Νεοειδωλολατρία
Συμπληρώνεται επταετία από της αναγνωρίσεως, κατόπιν αποφάσεως του Πρωτοδικείου Αθηνών (28-2-2006), του αρχαιοελληνικού δωδεκαθέου ως επίσημης θρησκείας.
Η νεοειδωλολατρία τα τελευταία έτη γνωρίζει σχετική έξαρση στην Ελλάδα. Λατρεύεται ελεύθερα το μυθικό και εμπαθές δωδεκάθεο, με την τέλεση τελετών και μυστηρίων. Άνθρωποι μορφωμένοι παριστάνουν τους ιερείς και προσπαθούν να παρασύρουν συμπατριώτες τους, εκθειάζοντας το αρχαιοελληνικό κάλλος και θέλοντας να τους επαναφέρουν στην ειδωλολατρία.
Σε ομιλίες και γραφές τους εκφράζονται υποτιμητικά και κάποτε χλευαστικά για την ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία. Υβρίζουν την εκκλησία, τον κλήρο και τον μοναχισμό. Φθάνουν σε ακρότητες και ανεπίτρεπτες απειλές. Περιγελούν ό,τι το ιερό του χριστιανισμού με φοβερές υπερβολές. Δεν ντρέπονται να καθυβρίζουν και το πανίερο πρόσωπο του Χριστού. Μιλούν ακόμη στα βιβλία και τα περιοδικά τους για σφαγές των χριστιανών.
Υπάρχουν και αδαείς νεοειδωλολάτρες, παγανιστές, άθεοι και φανατικοί πατριώτες. Παρασύρονται από φθηνά και ατεκμηρίωτα κηρύγματα ότι οι χριστιανοί κατέστρεψαν τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό. Ο προκλητικός προπαγανδιστικός παγανισμός φέρνει κάποια αποτελέσματα σε άπιστους και σε ημιμαθείς. Γίνονται γραφικοί αρκετά, αν και είναι λίγοι, όταν λέγουν ότι ο χριστιανισμός υπήρξε άσπονδος εχθρός του ελληνισμού.
Θα πρέπει να τονίσουμε ζωηρά πως άλλο είναι ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός και εντελώς άλλο η αρχαιοελληνική θρησκεία. Το γνωστό δωδεκάθεο αποτελούν μορφές λίαν εμπαθείς. Πάθη ανίερα και ανθρώπινα τους χαρακτηρίζουν, όπως υπερηφάνεια, θυμός, ζήλια, σαρκολατρία και κακία. Ακόμη και οι αρχαίοι έλληνες φιλόσοφοι αμφισβητούσαν έντονα την ύπαρξη του δωδεκάθεου, όταν μιλούσαν για έναν μόνο, άγνωστο και απαθή θεό. Δεν θα μπορούσε ποτέ το θείο να είναι εμπαθές. Δυστυχώς στον προχριστιανικό κόσμο απουσίαζαν οι ωραίες ιδέες της ελευθερίας, της φιλανθρωπίας και της αγάπης.
Τι θεοί είναι αυτοί γεμάτοι από αδυναμίες, λάθη, προβλήματα και υστερήσεις; Του δωδεκάθεου προϋπήρξαν δεκάδες δεκάδων θεών. Το ελληνικό δωδεκάθεο κατοικούσε στο πανύψηλο όρος του Ολύμπου. Ο πατέρας των θεών έχει έναν ανέντιμο βίο, διόλου τιμητικό, που επ’ ουδενί δεν αποτελεί πρότυπο προς μίμηση. Φυλακίζει τον πατέρα του, βασανίζει τη σύζυγό του, τιμωρεί τους ανθρώπους. Ο Ποσειδώνας είναι ανήθικος και πρόξενος πολλών κακών. Ο Απόλλων υπήρξε εκδικητικός και τρομερός τιμωρός. Ο Διόνυσος φημίζεται για τις βιαιοπραγίες του, ο Άρης παρουσιάζεται ως φιλοπόλεμος, σκληρός, άγριος και βάρβαρος.
