ΙΕΡΑΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ2011
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
«Ἰδού εὐαγγελίζομαι ὑμίν χαράν μεγάληνἥτις ἔσται παντί τῷ λαῷ. Ἐτέχθη ὑμίν σήμερον Σωτήρ!
Δόξαἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία!».
Σεβαστοίπατέρες και αγαπητοί Αδελφοί.
Χριστούγεννακαι ο Σωτήρ ημών κλίνοντας τους ουρανούς επεσκέψατο ημάς. Και μας επισκέπτεταιπάλιν και πολλάκις, σαρκούμενος καθημερινά στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίαςκαι για τους εκάστοτε ευρισκομένους στο σκοτάδι και στη σκιά εμφανίζεται και θαεμφανίζεται σαν μια νέα Ανατολή, σαν ένας νέος ήλιος, ο ήλιος της Δικαιοσύνης.
Χριστούγεννακαι πάλιν!
Χριστούγεννακαι πάλιν!
Και ταΧριστούγεννα ο Λόγος σάρξ εγένετο και η Παρθένος έτεκεν Θεόν ενανθρωπήσαντα.Και αυτή η ενανθρώπιση του Θεού θα είναι το ένα, το μοναδικό, το αιώνιο μέτροτης αξίας του ανθρώπου και της μοναδικότητάς του. Πόσο σημαντικός είναι οάνθρωπος; Τόσο ώστε ο Θεός έγινε άνθρωπος για χάρη του. Ένα μέτρο τόσο καίριοστην εποχή της πλήρους απαξίωσης του ανθρώπου. Στην εποχή που το ανθρώπινοπρόσωπο θυσιάζεται και εξανδραποδίζεται για να ευημερούν οι αριθμοί
Χριστούγεννακαι πάλιν!
Καιάνθρωπος εγένετο ο Θεός, ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται. Και αυτή η «θέωση τουΑδάμ» είναι το μόνο αληθινό νόημα ζωής για τον άνθρωπο. Ο μόνος αληθήςπροορισμός του. Ο μόνος που διασώζει την αξιοπρέπειά του. Και είναι τόσοεπίκαιρο αυτό το νόημα, σε μια εποχή που είμαστε τόσο μπερδεμένοι, σε μια εποχήπου δεν ξέρουμε γιατί ζούμε, σε μια εποχή απαξίωσης και ευτελισμού τουανθρώπινου προσώπου. Σε μια εποχή που «οι δοκούντες άρχειν των εθνών» και οιστυλοβάτες τους μας προσφέρουν ξυλοκέρατα αντί για τροφή.
Χριστούγεννακαι πάλιν!
Και οιΆγγελοι ψάλλουν το «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί επί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποιςεὐδοκία». Και είναι τόσο παράκαιρος αυτός ο αγγελικός ύμνος σε μια γη πουσπαράσσεται από τους πολέμους, σε μια εποχή με τόση αγωνία και τόσο φόβο για τοαύριο, σε μια εποχή με τόση αδικία, σε μία εποχή όχι ευδοκίας και ευλογίας,αλλά κατάρας για τον άνθρωπο και τις κοινωνίες του. Και τούτο γιατί ζήτησε τηνειρήνη του κόσμου χωρίς τη δόξα του Θεού!
Ζούμεπλέον σε χρόνια ανήσυχα και ταραγμένα. Ζούμε σε χρόνια απόγνωσης. Αναζητούμεδιέξοδο από τα αδιέξοδά μας. Νοιώθουμε πλέον ότι δεν πρόκειται για υπερβολέςκάποιων κινδυνολόγων, αλλά για μια χειροπιαστή και ζοφερή πραγματικότητα.Ξέρουμε πλέον καλά ότι όλοι εκείνοι που χρόνια μας παραμύθιαζαν και μας έκαναννα τρέχουμε από πίσω τους, εκείνοι που στο παρελθόν μας δίχασαν και μας έβαλαντον ένα απέναντι στον άλλο, μας πρόδωσαν.
Δενθελήσαμε ν’ ακούσουμε τη φωνή του Λόγου που μας προειδοποιούσε: «μή πεποίθητεἐπ’ ἄρχοντας, ἐπί υἱούς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία» και τώρα βιώνουμε τιςοδυνηρές συνέπειες της πλάνης μας. Τους λατρέψαμε σαν σωτήρες και εκείνοι μαςενέπαιξαν και μας ταπείνωσαν.
