Ό,τι πολυτιμότερο έχει ένας λαός είναι η Παιδεία του, που στηρίζεται στις πολιτιστικές του καταβολές, τις αξίες και τα οράματά του.
Όλοι ανεξαίρετα οι λαοί, πρώτιστο μέλημα έχουν την Παιδεία. Όμως ο Ελληνικός λαός έχει μια μακραίωνη πολιτιστική διαχρονική καταβολή, που ξεκινά έξι χιλιάδες χρόνια π.Χ. και στηρίζεται σ’ ένα τεράστιο σύνολο αξιών που καθορίζεται από τους Σοφιστές, το Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη και τους άρχοντες, ιδιαίτερα στην Αθηναϊκή Δημοκρατία.
«Πάντες οι άνθρωποι του ειδέναι ορέγονται φύσει» λέει ο Αριστοτέλης. Ο δε Πλάτωνας στο διάλογο «Πρωταγόρας», τονίζει σαφώς, πως οι Αθηναίοι πολίτες ήθελαν να είναι η προσφερόμενη παιδεία στους άρρενες απογόνους τους, ώστε να γίνουν «καλοί κι αγαθοί πολίτες», σώφρονες άνθρωποι, που να τιμούν τη Δημοκρατία, την ισονομία και τη Δικαιοσύνη, καλλιεργημένοι στο σώμα και τη ψυχή.
Η Παιδεία λοιπόν πάντα, αλλά ιδιαίτερα τώρα στην κατεχόμενη Κύπρο με τις προσπάθειες απομάκρυνσης των νέων ανθρώπων από τις εθνικές τους ρίζες, τη γλώσσα και την ιστορία τους, πρέπει να γίνει μέλημα, όλων των νουνεχών ανθρώπων, του καθενός από μας.
Και όταν λέμε Παιδεία, δεν εννοούμε σοβινισμό και μισαλλοδοξία.
Αντίθετα, εννοούμε παροχή τέτοιων αξιών, ώστε ο νέος άνθρωπος να σέβεται πρώτα τον εαυτό του και την παράδοσή του, να έχει αυτοπειθαρχία και αυτοπεποίθηση, να τιμά και να σέβεται τους συνανθρώπους του, σε μια ευνομούμενη πολιτεία, που να παρέχει ισοτιμία και ισονομία.
Παιδεία είναι να έχεις προσήλωση σε ιδανικά και αξίες, πίστη στο Θεό, οράματα για τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου και γνώση:
(α) των παρακαταθηκών που δώρισε σ’ όλη την ανθρωπότητα με τον οικουμενισμό του, όχι την παγκοσμιοποίηση, ο Ελληνισμός,
(β) όλης της πολιτιστικής παράδοσης που δημιούργησαν οι Έλληνες πρόγονοί μας,
(γ) της ιστορίας και της ιστορικής συνείδησης, που δεν ισοπεδώνει, αλλά σέβεται την ιστορία των άλλων.
Παιδεία είναι η ανάπτυξη διαλόγου και η διαμόρφωση κοινής πορείας μέσα στον αλλοπρόσαλλο και εκρηκτικό κόσμο που ζούμε με την τεράστια έξαρση των γνώσεων και την τεχνολογική ανάπτυξη, που έφτασε σε απρόσμενα ύψη.
Παιδεία είναι να ισορροπείς, να εξυψώνεις και όχι να κατεδαφίζεις αξίες. Να ανεβάζεις τη ψυχική δύναμη των νέων ανθρώπων και όχι να τους δημιουργείς φοβίες και τύψεις για πράγματα που εκείνοι δεν ευθύνονται.
Παιδεία δεν είναι τροχιοδρόμηση και προγραμματισμένη ιδεολογική γραμμή, αλλά ανοιχτός ορίζοντας.
Άλλωστε στον Ελληνισμό σύμβολό μας είναι η σχεδία του Οδυσσέα και η ανοιχτή θάλασσα.
Τέλος Παιδεία είναι να δημιουργήσεις πολίτες ευθείς, δημοκρατικούς, αληθινούς, θαρραλέους και ευθαρσείς και όχι κύμβαλα αλαλάζοντα.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε βιώσει κατά τρόπο βίαιο την «πολυπολιτισμικότητα» σαν ένα σημαντικό στοιχείο, που πρέπει τάχα να αφομοιώσουμε, για να ’μαστε σύγχρονοι. Ένα ιδεολόγημα που ευτυχώς πάει να εκλείψει, αφού όλοι όσοι γεύτηκαν τους πικρούς καρπούς της, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, την απέρριψαν.
Κανένας λαός που σέβεται τον εαυτό του, είτε στην Ευρώπη, είτε και αλλού, δεν απεμπολεί την εθνική του Παιδεία, για να ενστερνισθεί την Παιδεία των πολυπληθών ξένων, που άλλοι, όπως εδώ στην Κύπρο, νόμιμα, άλλοι παράνομα με προγραμματισμό επιδιώκουν να επιτύχουν δημογραφική αλλοίωση και καταρράκωση της εθνικής μας συνείδησης και του τρισχιλιόχρονου πολιτισμού μας.
Η Εθνική μας Παιδεία πρέπει να παραμείνει αναλλοίωτη.
Τα παιδιά μας πρέπει να παραμείνουν συνειδητοί Έλληνες.
Θα μειοδοτήσουμε έναντι των γενιών των Ελλήνων που έζησαν χιλιάδες χρόνια, των προγόνων μας, που υπερασπίστηκαν σθεναρά τον πολιτισμό τους έναντι όλων των κατακτητών, που προσπάθησαν να αλλοιώσουν τη γλώσσα, την παράδοση και την ορθοδοξία τους.
Χρέος όλων μας είναι η διαφύλαξη όλων των αξιών και οραμάτων για ελευθερία και δικαιοσύνη για τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Τούτο επιτυγχάνεται μόνο με την παροχή σωστής Παιδείας, δομημένης σε στέρεες βάσεις, έρευνα, σοφία, δικαιοσύνη, γνώση.
Κλαίρη Αγγελίδου – Εκκλησία Κύπρου