Δείτεκαι:
-O Μητροπολίτης Σιατίστης για τηνπροφυλάκιση του π. Εφραίμ
-Ρομφαία κατάπάντων από τον Σιατίστης Παύλο
Πρίνλίγες μέρες ἀπό τοπικό ραδοφωνικό σταθμός τῆς Σιάτιστας ὁ κ. Παναγιώτης Πλιάτσος σχολίασε τό κείμενο μουπού ἀναρτήθηκε στό διαδίκτυο. Προφανῶς ἀπό τή στιγμή πού ἀναρτᾶται εἶναι ἐκτεθιμένοστήν κριτική ἀλλά ὄχι στήν κακοήθεια. Πίστευα βέβαια ὅτι ἡ δημοσιογραφικήδεοντολογία θά ἐπέβαλε τήν ἐνημέρωση μου γιά νά διατυπώσω καί ἐγώ τήν ἄποψή μουκαί πρό παντός νά ἀπαντήσω στίς ἀπορίες τοῦ κ. Πλιάτσου. Πολύ περισσότερο ὅταν ἡμετάδοση ἔγινε καί γιά δεύτερη ἡμέρα Τό θεωρῶ καί δημοσιογαφικό ἀτόπημα καίκακοήθεια, ἀλλά τό προσπερνῶ.
Κατ’ ἀρχήνχαίρομαι πού ὁ κ. Πλιάτσος δέν συμφωνεῖ μαζί μου. Θά προβληματιζόμουνα ἄνσυμφωνοῦσε. Παριστάνοντας καί αὐτοβαπτιζόμενος ὡς «προοδευτικός» θεωρεῖ ἱερότου χρέος νά ἀντιπαρατίθεται σέ ὅ,τι λέγουν οἱ ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας καί νά εἰρωνεύεταιὅσους ἐκδηλώνουν σεβασμό πρός αὐτήν. Προσωπικά αὐτή τή συμπεριφορά ἐγώ τή θεωρῶσκοταδισμό, ἀλλά αὐτό ἀφορᾶ ἐμένα.
Ὅταν ἔγραψατό κείμενο ἤμουν ἀπολύτως βέβαιος ὅτι κάποιοι θα τό χαρακτήριζαν παραλήρημα καίνά πού δικαιώθηκα. Μιά λαϊκή παροιμία λέγει: «ἀπορία ψάλτου βήξ». Ὅταν δηλαδή ὁψάλτης δέν ξέρει νά ψάλλει τό τροπάριο, ἀρχίζει νά βήχει. Θα πῶ μόνο αὐτό πούμοῦ εἶπε ὁ πρῶτος πού μέ ἐνημέρωσε γιά τήν ἐκπομπή. «Ἐπί τῆς οὐσίας τῶνγραφομένων σας δέν εἶπε ἀπολύτως τίποτα» καί αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια. Γιά τήν οὐσίαὅμως τῶν λεγομένων μου θά ἀφήσω τούς ἀνθρώπους, ἁπλούς καί ἄγνωστους, ἐπώνυμουςκαί μορφωμένους πού μέ σταματοῦν στό δρόμο γιά νά μοῦ ποῦν «σᾶς καμαρώνουμε…συνεχῖστε» γιά νά σταθῶ στό λόγο ἑνός νέου ἀνθρώπου μοῦ μέ πῆρε στό τηλέφωνογιά νά μοῦ πεῖ ἐπί λέξει: «Μόλις διάβασα τό κείμενο σας καί ἔχω μείνεικατάπληκτος. Δέν ἔχω ἀκούσει πιό καθαρό λόγο, καί πιό καθαρή περιγραφή τῆςκατάστασης ἀπό τό κείμενό σας». Ὁ κάθε νοήμων ἀναγνώστης εἶναι σέ θέσει νάκαταλάβει ποιός παραληρεῖ. Καταλαβαίνω τόν κ. Πλιάτσο, πρέπει νά ὑπερασπιστεῖτό χῶρο στόν ὁποῖο κινεῖται.
