ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ
Τοῦ κ. Νικ. ᾿Ιω. Σωτηροπούλου,Θεολόγου–Φιλολόγου
ΤΟΠΑΡΟΝ ἄρθρο γράφεται γιὰ τοὺς αἱρετικοὺς γενικῶς, καὶ γιὰ τοὺς Οἰκουμενιστὰς εἰδικῶς.Οἱ διδάσκαλοι καὶ οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶνε οἱ χειρότεροι ἀποστάτες ἀπὸτὴν Πίστι τοῦ Χριστοῦ, διότι ὁ Οἰκουμενισμὸς δὲν εἶνε μία μόνον αἵρεσι, ἀλλ᾿ εἶνεπαναίρεσι, προχωρεῖ δὲ πέρα ἀπὸ τὶς αἱρέσεις καὶ γίνεται καὶ πανθρησκεία. ᾿Αρχιοικουμενιστὴςμὲ πολὺ μεγάλα ράσα δήλωσε ὅτι καὶ οἱ ἄλλες Θρησκεῖες εἶνε σεβαστὲς καὶ σεβάσμιεςκαὶ δρόμοι σωτηρίας!
Θέματοῦ παρόντος ἄρθρου εἶνε τὸ πῶς ἡ Καινὴ Διαθήκη, τὸ Εὐαγγέλιο, χαρακτηρίζει τοὺςαἱρετικούς, πολὺ δὲ μᾶλλον τοὺς παναιρετικοὺς καὶ πανθρησκειακοὺς Οἰκουμενιστάς.
῍Ανοἱ Οἰκουμενισταὶ ἔχουν τὴν αἴσθησι, μᾶλλον ψευδαίσθησι, ὅτιπιστεύουν στὴν Καινὴ Διαθήκη, ἂς διαβάσουν τὸ ἄρθρο, γιὰ νὰ ἰδοῦν πόσο πλανῶνται,καὶ μὲ πόσους καὶ πόσο βαρεῖς χαρακτηρισμοὺς τοὺς χαρακτηρίζει τὸ θεόπνευστο κείμενο,καὶ ἂς ἀνησυχήσουν γιὰ τὴ σωτηρία τους μὲ τὴ μεγαλύτερη ὅλων τῶν ἀνησυχιῶν, καὶἂς ἀλλάξουν φρονήματα, ἂς γίνουν ὄντως πιστοί, γιὰ νὰ τύχουν ἐλέους καὶ σωτηρίαςπαρὰ τοῦ ᾿Αρχηγοῦ τῆς Πίστεως, τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.Στὴν ἀρχὴ τῆς δημοσίας δράσεώς του ὁ Χριστὸς κήρυξε· «Μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐντῷ εὐαγγελίῳ» (Μάρκ.α´ 15). Καὶ πρὸς τὸ τέλος, μετὰ τὴν Ἀνάστασί Του, εἶπε στοὺςμαθητάς Του· «Κηρύξατε τὸ εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει. ῾Ο πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶςσωθήσεται, ὁ δὲ ἀπιστήσας κατακριθήσεται» (Μάρκ. ιστ´ 15–16). ῾Η πίστι στὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ σώζει, ἡ ἀπιστίακαταδικάζει.
῾Ηαἵρεσι εἶνε «ἕτερον εὐαγγέλιον», διαστροφὴ τοῦ Εὐαγγελίου τοῦΧριστοῦ (Γαλ.α´ 6, 7) καὶ δὲν σῴζει, ἀλλὰ καταδικάζει. Οἱ διδάσκοντες κάτιδιαφορετικὸ ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο, ἀπὸ τὴ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, ἀναθεματίζονται(Γαλ. α´ 8–9).
῍Ανοἱ Οἰκουμενισταὶ εἶνε ἐνσυνειδήτως ἄπιστοι, ἄν, μὲ ἄλλες λέξεις, δὲν πιστεύουνστὸ Χριστὸ καὶ στὸ Εὐαγγέλιο, δὲν χρειάζεται νὰ διαβάσουν τὸ παρὸν ἄρθρο. ῍Ας τὸδιαβάσουν ὅμως οἱ πιστοί, γιὰ νὰ αἰσθανθοῦν πόσο τρομερὸ καὶ βδελυκτὸ εἶνε τὸφαινόμενο τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ὀνομάζεται Οἰκουμενισμός, καὶ νὰ τηροῦν ἀπο στάσειςἀπὸ τοὺς χειροτέρους ἀποστάτες ἀπὸ τὴν Πίστι, τοὺς Οἰκουμενιστάς, καὶ νὰ τοὺς ἐλέγχουνκαὶ νὰ διαμαρτύρωνται κατ᾿ αὐτῶν, μάλιστα ἂν αὐτοὶ κατέχουν ἐκκλησιαστικὲς θέσειςἢ ἔχουν θεολογικοὺς τίτλους. Εἶνε ἔλλειψι στοιχειώδους τιμιότητος νὰ παρουσιάζωνταιΟἰκουμενισταὶ ὡς ἐκπρόσωποι τῆς ᾿Εκκλησίας ἢ τῆς ᾿Ορθόδοξης Θεολογίας.
