ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΟΣ
«Ἐγὼ τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματί μου βαστάζω»
«Τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ»!
Πόσοι κόποι καὶ ταλαιπωρίες, πόσες δοκιμασίες καὶ μαρτύρια κρύβονται πίσω ἀπὸ αὐτὲς τὶς λέξεις...! Αὐτὰ τὰ «στίγματα», δηλαδὴ τὰ σημάδια τῶν πληγῶν του, ἐπικαλεῖται ὡς τελευταῖο ἐπιχείρημα ὁ ἀπόστολος Παῦλος προκειμένου νὰ ἀποδείξει στοὺς Χριστιανοὺς τῆς Γαλατίας τὴ γνησιότητα τοῦ κηρύγματός του καὶ νὰ τοὺς γλυτώσει ἀπὸ τὶς πλάνες τῶν ψευδοδιδασκάλων ποὺ ἤθελαν νὰ ἐπαναφέρουν τὶς ἰουδαϊκὲς παραδόσεις στὴ ζωὴ τῶν Χριστιανῶν.
Ἂς δοῦμε ὅμως, πιὸ συγκεκριμένα, ποιὰ εἶναι αὐτὰ τὰ στίγματα καὶ ποιὰ ἡ σημασία τους στὴ ζωὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου καὶ ποιὰ στὴ ζωὴ κάθε πιστοῦ.
1. Οἱ πληγὲς τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὅταν λέγει ὅτι «ἐγὼ βαστάζω στὸ σῶμα μου τὰ σημάδια τῶν πληγῶν ποὺ δέχθηκα γιὰ τὸν Κύριο Ἰησοῦ», ἐννοεῖ ὅλα ὅσα εἶχε ὑποστεῖ γιὰ τὴν πίστη καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ: τὶς μαστιγώσεις, τοὺς ραβδισμούς, τοὺς λιθοβολισμούς, τὶς φυλακίσεις... Ὁ ἴδιος ὁ ἅγιος Ἀπόστολος περιγράφει τὶς μαρτυρικὲς συνθῆκες κάτω ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἐπιτελοῦσε τὴ διακονία του: «ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν θανάτοις πολλάκις» (Β΄ Κορ. ια΄ 23). Εἶχε δηλαδὴ δεχθεῖ ἀμέτρητους κόπους καὶ πληγὲς ὑπερβολικές, ἐνῶ πολλὲς φορὲς εἶχε διατρέξει καὶ τὸν ἔσχατο κίνδυνο τοῦ θανάτου!
Ὅλα αὐτὰ ἀποδεικνύουν περίτρανα τὴ φλογερὴ ἀγάπη τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρὸς τὸν Κύριο Ἰησοῦ καὶ τὴν ὁλοκληρωτικὴ ἀφιέρωσή του σ’ Ἐκεῖνον. Δὲν εἶναι τυχαῖο ἄλλωστε ὅτι μιλάει γιὰ «στίγματα». Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη στίγματα χάραζαν οἱ κύριοι στὸ χέρι ἢ στὸ μέτωπο τῶν δούλων τους γιὰ νὰ φανερώνουν σὲ ποιὸν ἀνῆκαν. Κι ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὀνομάζει τὶς πληγὲς τῶν μαρτυρίων του «στίγματα», διότι αὐτὰ τὰ ἀνεξίτηλα σημάδια δήλωναν ὅτι ἀνήκει στὸν Κύριο. Τὰ στίγματα αὐτὰ ἦταν παράσημα γιὰ τὸν Ἀπόστολο τῶν ἐθνῶν, διότι ὁ ἴδιος τίποτε ἄλλο δὲν θεωροῦσε πιὸ τιμητικὸ ἀπὸ τὸ νὰ χαρακτηρίζεται «δοῦλος Ἰησοῦ Χριστοῦ»!
Ἂν καὶ διωγμοὶ κατὰ τῶν Χριστιανῶν παρουσιάζονται σχεδὸν σὲ κάθε ἐποχή — ἀκόμη καὶ στὴ σύγχρονη —, οἱ περισσότεροι Χριστιανοί, τουλάχιστον στὴ χώρα μας, δὲν ἀντιμετωπίζουμε ἀπειλὲς καὶ μαρτύρια, ὅπως ὁ ἀπόστολος Παῦλος καὶ ἄλλοι ἀναρίθμητοι μάρτυρες καὶ ὁμολογητὲς τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ὅμως ὑπάρχουν περιπτώσεις ὅπου οἱ πιστοὶ Χριστιανοὶ φέρουν «τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ». Τέτοια στίγματα εἶναι, γιὰ παράδειγμα, ἡ ἀγωνία καὶ τὰ ξενύχτια τῶν πολύτεκνων γονέων γιὰ νὰ ἀναθρέψουν τὰ παιδιά τους‧οἱ ἐξαντλητικὲς ὁδοιπορίες τῶν ἱεραποστόλων ποὺ περιοδεύουν πόλεις καὶ χωριὰ «ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς», προκειμένου νὰ μεταδώσουν τὸ σωτήριο μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου· τὸ σκληραγωγημένο ἀπὸ τὴν ἄσκηση καὶ τὴ νηστεὶα σῶμα τῶν Μοναχῶν ποὺ προσεύχονται ἀδιαλείπτως «ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τοῦ σύμπαντος κόσμου».
Ἀλλὰ καὶ οἱ εἰρωνεῖες γιὰ τὴν πίστη, οἱ ἀδικίες, οἱ δοκιμασίες καὶ οἱ πειρασμοὶ συνιστοῦν σὲ μικρότερο ἢ μεγαλύτερο βαθμὸ μαρτύριο ὑπὲρ τοῦ Χριστοῦ καὶ λογίζονται ὡς «στίγματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ» στὴ δική μας ζωή.
Κι εἶναι πολὺ σημαντικὸ νὰ ἀποκτήσουμε αὐτὰ τὰ «στίγματα» τοῦ Χριστοῦ στὴ ζωή μας γιὰ δύο βασικοὺς λόγους: πρῶτον, διότι αὐτὰ ἀποδεικνύουν τὴν πίστη καὶ τὴν ἀφοσίωσή μας στὸν Κύριο· καὶ δεύτερον, διότι μὲ τὰ στίγματα αὐτὰ συμμετέχουμε κατὰ κάποιο τρόπο στὰ ἅγια Πάθη τοῦ Χριστοῦ, ἔχοντας βέβαιη τὴν ἐλπίδα ὅτι θὰ λάβουμε μέρος καὶ στὴν Ἀνάστασή του.
«Τὰ στίγματα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ»!
Τεκμήριο ὅτι ἡ πίστη μας δὲν εἶναι τυπική, ψεύτικη καὶ νεκρή· ἀλλὰ εἶναι συνειδητή, γνήσια καὶ ζωντανή. Μακάρι νὰ μᾶς ἀξιώνει ὁ Θεὸς νὰ ὑπομένουμε κόπους καὶ ταλαιπωρίες καὶ κάθε ἄλλη θλίψη χάριν τοῦ ἁγίου ὀνόματός του καί, ἂν χρειασθεῖ, καὶ τὴ ζωὴ μας νὰ θυσιάσουμε γι’ Αὐτόν!
«Ο ΣΩΤΗΡ»15-10-2012
