Η ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΟ ΘΕΑΤΡΙΚΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΝ ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ;
Ὁ πιστὸς λαὸς ἀναζητεῖ τὴν Ἱεραρχίαν καὶ τὰς ἀντιδράσεις τοῦ ἱεροῦ κλήρου
Ο ΠΙΣΤΟΣ λαὸς ἔγινε μάρτυς ἑνὸς ἀπαραδέκτου φαινομένου: Νὰ παίζεται μία θεατρικὴ παράστασις, ἡ ὁποία ἐμφανίζει τὸν Χριστὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους ὡς ὁμοφυλοφίλους καὶ αἱ ἀντιδράσεις νὰ προέρχωνται ἀπὸ μίαν «χούφτα» Ὀρθοδόξων, μετρημένων εἰς τὰ δάκτυλα καὶ ἀπὸ τὴν «Χρυσῆν Αὐγήν», τὴν ὁποίαν ὅλοι καταγγέλλουν διὰ τὰς ἀκραίας θέσεις της καὶ βιαίας ἐνεργείας της, ἀλλὰ αὐτὴ νὰ ὑπερασπίζεται τὴν Ὀρθοδοξίαν ἐπιτιθεμένη ἐναντίον τῶν κομμάτων τῆς ἀθεΐας. Εἰς τὴν θέσιν τῆς «Χρυσῆς Αὐγῆς» ἔπρεπε νὰ εὑρίσκωνται οἱ κληρικοί, τοὐλάχιστον, τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν καὶ ἐκπρόσωποι τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Ὅλοι των ἐξηφανίσθησαν προφανῶς, διότι οἱ ἐλάχιστοι πιστοί, οἱ ὁποῖοι διεδήλωναν ἦσαν ὀπαδοὶ τῆς ἀνελευθερίας, τοῦ σκοταδισμοῦ καὶ τοῦ ἀντιδημοκρατισμοῦ ὡς τοὺς κατήγγειλαν ἠθοποιοί, ἄθεοι βουλευταί, καλλιτέχναι καὶ δημοσιογράφοι. Ὅλοι οἱ «ἐξαφανισθέντες» ἐσιώπησαν.
Ἀποτελεῖ ἐντροπὴν διὰ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἡ σιωπὴ διὰ μίαν θεατρικὴν παράστασιν, ἡ ὁποία παρουσιάζει τὸν Χριστὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους ἀλλὰ καὶ τὴν προδοσίαν τοῦ Χριστοῦ ὡς ὑπόθεσιν ἐρωτικῆς ἀντιζηλίας μεταξὺ τοῦ Ἰούδα καὶ ἄλλων Ἀποστόλων.
Εἰς τὰς ἡμέρας μας ἀπουσιάζουν οἱ Ἱεράρχαι τύπου Καντιώτη, Ἐλευθερουπόλεως κ.λπ. ποὺ θὰ ὑπερασπισθοῦν τὴν πίστιν, θὰ φωνάξουν ἔξω οἱ ὁμοφυλόφιλοι ρασοφόροι ἀπὸ τὸ ἱερὸν θυσιαστήριον ὡς τὸ ἔκανε δημοσίως ὡς Ἀρχιμανδρίτης ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης Αὐγουστῖνος Καντιώτης, νὰ ὑπερασπισθοῦν τὴν πίστιν καὶ νὰ καταγγείλουν ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἐμφανίζουν τὸν Χριστὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους ὡς ἔχοντας τὸ «κουσούρι», ὡς εἶχε βαπτισθῆ ἡ ὁμοφυλοφιλία ρασοφόρων ἐπὶ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου. Ἐλάχιστοι οἱ «λεβέντες» Μητροπολῖται σήμερον, ποὺ εἶναι ἕτοιμοι νὰ συγκρουσθοῦν μὲ τοὺς κάθε εἴδους ἐξουσιαστὰς (πολιτικούς, καλλιτεχνικούς, δημοσιογράφους κ.λπ.), ποὺ συκοφαντοῦν τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸν Θεόν. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἐκμεταλλεύονται ὅλαι αἱ δυνάμεις τῆς ἀθεΐας καὶ οἱ ἐκπρόσωποί της.
