Τί λογῆς σπόρους “φυτεύουν” στά παιδιά μας;
Πολλές καί μεγάλες εἶναι οἱ ἀπορίες πού γεννιοῦνται σέ κάποιον πού θά ἀσχοληθεῖ μέ τά μαθητικά βιβλία τῶν παιδιῶν μας. Δέν πίστευα ποτέ ὅτι θά γινόντουσαν αὐτά τά πράγματα καί μάλιστα ἀπό Ἕλληνες … “διανοούμενους” πού ἔχουν ἀναλάβει τό ἱερό λειτούργημα τῆς διαπαιδαγώγησης τῶν παιδιῶν μας.
Πρίν λίγες ἡμέρες, ἐξετάζοντας τό παιδί μου στό μάθημα τῆς ἱστορίας Ε΄ δημοτικοῦ, κεφάλαιο περί διατάγματος Μεδιολάνων, σελ.30, ἔπεσε το μάτι μου σέ μία εἰκόνα στό τέλος τοῦ κεφαλαίου, στήν ὁποία εἰκονίζονταν κάποιοι μέ μοῦσι νά κρατᾶνε δαυλούς καί σφυριά καί νά σπᾶνε ἀρχαῖα ἀγάλματα. Δίπλα στήν ἐν λόγῳ εἰκόνα ὑπῆρχε ἕνα ἀπόσπασμα ἀπό την ἐπιστολή τοῦ εἰδωλολάτρη φιλόσοφου Λιβάνιου πρός τόν αὐτοκράτορα Θεοδόσιο, στήν ὁποία ἔγραφε ὅτι οἱ ὀπαδοί τῆς νέας θρησκείας (χριστιανοί) σπᾶνε τά ἱερά ἀγάλματα.
Καί διερωτῶμαι τό ἑξῆς: Τό παιδί πού βλέπει αὐτή τήν εἰκόνα και διαβάζει δίπλα αὐτό τό κείμενο, δέν θά σχηματίσει μία ἄσχημη εἰκόνα για τούς χριστιανούς; Θά βρεθεῖ ἄραγε κάποιος δάσκαλος νά τοῦ ἐξηγήσει τούς λόγους γιά τούς ὁποίους κάποιοι χριστιανοί (σέ καμία περίπτωση ὅλοι) κατέφυγαν σέ τέτοιου εἴδους πράξεις; Ποιός γονιός θά ἀσχοληθεῖ να βγάλει μέσα ἀπό τό παιδί του τούς βρωμοσπόρους πού διαρκῶς πετᾶνε στήν ἀκαλλιέργητη μά γόνιμη ψυχή του;
Καί, βεβαίως, τή στιγμή πού οἱ περισσότεροι, δυστυχῶς, δάσκαλοι μά καί γονεῖς, (καί αὐτό εἶναι τό τραγικότερο), μιλοῦν διαρκῶς καί μέ μεγάλη παρρησία γιά τά “ἐγκλήματα” τῶν χριστιανῶν κατά τοῦ ἀρχαίου Ἑλληνικοῦ πολιτισμοῦ, ὅταν βλέπουν τέτοιες εἰκόνες σέ σχολικό βιβλίο, δέν θα εἶναι τροφή καί εὐκαιρία γιά νά μιλήσουν καί νά … ‘διαφωτίσουν’ μέ αὐτές τίς ἀπόψεις τά παιδιά τους καί τά παιδιά μας;
Ποιός θά ἐξηγήσει στά παιδιά αὐτά, ὅτι ἐάν ἔρθω ἐγώ καί πάρω τον πατέρα κάποιου καί ἀφοῦ δημόσια τόν βασανίσω σκληρά καί ἀπάνθρωπα, τόν θανατώσω, καί μετά κάνω τό ἴδιο μέ τήν μητέρα του καί τυχόν ἀδέλφια του καί παιδιά του, θά ἔχω μετά τήν ἀπαίτηση, ὅταν αὐτός ὁ ἄνθρωπος ἐλευθερωθεῖ ἀπό τούς βασανιστές του, νά σεβαστεῖ τήν φωτογραφία μου στούς δρόμους; Καί προσέξτε, δέν κάνουν κακό στούς ἴδιους τους εἰδωλολάτρες (πού αὐτό ἐπιβάλλει ἡ ἀνθρώπινη ἐκδίκηση), μά στα εἴδωλα τῆς ψεύτικης θρησκείας, τά ὁποῖα ἔγιναν ἡ αἰτία νά ὁδηγηθοῦν οἱ εἰδωλολάτρες σέ τέτοια ἐγκλήματα.
