Υποχρέωση κάθε Έλληνα δασκάλου να υπερασπίζεται το Σύνταγμα
Είναιγνωστό σε όσους καταγίνονται με τα θέματα της «διά βίου μάθησης» ότι σταΠαιδαγωγικά τμήματα των πανεπιστημιακών σχολών παρεισέφρησαν,πλην ελαχίστωντιμητικών εξαιρέσεων, νεοταξοσκώληκες ολκής, αδίστακτοι εθνοαποδομητές, μεσκοπό να αλυσοδέσουν την σκέψη, να μαγαρίσουν την κρίση των υπό εκκόλαψινδασκάλων. Αν δεν υπάρχουν ισχυρά αντισώματα από την οικογένεια, οι περισσότεροινέοι δάσκαλοι, ή μάλλον δασκάλες, εξέρχονται των σχολών αυτών μπουκωμένοι μεεκκλησιομαχία και με μπαζωμένο το πατριωτικό φρόνημα.
Μίαολιγόλογη παρένθεση. Ανέφερα πριν για δασκάλες. Δυστυχώς τα τμήματα αυτά κατά90-95% πληρούνται από φοιτήτριες, από δασκάλες.
Ήδηστα σχολεία παρατηρείται ένα πρόβλημα. Η έλλειψη ανδρών, δασκάλων. Χάνεται έτσιτο αντρικό πρότυπο. Είναι καλό και υγιές οι μαθητές του δημοτικού, σε κάποιατάξη, να «συναντούν» και να διδάσκονται από άντρες. (Μου το επισήμανε σοφός,πολιός καθηγητής). Αν συνδυαστεί αυτό με την άλωση της τηλεόρασης από θηλύγλωσσα,παρδαλοειδή υποκείμενα, την απουσία του πατέρα από το σπίτι και τα πολλάδιαζύγια, εξηγεί ένα πρόβλημα που λίγοι τολμούν να το θίξουν. Και ας μηνπαρεξηγηθώ από τα νέα παιδιά που επέλεξαν την υψοποιό αποστολή που ονομάζεταιδάσκαλος-δασκάλα. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Νέοι,λοιπόν, δάσκαλοι εμποτισμένοι, δυστυχώς, με τα δηλητήρια των γραικύλων πουεγκαταβιώνουν στις σχολές τους, μπαίνουν στις τάξεις και αντί «να γιομίζουντους μαθητές προκοπή κι αρετή, καθαρόν πατριωτισμόν και αγάπην στην θρησκείαντου Χριστού» (Μακρυγιάννης) τους μαθαίνουν πράγματα άξια«της απιστίας και παραλυσίας».
Αναλαμβάνοντας,λοιπόν, το κρίσιμο έργο της «διάπλασης των παιδιών» θεωρούν καθήκον τους ναπαρουσιάσουν τα διαπιστευτήρια του «προοδευτισμού» τους. Έτσι δυσφορούν για τηνπρωινή προσευχή, τον εκκλησιασμό των μαθητών, τις γιορτές επ’ ευκαιρία τωνεθνικών επετείων – την ημέρα μνήμης του Πολυτεχνείου σπαρταρούν από συγκίνηση,είναι «η δική τους μέρα». Θα συγκρίνουμε τώρα το Πολυτεχνείο με το ’21; τοοποίο είναι ταξική επανάσταση των κολλήγων κατά των κοτζαμπάσηδων – και γενικάόπου εντοπίζουν άρωμα Ορθοδοξίας και Ελληνισμού αδιαθετούν πνευματικά. Στο αίματους ρέουν τα «φαρμάκια» της αφιλοπατρίας και απιστίας, με ταοποία τους εμβολίασαν οι αριστερόφωνοι καθηγητές των παιδαγωγικών τμημάτων.Έγραφε προφητικά ο Κόντογλου από το 1960 ακόμη για κάτιτέτοιους εκπαιδευτικούς. «Ας πούμε τα σημερινά μας. Τα σχολεία – αν βγάλεικανένας λίγα στη μπάντα – τ’ άλλα όλα δουλεύουν για να βγάζουνε λεβαντίνους κιόχι Έλληνες, με όλα τα ψευτοελληνικά εξωτερικά πασαλείμματα. Οι περισσότεροιαπ’ αυτούς που διδάσκουνε τα παιδιά μας κινήσανε από το χωριό, και πέσανε με ταμούτρα στα μοντέρνα. Γινήκανε θεριακλήδες του μοντερνισμού (σήμερα τουμεταμοντερνισμού, της απαξίωσης των πάντων). Ο νους κι ο λογισμός τους,μέρα-νύχτα, στριφογυρίζει στις μοντέρνες ανοησίες. Την Ελλάδα δεν θέλουν μήδενα την ακούσουνε, την Ψωροκώσταινα! Δεν υπάρχει πιο αντιπαθητικό και πιομικρόμυαλο πλάσμα από τον ξιππασμένο άνθρωπο που αρνήθηκε το γάλα της μάνας τουκαι ρεμπεύεται (καυχάται, κομπάζει) κιόλας γι’ αυτό το κατόρθωμα.
