Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ
ΠΟΛΛΟΙ καλοπροαίρετοι ἄνθρωποι συχνά διατυπώνουν την ἔνσταση ὅτι ζώντας μέσα στόν κόσμο, μέ τίς αὐξημένες βιοτικές μέριμνες καί τά ποικίλα ἐμπόδια, δέν μποροῦν νά ἀκολουθήσουν τήν πνευματική ζωή. Θέλουν, ἀλλά δέν μποροῦν, γιατί ἐμποδίζονται ἀπό πολλούς παράγοντες. Μέ τήν πρώτη ματιά φαίνεται ὅτι ἔχουν δίκαιο. Συνηγοροῦν σέ αὐτό σχεδόν ὅλοι. Ὅμως δέν εἶναι ἀκριβῶς ἔτσι. Ἐάν παρακολουθήσουμε προσεκτικά τον κόσμο, μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι δέν ὑπάρχουν ἀνυπέρβλητα ἐμπόδια, ὅταν ἡ ἀπόφαση γιά πνευματική ζωή εἶναι σταθερή.
Ἡ κοινή ἐμπειρία λέει ὅτι τά ἐμπόδια, πού ὑπάρχουν σέ μιά περιοχή ἴσως νά μή ὑπάρχουν σέ κάποια ἄλλη. Αὐτό δέν σημαίνει πολλά πράγματα, γιατί ἐκεῖ θά ὑπάρχουν ἄλλα ἐμπόδια. Παντοῦ, ὅπου δραστηριοποιοῦνται ἄνθρωποι, ὑπάρχουν προβλήματα, τά ὁποῖα μερικοί βλέπουν ὡς μεγάλα καί δυσεπίλυτα καί ἄλλοι ὡς μικρά καί ἀσήμαντα. Εἶναι θέμα πνευματικῆς καλλιέργειας ἡ ἐκτίμηση καί ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων. Νά πάρουμε γιά παράδειγμα τό θέμα τῆς προσευχῆς. Πολλοί ἐνοχλοῦνται ἀπό τούς θορύβους τοῦ κόσμου καί δέν μποροῦν νά προσευχηθοῦν. Ὡστόσο, οἱ θόρυβοι αὐτοί δέν εἶναι ἀνυπέρβλητο ἐμπόδιο. Μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νά προσεύχεται, ζώντας μέσα στόν κόσμο, ἐάν ἔχει ἱερή ἐπιθυμία καί ἥσυχη συνείδηση. Ὁ Γέροντας Παΐσιος ἔλεγε ὅτι μεγαλύτερη σημασία ἔχει ἡ ἐσωτερική εἰρήνη ἀπό τήν ἐξωτερική.
«Ἕνας λαϊκός πού ζεῖ μές στούς θορύβους τοῦ κόσμου μπορεῖ, ἄν ἔχει ἐσωτερική εἰρήνη, νά προσεύχεται χωρίς νά τόν ἐνοχλοῦν οἱ ἐξωτερικοί θόρυβοι. Ἀντίθετα, ἕνας μοναχός στήν ἔρημο μπορεῖ, γιά παράδειγμα, νά ἐνοχλεῖται ἀπό ἕνα κουνούπι καί ν᾽ ἀνάβει το φῶς ὅλη τή νύχτα, γιά νά τό σκοτώσει, ἐπειδή δῆθεν τόν ἐνοχλεῖ, ἐνῶ στήν πραγματικότητα τοῦ λείπει ἡ ἐσωτερική εἰρήνη».
Ἐκεῖνα λοιπόν, πού ἔχουν ἰδιαίτερη ἀξία εἶναι ἡ ἐσωτερική εἰρήνη καί ἡ ἐπιθυμία τῆς προσευχῆς. Πῶς ὅμως θά ἐπιτευχθεῖ ἡ ἐσωτερική εἰρήνη; Νομίζω ὅτι πρωτίστως ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά βλέπει τά πράγματα ὅπως ἔχουν καί νά μή τά μεγαλώνει μέ τή φαντασία
του. Ἐπίσης, πρέπει νά αἰσθάνεται ἀσφαλής κάτω ἀπό τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ.
Ὅ,τι ἰσχύει γιά τούς ἀνθρώπους, πού ζοῦν στόν κόσμο, ἰσχύει καί γιά τούς ἀναχωρητές, οἱ ὁποῖοι ἐπίσης ἀντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα, πού στά μάτια τους φαντάζουν πολύ μεγάλα καί σοβαρά, ἐνῶ εἶναι πέταγμα ἑνός ἐνοχλητικοῦ κουνουπιοῦ. Τά προβλήματά τους συνήθως ἔχουν σχέση μέ τόν κῆπο τους, τά ζῶα τοῦ γείτονα, τίς ἐπισκέψεις τῶν προσκυνητῶν, τίς ἀδιάκριτες ἐνοχλήσεις τῶν ἄλλων, τίς ὑπόνοιες, τή διάψευση τῶν ἐλπίδων, τις ἐσφαλμένες ἐκτιμήσεις, τίς παραλείψεις, τίς παρανοήσεις λόγῳ ἐλλιποῦς πληροφόρησης, τό κινητό τηλέφωνο κ.ἄ.
Δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε ὅτι τά ἐμπόδια καί οἱ δυσκολίες πάντα θα ὑπάρχουν. Ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας μέ τούς μαθητές Του ἀντιμετώπισαν ἐμπόδια καί δυσκολίες ἀπό τούς Γραμματεῖς καί Φαρισαίους, οἱ ὁποῖοι ἦταν ἀποφασισμένοι νά τούς ἐξοντώσουν, ἐμεῖς δέν θά ἀντιμετωπίσουμε;
Ορθόδοξος Τύπος, 8/03/2013