Ορθοδοξία και«λαϊκό» κράτος
Κωνσταντίνος Χολέβας , ΠολιτικόςΕπιστήμων
Κατάτις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων αρκετοί Έλληνες συνηθίζουν να αξιοποιούν τονχρόνο των αργιών για να διαβάσουν ένα βιβλίο της αρεσκείας τους. Αν μερωτήσετε, λοιπόν, τι αξιόλογο διάβασα αυτές τις ημέρες, θα σας απαντήσω ότιαυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση δεν ήταν ένα βιβλίο, αλλά το αφιέρωμαενός περιοδικού.
Αναφέρομαιστο μηνιαίο περιοδικό Ελευθερίας και Γλώσσας, όπως δηλώνει, την γνωστή ΕΥΘΥΝΗ,που επιμελείται ο διακεκριμένος λόγιος Κώστας Τσιρόπουλος. Στο τεύχοςΔεκεμβρίου 2004 υπάρχει ένα πολύ χρήσιμο και επίκαιρο αφιέρωμα στο μύθοτου «Λαϊκού Κράτους», δηλαδή στην άποψη που καλλιεργήθηκε μετά την ΓαλλικήΕπανάσταση ότι η θρησκεία πρέπει να έχει περιθωριακό ρόλο και η Εκκλησία νααντιμετωπίζεται σαν ένα ιδιωτικό σωματείο.
Ηιστορική πραγματικότητα και η άποψη της πλειοψηφίας στη χώρα μας διαφέρει κατάπολύ από τις γαλλικές εμπειρίες και η Ορθοδοξία γίνεται ευρέως αποδεκτή ωςένα από τα θεμελιώδη συστατικά της εθνικής μας ταυτότητας. Ακόμη και ο σοβαρόςμαρξιστής ιστορικός Νίκος Σβορώνος είχε την επιστημονική εντιμότητανα αποδεχθεί αυτό τον ιστορικό ρόλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τούτο φαίνεται καιαπό ένα μέχρι τώρα αδημοσίευτο δοκίμιό του, το οποίο εξεδόθη προσφάτως από τις εκδόσειςΠΟΛΙΣ με τον τίτλο «Το Ελληνικό Έθνος».
Επειδή,όμως, από μερικούς Έλληνες πολιτικούς και διανοουμένους ακούονται κατά καιρούςαπόψεις που προσεγγίζουν προς το λεγόμενο «Λαϊκό» Κράτος καλό είναι ναπαραθέσουμε δύο ενδιαφέροντα επιχειρήματα από το εν λόγω τεύχος της ΕΥΘΥΝΗΣ.
Στοκείμενο που συνεισφέρει ο επίτιμος Αντιπρόεδρος του Σ.τ.Ε. Τάσος Μαρίνος υπάρχουνκαι οι εξής πολύ χρήσιμες επισημάνσεις: «Το λαϊκό Κράτος της Γαλλίας έχειτις ρίζες του αφ’ ενός μεν στις άσχημες αναμνήσεις και εμπειρίες, τις οποίεςείχε ο γαλλικός λαός από τις επεμβάσεις της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ιδίωςκατά την προ της Γαλλικής Επαναστάσεως περίοδον, και γι’ αυτό η μεγάληαυτή επανάσταση θέλοντας να κτυπήσει τον κλήρον εκτύπησε την θρησκεία γενικώς,υιοθετήσασα μάλιστα την λατρεία όχι του Θεού αλλά αορίστως του Υπερτάτου Όντος,αφ’ ετέρου δε στα αριστερά κηρύγματα των αρχών του 20ού αιώνος… Στις πιο πάνωχαρακτηριστικές περιπτώσεις υπήρξε, λόγω των κρατουσών τότε κατά περίπτωσηειδικών συνθηκών, αποχρών λόγος θεσπίσεως «λαϊκού» κράτους. Με άλλα λόγια, εάνδεν συντρέχει κάποιος αποχρών λόγος το λαϊκό κράτος δεν έχει δικαιολογίαθεσπίσεως, εάν δε έχει θεσπισθεί και εκλείψουν οι δικαιολογούσες αυτό συνθήκες,δεν έχει πλέον λόγον διατηρήσεώς του, όπως συνέβη π.χ. στις χώρες του πρώηνυπαρκτού σοσιαλισμού».
Ητελευταία επισήμανση του κ. Τάσου Μαρίνου επαληθεύεται από την είδηση της 24ης Δεκεμβρίου2004, ότι δηλαδή η Ρωσική Βουλή κατήργησε την επέτειο της ΟκτωβριανήςΕπαναστάσεως που γιορταζόταν στις 7 Νοεμβρίου (διότι το 1917 ίσχυε το παλαιόημερολόγιο) και στη θέση της καθιέρωσε μία νέα εθνική εορτή, την 4η Νοεμβρίου.Η επέτειος αυτή, η οποία προτάθηκε από την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, συμβολίζειτην απόκρουση της πολωνικής επιθέσεως στις αρχές του 17ου αιώνος. Ημαρξιστική – λενινιστική ιδεολογία κατέρρευσε πλήρως στη Ρωσία, ενώ η ΟρθόδοξηΠίστη επεβίωσε και ισχυροποιείται!
Από τοαφιέρωμα του περιοδικού ΕΥΘΥΝΗ επιλέγω ακόμη ένα απόσπασμα, γραμμένο από τηνέγκριτη γραφίδα του Κώστα Τσιρόπουλου: «Και λησμονεί η Δυτική Ευρώπηπως το «λαϊκό» Κράτος της συνιστά τον καρπό μιας δεινής, αποσβολωτικήςκρίσης των δικών της κοινωνιών και όχι «κατόρθωμα» ελευθερίας.
Είναιαποτέλεσμα αποτυχίας στην επιτέλεση του ιερού καθήκοντος της αρμονίας πουδεσπόζει σε ισορροπημένες ανθρώπινες κοινωνίες, σε κράτη με οργανική υγεία.Επομένως, αποτελεί δείγμα προς αποφυγήν και απόρριψιν, λάθος της Ιστορίας καιπροσπάθεια κολόβωσης του ανθρωπίνου όντος» .
Στην Γαλλία εφέτοςσυμπληρώνονται 100 χρόνια από την ψήφιση του ισχύοντος νόμου περί «λαϊκού»- αθρήσκου Κράτους και ήδη ακούγονται φωνές για κατάργηση του νόμου αυτού.Μία τέτοια φωνή προέρχεται από τον αρχηγό της Κεντροδεξιάς, το ΝικολάΣαρκοζί.
Και ενπάση περιπτώσει καλό είναι να θυμόμαστε ότι η γαλλική εμπειρία διαφέρει τελείωςαπό την ελληνική. Οι Γάλλοι απέκτησαν την ελευθερία τους πολεμώντας κατάτης Εκκλησίας τους, ενώ οι πρόγονοί μας απέκτησαν ελεύθερο κράτος αγωνιζόμενοιμαζί με την Εκκλησία και εμπνεόμενοι από τη Ορθόδοξη Πίστη. Ας μη συγκρίνουμε,λοιπόν, τα ανόμοια.
ΚαλήΧρονιά!
ΧριστιανικήΦοιτητική Ένωση -Ορθοδοξία και «λαϊκό»κράτος
