ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ Χριστουγέννων 2012
«Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτήρ ἡμῶν».
Σ’ ὁλόκληρη τήν οἰκουμένη ἀντηχεῖ σήμερα ἡ χαρμόσυνη εἴδηση τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο.
Μιά τέτοια ἐπίσκεψη χρειάζεται καί ἀνάλογη προετοιμασία. Δέν εἶναι τυχαῖος ὁ ἐπισκέπτης. Εἶναι τό Φῶς, εἶναι ἡ Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή. Εἶναι ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου. Γι’ αὐτό σκιρτᾶ ἡ Ἐκκλησία ὁλόκληρη καί ὁ ὑμνογράφος προτρέπει ὅλη τή δημιουργία ἔμψυχη καί ἄψυχη νά πανηγυρίσει : «Εὐφραίνεσθε δίκαιοι, οὐρανοί ἀγαλλιᾶσθε, σκιρτήσατε τά ὄρη Χριστοῦ γεννηθέντος...».
Αὐτή τήν πάμφωτη ἡμέρα ὅπου ἡ πνευματική εὐφροσύνη φωτίζει τόν κόσμο ἀπό τό φῶς τοῦ νοητοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης, ἔχουν πυκνώσει τά σκοτάδια τῆς ἁμαρτίας, τά μίση, οἱ μικρότητες, τά πάθη τῶν ψυχικῶν διαστροφῶν. Χρόνια τώρα τό σκοτάδι πολεμᾶ τό φῶς. Προσπαθεῖ διά τῶν ὀργάνων του νά καταπνίξει τό ἱλαρό φῶς τῆς Πίστεως, νά σβήσει τό γιά αἰῶνες στόν τόπο αὐτό ἀκοίμητο καντῆλι τῆς οἰκογένειας, νά συνθλίψει ἁγνές καί ἀθῶες παιδικές καρδιές.
Μαίνονται στρατιές κολάσεως, μέ ναρκωτικά, μέ κραυγές «ἀπελευθέρωσης», δηλαδή ὑποδούλωσης σέ κτηνώδη ἔνστικτα, μέ θεάματα καί ἀκούσματα βλάσφημα, μέ κατάργηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, μέ τό κήρυγμα τῆς ἀθεΐας στά σχολικά τεμένη καί τῆς ἐκτόξευσης ὕβρεων στό ὄνομα δῆθεν τῆς ἐλευθερίας τῆς ἔκφρασης κατά τῶν παναγίων ὀνομάτων τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας Μητρός Του καί τῶν ἁγίων Του, μέ ἀσυδοσία καί ἐπιβράβευση τῶν ἐνόχων πού ἐνῶ δολοφονοῦν ψυχές, δηλητηριάζουν συνειδήσεις, καταλύουν τό οἰκογενειακό ἄδυτο, ἐπιβραβεύονται ἡ φαυλότητα καί τά ἐπαίσχυντα κατορθώματά τους.
Καί τό χειρότερο, προβάλλονται ὡς πρότυπα προόδου καί μιμήσεως. Καί τό σκοτάδι καλύπτεται ἀπό ἄλλο βαθύτερο ὥστε πρός στιγμήν νά φαίνεται ὅτι καλύπτει τό Βηθλεεμικό ἀστέρι. Στήν πραγματικότητα ὅμως τό σκοτάδι τονίζει τήν ἀντίθεση. Τονίζει τή μάχη τοῦ ψεύδους πρός τήν ἀλήθεια, τῆς σκλαβιᾶς τῶν παθῶν πρός τήν ἐλευθερία τοῦ πνεύματος. Τῆς ζωῆς τοῦ εὐαγγελίου πρός τόν θάνατο τῆς ἁμαρτίας. Τοῦ φωτός πρός τό σκοτάδι. Τοῦ διαβόλου πρός τόν ἐν τῷ σπηλαίῳ τεχθέντα Ἰησοῦν Χριστόν, τόν λυτρωτήν τοῦ κόσμου.
Ὅμως ὁ μεγάλος ἐπισκέπτης, ὁ νοητός Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης, φωτίζει τό θέατρο τῆς παγκοσμίου σκηνῆς, ἀποκαλύπτει τίς τραγωδίες σέ ὅλα τά μήκη καί πλάτη τῆς γῆς, καθιστᾶ κραυγαλέα τά ἀδικήματα πού συντελοῦνται ἀπό τούς ἰσχυρούς τῆς γῆς στά μικρά κράτη ὅπως τό δικό μας καί διαλύει μέ τό μήνυμα πού ἀπευθύνει τά σκοτάδια τῆς ἀδικίας καί καλεῖ ὅλους νά ὑπηρετήσουν καί νά ἐνστερνισθοῦν τήν Δικαιοσύνη.
Πῶς λοιπόν ἐμεῖς σήμερα θά ὑποδεχθοῦμε στίς καρδιές καί στήν πατρίδα μας, πού μαστίζεται ἀπό μία ἐπιδρομή ἀδικίας πρωτοφανῆ, τόν μεγάλο ἐπισκέπτη ;
Μαζί μέ τούς ὑπέροχους δοξολογικούς ὕμνους, τά παραδοσιακά μας τραγούδια καί τά ὑπέροχα ἔθιμα τοῦ λαοῦ μας μέ μιά καρδιακή, οὐσιαστική ὁμολογία πίστεως :
Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ δι’ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν σαρκωθείς ἐκ πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου, ἐνανθρωπήσας Θεός ἡμῶν, ὁμολογοῦμεν ὅτι ἀπηρνήθημεν τοῦ ὀνόματός Σου, ὅτι περιφρονήσαμε τά προστάγματά Σου.
Ἡμάρτομεν, ἠνομήσαμεν, ἠδικήσαμεν. Σέ ἱκετεύουμε ὅμως καί Σέ παρακαλοῦμε. Ἅπλωσε τό παντοδύναμό Σου χέρι καί εὐλόγησέ μας. Συγχώρεσέ μας. Ἀπόστρεψον τόν θυμόν Σου ἀφ’ ἡμῶν. Πρόσδεξαι τίς δεήσεις καί προσευχές τῶν δούλων Σου, πού ὁμολογοῦν μαζί μέ τόν ἱερό ὑμνογράφο ὅτι : «... οἱ ἐν σκότει καί σκιᾷ, εὕρομεν τήν ἀλήθειαν ̇ καί γάρ ἐκ τῆς Παρθένου ἐτέχθη ὁ Κύριος». ΑΜΗΝ.
Διάπυρος πρός τόν ἐν τῷ Θεοδέγμονι Σπηλαίῳ
τεχθέντα Κύριον εὐχέτης πάντων ὑμῶν.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΔΡΑΜΑΣ ΠΑΥΛΟΣ