ΕΠΙΚΕΙΤΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ;
Τοῦκ. Νικ. ᾿Ιω. Σωτηροπούλου, Θεολόγου–Φιλολόγου
Τὰπράγματα παγκοσμίως δὲν εἶνε καλά. Καὶ στὴν Εὐρώπη, τὴν καυχωμένη γιὰ πολιτισμό,τὰ πράγματα εἶνε ἄσχημα. ᾿Επειδὴ ψυχὴ τοῦ πολιτισμοῦ δὲν εἶνε δυστυχῶς ὁπολιτισμὸς τῆς ψυχῆς· ἐπειδὴ ὁ Χριστιανισμὸς ἔχει περιθωριοποιηθῆ καὶ νοθευθῆ· ἐπειδὴὁ ὑλισμὸς καὶ ἡ ἰδιοτέλεια ἐπικρατοῦν, γι᾿ αὐτὸ ὄχι μόνο μικρὰ κράτη, ὅπως τὸ ἑλληνικό,ἀλλὰ καὶ μεγάλα κράτη, ὅπως ἡ ῾Ισπανία, ἡ ᾿Ιταλία καὶ ἡ Γαλλία, διέρχονταισοβαρὴ οἰκονομικὴ κρίσι. Προηγήθηκε ἡ πνευματικὴ κρίσι καὶ ἀκολουθεῖ ἡ οἰκονομική.῾Η δὲ οἰκονομικὴ κρίσι ἐγκυμονεῖ κίνδυνο πολέμου. ῾Η καγκελλάριος τῆς Γερμανίας,τῆς ἰσχυρῆς οἰκονομικῶς χώρας τῆς Εὐρώπης, ὁ θηλυκὸς αὐτὸς Χίτλερ, ἐκμεταλλεύεταιτὴν οἰκονομικὴ κρίσι τῶν ἄλλων χωρῶν, καί, ὅπως ὁ Χίτλερ ἐπιδίωξε νὰ ὑποτάξῃ τὸνκόσμο πολεμικῶς, αὐτὴ ἐπιδιώκει νὰ ὑποτάξῃ τὴν ῾Ελλάδα καὶ ἄλλες χῶρες οἰκονομικῶς.Καὶ ἐν πολλοῖς τὴν Πατρίδα μας, λόγῳ προπάντων ἀναξίων πολιτικῶν, ὑπέταξε καὶ ἐξουθένωσε.᾿Αλλὰ δὲν φοβεῖται ὁ θηλυκὸς Χίτλερ μήπως ἐξεγερθοῦν χῶρες καὶ ἔχει κακὴ κατάληξι,ὅπως ὁ ἀρσενικὸς Χίτλερ;
Πολλοὶστὸν τόπο μας ἔχουν τὸ προαίσθημα, ὅτι θὰ ἐκραγῇ πόλεμος. Καὶ φῆμες διαδίδονταιὅτι πνευματικοὶ πατέρες προβλέπουν καὶ προλέγουν ἐπικείμενο πόλεμο.
῾Ογράφων δὲν ἔχω προφητικὸ χάρισμα. ᾿Αλλὰ μελετῶ τὶς Γραφές, παρατηρῶ τὰ σημεῖα τῶνκαιρῶν, εἶμαι πεπεισμένος ὅτι βρισκόμεθα στοὺς ἐσχάτους χαλεποὺς καιρούς, σκέπτομαιτὴ μεγάλη καὶ προφητευμένη ἀποστασία τῶν ἡμερῶν μας ἀπὸ τὸ Θεό, καὶ φοβοῦμαι ὅτιβρισκόμεθα ὄχι ἁπλῶς ἐγγύς, ἀλλ᾿ ἐγγύτατα πολέμου. Σχετικῶς ἄκουσα μὲ τὰ αὐτιάμου προφητικὸ λόγο ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ ἀειμνήστου ἁγιορείτου Γέροντος Παϊσίου. Σκέπτομαιδὲ καὶ τὴν προφητεία τοῦ ῾Αγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, «Θὰ σᾶς δώσουν χρῆμα πολύ, θὰζητήσουν νὰ τὸ πάρουν πίσω, ἀλλὰ δὲν θὰ προλάβουν». Τί σημαίνει τὸ «δὲν θὰ προλάβουν»;῎Ισως ἡ προφητεία ἀναφέρεται στὸ σημερινὸ οἰκονομικὸ πρόβλημα τῆς ῾Ελλάδος, τὴνἔκρηξι πολέμου, ἀνακατατάξεις στὸν κόσμο καὶ διαγραφὴ τοῦ χρέους μας πρὸς τοὺςξένους δανειστὰς καὶ τοκο γλύ φους.
᾿Ενὄψει πολέμου ἂς λάβωμε τὰ μέτρα μας. Μερικοί, καὶ ἕνας βουλευτὴς μεταξὺ αὐτῶν,συνιστοῦν νὰ προμηθευθοῦμε τρόφιμα γιὰ μερικὲς ἑβδομάδες ἢ μερικοὺς μῆνες. ᾿Αλλὰπροέχουν ἄλλα μέτρα, πνευματικά. ῾Ο πόλεμος εἶνε ἡ φοβερώτερη μάστιγα σ᾿ αὐτὸ τὸνκόσμο, μὲ τὴν ὁποία μαστιγώνονται λαοὶ καὶ ἔθνη, ποὺ ἀσεβοῦν στὸ Θεό. Καὶ γιὰ ν᾿ἀποφύγωμε τὴ μάστιγα ἢ νὰ μαστιγωθοῦμε λιγώτερο, πρέπει νὰ μετανοήσωμε, διότι τὸνκαιρὸ τῆς εἰρήνης καὶ τῆς εὐμαρείας ἁμαρτήσαμε, ἀνομήσαμε, ἀδικήσαμε, δολοφονήσαμεμὲ τὶςἐκτρώσεις ἑκατοντάδες χιλιάδες ἀθῷα παιδιὰ ἐτησίως, ἀσεβήσαμε, βλασφημήσαμε, κάναμεὅλα τὰ θελήματά μας, ὠργιάσαμε, προκαλέσαμε τὸ Θεὸ στὸ ἔπακρο.