Μπορεῖ ἐμεῖς σήμερα νά θαυμάζουμε τήν τέχνη καί τόν καλλιτέχνη βλέποντας τό ἄγαλμα π.χ. τοῦ Ἑρμῆ, ὅμως, ἐάν ἔρθουμε στή θέση αὐτοῦ πού οἱ γονεῖς του ἤ τά ἀδέλφια τοῦ μαρτύρησαν σέ δημόσια θέα καί θανατώθηκαν ἀπάνθρωπα καί ἀτιμωτικά ἐπειδή ἀρνήθηκαν να προσφέρουν θυσία στό ἄγαλμα τοῦ Ἑρμῆ, τότε, ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ. Καί, βεβαίως, οἱ ἐλάχιστες παρεκτροπές σέ βάρος εἰδωλολατρῶν ἀπό μέρους κάποιων λίγων χριστιανῶν, οὐδέποτε ἐπιβραβεύθηκαν ἤ ἐπικροτήθηκαν ἀπό τήν Ἐκκλησία μας.
Σπᾶνε τά ἀγάλματα-εἴδωλα πού θυμίζουν τήν ψεύτικη θρησκεία, ἡ ὁποία παραπλάνησε καί ὁδήγησε ἕναν ὁλόκληρο λαό στήν τήρηση κι ἐπιβολή μιᾶς σκληρῆς κι ἀπάνθρωπης εἰδωλολατρίας. Καί ἐάν κάποιοι ἔφτασαν στό σημεῖο νά φερθοῦν μέ μανία στά εἴδωλα-καλλιτεχνήματα, εἶχαν ὅλους τούς παραπάνω λόγους νά τό κάνουν.
Νά ἀναφερθοῦμε τώρα καί στό βιβλίο τῆς ἱστορίας τῆς ΣΤ΄ δημοτικοῦ, στό ὁποῖο δέν ὑπάρχει πουθενά τό ἑλληνικό μικρό γράμμα ζῆτα (ζ); Ναί, ναί καλά τό διαβάσατε. Σέ ὁλόκληρο τό βιβλίο, ὅπου χρησιμοποιεῖται μικρό ζῆτα, τό γράφουν μέ τό ἀγγλικό (z) καί ὄχι μέ τό ἑλληνικό (ζ).
Καί νά ἀναφέρουμε τά βιβλία γλώσσας τῆς Ε΄ δημοτικοῦ, ἀπ’ τά τετράδια ἐργασιῶν τῶν ὁποίων λείπουν ἡ ἑνότητα 3 (28η Ὀκτωβρίου), ἡ ἑνότητα 8 (ἑορτή τῶν Χριστουγέννων), ἡ ἑνότητα 12 (ἐπέτειος τῆς 25ηςΜαρτίου) καί ἡ ἑνότητα 14 (τό Ἅγιον καί Ὀρθόδοξο Πάσχα μας)!!!
Θά μοῦ πεῖτε, τώρα, ὅτι μπορεῖ οἱ παραπάνω ἑνότητες νά μην ὑπάρχουν στό τετράδιο ἐργασιῶν, ἀλλά ὑπάρχουν στό βιβλίο τῆς γλώσσας, ὁπότε γιατί αὐτή ἡ δυσαρέσκεια; Ναί, ὑπάρχουν, ἀλλά εἶναι δυνατόν νά μην ὑπάρχουν ἐργασίες ἐπάνω στίς ἐν λόγῳ ἑνότητες; Μέσα ἀπό τίς ἐργασίες συγκρατεῖ τό παιδί ὀνόματα, γεγονότα ἀλλά καί νοήματα. Εἶναι, δηλαδή, ἀνάξια ἐργασιῶν τά κεφάλαια αὐτά; Καί ἀφοῦ δέν ὑπάρχουν ἐργασίες, ποιός ὁ λόγος νά μείνει καί νά ἐπιμείνει ὁ δάσκαλος σέ αὐτά τά κεφάλαια;
Βέβαια, στήν ἑνότητα περί ἐξωγήϊνων, ἀσκήσεις κι ἐργασίες ὑπάρχουν! Καί, μάλιστα, κάποιες ἀπό αὐτές ἐντυπώνουν ἀχνά στό μυαλό τοῦ μαθητῆ, μέσα ἀπό συντακτικές ἀσκήσεις, ὅτι οἱ ἐξωγήινοι ὑπάρχουν!
