Πρόσφατα πανηγυρίσαμε τήν ἐθνική μας ἑορτή, τήν 28ηὈκτωβρίου, παράλληλα μέ τήν ὁποία ἔχει καθιερωθεῖ νά τιμοῦμε καί νά θυμόμαστε τήν Ἁγία Σκέπη τῆς Παναγίας μας. Πράγματι ἡ Παναγία μας ὡς φωτοφόρος νεφέλη, ἀνέκαθεν σκέπαζε καί ἐξακολουθεῖ νά σκεπάζει τό «εὐσεβές»Ἔθνος μας. Ἁπλοῖ ἄνθρωποι τοῦ λαοῦ μας, κυρίως ὅμως νέοι πολεμιστές στίς μάχες τοῦ Ἀλβανικοῦ μετώπου, ἔβλεπαν τή Μορφή της καί στήν πράξη διαπίστωναν τήν Κραταιά Προστασία Της.
Ἔχει παγιωθεῖ πλέον καί ἔχει ἀποκρυσταλλωθεῖ ὄχι μόνο γενικῶς στίς συνειδήσεις τῶν Ἑλλήνων ἡ Σκέπη τῆς Παναγίας μας, ἀλλά ἔχει ἐκφρασθεῖ ὡς θεία βεβαιότητα μέσα στόν ἱερό χῶρο τῆς θεόπνευστης ὀρθοδόξου λατρείας μας. Στόν Ἑσπερινό καί στόν Ὄρθρο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου, κάθε χρόνο ἀκοῦμε τά καταπληκτικά τροπάρια πού σταλάζουν τήν παρηγοριά καί τήν ἐλπίδα ὅτι ὅπως τότε, τό 1940, ἔτσι καί σήμερα ἡ Παναγία μας θά βοηθήσει τόν πανταχόθεν χειμαζόμενο καί σφοδρῶς πολεμούμενο λαό μας.
«Δόξα. Καὶ νῦν. Ἦχος πλ. β΄.
Σήμερον ὁ πιστὸς λαός σου Θεοτόκε, ὂν ἔθνος ἅγιον, καὶ περιούσιον κλῆρον ἀπεφήνω, τῆς σῆς Σκέπης γεραίρει τὴν χάριν, χαριστηρίους ᾄδων σοι ᾠδάς‧ Σὺ γάρ, οὐ μόνον ἐν παρῳχημέναις γενεαῖς, θαυμαστὰ καὶ παράδοξα ἐν ἡμῖν εἰργάσω, ἀλλὰ καὶ νῦν ἡμᾶς, σκέπεις καὶ ἰθύνεις, καὶ ἐπιδραμόντων ἀπήλλαξας ἐχθρῶν, καὶ εὐφροσύνης ἔπλησας τάς ψυχὰς ἡμῶν. Ὁμολογοῦμεν τοίνυν τὴν χάριν, καὶ τῇ φωταυγεῖ σου Σκέπῃ προστρέχοντες, θερμῶς βοῶμεν‧ Ἄχρι τερμάτων αἰῶνος, σκέπε Παντάνασσα, τοὺς ἀνενδοιάστως ἐπιβοωμένους σου».
«Δόξα. Καὶ νῦν. Ἦχος πλ. α ΄.
Σήμερον ἡ παντάνασσα Μητροπάρθενος, τὴν φωτόμορφον αὐτῆς Σκέπην ἀναπετάσασα, μητρικῶς περισκέπει, τὸ Γένος ἡμῶν· δεῦτε οὖν Ἑλλήνων παῖδες, καὶ καθαρῷ νοῒ κατοπτεύσωμεν, τὴν δαψιλῆ τῆς Θεοτόκου, πρὸς ἡμᾶς προμήθειαν· ὅτι ἐγγὺς ἡμῖν τυγχάνει, ἐν εὐκαιρίαις καὶ θλίψεσι, καὶ ἀσφαλῶς ἡμᾶς διέπει, πρὸς τὸν σκοπὸν τῆς ἄνω κλήσεως, καὶ χάριν καὶ ἔλεος ἡμῖν πρυτανεύει, οἷα Μήτηρ Θεοῦ, καὶ σωτηρίαν αἰώνιον».