Εἴδομεν τοὺς βουλευτὰς καὶ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ νὰ προτάσσουν τὰ στήθη των, διὰ νὰ «ἀνεβῆ» ἡ ἐξυβριστικὴ καὶ βλάσφημος παράστασις διὰ τὸν Θεὸν ἑκατομμυρίων πολιτῶν εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ ἑκατοντάδων ἑκατομμυρίων εἰς τὸν πλανήτην. Ἡ «ἐκτέλεσις» τοῦ Θεοῦ εἰς τὸ ὄνομα τῆς δημοκρατίας μᾶς εἶπον ἠθοποιοί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί. Μεταξὺ αὐτῶν, πρώην ἀριστεριστές, ποὺ ἐνομιμοποίησε τὸ ΠΑΣΟΚ τοῦ κ. Σημίτη ὡς ἐκσυγχρονιστάς, καὶ σήμερον ὑπηρετοῦν τὴν ΔΗΜ.ΑΡ., ὁ Βουλευτὴς ποὺ ἀπὸ τὴν τηλεοπτικὴν συχνότητα τοῦ Σκάϊ ἐχαρακτήρισε τὸν Θεόδωρον Κολοκοτρώνην ὡς ὁμοφυλόφιλον, ἡ κ. Μαρία Ρεπούση ἡ γνωστὴ πλαστογράφος τῆς ἱστορίας, ἡ ὁποία δὲν ἔπρεπε νὰ ἔχει θέσιν εἰς τὸ κοινοβούλιον, ἀλλὰ εἰς τὴν Ἑλλάδα τῆς παρακμῆς καὶ τῆς ἰσοπεδώσεως ἐτιμήθη ὑπὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ διὰ τὸ ἀξίωμα τῆς ἐκπροσώπου τοῦ Ἔθνους κ.λπ.
Μὲ τὴν βοήθειαν τῶν δυνάμεων τῆς ἀθεΐας, τῆς ἀστυνομίας καὶ τῆς δικαιοσύνης ἀνῆλθε μία ἐξυβριστικὴ καὶ βλάσφημος παράστασις διὰ τὸν Χριστὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους, ἂν καὶ ἡ θεατράνθρωπος κ. Βάσια Παναγοπούλου ἐδήλωσεν ὅτι δὲν εἶναι βλάσφημος διὰ τὸν Χριστὸν καὶ ὅ,τι ὅλος ὁ θόρυβος ὀφείλεται εἰς παραπλάνησιν τοῦ κοινοῦ. (Ἀλήθεια τὰ ὅσα ἀνέγραφον διὰ τὸ περιεχόμενον τῆς παραστάσεως αἱ ἐφημερίδες καὶ τὰ περιοδικά, τὰ ὁποῖα ἐζήτουν τὴν ἄνοδον τῆς παραστάσεως ἦσαν παραπλανητικὰ διὰ τὸ κοινόν;) Ὅποιος ἐπέρασεν ὡς παρατηρητὴς ἀπὸ τὴν περιοχήν, εἰς τὴν ὁποίαν εὑρίσκεται τὸ θέατρον, εἶδεν ὅτι οἱ Ἀστυνομικοὶ ἦσαν περισσότεροι ἀπὸ τοὺς διαδηλωτὰς θρησκευτικῶν ὀργανώσεων, ἐνῶ κλοιὸς ἀπὸ λεωφορεῖα τῶν ΜΑΤ καὶ περιπολικὰ εἶχον σχηματίσει ἀπροσπέλαστον τεῖχος.
Ἡ λιποταξία τῆς Ἱεραρχίας καὶ σ᾽ αὐτὸ τὸ θέμα ἦτο χαρακτηριστική. Οὔτε μία δήλωσις καταδίκης. Οἱ πάντες ἦσαν ὑπὲρ τῆς παραστάσεως ἀκόμη καὶ ὁ ὑπουργὸς πολιτισμοῦ κ. Κων. Τζαβάρας, ὁ ὁποῖος ἐδήλωσε: «οὔτε λογοκρισία οὔτε αὐτοδικία». Θὰ συμφωνούσαμε μαζί του, ἐὰν προσέθετε (ἀφαιρῶν ἢ καταδικάζων τὴν αὐτοδικίαν) οὔτε βλασφημία τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ὅλοι ἐπικαλοῦντε τὴν δημοκρατίαν καὶ τὸ Σύνταγμα διὰ τὴν ἄνοδον τῆς βλασφήμου παραστάσεως.
Πράγματι τὸ Σύνταγμα λέγει ὅτι ἡ τέχνη εἶναι ἐλευθέρα. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι δύναται νὰ καθυβρίζῃ καὶ νὰ βλασφημῇ ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων; Διότι οὐδεμία διάταξις τοῦ Συντάγματος ὁρίζει ὅτι ἐλευθερία εἶναι χυδαιολογία καὶ σεξουαλικὴ διαστροφὴ ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ἀπεναντίας ὅταν κάτι ἀνάλογον παρατηρῆται ὑπὸ τοῦ Τύπου, τότε αὐτὸς διώκεται καὶ κατάσχονται τὰ κυκλοφοροῦντα εἰς τὰ περίπτερα φύλλα. Ὁ δὲ ποινικὸς κώδικας εἶναι ἀκόμη σαφέστερος μὲ διατάξεις, ποὺ τιμωροῦν ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι καθυβρίζουν τὰ θεῖα καὶ τὴν «Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ».