Πιστεύονταςστή συνέχεια ὁ ἴδιος ὅτι εἶναι καί δημοσιογραφική «ἀλεποῦ» νόμισε ὅτι ἔπιασε τό…. κοτόπουλο. Σχολιάζοντας στό κείμενο μου ἐκεῖνο πού ἀναφέρεται στήν ἀνατροπήαὐτοῦ τοῦ κατεστημένου πού κατέστρεψε τόν τόπο μας σημειώνει: «ὡς ἄλλος ….ἀρχηγόςπολιτικοῦ κόμματος». Δέν κατάλαβε ὅτι ἐξετέθει. Ὅτι φανέρωσε τήν νοοτροπία πούεἶναι ἴδια μέ τη νοοτροπία τῶν πολιτικῶν κομμάτων νά θεωροῦν αὐτόν τόν τόπο «ἰδιοκτησία»τους, νοοτροπία πού ὁδήγησε στή συμφορά. Ὥστε ἐκτός ἀπό τά πολιτικά κόμματα οἱπολίτες δέν ἔχουν ἄποψη δέν ἔχουν γνώμη; Ἤ μήπως ἐμεῖς δέν εἴμαστε πολίτες αὐτῆςχώρας, ἤ μήπως εἴμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας ἤ μήπως μᾶς κάνουν τή χάρηνά μᾶς φιλοξενοῦν οἱ «ἰδιοκτῆτες» αὐτῆς τῆς χώρας. Γιά νά τοῦ λύσω τήν ἀπορίακαί νά διαλύσω τό μυστήριο. Τήν ἀνατροπή δέν θά τήν φέρει κανένα πολιτικόκόμμα. Θά τήν φέρει ὁ ἴδιος ὁ λαός, ἀπό τήν τόση καταπίεση καί τήν τόση ἀφαίμαξηπού ὑφίσταται. Ζεῖ ὁ κ. Πλιάτσος σέ αὐτή τήν κοινωνία; Ἀλλά δέν κατέφυγε κανείςστήν δική του πόρτα. Οἱ δημοσιογάφοι χρησιμοποιοῦν τά προβλήματα τοῦ λαοῦ γιάβγάζουν τό ψωμάκι τους. Ἐμεῖς εἴμαστε κοντά τους ὄχι μόνο γιά νά ἀκοῦμε, ἀλλάκαί νά ἀντιμετωπίζουμε τά προβήματα τους στό μέτρο τοῦ δυνατοῦ. Θα χαιρόμουνα ἄνμάθαινα ὅτι ὁ κ. Πλιάτσος ἔκανε ἕνα προσωπικό δάνειο γιά νά βοηθήσει ἕνασυνάνθωπο του. Κάποιοι ἀπό τούς ἱερεῖς μας τό ἔκαναν.
Οἱμύδροι πού ἐξαπολύω δέν ὀφείλονται στήν προφυλάκιση τοῦ Ἐφραίμ. Ἔχω τοποθετηθεῖπρό πολλοῦ καί ραδιοφωνικός γι’αὐτή τήν ὑπόθεση. Τούς μύδρους γιά τη σημερινήκατάσταση τούς ἔχω ἐξαπολύσει πολύ νωρίτερα. Στήν εἰσήγησή μου στήν Ἱεραρχίατόν Ὀκτώβριο τοῦ 2010, καί στό κείμενο ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ πού καί τότε ἐτάραξε τόκατεστημένο. Γιά τόν Ἐφραίμ ἕνα καί μόνο. Εἶναι ντροπή γιά τη Δικαιοσύνη νάπροφυλακίζει αὐτόν πού χαρακτηρίζει ἠθικό αὐτουργό καί νά .ἔχει τούς φυσικούς αὐτουργούςἐλεύθερους, ἀσύδοτους γιά νά μποροῦν νά ἐκβιάζουν ἀκόμη καί τή δικαιοσύνη.Κάποιες παραιτήσεις εἰσαγγελέων συνέβησαν αὐτές τίς ἡμέρες, ἄν πήρατε εἴδηση.Ναί, ἔχω τό θάρρος καί τό λέω, μιά τέτοια δικαιοσύνη πού δέν προφυλάκισε κανέναἀπό τούς πρωταγωνιστές ὅλων τῶν μεγάλων σκανδάλων ΔΕΝ τήν ἐμπιστεύομαι. Δέν εἶμαιἐγώ νομικός, ἀλλά δέν μοῦ ἀπέλειπε ὁ κοινός νοῦς. Ὅταν διαπρεπεῖς νομικοίτονίζουν ξεκάθαρα καί ἄσχετα ἀπό τήν ἐνοχή ἤ ὄχι τοῦ Ἡγουμένου ὅτι οὐδεμία ἀπότίς προβλεπόμες ἀπό τό νόμο προϋποθέσεις συντρέχουν γιά τήν προφυλάκιση του,τότε δικαιοῦμαι νά ἀπορῶ. Ὁ κ. Πλιάτσος βέβαια δέν ἀπορεῖ γιατί στόχος του εἶναιἡ Ἐκκλησία. Τό δίκαιη ἤ ἄδικη δέν τόν ἀφορᾶ, ἀρκεῖ πού ἡ ἀπόφαση στρώνειβούτυρο στό ψωμί του.