«Δόξα. Καὶ νῦν. Ἦχος πλ. α΄.
Αἱ δωρεαὶ τῆς Σκέπης σου, ὡς ἀκτῖνες πανταχοῦ ἁπλούμεναι, πολλαχῶς εὐεργετοῦσιν ἡμᾶς Θεοτόκε· νόσων γὰρ τὴν ἀχλὺν διώκουσι, πολεμίων τάς φάλαγγας ἐκτρέπουσιν, ἀδοκήτων συμφορῶν διαλύουσιν τὸν ζόφον, καὶ εἰρήνην σταθηρὰν ἡμῖν παρέχουσιν, Ἀλλ' ὦ κεχαριτωμένη Παρθένε, τοὺς χαριστηρίους ἡμῶν ὕμνους δέξαι, καὶ ἴσθι ἡμῖν σύμμαχος καὶ προστάτις, μέχρι τερμάτων αἰῶνος δεόμεθα»
Στά παραπάνω γραφόμενα ἴσως ἐγερθοῦν ἀντιρρήσεις ἐνδόμυχες ἤ καί εὐρέως διατυπούμενες. Φυσικά οὔτε τότε, οὔτε πολύ περισσότερο στίς μέρες μας, ἐμεῖς αἰσθανόμαστε ἄξιοι τῆς Σκέπης καί Προστασίας τῆς Παναγίας μας.
Τότε, τό 1940, ὁλόκληρος ὁ λαός μας ἦταν ἑνωμένος. Τό ΟΧΙ δέν διατυπώθηκε μόνο ἀπό τόν τότε κυβερνήτη τῆς χώρας μας, ἀλλά ἐξέφραζε τή βούληση καί τήν ἀπόφαση ὅλου τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Σήμερα μέσα στό ἔθνος μας δρᾷ λυσσαλέα μιά πέμπτη φάλαγγα, πού βλασφημεῖ τό Θεάνθρωπο χαρακτηρίζοντάς Τον, «καλλιτεχνικά» βέβαια, ὡς ὁμοφυλόφιλο. Παραχαράσσουν τήν Ἱστορία μας, διαστρεβλώνουν τή Γλῶσσα μας καί πασχίζουν νά μηδενίσουν τήν ἁγία ἑλληνορθόδοξη Παράδοση σέ ὅλα τά ἐπίπεδα, θεσμικά, κοινωνικά, ἠθικά.
Ὅμως ἡ ἀθρόα συρροή χιλιάδων προσκυνητῶν στή συμπρωτεύουσα, τή νύμφη τοῦ Θερμαϊκοῦ, ἀκυρώνει τούς ἀγῶνες τῶν ἀθέων πεμπτοφαλαγγιτῶν. Οἱ προσκυνητές ζήτησαν τήν προστασία τῆς Παναγίας γιά λόγους προσωπικούς, ἀλλά σίγουρα καί γιά τή σωτηρία τῆς πατρίδος μας. Ἡ σιωπηλή, εὐλαβική καί ταπεινή προσέλευση στήν ἁγία εἰκόνα τῆς Ἁγιορείτισσας Παναγίας μας «Ἄξιον ἐστί» ἀποτελεῖ τρανή ἀπόδειξη - ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω καί ὁ ἔχων ὀφθαλμούς, ἄς τούς ἀφήσει ἀνοιχτούς καί νά μή ἐθελοτυφλοῖ - ὅτι ὁ λαός μας δέν ξεπουλάει τά ἱερά καί τά ὅσιά του σέ καμιά περίσταση. Ἄς μαίνονται ὅλοι οἱ «καλοπροαίρετοι» κουλτουριάρηδες πού ἐπιθυμοῦν νά μᾶς ἐκπολιτίσουν.