῍Ανοἱ Οἰκουμενισταὶ εἶνε ἐνσυνειδήτως ἄπιστοι, ἄν, μὲ ἄλλες λέξεις, δὲν πιστεύουνστὸ Χριστὸ καὶ στὸ Εὐαγγέλιο, δὲν χρειάζεται νὰ διαβάσουν τὸ παρὸν ἄρθρο. ῍Ας τὸδιαβάσουν ὅμως οἱ πιστοί, γιὰ νὰ αἰσθανθοῦν πόσο τρομερὸ καὶ βδελυκτὸ εἶνε τὸφαινόμενο τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ὀνομάζεται Οἰκουμενισμός, καὶ νὰ τηροῦν ἀπο στάσειςἀπὸ τοὺς χειροτέρους ἀποστάτες ἀπὸ τὴν Πίστι, τοὺς Οἰκουμενιστάς, καὶ νὰ τοὺς ἐλέγχουνκαὶ νὰ διαμαρτύρωνται κατ᾿ αὐτῶν, μάλιστα ἂν αὐτοὶ κατέχουν ἐκκλησιαστικὲς θέσειςἢ ἔχουν θεολογικοὺς τίτλους. Εἶνε ἔλλειψι στοιχειώδους τιμιότητος νὰ παρουσιάζωνταιΟἰκουμενισταὶ ὡς ἐκπρόσωποι τῆς ᾿Εκκλησίας ἢ τῆς ᾿Ορθόδοξης Θεολογίας.
῾ΟΧριστὸς εἶπε στοὺς ἰδικούς του· «Προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν , οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσω- θεν δὲ εἰσι λύκοι ἅρπαγες»(Ματθ. ζ´ 15). Συμφώνως πρὸς αὐτὸ τὸ λόγο οἱ αἱρετικοὶ χαρακτηρίζονται «ψευδοπροφῆται». Στὴν ῾Αγία Γραφὴ«προφῆται»μὲ τὴν ἀληθινὴ ἔννοια τῆς λέξεως εἶνε ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι διδάσκουν μὲἔμπνευσι τοῦ Θεοῦ τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ. Οἱ δὲ αἱρετικοὶ χαρακτηρίζονται «ψευδοπροφῆται», διότι δὲν διδάσκουν τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ, ἀλλ᾿ ἰδικάτους λόγια, ἢ μᾶλλον λόγια τοῦ Διαβόλου, καὶ ἰσχυρίζονται ψευδῶς ὅτι διδάσκουντὰ λόγια τοῦ Θεοῦ. Οἱ αἱρετικοὶ χαρακτηρίζονται ἐπίσης «λύκοι ἅρπαγες» «ἐν ἐνδύμασιπροβάτων». ᾿Απ᾿ ἔξω ἐμφανίζονται ὡς πρόβατα, φρόνιμοι, γλυκεῖς καὶ μελιστάλακτοι.Καὶ ἀπὸ μέσα εἶνε αἱμοβόροι λύκοι, ἕτοιμοι ν᾿ ἁρπάξουν καὶ νὰ κατασπαράξουν τὰλογικὰ πρόβατα τῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ. ῾Ο Χριστὸς ἐφιστᾷ τὴν προσοχή μας νὰφυλασσώμεθα ἀπὸ τοὺς ψευδοπροφῆτες καὶ προβατοσχήμους λύκους, οἱ ὁποῖοι στὸν ἑπόμενοστίχ. 16 χαρακτηρίζονται «ἄκανθαι» καὶ «τρίβολοι», ἀγκάθια καὶ τριβόλια, ἀπὸ τὰὁποῖα δὲν περιμένουμε ἐκλεκτοὺς καρπούς.