Καί νά μήν ἀναφέρουμε τήν ὕπουλα κεκαλυμμένη διαστρέβλωση τῶν ἑπτά φωνηέντων στή γραμματική τῆς Ε΄ καί Στ΄ δημοτικοῦ, ὅπου ἐμμέσως –πλήν σαφῶς– τά φωνήεντα τά μείωσαν σέ τέσσερα καί τά κάνουν πέντε συμπεριλαμβάνοντας σέ αὐτά καί τόν δίφθογγο <ου>.
Δηλαδή, ἀπό τή μιά γίνεται μιά ὕπουλη καί καλά μεθοδευμένη διαστρέβλωση καί ἀμαύρωση τοῦ χριστιανισμοῦ στόν ροῦ τῆς ἱστορίας μας καί ἀπό τήν ἄλλη μία τό ἴδιο ὄμορφα μεθοδευμένη ἀλλοίωση τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας. Βλέπετε πρέπει σιγά–σιγά τά παιδιά μας νά συνηθίζουν στή νέα γλώσσα τήν ὁποία θέλουν νά μᾶς ἐπιβάλλουν. Πρέπει να μάθουν νά γράφουν μέ τά ἄθλια νοητικά ὀρνιθοσκαλίσματα μιᾶς γλώσσας πανάθλιας καί πάμφτωχης, τῆς ὁποίας ὁ σκοπός μόνο ἡ ἐξάσκηση και καλλιέργεια τοῦ μυαλοῦ δέν θά εἶναι. Διότι ἄλλο νά γράφει ἕνας ἄνθρωπος κάνοντας συνεχῶς μέ τό μυαλό του ἐπεξεργασία στήν κάθε λέξη, τί φωνῆεν θά βάλει, τί τόνο, τί πνεῦμα καί γιατί, καί ἄλλο νά γράφει ὅπως θέλει, βάζοντας ὅ,τι θέλει, χωρίς κανόνες καί χωρίς τάξη.
Ὅλα αὐτά δέ δείχνουν τίποτε ἄλλο ἀπό τό ὅτι ἡ Ἑλληνορθοδοξία μας βάλλεται ἀπό παντοῦ. Βρισκόμαστε σέ πόλεμο, καί σέ λίγο θά τελοῦμε ὑπό φανερό κι ἀπροκάλυπτο διωγμό.
Ἀδελφοί-γονεῖς προσέξτε καί φυλάξτε τά παιδιά σας! Πεῖτε τους για τούς παπποῦδες τους, πού ἔζησαν καί εἶδαν ἰδίοις ὄμμασι τήν Ἑλληνική ἱστορία νά γράφεται.Μιλῆστε τους γιά τούς ἥρωες προγόνους τους καί γεμίστε τήν ψυχή τους ἀπό ὑπερηφάνεια γιά τήν Ἑλληνορθοδοξία μας. Βοηθῆστε τα νά κατανοήσουν τόν πλοῦτο τῆς γλώσσας μας καί να γυρίσουν αὐτά τά ἴδια τά παιδιά μαςμέ παρρησία τήν πλάτη στίς κατάπτυστες καί ξενόφερτες ἀηδίες καί χαζομάρες.
Ἀδελφοί-δάσκαλοι, σᾶς ἐμπιστευόμαστε τά παιδιά μας, δηλαδή ὅ,τι πολυτιμότερο ἔχουμε. Σᾶς ἱκετεύουμε, ἐλᾶτε στά συγκαλά σας, γυρίστε στίς ρίζες μας καί μορφῶστε τά παιδιά μας μέ τά ἀληθινά γράμματα τῆς Παράδοσης, τῆς ἱστορίας καί τῆς Πίστης μας.
Ἄς κοιταχτοῦμε λίγο μεταξύ μας, νά δοῦμε τόν ἀδελφό Ρωμιό στο πρόσωπο τοῦ ἄλλου. Ἐπιτέλους, ἄς καταλάβουμε ὅτι καταντήσαμε σε αὐτό τό χάλι, ἐπειδή ξεχάσαμε ὅτι εἴμαστε Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι, ἀπόγονοι τῶν Βυζαντινῶν Ρωμιῶν καί συνεχιστές τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ ἡρωϊκοῦ ’21.
Πῶς γίνεται πάντα ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες νά ξεχνᾶμε καί συνεχῶς να προδίδουμε; Εἴθε νά μᾶς φωτίσει ὁ Θεός γιά νά βροῦμε καί πάλι τό δρόμο μας.
Μυρίλλας Ἀναστάσιος
«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ»,
Ἀριθμ. Τεύχους 124, Δεκέμβριος 2012