Τώραπροβληματιζόμαστε. Τώρα διερωτώμεθα πως φθάσαμε σ’ αυτό το κατάντημα! Τώραβιώνουμε την αποτυχία μας! Τώρα νοιώθουμε απελπισμένοι. Όμως αυτή η απελπισίαμπορεί να γίνει η αρχή της ελπίδας μας. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε, νασυναισθανθούμε. Να μετανοήσουμε.
Ίσωςφέτος μπορούμε να ακούσουμε καθαρά το μήνυμα του αγγέλου που ευαγγελίζεται σεμας χαρά μεγάλη: «ὅτι ἐτέχθη ἡμίν σήμερον Σωτήρ». Ναί, είναι αλήθεια! Γεννήθηκεγια μας σήμερα Σωτήρας. Αληθινός Σωτήρας. Και είναι Σωτήρας, γιατί δεν θυσιάζειεμάς για να απολαμβάνει Εκείνος. Θυσιάζει τον Εαυτό Του, για να ζήσει ο κόσμος,για να ζήσει ο άνθρωπος. Και αυτή η θυσία δείχνει πόσο αληθινός είναι ο Σωτήραςμας. Είναι η μανία με την οποία Τον πολέμησαν οι έμποροι των ελπίδων μας, οιάρχοντες των λαών. Και τον πολέμησαν γιατί με την παρουσία του, και μόνο είναιαπειλή γι’ αυτούς. Η σύγκριση μαζί Του είναι οδυνηρή. Από την μία πλευρά ηαρχοντική αγάπη του ενανθρωπήσαντος Θεού, ο Οποίος κινούμενος από παραφοράερωτικής αγαθότητος λυγίζει τους ουρανούς και κατεβαίνει στη γη, προσλαμβάνειτην ανθρώπινη φύση μας, εναγκαλίζεται τα ανθρώπινα πρόσωπά μας και μας καλεί:«Δεύτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες και πεφορτισμένοι» εγώ θα σας αναπαύσω. Καιαπό την άλλη το μίσος και η περιφρόνηση στο ανθρώπινο πρόσωπο. Η πλήρηςαδιαφορία για το αν μπορεί ο άνθρωπος να επιβιώσει χωρίς αξιοπρέπεια και σεκατάσταση έσχατης στέρησης από αυτούς που παρίσταναν τους προστάτες μας.
Εμπρόςλοιπόν αυτή την ημέρα τη μεγάλη και επιφανή. «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί ποῦ ἐγεννήθηὁ Χριστός». Ας πάμε και μεις στη Βηθλέμ για να δούμε και να προσκυνήσουμε Θεόνενανθρωπήσαντα. Αυτός είναι η ελπίδα μας! Αυτός είναι ο Σωτήρας μας. Μέσα απότην πτωχεία του σπηλαίου, μέσα από την οδύνη του Σταυρού, καθώς ακούμε τουςκτύπους των σφυριών και αισθανόμαστε τις οδύνες από τα καρφιά με τα οποία οιέμποροι των εθνών καρφώνουν τα κορμιά των ανθρώπων, θα φτάσουμε στην Ανάστασηκαι στη ζωή.
Καλάκαι αληθινά Χριστούγεννα. Χριστούγεννα της καρδιάς και όχι της κοιλιάς!Χριστούγεννα της ψυχής που γίνεται φάτνη για να υποδεχθεί τον σαρκωμένο Θεό.Χριστούγεννα, όχι με τον ακίνδυνο Χριστούλη της Φάτνης, αλλά με τον ζωντανόΧριστό της αλήθειας που ήλθε να βάλει φωτιά, και τί ελπίδα! Αυτή η φωτιά άναψε!Χριστούγεννα μαζί με τον Χριστό και γι’ αυτό μαζί με τον άνθρωπο.
Εὐχέτηςπάντων ἐνώπιον τοῦ Ἱεροῦ Σπηλαίου
ὉἘπίσκοπός Σας
Ὁ Σισανίου και Σιατίστης Παῦλος.