ΣτὸΜατθ. κδ´ 11 ὁ Χριστὸς προλέγει ὅτι θὰ ἐμφανισθοῦν «πολλοὶ ψευδοπροφῆται», καὶ ὅτι«πλανήσουσι πολλούς». Καὶ στὸ Ματθ. κδ´ 24 λέγει ὅτι θὰ ἐμφανισθοῦν «ψευδοπροφῆται», οἱ ὁποῖοι θὰ κάνουν «σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα,ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς» (Βλέπε καὶ Μάρκ. ιγ´ 22).
῾ΟἈπόστολος Πέτρος στὸ Β´ Πέτρ. β´ 1–2 γράφει· «᾿Εγένοντο δὲ καὶ ψευδοπροφῆται ἐντῷ λαῷ, ὡς καὶ ἐν ὑμῖν ἔσονται ψευδοδιδάσκαλοι, οἵτινες παρεισάξουσιν αἱρέσεις ἀπωλείας».᾿Εδῶ προλέγεται ἡ ἐμφάνισι αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι χαρακτηρίζονται «ψευδοδιδάσκαλοι» συνωνύμως πρὸς τὸ «ψευδοπροφῆται». Οἱ δὲ αἱρέσειςτους χαρακτηρίζονται «αἱρέσεις ἀπωλείας». Οἱ αἱρέσεις ὁδηγοῦν σὲ ἀπώλεια, καταστροφή,κόλασι. ῾Ο δὲ Ἀπόστολος ᾿Ιωάννης στὸ Α´ ᾿Ιωάν. δ´ 1 γράφει, ὅτι «πολλοὶψευδοπροφῆται ἐξεληλύθασιν εἰς τὸν κόσμον».
Καὶἀπὸ τὸν ᾿Ιωάννη λοιπὸν οἱ αἱρετικοὶ χαρακτηρίζονται «ψευδοπροφῆται». Στὴν ᾿Αποκάλυψιἀναφέρεται «ὁ ψευδοπροφήτης» (᾿Αποκ. ιστ´ 13, ιθ´ 20, κ´ 10), ὁ ὑπασπιστὴς τοῦ ᾿Αντιχρίστου,ὁ ὁποῖος περιγράφεται ὡς «θηρίον ἀναβαῖνον ἐκ τῆς γῆς», ἔχει «κέρατα δύο ὅμοια ἀρνίῳ»καὶ ὁμιλεῖ «ὡς δράκων» (᾿Αποκ. ιγ´ 11). Θεωροῦμε εὔστοχη τὴν ἑρμηνεία, ὅτι μὲ τὸχαρακτηρισμὸ «ὁ ψευδοπροφήτης», ἐνάρθρως, ὁ κατ᾿ ἐξοχὴν ψευδοπροφήτης, χαρακτηρίζεταιὁ μεγαλύτερος τῶν αἱρεσιαρχῶν, ὁ Πάπας. Τὰ δύο κέρατά του σημαίνουν τὶς δύο ἐξουσίεςτου, τὴ θρησκευτικὴ καὶ τὴν πολιτική. Καὶ ἡ ὁμοιότης του πρὸς τὸ ἀρνίον, ἀλλὰκαὶ πρὸς τὸν δράκοντα, σημαίνει τὴ μεγάλη ὑποκρισία του. Φαίνεται ὡς χριστιανὸςἡγέτης, ἀλλ᾿ εἶνε σατανικός. Στὶς ἡμέρες μας ὁ Πάπας συγκαλεῖ συνέδρια ὄχι μόνοδιαχριστιανικὰ καὶ παναιρετικά, ἀλλὰ καὶ διαθρησκειακὰ καὶσατανιστικά, καὶ συμπροσεύχονται γιὰ τὴν εἰρήνη τοῦ κόσμου! Συμμετέχουν δὲ σὲ τέτοιασυνέδρια καὶ λεγόμενοι ᾿Ορθόδοξοι! ῾Ο δὲ Πάπας, ἀφοῦ καὶ συγκαλεῖ τὰ συνέδριακαὶ κατέχει τὴν πρώτη θέσι σ᾿ αὐτά, ἤδη ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τοὺς ἡμετέρους Οἰκουμενιστὰςὡς ἔχων τὸ περιβόητο πρωτεῖο, καίτοι στὴν πραγματικότητα, ἀφοῦ εἶνε αἱρετικός,δὲν ἔχει ἱερωσύνη, δὲν εἶνε ἐπίσκοπος.
