« Σήμερον εν τω οίκω σου δει με μείναι. και ιδόντες πάντεςδιεγόγγυζον λέγοντες ότι παρά αμαρτωλώ ανδρί εισήλθε καταλύσαι.»
Σήμεραπρέπει να μείνω στο σπίτι σου, λέγει ο Ιησούς απευθυνόμενος στον αρχιτελώνηΖακχαίο. Ήταν η απάντηση του Ιησού στην επιθυμία του Ζακχαίου, αγαπητοί μου, ναδεί τον Ιησού. Να Τον γνωρίσει. Είχε ακούσει τόσα πολλά γι΄Αυτόν. Απλώς λοιπόνήθελε να Τον δει. Τίποτε περισσότερο. Γι’αυτό, και επειδή ήταν κοντός μάλλον,ανέβηκε σε μια μουριά. Ο Κύριος τον είδε, γνώριζε ότι η μεγάλη του επιθυμία τονοδήγησε πάνω στη μουριά, για να Τον δει, και του απηύθυνε τον λόγο. Μεεπιτακτικό σχεδόν τρόπο. Πρέπει να μείνω στο σπίτι σου, σήμερα. Είναι αδύνατονα φανταστούμε, αγαπητοί μου αδελφοί, την τεράστια έκπληξη, με την οποίαδέχτηκε την εντολή του Κυρίου. Καί είναι αυτή η μια εικόνα. Ο Ζακχαίος πάνω στημουριά και ο Χριστός να του δίνει την εντολή.
Ποιοςήταν αυτός για να δεχτεί τον Ιησού, τον δάσκαλο και προφήτη, θα συλλογιζότανασφαλώς. Ίσως δεν μπορούσε να κατανοήσει την υπερβολική σημασία που αποκτούσεαυτή η επίσκεψη. Ήταν αδύνατο να αντιληφθεί την τιμή, με την οποία τονπεριέβαλε. Αλλά εξ ίσου μεγάλη ήταν η ευθύνη που ανελάμβανε, καισοβαρότατες οι συνέπειες που θα συνεπάγονταν για τη ζωή του Ζακχαίου.
ΟΚύριος, αγαπητοί μου, επιζητεί και με διάφορους τρόπους μάς φανερώνει τηνσφοδρή Του επιθυμία, να έρθει και να εγκατασταθεί μέσα στην ψυχή μας συνέπειατης μεγάλης Του αγάπης.
Περιμένοντας,αγαπητοί μου αδελφοί, κάποιους ξένους, και όχι απαραίτητα σημαντικά πρόσωπα,ετοιμάζουμε το σπίτι μας για τη υποδοχή τους. Καθαρίζουμε όλους τους χώρους που θα δουν ήστους οποίους θα καθίσουν. Προμηθευόμαστε κάθε τι, και μάλιστα ό,τι πιοεκλεκτό, που θα έπρεπε να τους προσφέρουμε. Προσπαθούμε να τουςτιμήσουμε. Να τους ευχαριστήσουμε. Και με τον τρόπο αυτό δεν τιμούμε μόνοεκείνους αλλά και τον ίδιο τον εαυτό μας. Ανεβαίνουμε στην εκτίμηση τωνκαλεσμένων μας.
Ότανλοιπόν, ο ίδιος ο Κύριος, μάς καλεί, και όπως στην περίπτωση του Ζακχαίου,επιτακτικά σχεδόν, ζητεί να μείνει στο σπίτι της ψυχής μας, τι πρέπει νακάνουμε; Ποιες είναι οι προετοιμασίες που επιβάλλονται, για την υποδοχή, όχι τουοποιουδήποτε, οσοδήποτε επισήμου ή σημαντικού ανθρώπου, αλλά του ίδιου τουΣωτήρα μας, του Κυρίου μας; Ασφαλώς εκφεύγει από τις δυνατότητές μας, ναείμαστε ανάλογα προετοιμασμένοι. Ο Κύριος όμως είναι επιεικής. Αντιμετωπίζει τααδύνατα πλάσματά Του με απόλυτη κατανόηση. Γνωρίζει πόσο δύσκολα μπορούμε ναφτάσουμε σε ένα τέλειο επίπεδο. Επιθυμεί να διαπιστώσει την ειλικρινήπροσπάθειά μας. Και αυτό είναι αρκετό για Κείνον, που τόσο μας αγάπησε, ώστεέστειλε τον ίδιο Του το Γιο να θυσιαστεί για να εξαγοράσει τις αμαρτίες μας, να μας φέρει κοντά Του. Και η δεύτερηεικόνα.
Τοπλήθος που συνωστιζόταν για να παρακολουθήσει τον Ιησού και την διδασκαλία Του,αντιλήφθηκε αμέσως το γεγονός. Είδαν πάνω στη μουριά,τον Ζακχαίο, τον αμαρτωλόαρχιτελώνη, όπως τον θεωρούσαν όλοι. Άκουσαν την εντολή του Ιησού και έμεινανέκπληκτοι. Και ασφαλώς όχιλιγότερο από τον ξαφνιασμένο Ζακχαίο, που βιαστικά κατέβηκε για να υποδεχθείστο σπίτι του χαρούμενος τονΙησού. «Και ιδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ότι παρά αμαρτωλώ ανδρί εισήλθεκαταλύσαι». Ψίθυρος αγανάκτησης πλημμύρισε την περιοχή όπου ήταν συγκεντρωμένοτο πλήθος των Ιουδαίων. Ήταν αδιανόητο για το πλήθος των Ιουδαίων να βλέπουν τον Χριστό ναεπισκέπτεται για να μείνει και να ξεκουραστεί σε ένα γνωστό αμαρτωλό, που όλοικατέκριναν, χωρίς βέβαια οι ίδιοι να νοιώθουν οποιαδήποτε ενοχή για τα δικάτους λάθη.