Γνωρίζουμε πολύ καλά καί δέν ἀπατώμεθα ὅτι εἶναι τόσο δύσκολη ἡ παροῦσα κατάσταση τῆς πατρίδος μας πού δέν ὑπάρχει λύση, οὔτε βούληση στούς ντόπιους καί ξένους κυβερνῆτες μας γιά τήν ἔξοδο ἀπό τά ἀδιέξοδα. Μᾶλλον ἐπιθυμοῦν νά γίνουμε τό πρῶτο πιλοτικό κράτος χωρίς τήν ἐθνική μας μακραίωνα συνείδηση καί χωρίς Ὀρθοδοξία. Θέλουν νά γίνουμε τό πρῶτο ὑπόδειγμα νεοεποχίτικου παγκοσμιοποιημένου κράτους. Μόνο ἔτσι ἴσως θά μποροῦμε νά γλυτώσουμε καί νά τρῶμε ἕνα κομμάτι ψωμί καί νά πίνουμε μιά κόκα κόλα.
Ἀσφαλῶς καί τώρα ἡ Παναγία μας μπορεῖ ἄμεσα νά βοηθήσει τήν πατρίδα μας. Μπορεῖ νά κάνει θαύματα, ὅπως κατά τό ἐγγύς καί τό ἀπώτερο παρελθόν τῆς ἔνδοξης Ἱστορίας μας, ἀπό τή Βυζαντινή Αὐτοκρατορία μέχρι τό 1940 καί ἐντεῦθεν.
Φαίνεται ὅμως, ὅπως καί σέ ἀντίστοιχες κρίσιμες καμπές τῆς ἱστορίας μας καί δή στούς Βυζαντινούς προγόνους μας, ὅτι εἶναι ἀπαραίτητη ἡ μετάνοια γιά νά ἀλλάξει ὅλη ἡ κακοδαιμονία τῶν καιρῶν μας καί ὁ καλπασμός πρός τήν καταστροφή.
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός περιμένει ἀπό ἐμᾶς τούς «ιίστούς Του» τή μετάνοιά μας, ὥστε οἱ πολλές καί θερμές ἱκεσίες τῆς Παναγίας Μητέρας Του νά ὑλοποιηθοῦν ἀπό τήν αὐτονόητη συγκατάθεση τοῦ Κυρίου στά φιλάνθρωπα αἰτήματά Της.
Ταπεινῶς προτείνουμε, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἡ μετάνοιά μας νά ἀγγίξει ὅλες τίς πτυχές καί ὅλα τά ἐπίπεδα τῆς ζωῆς μας, γιά νά λειτουργήσει ἡ σωστική, θυσιαστική, σταυρική προσφορά τοῦ Κυρίου μας πρός τό ἀνθρώπινο γένος, μαζί μέ τή μητρική στοργή τῆς Παναγίας.
1. Νά κλείσουμε τά αὐτιά μας καί τά μάτια μας μπροστά στούς δέκτες τῆς τηλεόρασης ἤ μᾶλλον νά κλείσουμε τίς τηλεοράσεις. Σύγχρονες στατιστικές ἀναφέρουν, ὅτι κατά μέσον ὅρο ὁ νεοέλληνας δαπανᾷ τέσσερις ὧρες ἡμερησίως στήν τηλεόραση.
2. Ἀντ’ αὐτῶν νά δαπανήσουμε το μισό χρόνο μας σέ προσευχές, κομποσχοίνι καί παρακλήσεις, μελέτη βιβλίων πού ἀναφέρονται στούς κοντινούς καί παλαιότερους ἁγίους καί τόν ἄλλο μισό χρόνο νά βοηθήσουμε πρακτικά καί ψυχικά ἀδελφούς πού ἔχουν ἀνάγκη.