῾ΟΚύριος ὥρισε μετάνοια καὶ μυστήριο ταπεινώσεως τοῦ ἐγωισμοῦ μας καὶ ἐξομολογήσεωςτῶν ἁμαρτιῶν μας ἐνώπιον πνευματικοῦ πατρός. ᾿Οφείλουμε λοιπὸν νὰ σπεύσωμε μὲταπείνωσι καὶ νὰ ἐξομολογηθοῦμε μὲ συναίσθησι τὶς ἁμαρτίες μας. ᾿Οφείλουμε ἐπίσηςνὰ κάμψωμε γόνυ καρδίας ἢ καὶ σώματος καὶ νὰ προσευχηθοῦμε ἐκτενῶς, θερμῶς.Πολλοὶ στὴ διαβολοεποχή, ποὺ διανύουμε, καὶ οἱ πρόδρομοι τοῦ ᾿Αντιχρίστου ὀνομάζουν«Νέα ᾿Εποχή», ἔπαυσαν νὰ προσεύχωνται. Καὶ ἂν θέλουν νὰ τοὺς ἐλεήσῃ ὁ Θεός, πρέπεινὰ ἐπιστρέψουν στὴν ἁγία συνήθεια τῆς προσευχῆς, τῆς ἐπικοινωνίας μὲ τὸ Δημιουργότους καὶ Σωτῆρα.
Στὴνπροσευχή τὸν κρισιμώτατο αὐτὸ καιρὸ προπάντων νὰ παρακαλοῦμε τὸ Θεὸ νὰ κάνῃ ἐπέμβασικαὶ νὰ σώσῃ τὴν ῾Ελλάδα ἀπὸ τοὺς ἐξωτερικοὺς «φίλους» καὶ «ἑταίρους» καὶ ἀπὸ τοὺςἐσωτερικοὺς «σωτῆρες». ῾Ως πρὸς τοὺς «ἑταίρους» μας ὑπενθυμίζουμε τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦπρὸς τὸν ᾿Ιούδα· «῾Εταῖρε, ἐφ᾿ ᾧ πάρει;» (Ματθ. κστ´ 50). Καὶ ὡς πρὸς τοὺς «σωτῆρες»μας ὑπενθυμίζουμε τὸ λόγο τοῦ Ψαλμῳδοῦ·
«Μὴπεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία» (Ψαλμ.145,3). Οἱ ἄρχοντές μας, ὑπὸ παθῶν ἀρχόμενοι, ἰδίως τῆς ἰδιοτελείας, τῆςπλουτομανίας, τῆς μεγαλομανίας, τῆςδοξομανίας καὶ τῆς ἀδικίας, δὲν σῴζουν, ἀλλὰ καταστρέφουν τὴν ῾Ελλάδα, καὶ τὴν καταστροφὴὀνομάζουν σωτηρία!
Οἱπιστοὶ στὶς προσευχές τους γιὰ τέτοιους ἄρχοντες ἂς εὔχωνται μετάνοια, ἤ, ἂν δὲνμετανοοῦν, ἂς ζητοῦν ἀπὸ τὸ Θεὸ ὅ,τι ζητοῦσε ὁ Ἠσαΐας· «Πρόσθες αὐτοῖς κακά, Κύριε,πρόσθες κακὰ τοῖς ἐνδόξοις τῆς γῆς» (Ἠσ. κστ´ 15).
῞Οσοιπιστεύουμε στὸ Θεὸ καὶ στὸ λόγο του, ἰδιαιτέρως αὐτὸ τὸν καιρὸ εἶνε ἀνάγκη νὰδιαβάζωμε καὶ νὰ μελετοῦμε τὰ ἐσχατολογικὰ κεφάλαια τῶν Εὐαγγελίων Ματθ. κδ´, Μάρκ.ιγ´, Λουκ. κα´ καὶ τὴν ᾿Αποκάλυψι τοῦ ᾿Ιωάννου, γιὰ νὰ ξέρωμε καὶ νὰσυνειδητοποιοῦμε ποῦ βρισκόμεθα καὶ πρὸς τὰ ποῦ βαδίζουμε.
᾿Εὰνμετανοήσωμε, ἔστω μέρος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, καὶ ζήσωμε «σωφρόνως καὶ δικαίως καὶεὐσεβῶς» (Τίτ. β´ 12), «σωφρόνως» ὡς πρὸς τοὺς ἑαυτούς μας, «δικαίως» ὡς πρὸςτοὺς συνανθρώπους καὶ «εὐσεβῶς» ὡς πρὸς τὸ Θεό, τότε ὁ Θεὸς ἀπὸ πόλεμο δύναται ὄχιμόνο νὰ σώσῃ τὴν ῾Ελλάδα, ἀλλὰ καὶ νὰ τὴν εὐεργετήσῃ. Τόσες φορὲς δοκιμάσθηκε ἡΠατρίς μας ἀπὸ πολέμους. ῍Ας δοκιμασθοῦν τώρα ἄλλοι… ῾Η δὲ Πατρίς μας ἂς γνωρίσῃ καλλίτερες ἡμέρες.
Ορθόδοξος Τύπος, 9/03/2012