Ίσωςπράγματι να ήταν αμαρτωλός ο Ζακχαίος. Μα ποιος είναι αναμάρτητος! Αλλά οπωσδήποτεο Κύριος, αγαπητοί μου, δεν κάνει καμιά διάκριση. Θυμηθείτε τότε που ο Κύριοςανέφερε την περίπτωση του βοσκού που έχασε ένα από τα εκατό του πρόβατα καιέτρεξε να το βρει, αφήνοντας τα άλλα. Και μάλιστα χάρηκε πολύ περισσότερο γιατο χαμένο, που μετά περιπλάνηση το βρήκε, παρά για τα άλλα, που δεν είχανχαθεί. Είναι ο αμαρτωλός που ενδιαφέρει τον Κύριο, γιατί αυτός έχει ανάγκη τηςβοήθειάς Του. Και όσο πιο πολύ αμαρτωλός είναι, τόσο πιο πολύ ενδιαφέρεται οΚύριος για τη σωτηρία του. Είναι πολύ μεγάλη η χαράκαι η ικανοποίηση του Θεού για τον αμαρτωλό που ένοιωσε το λάθος του καιεπέστρεψε μετανοιωμένος κοντά Του.
Ζητείο Χριστός, αδελφοί μου αγαπητοί, πολλές φορές και σεδιάφορες ευκαιρίες και τρόπους που δεν αντιλαμβανόμαστε αμέσως, ζητεί να έρθεινα κατοικήσει στο σπίτι μας, στην ψυχή μας. Πως αντιμετωπίζουμε αυτή τηνπρόκληση; Είμαστε και μεις όπως ο Ζακχαίος, ο ταπεινός αυτός άνθρωπος, που παράτην αμαρτωλή ζωή που ζούσε, ήθελε να δει και να γνωρίσει τον Ιησού. Και ότανΕκείνος του ζήτησε να μείνει στο σπίτι έσπευσε ναετοιμαστεί να Τον υποδεχτεί με χαρά. Αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό για μας πουδεν είμαστε αναμάρτητοι, να ξέρουμε ότι όχι μόνο δεν μας περιφρονεί ο Κύριος,αλλά αντίθετα πολύ περισσότερο ενδιαφέρεται για μας. Γνωρίζει πολύ καλά, πόσοαδύνατοι είμαστε και με απόλυτη κατανόηση μας συμπαραστέκεται, γιατί μας αγαπάκαι δεν θέλει να χαθεί κανένας μας. Άραγε πόσο πρόθυμοι είμαστε και μεις ναζητήσουμε να Τον πλησιάσουμε, να Τον δούμε, και να διεθέσουμε το είναι μας, τηνψυχή μας, σαν μόνιμο κατοικητήριο. Έλεγε ο Απόστολος Παύλος «ζω δε ουκέτι εγώ,ζει δ’ εν εμοί Χριστός». Είχε λησμονήσει την ίδια του την ύπαρξη. Ο,τι γέμιζετην ζωή του και την ψυχή του ήταν ο Χριστός. Δεν θα ήθελα να επαναλάβω ταχιλιοειπωμένα, γνωστά σε όλους μας. Γνωρίζουμε τι θέλει ο Θεός από εμάς. Ωστόσοβλέπουμε και τον Ζακχαίο, τον αρχιτελώνη, που οι συμπατριώτες του κατέκριναν,να μη περιορίζεται μόνο σε λόγια και ευγενικές υποδοχές για τον Χριστό. Σπεύδειαμέσως να δώσει μεγάλο μέρος από την περιουσία του, από τα κέρδη του, και πολύπερισσότερο δήλωσε ότι θα επανόρθωνε, αν διαπίστωνε ότι είχε κάποιον αδικήσει.Δεν απαιτεί ίσως τόσο πολλά από εμάς ο Θεός. Μια προσπάθεια στην αρχή, αρκεί.Μια προσευχή μετά, με τα πολλά και καθημερινά μας αιτήματα για υλικές καιπνευματικές μας ανάγκες. Να νοιώθουμε ότι είμαστε παιδιά Του, που ζητούν τηβοήθειά Του. Είναι απαραίτητη όμως και μια προσευχή δοξολογίας και ευχαριστιώνγια τα πλούσια δωρήματά Του. Και συνεχώς να παραμένει έντονη η φροντίδα καικαθημερινός ο αγώνας, να διατηρούμε το σπίτι της ψυχής έτοιμο και καθαρό.Κατάλληλο κατοικητήριο για τον Κύριό μας, με τη συμμετοχή μας στη μυστηριακήζωή και την εκκλησιαστική κοινωνία μαζί με τους άλλους αδελφούς μας χριστιανούςκαι στόχο πάντοτε τη διαρκή σχέση με τον Θεό, μέχρι να καταντήσουμε στηβασιλεία Του. Αμήν.
Δ.Γ.Σ. –Μητρόπολη Πάφου