Ἐπειδὴ διάφοροι καλλιτέχναι πρωταγωνισταὶ τῆς παραστάσεως καὶ μὴ εἶπον ὅτι ἡ τέχνη εἶναι ἐλευθέρα καὶ δὲν ἔχει ὅρια, ἀνετρέξαμεν εἰς ἀρχαίας τραγωδίας καὶ ἀρχαίας κωμωδίας. Δὲν εἴδομεν εἰς αὐτὰς ὕβρεις ἐναντίον τοῦ Δωδεκαθέου ἢ οἱουδήποτε ἄλλου θεοῦ τῆς ἀρχαιότητος. Ἀπὸ τὸ θεατρικὸν «σανίδι» ἐπεκαλοῦντο πάντοτε τοὺς θεοὺς εἴτε διὰ τὸ καλόν εἴτε διὰ τὴν σωτηρίαν εἴτε διὰ τὴν ἔξοδον ἀπὸ διαφόρους κρίσεις. Εἰς τὴν σύγχρονον Ἑλλάδα οἱ ἠθοποιοὶ ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ ἐμφανίζουν τὸν Χριστὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους ὡς ὁμοφυλοφίλους ἐπικαλούμενοι τὴν δημοκρατίαν. Αὐτὴν ἐπεκαλοῦντο καὶ ὅταν ἐχυδαιολόγουν εἰς τὰς διαφόρους παραστάσεις πρὸ τῆς κρίσεως. Αὐτὴν ἐπεκαλοῦντο καὶ ὅσοι ἐπέβαλον εἰς τὰ πρωϊνάδικα τῆς τηλεοράσεως τὴν «ξεβρακοσιά», τὴν χυδαιολογίαν, τὸν πανσεξουαλισμὸν καὶ τὸν πανηδονισμόν. Αὐτὴν ἐπεκαλοῦντο καὶ ὅσοι ἐξευτέλιζον τὰς ἀξίας, τὰς παραδόσεις, τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἐδίδασκον τὴν «ἁρπακτὴν» βάλλοντες ἐναντίον τῆς ἐργασίας καὶ τῆς Δικαιοσύνης. Αὐτὴ ἡ «δημοκρατία τῆς τηλεόρασης καὶ τοῦ θεάτρου» σήμερον ἐπιβάλλει παραστάσεις, αἱ ὁποῖαι ἐμφανίζουν τὸν Χριστὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους ὡς ὁμοφυλοφίλους. Ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἔχομεν τὸ δικαίωμα τῆς ἀντιδράσεως καὶ τῆς καταγγελίας, διότι αὐτὸ ἐπιτάσσει ἡ δημοκρατία. Ἀντὶ ὅμως νὰ στραφῶμεν ἐναντίον τῶν χυδαίων ὑβριστῶν τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ὀφείλομεν νὰ ἐλέγχωμεν αὐστηρὰ τοὺς Ἱεράρχας τῆς Ἐκκλησίας μας. Διὰ νὰ σταματήση τὸ ἄλλο ἀπαράδεκτον φαινόμενον τῆς συμπορεύσεως μὲ ὅλους τοὺς ἐκκλησιομάχους καὶ ὑβριστὰς τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων τῆς Πίστεώς μας. Οἱ ἐκκλησιομάχοι καὶ οἱ ἄθεοι ἔχουν ἀποθρασυνθῆ ἀπὸ τὴν ἐποχὴν κατά τὴν ὁποίαν ὁ Ἀθηνῶν παρευρέθη εἰς τὸ ὑπουργικὸν συμβούλιον τοῦ κ. Γ. Παπανδρέου ὡς συμπροεδρεύων καὶ ἐπέβαλε τὴν σιωπὴν καὶ τὴν συνεργασίαν μὲ τοὺς πολιτικοὺς ἐξουσιαστὰς εἰς ὅλους τοὺς Ἱεράρχας. Τώρα ὁλόκληρος ἡ Ἱεραρχία, μὲ ἐλαχίστας ἐξαιρέσεις, σιωπᾶ προκλητικῶς ἔναντι τῆς ἐξυβρίσεως τοῦ Χριστοῦ μέσῳ τῆς θεατρικῆς παραστάσεως. Ὁ πιστὸς λαὸς πρέπει νὰ ἔχη τὸν λόγον, ἀφοῦ οὔτε καὶ ἡ Ἱεραρχία ὑπερασπίζεται τὸν Χριστὸν ἀπὸ βλασφήμους θεατρικὰς παραστάσεις.
Γ. ΖΕΡΒΟΣ
Ορθόδοξος Τύπος, 19/10/2012
