Συνηθίσαμε να μιλάμε για μάσκες ή να τις θυμόμαστε κατάτην περίοδο της αποκριάς. Λάθος! Οι μάσκες δεν έρχονται μια φορά τον χρόνο καιγια διασκέδαση. Τις μάσκες τις έχουμε πάντοτε μαζί μας, όλοι! Τις φοράμε κάθεμέρα. Δεν τις αποχωριζόμαστε! Δεν είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα τηςαποκριάς, όπως νομίζουμε, αλλά κι αυτής της καθημερινότητάς μας και της εποχήςμας, αν θέλετε.
Γιατί; Μα η μάσκα έρχεται πάντα να κρύψει ό,τι θέλουμε να μην φαίνεται,να μας δείξει διαφορετικούς, συνήθως καλύτερους, να μας βοηθήσει ναξεγελάσουμε, να παραπλανήσουμε, κάποτε δε και να εξαπατήσουμε τον άλλο. Σε κάθεπερίπτωση κρύβει την αλήθεια για το τι πράγματι είμαστε, είναι τελικά τοσύμβολο της υποκρισίας!
Καθαρές κουβέντες! Τις μάσκες (κι όχι τη μάσκα!) τιςφοράμε, λίγο ως πολύ, σαν τα …ρούχα μας!Δηλαδή, παντού και πάντοτε με διάφορααξεσουάρ! Δεν είναι μόνο οι μεγάλοι ή οι πολιτικοί, όπως κάποιοι υποστηρίζουν,ούτε κάποιοι παράνομοι και καταζητούμενοι που μεταμφιέζονται. Είναι και οιμικροί, είμαστε όλοι! Ανάλογα του τι θέλουμε να φαινόμαστε, τι θέλουμε νακρύψουμε, πού πηγαίνουμε, ποιος θέλουμε να “κερδίσουμε”, τι ζητάμε ναεπιτύχουμε! Είναι μια μόνιμη κατάσταση, έγιναν τρόπος συμπεριφοράς…
Πίσω απ’τις μάσκες κρύβεται ο φίλος, ο συμμαθητής, ο συνάνθρωπος!Κρύβεται η υστεροβουλία, η ψευτιά, η ιδιοτέλεια, η εκμετάλλευση, η πονηριά, οδόλος, ακόμη και η χαιρεκακία! Σε κάθεπερίπτωση κρύβεται η γνησιότητα. Δείχνειτάχα την ειλικρίνεια, την αγάπη, τη συμπόνια, τη χαρά, τον ηρωισμό, τηνανθρωπιά, το ενδιαφέρον, αλλά και τον φιλάνθρωπο, τον καλό χαρακτήρα, τηνεξαιρετική προσωπικότητα, τον θεοσεβή, τον Χριστιανό, τον ενάρετο, την αλήθεια,ενώ (ποτέ) δεν είναι… Οπότε τι κρύβεται τελικά; Μα ο χειρότερος εαυτός μας.Ναι!
Σκεφθείτε το! Πόσες φορές πήγαμε να συμπαρασταθούμε σεκάποιον, ενώ μέσα μας δεν το πιστεύαμε; Πόσες φορές είπαμε “συγχαρητήρια” και“μπράβο” σε κάποιον άλλο, ενώ μέσα μας αισθανόμαστε εντελώς το αντίθετο; Πόσεςφορές δεν πήγαμε χαμογελαστοί και “αεράτοι” κάπου, προκειμένου να επιτύχουμε τοσκοπό μας;
Να γιατί ο Βίκτωρ Ουγκώ έλεγε: “Όλα είναι ένα διαρκέςκαρναβάλι!”
Και να σκεφθεί κανείς ότι Αμερικάνοι γιατροίπροετοιμάζονται για τη μεταμόσχευση ολόκληρου του προσώπου! Δηλαδή, όποιοςθέλει, θα μπορεί να έχει όποια μάσκα θέλει, μόνιμα φορεμένη! Μόνο που οιειδικοί επιστήμονες επισημαίνουν πως “μια τέτοια επέμβαση, θα έθετε σε κίνδυνοτην εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους οι ασθενείς, την κοινωνική τουςαποδοχή, καθώς και το πόσο φυσιολογικοί νιώθουν”!Έτσι είναι με τις μάσκες καιτα …μασκαρέματα!
Αλλά μάσκες δε φορούν μόνο οι άνθρωποι ως πρόσωπα. Φορούνκαι πολλά πράγματα του καιρού μας, πολλές θελκτικές καταστάσεις του σήμερα. Η“ωραία” τηλεόραση, το θέαμα που υποτίθεται ότι θα μας ψυχαγωγήσει, τα “κεφάτα”κέντρα της διασκέδασης, η “ανάλαφρη” μουσική, το έντυπο που γοητεύει, η παρέαπου συγκινεί, το τσιγάρο, το αλκοόλ και οι ναρκωτικές ουσίες που σου υπόσχονταιότι θα νιώσεις αλλιώς!
