Δελτίο Τύπου
Σημεία συνέντευξης του Γενικού Γραμματέα Θρησκευμάτων, ΓιώργουΚαλαντζή, στην εκπομπή «Κάθε μέρα νέα μέρα» του Ρ/Σ της Εκκλησίας, με αφορμήτην 1η συνάντηση εργασίας με θέμα: «Πολιτεία και Εκκλησία: σχέσεις συνεργασίαςσε μια εποχή κρίσης»
Γιατη συνάντηση εργασίας:
Ποτέ άλλοτε τοΥπουργείο Παιδείας δεν έχει ανοίξει τις πόρτες του για να προσκαλέσει και νασυνομιλήσει όχι μόνο με τη Διοικούσα Εκκλησία, όπως ούτως ή άλλως γίνεται, αλλάκαι με ιερείς. Η Υπουργός Παιδείας ήθελε να ακούσει τους ιερείς.
Για τις σχέσεις ΥπουργείουΠαιδείας και Εκκλησίας:
Όπως είπε και οΑρχιεπίσκοπος, όχι μόνο δεν υφίσταται κανένα παράπονο από το ΥπουργείοΠαιδείας, αλλά αντιθέτως αυτά τα δύο χρόνια ήταν χρόνια πολύ γόνιμηςσυνεννόησης και συνεργασίας για πολλά θέματα.
Για τα φαινόμεναυποσιτισμού παιδιών σε σχολεία:
Πρόκειται για ένα ζήτημα που απασχολεί το Υπουργείο, αν καιδεν είναι αρμοδιότητά του. Ένα παιδί δεν παρουσιάζει προβλήματα υποσιτισμού γιατί είναι στο σχολείο, αλλά γιατί η οικογένειά του έχει κάποιοπρόβλημα. Είναι δηλαδή ένα πρόβλημα εκτός σχολείου που μεταφέρεται εντόςτου σχολείου. Για αυτό είναι αισχρός λαϊκισμός να παρουσιάζεται το πρόβλημα σαννα φταίει το σχολείο που ένα παιδί υποσιτίζεται. Ένας ιερέας, λοιπόν,είπε στη συνάντηση εργασίας ότι έχει, ήδη, έρθει σε συνεννόηση μεΔιευθυντές σχολείων της ενορίας του για να υπάρξει μία απόρρητη, τρόπον τινά,ανταλλαγή πληροφοριών για παιδιά που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα, γιατίεκείνος στην ενορία του ξέρει τις οικογένειες και μπορεί να πάει στο σπίτι ναβοηθήσει χωρίς να το μάθει κανένας. Είναι πολύ σημαντική η παράμετρος τηςαξιοπρέπειας. Το να πεις ότι «εσείς οι δέκα μαθητές ελάτε εδώ στο κυλικείο νασας δώσουμε δωρεάν κάτι» στοχοποιεί δέκα παιδιά. Να, λοιπόν, ένα πεδίοσυνεργασίας, ένα παράδειγμα για ένα πρόβλημα το οποίο κάποιος έλυσε, όχιπεριμένοντας μια κεντρική οδηγία, αλλά γιατί ο ίδιος είχε την αγάπη να το κάνει.
Για την προσφορά τωνκληρικών:
Εκ του ρόλου τους είναιυποχρεωμένοι να κουβαλάνε το σταυρό του μαρτυρίου, όχι μόνο το δικό τους, αλλάκαι του ποιμνίου τους. Υπάρχουν ιερείς μας οι οποίοι, ενώ έχουν οι ίδιοιπρόβλημα στο σπίτι τους, θα δώσουν και 50 ευρώ για να πληρωθεί ένας λογαριασμόςή για να πάρουν δυο οικογένειες τρόφιμα από το σούπερ μάρκετ. Αυτό έχει μιασημασία να είναι ευρύτερα γνωστό, να ακουστεί και ένα μπράβο. Ηθικό είναι τοζήτημα. Κανείς παπάς δεν περιμένει να πάρει παραπάνω χρήματα για αυτό.
Για την κοινωνικήπροσφορά της Εκκλησίας:
Ελεημοσύνη δεν είναι να ρίχνουμε ένα ευρώ σε κάποιον πουζητιανεύει στο δρόμο ή στα φανάρια. Η ελεημοσύνη, η προσφορά στον άνθρωπο,είναι ο τρόπος να τον βοηθήσεις να βγει από μια δύσκολη κατάσταση, χωρίς να τονβάλεις σε καμία διαδικασία διακύβευσης της προσωπικής του αξιοπρέπειας καιστάσης. Αυτό διδάσκει η Εκκλησία με την παρουσία, την προσφορά και τολόγο της. Και αυτός είναι και ο πυρήνας της προσφοράς του Αρχιεπισκόπου, πουμέσα σε ένα κλίμα απίστευτου λαϊκισμού και καταγγελτικού λόγου, αποτελεί έναφωτεινό παράδειγμα για το πώς μπορούμε πραγματικά να σταθούμε στον συνάνθρωπόμας και η Εκκλησία και η Πολιτεία.
Γιατο ζήτημα της μισθοδοσίας του κλήρου και τις σχέσεις Κράτους- Εκκλησίας:
Ακούω, ουκ ολίγες, λαϊκίστικες κραυγές και φωνές που πάντααρχίζουν και καταλήγουν σε ένα ζήτημα, στη μισθοδοσία του κλήρου. Αυτό είναικαι ένα εύκολο ζήτημα προς πώληση άφθονης αγάπης στο λαό, γιατί είναι πολύεύκολο να λες «κοιτάξτε, θα πάρουμε αυτά τα χρήματα από αυτούς και θα ταμοιράσουμε σε σας και έτσι θα είμαστε πιο ευτυχισμένοι».
Θέλω να σας πω το εξής: για το συγκεκριμένο έθνος, με τησυγκεκριμένη ιστορία, τη συγκεκριμένη παράδοση και τη συγκεκριμένη ταυτότητα,το να προσπαθεί κάποιος να οδηγήσει την Εκκλησία και την Πολιτεία σε αντιπαράθεση θα ήταν σαν ένας άνθρωπος να είχε δύο εγχειρίδια στα χέριατου και αντί να αντιμετωπίζει τους εξωτερικούς εχθρούς να αυτοτραυματίζεται.
Για το δελτίοτύπου πατήστε εδώ.