3. Νά μή κατηγοροῦμε τούς πολιτικούς μας οὔτε ἐξωτερικά, οὔτε ἐνδόμυχα, ἀφοῦ σίγουρα ἔχουμε ἕκαστος ἀτομικές εὐθύνες γιά τό κακό, γιά τό μπέρδεμα, γιά τό δαιμονικό ἀδιέξοδο. Μέ ὕβρεις εἶναι ἀδύνατο νά χτυπηθεῖ τό κακό πού μᾶς βρῆκε. Ἄν ἕκαστος μέσα στή ζωή του δέν εἶχε ἀφήσει χῶρο γιά τόν Πονηρό, δέν θά ὑπῆρχε τέτοια καταστροφή σέ ὅλα τά ἐπίπεδα κοινωνικοῦ καί ἐθνικοῦ βίου. Δέν θά μποροῦσαν νά ἔχουν τέτοια κυριαρχία οἱ δαίμονες πάνω μας.
4. Νά γίνουμε ἐλεγκτές ἐναέριας κυκλοφορίας, ὅπως ἔλεγε ὁ ἅγιος γέροντας Παΐσιος. Νά μήν ἐπιτρέπουμε ἀνήθικους λογισμούς, λογισμούς πονηρίας νά σουλατσάρουν στό νοῦ μας καί στήν καρδιά μας. Νά μήν ἐπιτρέπουμε νά προσγειώνονται στό νοῦ μας καί στή συνέχεια νά εἰσχωροῦν λογισμοί κατακρίσεως καί κακίας πρός τούς ἐγγύς ἀδελφούς καί πρός τούς μακράν. Υἱοθετώντας τούς λογισμούς ἀντιπαθείας σπρώχνουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο στήν ἄβυσσο τῆς καταστροφῆς.
5. Δέν θά πρέπει δημοσίως νά καταδικάσουμε ὄχι τούς ἀδελφούς μας, ἀλλά τό σοδομισμό, δηλαδή τήν ἁμαρτία τῆς ὁμοφυλοφιλίας; Ἐπιτρέψατέ μου νά ὁμολογήσω, ὡς ὁ τελευταῖος ἀνάξιος πνευματικός πατέρας τῆς ἁγιοτάτης ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, ὅτι γνωρίζω ἀδελφούς πού σύρονταν ἐξευτελιστικά στό σοδομιστικό πάθος τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί ὅμως κατάφεραν, τοῦ Κυρίου συνεργοῦντος, νά πετάξουν ἀπό πάνω τους τό δαιμονικό ἄγκιστρο τῆς βδελυρᾶς ἁμαρτίας καί νά μετέχουν πλέον στά ἄχραντα Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας.
6. Δέν θά πρέπει νά διακηρύξουμε χωρίς ντροπή, φόβο καί πάθος, ὅτι οἱ παράνομες προγαμιαῖες σχέσεις ἀλλοτριώνουν τήν θεόσδοτη ἐρωτική δημιουργία καί ταυτοχρόνως ἀλλοτριώνουν καί τά χαριτωμένα πρόσωπα τῶν βαπτισμένων καί θεουμένων χριστιανῶν καί τούς καθιστοῦν, ἄνδρες καί γυναῖκες ἀνεύθυνα ὄντα, τελικά ἀνέραστα, ἄχαρα (χωρίς χαρά) καί ἀχαρίτωτα; Πολύ περισσότερο οἱ χριστιανοί γονεῖς ὡς φίλοι καί ἐν Χριστῷ καλοί παιδαγωγοί τῶν ἐφήβων τέκνων τους θά πρέπει νά καθοδηγοῦν τά ἀγόρια τους καί τά κορίτσια τους νά μή παγιδεύονται στίς φθοροποιές προγαμιαῖες σχέσεις, πού παροπλίζουν ἐπικίνδυνα ὅλη τους τή δημιουργικότητα. Μέ καθαρή ἐξομολόγηση μποροῦν νά ἀποκατασταθοῦν καί ἐν μέσῳ κρίσεως νά εὐλογηθοῦν μέ τό θεοχαρίτωτο μυστήριο τοῦ γάμου καί νά ζοῦν τήν ἐν Κυρίῳ δημιουργική ἐρωτική χαρά καί χάρη. Τί νά ποῦμε γιά τό βαρύτατο ἁμάρτημα τῆς μοιχείας; Πόσες σωματικές, νευρολογικές, ψυχολογικές ἀρρώστιες δέν ἐπακολουθοῦν εἴτε εἶναι γνωστή ἡ πτώση στή μοιχεία εἴτε εἶναι καλά κρυμμένη; Πολλά δράματα εἶναι οἱ πικροί καρποί τῆς συζυγικῆς ἀπάτης!
