«Το μάθημα των Θρησκευτικών στον καιρό της πανθρησκείας»
Με αυτό τον τίτλο πραγματοποιήθηκε χθες Σάββατο ημερίδα την οποία διοργάνωσε η Αδελφότης Θεολόγων «Ο Σωτήρ», σε συνεργασία με τον τομέα Επιστημόνων του Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολικής δράσεως «Ο Μέγας Βασίλειος».
Πρώτος εισηγητής της ημερίδας ήταν ο καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ.Ηρακλής Ρεράκης, ο οποίος εξ αρχής σημείωσε ότι το νέο πρόγραμμα σπουδών,
καταφέρεται εναντίων του Ορθοδόξου Μαθήματος των Θρησκευτικών.
καταφέρεται εναντίων του Ορθοδόξου Μαθήματος των Θρησκευτικών.
Μιλώντας για την ανομιογένεια του μαθητικού πληθυσμού τόνισε ότι οι μετανάστες δεν ζουν απομονωμένοι, αλλά συμβιώνουν με τον υπόλοιπο πληθυσμό.
Σημείωσε ότι στο δημοτικό διδάσκονται ξένες θρησκείες και υπογράμμισε ότι στο Λύκειο εξετάζονται όλα τα θρησκεύματα ξεχωριστά σε κάθε κεφάλαιο.
Ανέφερε τη θέση που έχει εκφράσει ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.Βαρθολομαίος για τον χαρακτήρα του μαθήματος, ο οποίος υποστηρίζει πως τα θρησκευτικά θα πρέπει να διεξάγονται ως ορθόδοξα χριστιανικά υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι βοηθούν στο να αποκτήσουν οι νέοι ηθικές αρχές.
Μιλώντας για τις αντιφάσεις του νέου προγράμματος σπουδών ως προς τον χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, τόνισε πως όλο το πρόγραμμα αναφέρεται στο «πως θα τα βρούμε με το διαφορετικό. Δεν αναφέρει τίποτα για την πίστη, τη Λατρεία και τους Αγίους της Εκκλησίας μας».
Στη συνέχεια ο κ. Ρεράκης αναφέρθηκε και στο μύθο των αλλοδαπών μαθητών, τονίζοντας πως μόνο το 2% έχει ζητήσει απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών.
Τέλος, θέτοντας σχετικά ερωτήματα, σημείωσε:
- ποια στοιχεία δείχνουν ότι η Εκκλησία δεν σέβεται την διαφορετικότητα;
- ποια στοιχεία των άλλων θρησκειών είναι ποιοτικότερα και ορθότερα από τον χριστιανισμό;
Κατέληξε λέγοντας πως η ύπαρξη ξένου μαθητή στην εκπαιδευτική κοινότητα, αφορά και άλλα μαθήματα στα οποία όμως δεν υπάρχει η παραμικρή επιρροή. Ούτε στη γλώσσα συμβαίνει, ούτε στην ιστορία συμβαίνει αυτή η πρακτική.
Επόμενος ομιλητής ήταν ο κ.Ιωάννης Μπεϊνάς ο οποίος κατέθεσε τις απόψεις του, όχι ως ειδικός, αλλά ως «ένας απλός καθηγητής και τίποτε άλλο». Μιλώντας για το νέο πρόγραμμα σπουδών ανέφερε ότι αρχικά πίστεψε πως θα είναι κάτι καινούριο, μόλις όμως το διάβασε, απογοητεύτηκε.
Διερωτήθηκε μήπως έχει χαθεί ο σκοπός του σχολείου και ο μαθητής έχει γίνει απλό θησαυροφυλάκιο γνώσεων, ενώ με έμφαση αναφέρθηκε στην ελλειμματική κατάσταση ενός θεολόγου που βρέθηκε κατά τύχη στην θεολογική σχολή. Πως θα μεταδόσεις την πίστη, χωρίς βίωμα; Μιλάει ξερά και τυπικά για πράγματα που δεν έχει δοκιμάσει και δεν εχει καμία σχέση με αυτά.
"Πως θα περιγράψει ένας θεολόγος έναν Θεό που δεν έχει μιλήσει μαζί του μέσω της προσευχής;», αναρωτήθηκε ο κ.Μπεϊνάς υπογραμμίζοντας πως από τη μια τα παιδιά δεν ξέρουν να κάνουν το Σταύρο τους, και από την άλλη γνωρίζουν ένα σορό ανωμαλίες και διαστροφές που κυκλοφορούν στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης.
«Θα πρέπει τώρα που έχουμε πιάσει πάτο, να ξυπνήσουμε σαν έθνος και σαν κοινωνία», κατέληξε.
Από την πλευρά της η κ.Ζαχαρούλα Ταβουλάρη – Λουκέρη, Διευθύντρια δημοτικού σχολείου και τελευταία εισηγήτρια στην ημερίδα, τόνισε πως τα παιδια μας δέχονται καθημερινά πληθώρα πληροφοριών από το διαδίκτυο.
Επεσήμανε πως στα σχολεία έρχονται σε καθημερινή επαφή με παιδιά που προέρχονται απο άλλες χώρες και μεταφέρουν διαφορετική κουλτούρα και υπογράμμισε πως μέσα σε όλα αυτά η οικογένεια συχνά αδυνατεί να προσφέρεις τη στοιχειώδη θρησκευτική αγωγή αφού και οι ίδιοι οι γονείς αγνοούν βασικές αρχές της πίστης μας.
Ανέφερε μάλιστα και ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας μητέρας η οποία διαβάζοντας το ενημερωτικό σημείωμα του σχολείου για τον Εκκλησιασμό των Χριστουγέννων, ρώτησε «τι σημαίνει να προετοιμαστούν τα παιδιά για να κοινωνήσουν;»
Μέσα από αρκετά παραδείγματα επιβεβαίωσε το αμείωτο ενδιαφέρον των παιδιών να γνωρίσουν και να ξεκαθαρίσουν μέσα τους αλήθειες της πίστης μας, ενώ ολοκληρώνοντας υπογράμμισε πως όλοι οφείλουν να λάβουν υπόψη τους την παράδοση αυτού του τόπου.