Ο Πρόεδρος της World Policy Conference (WPC) Thierryde Montbrial στο μήνυμά του για την 4η Διάσκεψη (όπου συμμετείχε ως εισηγητήςκαι ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος) την προηγούμενη εβδομάδα στηνΒιέννη μιλώντας για τον κίνδυνο ακύρωσης της παγκοσμιοποίησης κατέληξε με τηνευχή: "Ας ελπίσουμε ότι αυτή η τέταρτη συνάντηση του WPC θα παίξειένα μικρό αλλά σημαντικό ρόλο στην αποτροπή μιας τέτοιας ατυχίας"
![]()
![]()
![]()
Η Διάσκεψη Παγκόσμιας Πολιτικής (WPC) είναι η μόνημεγάλης κλίμακας διεθνής Διάσκεψη που είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένηστο θέμα της παγκόσμιας διακυβέρνησης σε όλες τις πτυχές της. Ησυνάντηση στη Βιέννη τον Δεκέμβριο του 2011 είναι η τέταρτη συνάντηση.Έρχεται σε μια καθοριστική στιγμή στην ιστορία.
- Οι πολιτικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές διαστάσειςτου κόσμου δημιουργούν ένα σύνθετο σύστημα («μη γραμμικό», δηλαδήτα αποτελέσματα της αναταραχής δεν είναι ανάλογα προς τις αιτίεςτους), το οποίο απαιτεί μια μορφή διακυβέρνησης που θα είναι ευέλικτηκαι σταθερή για την πρόληψη της διάλυσης του συστήματος. Οι μέθοδοιγια μια τέτοια μορφή διακυβέρνησης θα πρέπει να αναπτυχθούν έτσι ώστενα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν γρήγορα τις μεταβαλλόμενες καισυχνά απρόβλεπτες περιστάσεις, όπως συμβαίνει με οποιοδήποτε πολύπλοκοσύστημα.
Παρών στην Διάσκεψη και ο Υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Έχουντ Μπάρακ
- Τα κράτη, ως μεγάλες πολιτικές μονάδες, έχουν συλλογικήευθύνη να κατευθύνουν το "παγκόσμιο σύστημα", παράλληλαμε παγκόσμια, διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς, είτε με γενικούςείτε με ειδικούς στόχους. Η συνολική αρχιτεκτονική θα πρέπει ναπροσαρμόζεται συνεχώς για να βρει μια καλύτερη συμβιβαστική λύσημεταξύ των μερικώς συγκρουόμενων στόχων της αποτελεσματικότηταςκαι της νομιμότητας. Η χρηστή διακυβέρνηση προϋποθέτει ότι τακράτη κλειδιά - είτε πρόκειται για υφιστάμενες ή αναδυόμενες δυνάμεις- θα πρέπει να διαθέσουν μέρος των πόρων τους για το κοινό καλό του πλανήτη.Επιπλέον, το βάρος τους δεν θα πρέπει να καταπνίξει τις αναδυόμενεςδυνάμεις, των οποίων οι απόψεις πρέπει να ακουστούν. Εκφράσεις υποστήριξηςγια την πρόληψη και διαχείριση των φυσικών καταστροφών θα έχουν άμεσοθετικό αντίκτυπο όσον αφορά τη διασφάλιση του κοινού καλού.
- Η παγκοσμιοποίηση έχει συμβάλει στην αύξησητου αριθμού των μη κρατικών διεθνών φορέων (επιχειρήσεις, ΜΚΟ, ομάδεςπροβληματισμού / think tanks κ.τ.λ.). Η χρηστή διακυβέρνησηθα πρέπει να ενθαρρύνει τις από κάτω προς τα πάνω πρωτοβουλίεςγια το κοινό καλό και για να υπάρξει βαθύτερη συνεργασία μεταξύ αυτώντων φορέων, των κρατών και των διεθνών οργανισμών.
- Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να τύχει ιδιαίτερης προσοχήςως εργαστήριο για την παραγωγή ενός νέου τύπου οργανωμένου πολιτικούφορέα, με βάση την συμβατική κατανομή της κυριαρχίας μεταξύ τωνκρατών μελών με σκοπό την προαγωγή της ευημερίας και της ασφάλειαςτους.
- Παγκόσμια διακυβέρνηση δεν σημαίνει τη συνολική ομογενοποίησητων πολιτικών καθεστώτων των κρατών που απαρτίζουν το διεθνές σύστημα,και ακόμα λιγότερο (δεν σημαίνει) την τυποποίηση των πολιτισμών.Ωστόσο, αυτό συνεπάγεται την αναγνώριση των οικουμενικών αξιώνπου πραγματικά μοιράζονται τα μέλη για αυτό που θα μπορούσε στη συνέχειανόμιμα να αποκαλέσουμε "διεθνή κοινότητα", και η οποίαθα αποτελέσει τη βάση ενός πιο αποτελεσματικού συστήματος διεθνούςδικαίου.
Θα μπορούσε η ευημερία των αναδυόμενων δυνάμεων, ενδεχομένως,να αντέξει την κατάρρευση του ευρωατλαντικού ζευγαριού; Με δεδομένητην έκταση και το βάθος που έχει τώρα επιτευχθεί, η αλληλεξάρτησηείναι ριζικά ασυμβίβαστη με την επιστροφή του απαρχαιωμένουεθνικισμού και τα στάσης του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
Έτσι, είναι επείγον να κατανοηθούν οι απειλές που αντιμετωπίζειο κόσμος σήμερα. Εάν γίνει κακή διαχείριση, η παγκοσμιοποίησηθα ακινητοποιηθεί, όπως έγινε πριν από έναν αιώνα, αλλά θαγίνει με ακόμα πιο επιβλαβή αποτελέσματα. Ένας κατακερματισμένοςκόσμος, ο πόλεμος ή τουλάχιστον οι τοπικοί πόλεμοι, θα μπορούσανκάλλιστα να γίνουν η μοίρα μας. Ας ελπίσουμε ότι αυτή η τέταρτη συνάντησητου WPC θα παίξει ένα μικρό αλλά σημαντικό ρόλο στην αποτροπή μιαςτέτοιας ατυχίας.
Δείτε και:-Ο ΟικουμενικόςΠατριάρχης εισηγητής της παγκόσμιας διακυβέρνησης ή “ παγκοσμίου Κυβερνητικής”