Τὴνἐποχὴ τοῦ ᾿Αντιχρίστου «ὁ ψευδοπροφήτης», ὁ Πάπας, ἐπειδὴ ὁ ᾿Αντίχριστος θὰ εἶνεἰσχυρότερος ἀπ᾿ αὐτὸν καὶ δὲν θὰ δύναται νὰ διεκδικήσῃ πρωτεῖο, κοσμικῶς καὶδιπλωματικῶς σκεπτόμενος θὰ γίνῃ ὑπασπιστὴς τοῦ ᾿Αντιχρίστου, γιὰ νὰ ἔχῃ τὰδευτερεῖα τῆς ἐξουσίας. Νὰ τὸν χαίρωνται οἱ Οἰκουμενισταί, οἱ σφόδρα φιλοπαπικοί.
῾Ομοίωςπρὸς τὸ Χριστὸ καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος χαρακτήρισε τοὺς αἱρετικοὺς «λύκους βαρεῖςμὴ φειδομένους τοῦ ποιμνίου» λύκους φοβερούς, ποὺ δὲν λυποῦνται τὸ ποίμνιο.Προφήτευσε δὲ ὅτι καὶ ἀπὸ τοὺς ποιμένες τῆς ᾿Εκκλησίας θὰ προέλθουν αἱρετικοί,τοὺς ὁποίους ἐπίσης χαρακτήρισε «ἄνδρας λαλοῦντας διεστραμμένα» (Πράξ. κ´ 29,30). ᾿Ανέφερε δὲ καὶ πρόρρησι τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος γιὰ τὴν ἐμφάνισι ἀποστατῶν ἀπὸτὴν Πίστι, τῶν γνωστῶν ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία αἱρετικῶν ᾿Εγκρατιτῶν. Οἱδιδάσκαλοι τῆς αἱρέσεως αὐτῆς ἐμπόδιζαν τὸ γάμο καὶ κήρυτταν ἀποχὴ ἀπὸ τροφὲς ὡςδῆθεν ἀκάθαρτα πράγματα. Χαρακτηρίζονται δὲ «πνεύματα πλάνα» μὲ δαιμονικὲςδιδασκαλίες, «ἐν ὑποκρίσει ψευδολόγοι» καὶ «κεκαυτηριασμένοι τὴν ἰδίαν συνείδησιν»(Α´ Τιμ. δ´ 1–3).
῾Οἀδελφόθεος ᾿Ιούδας στὴν Καθολικὴ ᾿Επιστολή του, τὸ δυνατώτερο ἀντιαιρετικὸ κείμενοτῆς Καινῆς Διαθήκης, αἱρετικοὺς τῆς ἀποστολικῆς ἐποχῆς, τοὺς Νικολαΐτες,χαρακτηρίζει μὲ τοὺς ἑξῆς ἐκτὸς ἄλλων χαρακτηρισμούς· «Σπιλάδες», δηλαδὴ κηλῖδες, δημωδῶς λέρες· «ἑαυτοὺς ποιμαίνοντες»,ἰδιοτελεῖς, ποὺ βόσκουν καὶ τρέφουν τοὺς ἑαυτούς των· «νεφέλαι ἄνυδροι ὑπὸ ἀνέμωνπαραφερόμεναι», σύννεφα ἄνυδρα, ποὺ παρασύρονται ἀπὸ τοὺς ἀνέμους· «δένδραφθινοπωρινά, ἄκαρπα, δὶς ἀποθανόντα, ἐκριζωθέντα», δένδρα φθινοπωρινά, χωρὶςκαρπούς, δύο φορὲς ξεραμμένα, ξερριζωμένα· «κύματα ἄγρια θαλάσσης ἐπαφρίζοντα τὰςἑαυτῶν αἰσχύνας», κύματα ἄγρια τῆς θάλασσας, ποὺ ἀφρίζουν καὶ φέρουν στὴν ἐπιφάνειατὶς ἀσχημίες τους· «ἀστέρες πλανῆται, οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκότους εἰς τὸν αἰῶνα τετήρηται»,ἄστρα σκοτεινά, στὰ ὁποῖα τὸ βαθὺ σκοτάδι διατηρεῖται παντοτινό (᾿Ιούδ. 12–13)·«ἐμπαῖκται κατὰ τὰς ἑαυτῶν ἐπιθυμίας πορευόμενοι τῶν ἀσεβειῶν»,ἐμπαῖκτες βαδίζοντες συμφώνως μὲ τὶς ἀσεβεῖς ἐπιθυμίες τους· «ἀποδιορίζοντες»,διακρίνοντες τοὺς ἑαυτούς των ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ παρουσιαζόμενοι ὡς ἀνώτεροι·«ψυχικοί, Πνεῦμα μὴ ἔχοντες», ἄνθρωποι ποὺ κυριαρχοῦνται ἀπὸ φυσικὰ ἔνστικτα,ποὺ στεροῦνται Πνεύματος ῾Αγίου (᾿Ιούδ. 18–19).
