«Μεγάλοι δάσκαλοι θρησκειών του κόσμου» στο νέο πρόγραμμασπουδών για τα Θρησκευτικά
ή
Πανθρησκειακός συγκρητισμός
Το νέο πρόγραμμα σπουδών για ταΘρησκευτικά Δημοτικού και Γυμνασίου προβλέπει στην πρώτη κιόλας ΘεματικήΕνότητα (ΘΕ) των Θρησκευτικών της Ε΄ Δημοτικού την αναφορά στον «Ιησού ωςδάσκαλο» με παράλληλη αναφορά στους «μεγάλους δασκάλους των θρησκειών τουκόσμου» δηλαδή «τον Μωάμεθ, τον Κομφούκιο και τον Βούδα». Πρόκειται για έναμόνο παράδειγμα του συγκρητιστικού τρόπου με τον οποίο προσεγγίζονται η Αλήθειατου Χριστού σε σχέση με τις άλλες θρησκείες από τους συντάκτες του νέουπρογράμματος σπουδών. Ο Ιησούς δεν είναι ο Ένας και Μοναδικός Θεός αλλά έναςδιδάσκαλος όπως ο Βούδας, ο Κομφούκιος και ο Μωάμεθ! Η κλήση των Μαθητών ή ηΕπί του Όρους ομιλία χρησιμοποιούνται στην ΘΕ αυτή ως δείγματα της ιδιότητοςτου Ιησού ως διδασκάλου...
Μία τέτοια προσέγγιση των Θρησκειώνκαι παρουσίαση των «δασκάλων των θρησκειών» θυμίζει σε όσους έχουν μελετήσεισχετικά κείμενα το βιβλίο «Μεγάλοι Μύστες» των εκδόσεων «Ιάμβλιχος» που στηνσυνοπτική παρουσίαση σημειώνεται ότι πρόκειται για «ένα έργο που ενέπνευσεπολλές γενιές αναγνωστών, είναι προϊόν της ώριμης συγγραφικής περιόδου τουΕντουάρ Σιρέ, κατά την οποία προσπάθησε να επιδείξει τη βασική ενότητα πίσω από όλες τις ανώτερεςθρησκείες. Θρησκείες που λειτουργούν ως μέσα αποκάλυψης του ενός θείου κόσμου,μέσω της ψυχής των προφητών τους».
Μήπως σε κάτι τέτοιο στοχεύει πλέονκαι το νέο μάθημα Θρησκευτικών; Τι Χριστός, τι Βούδας, τι Μωάμεθ, τιΚομφούκιος, όλοι είναι διδάσκαλοι θρησκειών; Λοιπόν; Τα Θρησκευτικά στηνυπηρεσία της Πανθρησκείας και της Νέας Εποχής;