Λοιπόν,από τέτοιους δασκάλους τι θα μάθουνε τα παιδιά μας, τα κακόμοιρα τα παιδιά μας;Θα μάθουνε, πώς για να γίνει κανένας σπουδαίος και για να φαίνεται πως είναιέξυπνος , πρέπει να μην έχει τίποτα ελληνικό επάνω του». («Ευλογημένοκαταφύγιο, εκδ. «Ακρίτας», σελ 180). Αιωνία η μνήμη τουμεγάλου δασκάλου του Γένους, Φώτη Κόντογλου, που όσο ζούσε ξεσκέπαζε ταπνευματικά μασκαραλίκια τού, γονατισμένου στους Φράγκους, κρατιδίου.
Ηερεθιστική άκανθα για την συγγραφή του παρόντος κειμένου ήταν το τηλέφωνο μίαοργισμένης μητέρας παιδιού της Α’ δημοτικού. Μου κατήγγειλε ότι η προκομμένη,νεαρά δασκάλα του παιδιού της είναι "μοντέρνα", νεοταξικού φυράματος.Κατέβασε την εικόνα του Χριστού από την τάξη και αρνείται τον εκκλησιασμό στουςμαθητές της. (Η πρώτη δημοτικού είναι η πιο κρίσιμη και σημαντική τάξη στη«ακαδημαϊκή» ζωή ενός παιδιού. «Αν οι καλές διδασκαλίες χαραχτούν στην ψυχή,του παιδιού, όταν ακόμη είναι τρυφερή, κανείς δεν θα μπορέσει να τις αφαιρέσει,γιατί θα έχουν αποτυπωθεί ανεξίτηλα, όπως η σφραγίδα στο μαλακό κερί», γράφει οάγιος Χρυσόστομος στο «περί ανατροφής των τέκνων» σύγγραμά του. Πόση ζημιάαντίθετα γίνεται, όταν το «μαλακό κερί», η ψυχή του παιδιού σφραγίζεται μεκαντιποτένια, με νοσηρά πράγματα; Ο οσιακής μνήμης, άγιος Γέροντας Παϊσιος οΑγιορείτης, συμβούλευε στους δασκάλους, που έχουν αναφορά στην πίστη μας καιτην πατρίδα, να παίρνουν πρώτη τάξη).
Για ναβοηθήσω την μητέρα του παιδιού ζήτημα βοήθεια από έγκριτο, σοβαρό, και σπουδαίονομικό. Τον πρώην πρόεδρο του Αρείου Πάγου κ. Βασίλειο Νικόπουλο. Μου απέστειλεαμέσως ένα εξαιρετικό, ολιγόλογο υπόμνημα με τίτλο «Διατάξεις προστατευτικέςτων θρησκευτικών συμβόλων και εικόνων, εκ του Συντάγματος και άλλων νόμων». (Οιευχαριστίες μου θερμότατες).
Πρόσφατακυκλοφορήθηκε και διανέμεται δωρεάν από την «Εταιρεία των φίλων του λαού»εκτεταμένη και εμπεριστατωμένη μελέτη του, με τίτλο «Το προοίμιον τουΣυντάγματος και η νομική του αξιολόγηση». Με την μελέτη του αυτή κονιορτοποιείκυριολεκτικά τα φληναφήματα των κακεργετών.
