Τι σημαίνει Αριστερά…
Ο Έλληνας ψηφοφόρος είναι αδύνατο να απαντήσει με σαφήνεια στο ερώτημα τι σημαίνει, ιδεολογικά και πολιτικά, γι' αυτόν η Αριστερά και ποιά η λύση που προτείνει στη σημερινή κρίση. Δεν το γνωρίζουν οι ίδιοι οι ηγέτες της και η εύκολη λαϊκίστικη διέξοδος είναι ο χωρισμός Κράτους και Εκκλησίας…. Αυτός ο χωρισμός θα λύσει το πρόβλημα! Ο κ. Αλ. Τσίπρας λ.χ. σε δήλωσή του κατά την πρόσφατη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ τόνισε: " Λύση από αυτή την καταστροφή δεν μπορεί να υπάρξει με μνημόνιο, παρά μονάχα με δημοκρατία, ανεξαρτησία και δίκαιη ανάπτυξη". Τι σημαίνουν οι γενικόλογες αυτές λέξεις, στις οποίες ο καθένας μπορεί να συμφωνήσει; Στην ουσία απολύτως τίποτε. Κι όποιος τις αποδέχεται ανήκει στην Αριστερά;…
Επειδή δεν πρέπει να ξεχνάμε όσο δυσάρεστα κι αν αισθανόμαστε ως λαός, θα θυμίσουμε πώς ξεκινούσε το 1981 το "Συμβόλαιο με το Λαό" ο Ανδρέας Παπανδρέου: "Η κατάκτηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας, της Λαϊκής Κυριαρχίας και η Κοινωνική Απελευθέρωση, ο Σοσιαλιστικός Μετασχηματισμός συνθέτουν το όραμα της μεγάλης Αλλαγής". Βιώνουμε σήμερα το κατάντημά μας από αυτού του είδους τη συνθηματολογία…
Άλλο παράδειγμα. Στις 11 Φεβρουαρίου 2012 εκατόν τριάντα διανοούμενοι της Αριστεράς, μεταξύ των οποίων η κα Ρεπούση, ζήτησαν τη συμπαράταξη όσων "συμμερίζονται τις θεμελιώδεις αρχές της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας, δηλαδή της ιδιότητας του πολίτη σε ένα φιλελεύθερο και δημοκρατικό πολίτευμα". Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει με τη συγκεκριμένη δήλωση; Και τι σημαίνει; Ότι όποιος συμφωνεί με αυτήν είναι αριστερός, ή μήπως ότι οι συγκεκριμένοι αριστεροί προσχώρησαν στον φιλελεύθερο, δημοκρατικό χώρο;…
Τρίτο παράδειγμα. Ο αριστερόστροφος ιδεολογικά καθηγητής Μαρκ Μαζάουερ δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξη του στο "Βήμα": "Τη στιγμή που μιλάμε διεξάγεται ένας εντονότατος διάλογος μεταξύ των διανοουμένων (της Αριστεράς), οι οποίο προσπαθούν να επανακαθορίσουν αυτό που συμβαίνει ακριβώς στην Ελλάδα και αλλού. Είναι αναπόφευκτο ίσως ότι θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για να αλλάξουν τα πράγματα στην πολιτική". Ακατανόητα τα όσα λέγει ο κ. καθηγητής, αόριστα, κενά.
Τα συγκεκριμένα παραδείγματα και η πικρή εμπειρία των τελευταίων δεκαετιών δείχνουν πως η Αριστερά στην Ελλάδα και διεθνώς είναι σε πλήρη ιδεολογική σύγχυση και πως ως κυβέρνηση εφαρμόζει το ίδιο πρόγραμμα με Κυβερνήσεις του Κέντρου ή της Δεξιάς. Στην Ελλάδα και μπρος στην πραγματικότητα αυτή η διέξοδος των αριστερών είναι να κατατρύχονται σε ένα καφενειακό, καταγγελτικό, ουτοπικό, δημαγωγικό και, εν τέλει, καταστρεπτικό πολιτικό λόγο. Ακόμη δεν έμαθαν πως όσα απαιτούμε και όσα παρέχουμε έχουν ένα κόστος, πως δεν υπάρχει στη διάθεσή μας κάποιος κρυμμένος θησαυρός και πως τα δανεικά τέλειωσαν.-