Στη λατρεία των θεών είχαν και ανθρωποθυσίες. Με το αίμα της θυσίας των ανθρώπων ράντιζαν τους βωμούς των θεών. Θυσιάζονταν νέοι, αιχμάλωτοι και ναυαγοί. Μάλιστα ορισμένες φορές τα θύματα τεμαχίζονταν προ των θυσιών τους. Ιδού πώς λατρεύονταν οι θεοί τους οποίους και σήμερα θέλουν ορισμένοι να τους επαναφέρουν. Έτσι εξευμενίζονταν οι θεοί; Οι θεοί προκαλούν τον τρόμο και τον θάνατο; Ο Χριστός ήλθε να καταργήσει τη δωδεκαθεϊκή κακία. Ήλθε να φέρει την αλήθεια, την αγάπη, την ελευθερία και την ταπείνωση. Οι αρχαίοι θεοί δεν διδάσκουν την αρετή. Γι’ αυτό οι πρόγονοί μας τους αρνήθηκαν. Οι προ Χριστού χριστιανοί φιλόσοφοι μίλησαν για έναν μόνο και αληθινό θεό. Έτσι προετοίμασαν το έδαφος για την έλευση του χριστιανισμού.
Έως τον τρίτο αιώνα ένα πλήθος μαρτύρων αγωνίστηκε μέσα από φρικτά μαρτύρια για την ορθή πίστη του Χριστού. Ειδωλολάτρες άρχοντες θυσιάζουν, φυλακίζουν, βασανίζουν και θανατώνουν χιλιάδες χριστιανούς.
Οι χριστιανοί αντί να μειώνονται αυξάνονται. Η γενναιότητα, ο ηρωισμός, ο ενθουσιασμός, η γνησιότητα και η ζωηρότητα τους χαρακτηρίζουν. Με τον Μέγα Κωνσταντίνο παύουν οι διωγμοί, οι οποίοι φωτοστεφάνωσαν μυριάδες πιστούς. Έτσι καταργείται κάθε μορφή ειδωλολατρίας. Ο ερχομός του χριστιανισμού χαροποίησε πολλούς αλλά δημιούργησε και εχθρότητες και βιαιότητες και βαναυσότητες. Ορισμένοι φανατικοί χριστιανοί οδηγήθηκαν σε συγκρούσεις.
Η επικράτηση του χριστιανισμού έφερε ένα νέο πνεύμα, ένα νέο ήθος, γαλήνη και ησυχία. Η εκκλησία δίδαξε μόνο το καλό, το αγαθό, το ιερό, το ωραίο και το αληθινό. Προσέλαβε ό,τι το σοφό από τον αρχαίο ελληνικό κόσμο και απέρριψε ό,τι το άηθες, το ανίερο, πονηρό και κακό. Είναι λίαν λυπηρό σήμερα μορφωμένοι και μη συμπατριώτες μας να επιλέγουν τον μύθο, την αναλήθεια, τη δαιμονιώδη κακία και μάλιστα να τα προσκυνούν.
Φαίνεται πως αρέσκονται στη μη καθαρότητα, στην παθολατρία των εμπαθών θεών τους, κι έτσι δικαιολογούν τα πάθη και την κατάστασή τους. Η αγία μητέρα μας ορθόδοξη εκκλησία διδάσκει τη γνησιότητα, την τιμιότητα, την ειλικρίνεια, την αγιότητα, την εγκράτεια, τη σεμνότητα και την ταπεινότητα. Οι δωδεκαθεϊστές νεοειδωλολάτρες θέλουν να παρουσιάζονται πιο Έλληνες, δεν θέλουν να αγωνίζονται και αγαπούν τη μυθολογία και όχι την αλήθεια.
Μακεδονία,5/1/2013