Θλίψη για την εκκοσμίκευση μας
Θλίψη κατακλύζει τις καρδιές τωνπιστών από την εκκοσμίκευση στην οποία διολισθαίνουμε. Η ιστορία που θα διηγηθώσυνέβη προχθές, την ημέρα της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου, σε ένα μεγάλο χωριόκαι ήμουν αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυρας. Δεν χρειάζεται να πω το όνομα τουχωριού, ούτε του παρόντος Μητροπολίτου. Σκοπός μου είναι να δοθεί μόνο αφορμή περισσότερης προσευχής, ειλικρινούς αυτοκριτικής για τις αστοχίες μας και μετάνοιας.
Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίαςτην περασμένη Κυριακή είχε κατέβει από το Μοναστήρι στο Μετόχι του κοντινού μεγάλου χωριού, τουοποίου ο Ναός είναι αφιερωμένος στα Εισόδια της Θεοτόκου. Στην είσοδο τουχωριού της έγινε παλλαϊκή υποδοχή. ΤηΔευτέρα, ημέρα της εορτής των Εισοδίων, πάλι οι περισσότεροι κάτοικοι προσήλθανστο Μετόχι. Όλα τη Δευτέρα ήσαν κλειστά, τα σχολεία, τα καταστήματα και οιδημόσιες υπηρεσίες. Και κανείς στο σπίτι, όλοι στο Μετόχι… Η Θεία Λειτουργίαπροχωρούσε αργά, από τους ψάλτες κυρίως, λόγω του επίσημου της ημέρας. Ο λαόςπαρακολουθούσε με ευλάβεια και προσοχή τη Θεία Λατρεία. Ήρθε η ώρα της ΘείαςΚοινωνίας. Αν και υπήρχαν πολλοί κληρικοί να κοινωνήσουν και καθυστερούσε ηΘεία Κοινωνία δεν υπήρξε θείο κήρυγμα,αλλά ο χρόνος γέμισε με τα "τεριρέμ" των ιεροψαλτών. Κι όμως υπήρχεπροσκαλεσμένος από τον Μητροπολίτη ιεροκήρυκας δόκιμος και ικανός, που θαμπορούσε να μιλήσει με επιτυχία στον τόσο λαό για το νόημα της ημέρας…
Η ώρα πέρασε και ο Αρχιερέας εξήλθε στηνΩραία Πύλη και κάλεσε το λαό να προσέλθει για να λάβει το Σώμα και το Αίμα τουΚυρίου. Και ενώ οι πιστοί πήγαν να κοινωνήσουν ο Αρχιερέας έκανε στροφή καιεισήλθε στο Ιερό Βήμα. Έμειναν αποσβολωμένοι οι πιστοί, κοιτάχτηκαν μεταξύ τουςκαι περίμεναν να δουν πότε και πώς θα κοινωνήσουν… Τι άλλο θα μπορούσαν νακάνουν; Μέσα μου διερωτήθηκα, είναι δυνατό ο κληρικός να μας καλεί να πάρουμετο Σώμα και το Αίμα του Κυρίου και ταυτόχρονα να μας γυρνά την πλάτη; Πολλοίκληρικοί παραπονούνται ότι υπάρχουν Κυριακές που καλούν στη Θεία Κοινωνία τολαό και ουδείς προσέρχεται και τώρα που ο λαός είχε τη θέληση να κοινωνήσει τουγύρισαν την πλάτη;
Περασμένη πια η ώρα, περίπου 11 τοπρωί, και η Θεία Λειτουργία ήταν στο τέλος της. Για την Απόλυση όλοι οικληρικοί στάθηκαν, ως συνήθως, μπροστά από την Ωραία Πύλη, στην οποία στεκότανο Μητροπολίτης. Και ενώ οι πιστοίπερίμεναν να ακούσουν το "Δι' ευχών" παίρνει το λόγο έναςαρχιμανδρίτης, κοντινός του Μητροπολίτη, και αρχίζει ένα αρκετά μακρύ ύμνο προς αυτόν. Στη συνέχεια ανέφερε τιςδωρεές της Μητρόπολης προς τον Δήμο της περιοχής και στο τέλος είπε μειδιαίτερη έμφαση πως δεν θα επακολουθούσε γεύμα της Μονής προς τουςπροσκεκλημένους της, αλλά αποφασίστηκε τα χρήματα που θα ξοδεύονταν (900 Ευρώ)να δοθούν σε αριστούχους άπορους μαθητές και η χειρονομία αυτή θα καθιερωθεί ωςετήσιο έπαθλο που θα φέρει και το όνομα του Μητροπολίτου… Είχα την ελπίδα ότι οΜητροπολίτης, αν θα μιλούσε, θα δίδασκε στον κληρικό του ταπείνωση καιπνευματικότητα. Γελάστηκα. Ο Μητροπολίτης συνέχισε εκεί που έμεινε ο Αρχιμανδρίτηςκαι ανέφερε και εκείνος ότι η Μητρόπολη έχει στο χωριό Ίδρυμα που περιθάλπειγέροντας και ότι θα δημιουργήσει παιδικό σταθμό για τα παιδιά των κληρικών και,αν