικία με τη σύζυγό του Parvati. Έκλαψε για ημέρες προκαλώντας την εξάπλωση ασθενειών στα χωριά του τόπου. Όταν τα χωριά ζήτησαν βοήθεια, αυτή τους έστειλε να βρουν τον Shiva και να τον παρακαλέσουν να παντρευτεί μια νεαρή κοπέλα. Η ίδια παρίστανε το κορίτσι, και όταν ο Shiva συμφώνησε να την παντρευτεί επέστρεψαν στην αρχική θεϊκή μορφή τους και η επιδημία πέρασε.
«Τα κριτήρια επιλογής των νυφών είναι ότι θα πρέπει να μην έχουν ακόμα φτάσει στην εφηβεία. Οι γονείς των κοριτσιών παρέχουν εθελοντικά τα παιδιά τους για το τελετουργικό. Μερικές φορές τα κορίτσια εξαναγκάζονται από τους γονείς, οι οποίοι λαμβάνουν μια αίσθηση εκπλήρωσης ότι έσωσαν το χωριό από ασθένειες. Η κύρια αιτία είναι ο αναλφαβητισμός», δήλωσε ο σχολιαστής Ταμίλ Dominic Bosco.
Η παράδοση είναι πηγή αμηχανίας και ταλαιπωρίας για την ινδική κυβέρνηση που έχει πραγματικό πρόβλημα με τους παράνομους γάμους παιδιών. Έχει διατάξει έρευνα για την πρακτική και έστειλε μια ομάδα από ψυχολόγους, κοινωνιολόγους και θρησκευτικούς ηγέτες να πείσουν τους χωρικούς να εγκαταλείψουν μια «άσοφη» παράδοση.
Για τις νύφες Vigneswari και Masiakanni, οι γάμοι είχαν γρήγορο και αίσιο τέλος: ώρες μετά το δέσιμο των κόμπων, οι πράσινοι γαμπροί τους πετάχτηκαν πίσω σε μια λασπωμένη λίμνη.
