ΓέρονταςΕφραίμ - (Ο και δέσμιος ελευθεριάζων)
ΤουΣάββα Αλεξάνδρου*
Στην ιστορία της Εκκλησίας, δεν ήταν σπάνιεςοι φορές που κορυφαίες πνευματικές παρουσίες, υπήρξαν στόχος άδικων κοσμικώναρχόντων, οι οποίοι πολεμώντας με διάφορους τρόπους ή φυλακίζοντας πνευματικούςηγέτες ήθελαν ουσιαστικά να πλήξουν την Εκκλησία και να τη μειώσουν (έτσιτουλάχιστον πίστευαν) στα μάτια των ανθρώπων. Χαρακτηριστική υπήρξε η περίπτωσητου Μεγάλου Αγιορείτου Θεολόγου και μεγάλου διδασκάλου της Εκκλησίας μας, τουΑγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ο οποίος για τέσσερα ολόκληρα χρόνια ήταν φυλακισμένος,γιατί κρίθηκε ένοχος στην κατηγορία ότι τάχα ήταν συνωμότης και εχθρός τηςΒυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο Άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος, ΠατριάρχηςΚωνσταντινουπόλεως και βιογράφος του Αγίου Γρηγορίου, κακίζοντας τη μικρότητατων τότε κρατούντων, που τους χαρακτηρίζει δούλους των παθών τους,αντιπαραβάλλει την πνευματική φυσιογνωμία και ανωτερότητα του μεγάλουΑγιορείτου Θεολόγου, τον οποίο χαρακτηρίζει ως ελεύθερο πνευματικά άνθρωποπαρόλο που ήταν φυλακισμένος. «Ο και δέσμιος ελευθεριάζων», κατά την έκφρασήτου.
Δεν θαμπορούσε λοιπόν να αποτελέσει εξαίρεση ο Ηγούμενος της Μονής Βατοπεδίου,Γέροντας Εφραίμ. Μια μορφή που, όπως διαφάνηκε καθαρά, έχει μια πανορθόδοξηεμβέλεια.
Αποφάσισανλοιπόν οι κρατούντες και η ελληνική «Δικαιοσύνη», να οδηγήσουν στη φυλακή, ένανάνθρωπο που ανάλωσε τη ζωή του για την αγάπη του Χριστού και της Εκκλησίας.Μάλιστα δε αποφασίστηκε να γίνει αυτό παραμονές Χριστουγέννων.
Εμείςτουλάχιστον στην Κύπρο τις μέρες των γιορτών έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε ναδίνεται χάρη από την Πολιτεία σε ανθρώπους με βεβαρημένο ποινικό μητρώο, δηλαδήσε φυλακισμένους. Στην προκειμένη περίπτωση είδαμε να συμβαίνει το αντίθετο.Ένας Αγειορίτης ηγούμενος να οδηγείται στις φυλακές με τη συνοδεία ισχυρώναστυνομικών δυνάμεων, ως και να επρόκειτο για τον πιο μεγάλο και πιο επικίνδυνοεγκληματία του κόσμου.
Κατάκοινή ομολογία, ο Γέροντας ανέπτυξε μια σπουδαία ποιμαντική δράση, ουσιαστικάαναλισκώμενος στη διακονία του πλησίον. Εξομολογούσε χιλιάδες προσκυνητές,αποφορτίζοντάς τους από το βάρος των αμαρτιών αλλά και δίνοντάς τους λύσεις σταδιάφορα προβλήματα που αντιμετώπιζαν. Μ΄αυτόν τον τρόπο ο Γέροντας επιβεβαίωνεπλήρως την έννοια της κοινωνικότητας, που είναι ταυτόσημη με τη μοναχικήιδιότητα και πολιτεία. Το γεγονός ότι στήριζε ανδρόγυνα που είχαν προβλήματα,το ότι έγινε αιτία πολλοί νέοι άνθρωποι να αποφύγουν ή και να απαλλαγούν από ταναρκωτικά, το ότι απέτρεπε με τον λόγο και την αγάπη του πολλούς απελπισμένουςανθρώπους από την αυτοκτονία, όλα τούτα φανερώνουν πως ο Γέροντας είναι γνήσιοςσυνεχιστής και εκφραστής της ορθόδοξης μοναχικής παράδοσης που θέλει τονμοναχό, κατά πως λέει ο Άγιος Νείλος, ένας μεγάλος φιλοκαλικός Πατέρας, ναείναι «από πάντων χωρισθείς και πάσιν συνηρμοσμένος».
Προσωπικάγνώρισα τον Γέροντα ως φοιτητή στο Πανεπιστήμιο και ως συγκάτοικό μου στοοικοτροφείο της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ήταν οάνθρωπος που με έφερε σε επαφή με τον αείμνηστο Γέροντα και κατοπινά πνευματικόμου, Πατέρα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο, του οποίου ο ίδιος ήταν πιστό πνευματικότέκνο.
Ουσιαστικάήταν ένας παιδαριογέρων και πρόσωπο ιδιαίτερα σεβαστό από όλους εμάς τουςσυμφοιτητές του. Κρατώντας το κομποσχοίνι του διαρκώς προσευχόταν. Ήταν πρώτοςστις αγρυπνίες που γίνονταν σε διάφορους ναούς των Αθηνών. Σηκωνόταν όρθρουβαθέως γύρω στις τρεις το πρωί και αποσυρόταν σε ένα δωμάτιο του οικοτροφείου,όπου προσευχόταν «μόνος μόνω τω Θεώ», μέχρι την ώρα που εμείς οι υπόλοιποιφοιτητές κατεβαίναμε στην τραπεζαρία για το πρόγευμα.
Ηασκητική βιωτή του, ενώ ακόμα ήταν λαϊκός φοιτητής, με έκανε να τον αποκαλώγέροντα.
Κάποτεταπεινά διαμαρτυρήθηκε γι΄ αυτό στον αείμνηστο μακαριστό πατέρα ΕπιφάνιοΘεοδωρόπουλο λέγοντας: «Γέροντα ο Σάββας με αποκαλεί γέροντα και γίνεται αιτίαώστε και άλλοι να με αποκαλούν έτσι και στενοχωριέμαι γι΄αυτό.
Πέστετου να σταματήσει».
Οτρόπος που το είπε ήταν τέτοιος ώστε ο αείμνηστος γέροντας, που σημειωτέονιδιαιτέρως τον αγαπούσε, να του πει χαριτολογώντας: «Βασίλη, έτσι που αντιδράς,δείχνεις ότι είσαι ένας αληθινός γέροντας».
Αυτόςλοιπόν είναι ο άνθρωπος που οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού. Καθώςπαρακολουθούσα από την τηλεόραση τη σκηνή της μεταφοράς του, έντονα ψυχικάφορτισμένος μέσα από τα βάθη της ψυχής μου, φώναξα στους αίτιους αυτής τηςπεριπέτειας και δοκιμασίας του γέροντα, ντροπή σας.
* ΟΣάββας Αλεξάνδρου είναι θεολόγος βοηθός διευθυντής, Α΄ συνεργάτης ΙεράςΜητρόπολης Λεμεσού.
Φιλελεύθερος,04/01/2012