Παραθέτωτο υπόμνημα σημειώνοντας αυτό που τονίζει και ο σεβαστός πρόεδρος, ότι η τήρησητου Συντάγματος είναι υποχρέωση όλων των Ελλήνων, επαφίεται στον πατριωτισμόμας και δικαιούνται οι Έλληνες-να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίονοποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία. Και είναι βία του χειρίστουείδους, όταν ένας δάσκαλος προσβάλλει την πατρώα πίστη του Χριστού και τηνπατρίδα μας.
1) Προστατευτικό των ιερών εικόνων και συμβόλων είναιπρωτίστως αυτό τούτο το προοίμιον του Συντάγματος. Το Σύνταγμα, ως γνωστόνείναι ψηφισμένο εις Το Όνομα Της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος. Ηεπίκλησις αυτή Του Τριαδικού Θεού αποτελεί το λεγόμενο προοίμιον τουΣυντάγματος. Τούτο σημαίνει νομικώς ότι όλες οι πράξεις των οργάνων του Κράτουςπρέπει να είναι εναρμονισμένες προς το συγκεκριμένο αυτό θρησκευτικό προοίμιον,διότι διαφορετικά είναι απηγορευμένες ως αντισυνταγματικές. Σημαίνει ωσαύτωςότι το Κράτος «θρησκεύεται» και συνεπώς οφείλει να τιμά και να σέβεται απολύτωςτις εικόνες και τα σύμβολα της θρησκείας την οποία πρεσβεύει. Η θρησκεία αυτήμε βάση το συνταγματικό προοίμιον είναι η της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ,η οποία πιστεύει εις το Όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος. Απόρροιατου σεβασμού αυτού είναι και η ανάρτησις των εικόνων και συμβόλων στουςδημόσιους χώρους π.χ. δικαστήρια, σχολεία, δημόσια γραφεία κ.λ.π. από τουςοποίους ουδείς έχει το δικαίωμα να αφαιρεί χωρίς να υποστεί τις συνταγματικέςσυνέπειες!
2) Το άρθρο 3 του Συντάγματος με το οποίον καθιερώνεται ωςεπικρατούσα θρησκεία του Κράτους η της Ανατολικής Ορθόδοξης Του ΧριστούΕκκλησίας, την οποία οφείλουν να σέβονται όλοι, τιμώντες τα ιερά αυτής σύμβολα.
3) Το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος το οποίο ρητώς ορίζειότι σκοπός της παιδείας είναι εκτός των άλλων και η «ανάπτυξις της εθνικής καιθρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων». Αυτή πρέπει να επιτυγχάνεται στα πλαίσιατης επικρατούσης θρησκείας με όλα τα πρόσφορα μέσα που αυτή διαθέτει καιβεβαίως με τις ιερές εικόνες και τα σύμβολα.
4) Το άρθρο 120 παρ. 4 του Συντάγματος με το οποίοκαθιερώνεται το δικαίωμα, αλλά και η υποχρέωση κάθε Έλληνα να υπερασπίζεται τοΣΥΝΤΑΓΜΑ. Επομένως και ο κάθε εκπαιδευτικός έχει το δικαίωμα να μεριμνά για τηντήρηση των ανωτέρω συνταγματικών προβλέψεων στα σχολεία, καταγγέλοντας αρμοδίωςκάθε παραβάτη αυτών μηδέ του Υπουργού παιδείας εξαιρουμένου.
1) Τοάρθρο 181 του Ποινικού Κώδικα το οποίο προβλέπει τα περί προστασίας της σημαίαςμας τιμωρώντας την επί σκοπώ εκδηλώσεως μίσους, ή περιφρόνησις αφαίρεσιν,καταστροφή, παραμόρφωση, ρύπανση της ελληνικής σημαίας, η οποία όμως κατά νόμονφέρει υποχρεωτικά στο επάνω δεξιό άκρο το σύμβολο του Σταυρού.
2) Τοάρθρο 198 του Π.Κ. το οποίο τιμωρεί την κακόβουλη βλασφημία, όποιον δηλαδήβρίζει κακόβουλα το Θεό. Ως βλασφημία όμως μπορεί να εκληφθεί και η προς τονανωτέρω σκοπόν αφαίρεση των εικόνων και άλλων θρησκευτικών συμβόλων.
3) ΟΝόμος 851/1978 ο οποίος επιβάλλει τον Τίμιον Σταυρόν ως το κύριον περιεχόμενοτης ελληνικής Σημαίας».
