Ματθ.στ΄14-21. Ρωμ. Ιγ΄11-ιδ΄4.
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή που είναι ηκατανυκτικότερη περίοδος του εκκλησιαστικού έτους και της οποίας το κατώφλιδρασκελίζουμε, συνιστά μοναδική ευκαιρία την οποία καλείται ο κάθε πιστός νααδράξει σε μια πρόκληση πνευματικών αναβάσεων. Στο αποστολικό ανάγνωσμα τηςημέρας ο Παύλος κάνει λόγο για «καιρό ευπρόσδεκτο, καιρό μετανοίας», στον οποίομας προτρέπει: «αποθώμεθα τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα τουφωτός…». Ευπρόσδεκτος καιρός σημαίνει τον καιρό της χάριτος. Είναι ο χρόνοςκατά τον οποίο ο άνθρωπος μπορεί ν’ αποκτήσει αντοχές για να διεξάγει τον αγώνατον καλό. Αν ολόκληρο το χρόνο οι πιστοί προσβλέπουν στον αγώνα τηςπίστεως, πολύ περισσότερο οφείλουν να εντείνουν την προσπάθεια τους αυτή τηνευλογημένη περίοδο. Αν πάντοτε έχουν χρέος να εργάζονται τη σωτηρία τους, ακόμηπερισσότερο και με πολύ μεγαλύτερο ζήλο επιβάλλεται να το πράττουν τώρα κατάτην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στην οποία εισερχόμαστε. Αυτό ακριβώςμάς συμβουλεύει και η μητέρα μας Εκκλησία, όταν μας λέει: «Το στάδιον τωναρετών ηνέωκται, οι βουλόμενοι αθλήσαι εισέλθετε, αναζωσάμενοι τον καλόν της νηστείας αγώνα. Οι γαρ νομίμωςαθλούντες, δικαίως στεφανούνται…».
Η Εκκλησία μάς προσκαλεί να εισέλθουμεστην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και με την ευαγγελική περικοπή πουξεδιπλώνει ενώπιον μας την Κυριακή της Τυρινής. Μάς προσκαλεί με αυτή ναεγκολπωθούμε το πνεύμα της αληθινής νηστείας και να επιδιώξουμε όλες εκείνεςτις αρετές που συνιστούν πραγματικό θησαυρό για την ύπαρξή μας. Μάς θυμίζει τηνανταρσία του Αδάμ που επενήργησε διαβρωτικά σ’ ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Ηπαράβαση της εντολής του Θεού που στο βάθος της ήταν εντολή νηστείας, δείχνειπόσο ο άνθρωπος περιφρόνησε την αγάπη του Δημιουργού του μέσα από τηνεπιθυμία του γι’ αυτοθεοποίηση. Είναι αυτή ακριβώς η επιθυμία που τοναπομάκρυνε από την πηγή της ζωής και τον παρέδωσε στην τραγικότητα του θανάτου.Η Εκκλησία με τη συγκεκριμένη περικοπή δίνει το υπόβαθρο της αληθινής νηστείας,η οποία αποτελεί την αντίστροφη κίνηση από εκείνη που ακολούθησε ο Αδάμ.Προϋποθέτει όμως ν’ αποβάλουμε όλα εκείνα τα πάθη που ριζοβολούν στην ψυχή μαςκαι δεν μάς επιτρέπουν να βιώνουμε την ελευθερία στην αυθεντική της μορφή καινα δεχόμαστε την αγάπη του Θεού και να την αντιπροσφέρουμε στους συνανθρώπουςμας.
Η αληθινή νηστεία, λοιπόν, είναι μιαπνευματική άσκηση που καταξιώνει τον άνθρωπο και τον αναδεικνύει εικόνα τουΘεού, με όλη την ομορφιά και την αρχοντιά της. Έχει τόσο βάθος η νηστεία ώστεστην αυθεντική της μορφή φέρνει τον άνθρωπο σε μια αδιάκοπη κοινωνία με τον Θεόαλλά και με τους συνανθρώπους του. Ο νηστεύων πραγματικά ατενίζει ακριβώς τηνκοινωνία εκείνη που δεν μπορεί να στηθεί με ανθρώπινα σχήματα και ιδεολογίες.Γιατί έχει ουράνιες και αιώνιες αντοχές, αφού με τη δύναμη της αγάπης καταργείακόμα και τον θάνατο και απαλλάσσει τον άνθρωπο από την τραγικότητά του.Νηστεία, σύμφωνα με την Πατερική σκέψη, είναι η εκούσια στέρηση που οδηγεί τονάνθρωπο στο χώρο της αληθινής ελευθερίας. Εκεί όπου παραδίδεται ολοκληρωτικάστην αγάπη του Θεού. Με τη δυναμική της απελευθερώνεται ο άνθρωπος από όλαεκείνα που τον κρατούν δέσμιο στη γη και τον αφήνουν προσκολλημένο σε επίγειουςθησαυρούς «όπου σής και βρώσις τους αφανίζει».
Αγαπητοί αδελφοί, «έφθασε καιρός,η των πνευματικών αγώνων αρχή…». Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι ο ευπρόσδεκτοςκαιρός που μάς χαρίζει η αγάπη του Θεού για να μας προσκαλέσει στο στάδιο τωνπνευματικών αγώνων, με τους οποίους καταξιωνόμαστε σε ουράνιες κατακτήσεις. Αςαδράξουμε, λοιπόν, την ευκαιρία «τον αγώνα τον καλόν αγωνίσασθαι, τον δρόμο τηςνηστείας εκτελέσαι, την πίστιν αδιαίρετον τηρήσαι και ακατακρίτως φθάσαιπροσκυνήσαι και την αγίαν Ανάστασιν».
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος -Εκκλησία Κύπρου.