Ωραίες φαίνονται οι μάσκες, πολύ ωραίες όλες τους.Εξάλλου γι’αυτό τις χρησιμοποιούμε. Ωστόσοείναι βραχύβιες, πρόσκαιρες, στα σίγουρα προσωρινές. Όσο και το ψέμα πουσυμβολίζουν! Κι αν είπαν πως “το ψέμα δε ζει για ναγεράσει”, γιατί κάποιος μπορεί να …γεράσει εξαπατώντας μόνιμα τους άλλους;
Ναι, ποτέ καμιά μάσκα δε μένει αιώνια στο πρόσωποκανενός, αργά ή γρήγορα πέφτει, οπότε και στο τέλος η αλήθεια λάμπει. Τοπρόσωπό μας, το πραγματικό μας πρόσωπο αποκαλύπτεται πλήρως. Κι αλίμονο αν αυτόείναι άσχημο, τραγικό, φοβερό ή αποκρουστικό ή τέλος πάντως αυτό που δενέδειχνε.
Υπό την έννοια αυτή πάντοτε οι μάσκες μας υποβιβάζουν, μας ταλαιπωρούνκαι μας εκθέτουν!
Μου άρεσε πολύ τούτος ο λόγος του συγγραφέα Ραλφ Έμερσον.Γράφει: “Η κοινωνία είναι ένας χορός μεταμφιεσμένων, όπου όλοι κρύβουν τονπραγματικό τους χαρακτήρα, καιταυτόχρονα τον αποκαλύπτουν κρυπτόμενοι“!Το προσέξατε αυτό το τελευταίο;
Δέστε κι αυτό που είπε ο Ιρλανδός συγγραφέας ΌσκαρΟυάιλτν: “Ο άνθρωπος είναι λιγότερο ο εαυτός του όταν μιλάει ως ο εαυτός του.Δώσ’ του μια μάσκα και θα σου πει την αλήθεια”!
Άραγε το σκεφτήκαμε ποτέ αυτό, δηλαδή το πόσο αποκαλυπτόμαστε εκεί, πουνομίζουμε πως… με τη μάσκα κρυβόμαστε;
Κι ένας άλλος συγγραφές, ο Ιταλός Τσέζαρε Παβέζε, τόνισετούτη την αλήθεια: “Τα τελευταία χρόνια της ζωής είναι σαν το τέλος ενός “πάρτιμασκέ” και τότε που πέφτουν όλες οι μάσκες”! Τι σας θυμίζει; Μα το ότι τίποτατελικά δε μένει κρυφό στα μάτια του Θεού, αυτός δεν εξαπατάται από τις ψευτιέςκαι τις υποκρισίες μας και στο τέλος, τότε που θα φύγουμε από τούτη τη ζωή, όχιμόνο όλα θα αποκαλυφθούν, αλλά και θα αμειφθούμε όπως και με ό,τι πρέπει.
Λένε πως, όταν οι Αμερικανοί συνέλαβαν τον ΣαντάμΧουσεΐν, για να είναι βέβαιοι ότι δεν είναι κάποιος απ’τους σωσίες του, τονυπέβαλαν σε τεστ DNA, οπότε και παρέκαμψαν τις μάσκες, τις μεταμφιέσεις και όλατα μασκαρέματα! Ναι, η μορφή μας με όλα αυτά μπορεί να αλλάζει, όχι όμως και τοβάθος του εαυτού μας, η ρίζα του, η φύση του.
Και κάτι ακόμη. Ο Χριστός εκείνο που στηλίτευσε μοναδικάήταν η υποκρισία. Συγχώρησε κάθε αμαρτία, έδειξε κατανόηση σε κάθε αμαρτωλό.Όχι όμως και την υποκρισία, όπως εκείνη των Φαρισαίων. Γιατί απλούστατα ωςαμαρτωλός, υπάρχει περίπτωση να καταλάβεις το σφάλμα σου και να μετανοήσεις. Ωςυποκριτής, ποτέ!
Λοιπόν, αφού αυτή είναι η φύση της μάσκας, τότε γιατί τηχρησιμοποιούμε;
Αφού μας “βολεύει” τόσο λίγο, όσο και το ψέμα, πόσο μαςχρειάζεται πραγματικά;
Αφού τη φορούν όλοι και όλα γιατί δεν είμαστευποψιασμένοι, οπότε και μας εξαπατούν;
Σαφώς με τις μάσκες παίζει το παιχνίδι της αμαρτίας, με τον πιο “ωραίο”και παραπλανητικό τρόπο ή είναι τελικά η ίδια η αμαρτία;
Κάτω οι μάσκες, λοιπόν! Θέλουμε να αναπνεύσουμε! Νααπελευθερωθούμε από την υποκρισία και τη μόνιμη ψευτιά! Είπαν: “Η πιο σημαντικήελευθερία είναι να είσαι αυτό που είσαι πραγματικά”!
Στέφανε, βγάλε γρήγορα και τις δικές σου μάσκες….Μπορείς;
Στέφανος
Απόσπασμα από τοΠεριοδικό “Τα κρίνα” Τεύχος251, Φεβρουαρίου 200
ΧριστιανικήΦοιτητική Δράση - Με …μάσκες;