Δύοἀκόμη χαρακτηρισμοὶ τῶν αἱρετικῶν, φοβερώτεροι τῶν προηγουμένων. «Κατάρας τέκνα!»,λέγει μὲ πολὺ μεγάλη ἔμφασι ὁ Ἀπόστολος Πέτρος. Καταραμένοι ἄνθρωποι! (Β´ Πέτρ.β´ 14). Καὶ ὁ Ἀπόστολος ᾿Ιωάννης λέγει, «᾿Ηκούσατε ὅτι ὁ ᾿Αντίχριστος ἔρχεται,καὶ νῦν ἀντίχριστοι πολλοὶ γεγόνασι». ᾿Ακούσατε ὅτι ὁ ᾿Αντίχριστος ἔρχεται, καὶ τώρα πολλοὶ ἀντίχριστοι ἔχουν ἔλθει(Α´ ᾿Ιωάν. β´ 18). ῾Ο ἀναμενόμενος ᾿Αντίχριστος εἶνε ὁ χειρότερος καὶ ὁ ἀπαισιώτεροςὅλων τῶν ἀνθρώπων. Μὲ τὸ ὄνομα δὲ ἐκείνου ὁ Ἀπόστολος ὀνομάζει τοὺς αἱρετικοὺςτῆς ἐποχῆς του, καὶ ὅλων βεβαίως τῶν ἐποχῶν. Καὶ «ἀντίχριστοι» λοιπὸν χαρακτηρίζονταιοἱ αἱρετικοί. Ναί, ἀντίχριστοι, διότι φρονοῦν καὶ πράττουν ἀντίθετα πρὸς τὸΧριστό, καὶ προετοιμάζουν τὸ ἔδαφος γιὰ τὸν κατ᾿ ἐξοχὴν ᾿Αντίχριστο. Γιὰ τοὺς ἁμαρτωλοὺςἡ Καινὴ Διαθήκη ἐκφράζεται μὲ συμπάθεια.
᾿Αλλὰγιὰ τοὺς αἱρετικοὺς ἐκφράζεται μὲ τὰ φοβερώτερα λόγια, λόγια θεόπνευστα καὶ ἁρμόζοντασ᾿ αὐτούς, καὶ μάλιστα στοὺς παναιρετικοὺς καὶ πανθρησκειακοὺς Οἰκουμενιστάς. Δὲν φοβοῦνται αὐτοὶ ἀπὸ τὰ φοβερὰ καὶ θεόπνευσταλόγια, ἔστω καὶ ἂν φοροῦν μεγάλα ράσα καὶ ἐγκόλπια καὶ ἔχουν τὶς μεγαλύτερες εὐθύνες;Οἱ πιστοί, οἱ συνειδητοὶ χριστιανοὶ φοβοῦνται καὶ ἀγωνίζονται καὶ θὰ ἀγωνίζωνταιμέχρι τέλος γιὰ «τὴν ἅπαξ παραδοθεῖσαν τοῖς ἁγίοις πίστιν» (᾿Ιούδ. 3). Εἶνεβεβαίως πάντοτε ὀλίγοι οἱ ἀγωνισταί, ἀλλὰ τελικῶς αὐτοὶ νικοῦν, διότι ᾿Αρχηγόςτους εἶνε ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος διακήρυξε· «᾿Εγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (᾿Ιωάν. ιστ´33). ῾Η ῾Ιστορία ἀποδεικνύει τοῦ λόγου τὸ ἀληθές. Παρὰ τὸ πλῆθος τῶν αἱρέσεωνκαὶ τὴν ὅλη πολεμικὴ τοῦ Σατανᾶ, τοῦ μεγάλου ἐχθροῦ τῆς ἀληθείας καὶ τῆς σωτηρίαςτῶν ἀνθρώπων, ἡ ὀρθὴ πίστι ἔφθασε μέχρι σήμερα. Καὶ θὰ φθάσῃ μέχρι τὴ συντέλειατοῦ κόσμου. Διότι αὐτὴ εἶνε ἡ θέλησι τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὴ σωτηρία τῶν πιστῶν.
Ορθόδοξος Τύπος,13/01/2012