Παρόλοπού ὁ κ. Πλιάτσος ἄκουσα ὅτι εἶναι φιλόλογος δέν προσέχει αὐτό πού διαβάζει.Διαβάζει ὄχι τί γράφει τό κείμενο, ἀλλά τό τί θα ἐπιθυμοῦσε νά γράφει.
Οἱ ἀπόψειςμου γιά τόν ΣΚΑΪ παραμένουν ἀκέραιες καί στή συνείδηση μου ἀπολύτωςτεκμηριωμένες. Δέν ἐπήνεσα τόν ΣΚΑΙ γιατί ἔκανε αὐτές τίς ἐκπομπές. Ἁπλάμετέφερα τήν εἴδηση χωρίς μάλιστα νά τόν ὀνομάσω. Μαθημένος ἐκεῖνος ὄχι νάμεταδίδει ἀντικειμενικά εἰδήσεις ἀλλά νά ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΙ εἰδήσεις νόμιζε καί πάλι ὅτιἔπιασε λαυράκι.
Οἱ ἐκπομπέςτοῦ ΣΚΑΙ γιά τό εἰκοσιένα εἶναι γεγονός.
Ἡ ἐπιστολήτοῦ κ. Μπαμπινιώτη στό ΣΚΑΙ εἶναι ἐπίσης γεγονός
Οἱ ἐκπομπέςτοῦ ΣΚΑΙ γιά τη Μονή Βατοπαιδίου εἶναι ἐπίσης γεγονός.
Δέν εἶπαλοιπόν ὅτι τώρα ὁ ΣΚΑΙ εἶναι καλός. Αὐτό εἶναι ἐφεύρημα τῆς φαντασίας του καίκαρπός τῆς ζαλάδας του ἀπό ποῦ νά πιαστεῖ γιά νά κτυπήσει. Ὁ ἐκνευρισμός λοιπόνἀνήκει σέ ἐκεῖνον γιατί ἐθίγη τό κατεστημένο του. Ὅσο γιά τήν Ἑλλαδική Ἐκκλησία,παρά τά λάθη τά δικά μας, τῶν ἀνθρώπων, εἶναι ἡ μόνη πού στέκει κοντά στό λαό.Συνδράμει τήν Πολιτεία ὅταν ζητᾶ τήν βοήθεια της ἀκόμη καί τότε πού μέ τό ἄλλοχέρι της τήν πολεμᾶ. Ἄν δέν ὑπῆρχε ἡ Ἐκκλησία γιά νά ἀνακουφίζει μέ τό ταπεινότης ἔργο τό λαό οὔτε ἐκεῖνος θα ὑπῆρχε γιατί ὁ λαός θα εἶχε ἐξεγερθεῖ ἀπό τηδυστυχία. Ἄνθρακες λοιπόν ὁ θησαυρός του. Ὅσο γιά μένα ἐναντίον τοῦ ὁποίου τά ἄσφαιραπυρά του, ἀπωθημένα ἄλλων γεγονότων, ἕνα μόνο θά πῶ. Ὁ ταπεινός Ἐπίσκοπος αὐτῆςΜητροπόλεως καί τότε πού συνώδευε τά ἄρρωστα παιδιά στό ἐξωτερικό καί τότε πού ἤλεγχεμεγάλες ἐπιχειρήσεις γιά ἐκμετάλλευση τῶν ἀνθρώπων καί τότε πού ἔμπαινε ἀνάμεσαστά ΜΑΤ καί στούς ἀπεργούς τοῦ Σκαλιστήρη καί τότε πού ἔγραφε δριμύτατα γιάκείνους πού βασάνιζαν φοιτητές καί τότε πού μέ τό λόγο του στά χρόνια πού ὑπαινίχθηκεχωρίς νά τά ξέρει, προκαλοῦσε τήν ἀπορία τῶν ἀκροατῶν του «μά δέ φοβᾶστε πούμιλᾶτε ἔτσι; στά χρόνια τῆς δικτατορίας ἐννοῶ, ἄραγε εἴχε γεννηθεῖ τότε, στήφωτογραφία του φαίνετε νέος, ἀλλά καί σήμερα πού μιλαω καί γράφω μέ τό τρόποπού ἐνοχλεῖ, εἶχε καί ἔχει τό ἴδιο κίνητρο, τήν φροντίδα καί τήν ὑπεράσπιση τοῦλαοῦ τοῦ Θεοῦ καί μέ τή βοήθειά του θα συνεχίσει νά τό κάνει.
Τέλος ὁκ. Πλιάτσος δέν χρησιμοποίσε τό κείμενο μου ὡς ἀφορμή διαλόγου, ἀλλά ὡς ἀφορμή ἐπίθεσης,ἴσως γιατί ἐπί τῆς οὐσίας δέν εἶχε νά πεῖ τίποτα.
