TOΝ ΠΡΟΣΕΧΗ Ὀκτώβριον συγκαλεῖται εἰς τακτικήν συνεδρίαν ἡ Ἱερά Σύνοδος. Ἐκ τῆς ἡμερησίας διατάξεως ἀπουσιάζουν τά θέματα ἐκεῖνα, τά ὁποῖα ἔχουν προκαλέσει και προκαλοῦν ἀναστατώσεις εἰς τόν πιστόν λαόν....
Ἡ ἀναγνώρισις τῆς 8ης καί 9ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὑπό τόν Μέγαν Φώτιον ἡ πρώτη καί ἡ δευτέρα ὑπό τον Ἅγιον Γρηγόριον τόν Παλαμᾶν. Ἡ ἀναγνώρισις ἐματαιώθη πέρυσι κατόπιν παρεμβάσεως τοῦ Φαναρίου διά τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου.
Οὐσιαστικῶς ἀνεβλήθη τό θέμα διά τήν τακτικήν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τόν προσεχῆ Ὀκτώβριον. Τό θέμα, ὅμως, δέν εὑρίσκεται εἰς τήν ἡμερησίαν διάταξιν. Ὀρθῶς ὑπενθυμίζει τήν ἀπουσίαν του εἰς τόν Πρόεδρον τῆς ΔΙΣ-Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμον ὁ Σεβ. Πειραιῶς κ. Σεραφείμ.
Ἡ Ἐκκλησία μας καί τό Φανάρι τιμοῦν τόν Μέγαν Φώτιον καί τον Ἅγιον Γρηγόριον τόν Παλαμᾶν, ἀλλά ἀρνοῦνται νά ἀναγνωρίσουν τάς ἀντιαιρετικάς-ἀντιπαπικάς Οἰκουμενικάς Συνόδους, αἱ ὁποῖαι συνεκλήθησαν μέ πρωτοβουλίαν των. Προφανῶς ἀναγνωρίζουν τήν Ἁγιοπνευματικήν των δρᾶσιν, ἀλλά δέν ἀναγνωρίζουν τάς ἀντιπαπικάς Συνόδους, διότι αὗται ἔρχοναι εἰς πλήρη ἀντίθεσιν μέ τά διακηρυσσόμενα ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ὅτι ὁ Παπισμός εἶναι κανονική «Ἐκκλησία», σώζουσα διά τῶν «μυστηρίων» της καί ἔχουσα κανονικήν ἱερωσύνην.
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δυστυχῶς ἀπό τά ἔτη τῆς παντοδυναμίας τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου εἶχεν ἀναγνωρίσει τόν Παπισμόν ὡς κανονικήν «Ἐκκλησίαν» (ἀργότερον ἦλθεν ἡ κρίσις Φαναρίου-Ἀθηνῶν). Ὁ σημερινός Ἀρχιεπίσκοπος, ὁ ὁποῖος εἶχε προλογίσει ἀντιπαπικόν βιβλίον καί ἐκράτει οὐδέτερον στάσιν ἔναντι τοῦ Παπισμοῦ, συμμορφώνεται πρός ὅλας τάς ἀποφάσεις καί τάς ὑποδείξεις τοῦ Φαναρίου. Τήν αὐτήν συμπόρευσιν ἔχει καί πλῆθος Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Κατά σύμπτωσιν οὗτοι εἶναι ξένοι πρός τήν Παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας, καινοτόμοι, ὀπαδοί τῆς ἐκκοσμικεύσεως, διαθέτοντες φρόνημα «Πάπα» καί γλῶσσα πολιτικοῦ ἐξουσιαστοῦ, πού ὅταν ἀμφισβητῆται ἡ δρᾶσις των καί αἱ ἐνέργειαί των, προβαίνουν εἴτε εἰς ἀπειλάς ἐναντίον τῶν πιστῶν εἴτε περιφρονοῦν τούς πιστούς, οἱ ὁποῖοι ζητοῦν τήν ἐφαρμογήν τῶν Ἱερῶν Κανόνων κ.λπ. Τό πνεῦμα των μεταδίδεται καί εἰς τούς κληρικούς των. Αἱ διαμαρτυρίαι τοῦ πιστοῦ λαοῦ δέν τούς ἐνοχλοῦν.
Διερωτῶνται, ὅμως, διατί ἀδειάζουν αἱ Ἐκκλησίαι καί δέν προσέρχονται εἰς αὐτάς νέοι ἄνθρωποι; Νομίζουν ὅτι αἱ καινοτομίαι των εἰς τήν Λειτουργικήν, εἰς τήν γλῶσσαν τῆς Ἐκκλησίας, τά «κενά» κηρύγματά των καί αἱ δημόσιαι σχέσεις διά τάς ὁποίας ἐτησίως δαπανοῦν ἑκατοντάδας χιλιάδας εὐρώ θά γεμίσουν τάς Ἐκκλησίας. Δεν ἔχουν ἀντιληφθῆ ὅτι ἀκόμη καί ἐκεῖνοι πού ἐκκλησιάζονται μίαν φοράν τό ἔτος, ἔχουν μεγάλην Ἐκκλησιαστικήν συνείδησιν, γνωρίζουν καί πιστεύουν τήν παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας, ἀντιμετωπίζουν τούς Παπικούς ὡς αἱρετικούς κ.λπ. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν ἔχει μεγάλην εὐθύνην δι᾽ ὅλας αὐτάς τάς παρεκτροπάς τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Διατί; Διότι ἐπί τῶν ἡμερῶν του ἐμφανίζονται ὅλαι αὐταί αἱ παρεκτροπαί.
Γ. ΖΕΡΒΟΣ
Ορθόδοξος Τύπος, 27/07/2012
Απόσπασμα από το άρθρο: -Γιώργος Ζερβός, Ο Αρχιεπίσκοπος και η τακτική Σύνοδος της Ιεραρχίας