υπάρχουν θέσεις, και για άλλα παιδιά κυρίως απόρων οικογενειών. Ακροατής τωνλόγων του Μητροπολίτη μου σημείωσε αργότερα ότι το Γηροκομείο στο χωριό υπάρχειεδώ και πάρα πολλά χρόνια και ότι η Μονή και παλαιότερα έδινε βοηθήματα σεμαθητές πολύ μεγαλύτερης αξίας… Ένας άλλος ακροατής μου είπε πως το ευκολότεροπράγμα είναι να δίνει η Εκκλησία χρήματα, ενώ το δυσκολότερο είναι με περισσήαγάπη και πνεύμα θυσίας εκ μέρους των κληρικών της. να θυσιάζεται, να διδάσκει,να δημιουργεί πρότυπα και να διαμορφώνει σωστές συνειδήσεις. Ο ίδιος πρόσθεσεπως όσοι κληρικοί δίνουν χρήματα χωρίς αυτά να συνοδεύονται από αγάπη μοιάζουνμε τους αδιάφορους προς τα παιδιά τους γονείς, που νομίζουν ότι κάνουν τα προς αυτά καθήκοντους με το να τους δίνουν χρήματα και να τους παίρνουν ρούχα ή παιχνίδια Αγάπηκαι ενδιαφέρον χρειάζονται τα παιδιά από τους γονείς τους και οι πιστοί απότους κληρικούς τους, είπε κάποιος άλλος και παρατήρησε ότι ηΕκκλησία στο χωριό συντηρείται από την ευσέβεια των ηλικιωμένων. Η νεολαίαμένει σε απόσταση και κανείς δεν υπάρχει να την καλέσει, ούτε το κάλεσμα γίνεταιμε χρηματικά έπαθλα….
Ήρθε και η ώρα του "Δι'ευχών…" και ο Δεσπότης αμέσως προέτρεψε τους πιστούς να πάνε όλοι στηΛιτανεία της θαυματουργού Εικόνας. "Συγγνώμη…. Και η Θεία Κοινωνία;"ρώτησα έναν από τους εξερχόμενους από το Ναό κληρικούς. "Θα την βρειςκάπου έξω" μου απάντησε. Μου ήρθε ζαλάδα. Δηλαδή το Σώμα και το Αίμα τουΙησού Χριστού είναι κάπου έξω; Μα καλά όλη η Θεία Λειτουργία δεν τελέστηκε γιανα κοινωνήσουν οι κληρικοί και οι λαϊκοί και να προγευθούν της ΕπουρανίουΒασιλείας; Προηγούνται της Θείας Κοινωνίας οι ύμνοι προς τον Μητροπολίτη και η Λιτανεία;Δεν είναι μια προσβολή προς τον Κύριο μας, δεν είναι βλασφημία; Όχι απαντά οΙερός Χρυσόστομος: " Ουδέ γαρ βλάβη τις εις τον Θεόν από της βλασφημίαςεκβαίνει, ίνα θυμωθής. Ο βλασφημήσας αυτός και το τραύμα έλαβε". Τελικάένας κληρικός που αντελήφθη το τι συνέβαινε δεν ακολούθησε τη Λιτανεία καικοινώνησε τους πιστούς από την Ωραία Πύλη, αρκετά λεπτά μετά το τέλος της ΘείαςΛειτουργίας και ενώ η πομπή ήταν ήδη σε απόσταση…
Την ώρα της Θείας Λειτουργίας σε έναστασίδι του Ναού στεκόταν με πολλή ευλάβεια ένας λιπόσαρκος κληρικός πολύηλικιωμένος, πάνω από 80 ετών. Μια αδιόρατη θλίψη παρατηρούσε κανείς στοπρόσωπο του, ίσως γιατί κανείς δεν του είπε να συμμετάσχει στη Θεία Λειτουργία.Υπηρέτησε για πενήντα και πάνω χρόνια τους συχωριανούς του, ήταν καιΑρχιερατικός της περιοχής, και τους προσέφερε σημαντικό πνευματικό έργο. Ο Μητροπολίτης για την μακρά τουυπηρεσία στο ποίμνιο δεν τον τίμησε αλλά τον απομάκρυνε με μια επιτιμητικήεπιστολή. Τον ίδιο καιρό, που απέπεμψε τον κληρικό του, ο Μητροπολίτης τίμησε με τον Χρυσό Σταυρό της Μητροπόλεως πρωτοψάλτη, που υπηρέτησε μεεπιτυχία το ψαλτήριο για πολλά χρόνια. Και διερωτήθηκα: ο καλύτερος, ο πιο διάσημος, ο ευλαβέστερος ψάλτης, είναι άξιος μεγαλύτερηςτιμής εκ μέρους της Εκκλησίας από τον κληρικό που υπηρέτησε γιατόσα χρόνια με προσήλωση και ποιμαντική ευθύνη το λαό του Θεού;
Η ώρα πέρασε, τα φώτα έσβησαν, οΜητροπολίτης έφυγε για την έδρα του, φωτογραφίες βγήκαν στον Τύπο από τις βραβεύσειςτων μαθητών και τη Λιτανεία, όλα επιφανειακά πήγαν καλά. Στην ουσία ο Χριστόςπαραμερίστηκε. Άλλοι προβλήθηκαν. Είναι να μην θλίβεται κανείς;