7. Θά πρέπει ἀκόμα νά παραδεχτοῦμε ὅτι μιλώντας ὁ Σεβασμιώτατος μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ γιά κάποιες μή ἐπιτρεπτές ἐνέργειες στήν ἰδιαίτερη σχέση τοῦ ζεύγους δέν ἔκανε λάθος. Δυστυχῶς ἀκοῦμε ὡς πνευματικοί κατά τήν ἱερά ἐξομολόγηση, ὅτι ἀκόμα καί χριστιανικά ζεύγη παρασύρονται ἀπό video τῆς τηλεοράσεως ἤ τοῦ διαδικτύου σέ μή εὐλογημένες ἐρωτικές συμπεριφορές, πού ὄντως ἀλλοτριώνουν τήν ἐν Χριστῷ θεανθρώπινη ἀγάπη καί δημιουργοῦν ἀσυνείδητα ἡφαίστεια ἐκνευρισμοῦ ἤ ἄλλων ἀνεξέλεκτων καταστάσεων.
8. Ἐπίσης μέ πολλή προσοχή καί διάκριση θά πρέπει νά ἐνημερώνουμε τά παιδιά μας καί τά ἐγγόνια μας γιά τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ σέ σχέση μέ τά κατά μόνας σαρκικά ἁμαρτήματα. Δυστυχῶς ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται αὐτές οἱ πτώσεις παρακολουθοῦν πολλούς «πιστούς» καί κατά τή διάρκεια τοῦ ἐγγάμου βίου τους μολύνοντας καί παραλύοντας τό ἀγωνιστικό ἐν Χριστῷ φρόνημα γιά σώφρονα βίο, δημιουργικό καί εὐλογημένο.
9. Ὁ Ἐθναπόστολος τοῦ γένους μας ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ζώντας καί κηρύσσοντας ἀνόθευτο, ἀκαινοτόμητο καί παντοδύναμο τό λόγο τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ, ἐκτός τῶν ἄλλων, συνιστοῦσε γιά τήν ἀνάπτυξη καί δημιουργία ἡρωϊκοῦ χριστιανικοῦ φρονήματος στούς συζύγους νά ἀπέχουν καί αὐτῆς τῆς νομίμου συζυγικῆς σχέσεως. Πίστευε ὅτι οἱ καιροί τῶν ὑποδούλων Ἑλλήνων ἦταν τόσο δύσκολοι καί τό σκοτάδι τῆς σκλαβιᾶς τόσο πηχτό, ὥστε χρειάζονταν κάποιες παραπανήσιες θυσίες, γιά νά βοηθήσει ἀρχοντικά, ὁ Ἄρχοντας Χριστός, τό ὑπόδουλο γένος. Μήπως καί οἱ δικοί μας καιροί εἶναι ἀποκαλυπτικοί καί οἱ περιστάσεις μας εἶναι τόσο δύσκολες πού χρειάζεται ηὐξημένη ἄσκηση βίου καί ἐν Χριστῷ πνευματικός ἀγώνας λεπτότερος καί ἐπιμελέστερος, ὥστε καί τά ἐπιτρεπόμενα νά προσφέρουμε στό Χριστό καί στή χάρη Του καί στήν Παναγία μας, γιά νά μᾶς σπλαγχνισθοῦν καί νά φέρουν τό θαῦμα τῆς ἀπολυτρώσεως ἀπό τούς σύγχρονους δανειστάς μας; Ἄν προσφέρουμε στό Χριστό κάτι παραπάνω μπορεῖ τουλάχιστον νά γλυτώσουμε τά παιδιά μας καί τά ἐγγόνια μας ἀπό τήν ἐπικείμενη καταστροφή πού μᾶς ἔχουν στήσει οἱ δυνάμεις τῆς Νέας Ἐποχῆς. Τό παραπάνω θέμα εἶναι πολύ λεπτό καί θά πρέπει νά θεωρηθεῖ ὡς μία «ἁγία προτροπή» τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ, πάντοτε βέβαια μέ τήν εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ τοῦ ζεύγους. Εὐκολότερα βέβαια μπορεῖ νά κατορθωθεῖ ὡς κοινή πνευματική ἐν Χριστῷ συζυγική ἄσκηση τήν περίοδο αὐτῆς τῆς Σαρακοστῆς.
10. Τοῦτο τό γένος οὐκ ἐκπορεύεται, εἰ μή ἐν προσευχῇ καί νηστείᾳ», εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας. Ἔρχεται ἡ Σαρακοστή τῶν Χριστουγέννων. Πρέπει ὅλοι μας, ἰδιαιτέρως τή φετεινή χρονιά πού δυσκολεύουν ὅλο καί περισσότερο τά οἰκονομικά μας, νά χρησιμοποιήσουμε ὡς ἱλαστήριο φάρμακο γιά τούς ἑαυτούς μας καί γιά τή γενικότερη κατάσταση τῆς πατρίδος μας, μαζί μέ τήν προσευχή καί τή νηστεία.
Ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Ἡ γλυκιά μας Παναγία μητέρα μπορεῖ καί δύναται θαυματουργικῶς καί ἀμέσως νά μᾶς φέρει τήν ἀνέλπιστη σωτηρία, μέ τρόπους πού δέν μποροῦμε, ἐμεῖς οἱ ἁμαρτωλοί, νά ὑποψιασθοῦμε. Θά μποροῦσε, ὅπως ὡς φωτοφόρος νεφέλη ἐμφανιζόταν στά βουνά τῆς Πίνδου καί ἁπτά, ἐνεργά καί ἄμεσα βοηθοῦσε τούς Ἕλληνες πολεμιστές, ἔτσι καί τώρα ἄμεσα νά ἀνατινάξει ὅλες τίς ἐνεργοποιημένες μηχανές τοῦ ἐχθροῦ, τῶν τοκογλύφων δανειστῶν, τοῦ Δ.Ν.Τ., τοῦ εὐρωγκρούπ κτλ.
Ὅμως ἡ παροῦσα κρίση ἔχει ἄμεση καί βαθύτατη σχέση μέ ὅλα τά πνευματικά θέματα τῆς ζωῆς μας.
Ἄν ἄμεσα μᾶς βοηθήσει ἡ Παναγία μας, ὅπως καί μπορεῖ νά βοηθήσει, ἐμεῖς ὡς κακομαθημένοι θά συνεχίσουμε νά ἀνακατεύουμε τά πνευματικά θέματα, τήν ἐν Χριστῷ δηλαδή πνευματική μας ζωή, μέ τήν ἁμαρτία καί δέν θά καταλαβαίναμε ποτέ, ὅτι οὐ δυνάμεθα δυσί κυρίοις δουλεύειν. Γιαυτό καί χρειάζεται ἐδῶ καί τώρα νά ξεχωρίσουμε τήν ἁμαρτία ἀπό τή ζωή μας οἰκειοθελῶς, γιά νά γίνει κατορθωτή, εἰ δυνατόν, ἀπό ὅλους μας, ἡ ἐλευθερία ἡ προσωπική ἀλλά καί ἡ ἐθνική καί κοινωνική. Ἔτσι θά βάλουμε γερά θεμέλια στή ζωή μας προσωπικῶς ἀλλά καί θά ἀφήσουμε ἁγία παράδοση θεανθρωπίνου πολιτισμοῦ στήν πατρίδα μας.
Ἔγραψα ἀπό Σικάγο-Ἀριζόνα, 28-29 Ὀκτωβρίου 2012 ἐλάχιστος ἐν πρεβυτέροις, ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος, ἐφημέριος Ἱ.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου
