ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΥΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΑΤΑ
ΚΑΙ ΑΝΟΙΚΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑ-ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ,
ΠΙΚΡΗ ΑΠΟΦΥΣΗ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
Μέρος Α΄
Στόμα τοῦ κ. Βαρθολομαίου, ἀπεδείχθη ὅτι εἶναιὁ μητροπολίτης Μύρων Χρυσόστομος, κατ' αὐτὴν τὴν "Κυριακὴν τῆς Ὀρθοδοξίας",καὶ ὄχι στόμα τοῦ ἱεροῦ Χρυσόστομου, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα φέρει καὶ τοῦ ὁποίου τὴνδιδασκαλία ἀτυχῶς χρησιμοποίησε· ἀντὶ νὰ ἐξάρει τοὺς ἀγῶνες τῶν Ἁγίων Πατέρων, ὕβρισεἀνεντίμως ὅσους "ἕπονται τοῖς ἁγίοις πατράσιν" καὶ ἀρνοῦνται τὴν ὑπὸτοῦ Φαναρίου προωθούμενη "Μετα-πατερικὴ θεολογία". Καὶ μόνο στὴ σκέψητῆς συσπειρώσεωςτῶν ὀρθοδόξων πιστῶν ἐνάντια στοὺς καινοτόμους οἰκουμενιστές, τὸ Φανάριπανικοβάλλεται καὶ ἀντιδρᾶ σπασμωδικῶς.
Εἶπε ὁ μητροπολίτης Μύρων στὸ κήρυγμα ποὺ ἐξεφώνησετὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας στὸ Φανάρι: «Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος, πρὶν ἀπ’ ὅλα, πιστεύει ὅτι ἡχριστιανικὴ τελείωση εἶναι δυνατό καὶ στὸν παρόντα κόσμο μας! Παρὰ τὰπροβλήματα ποὺ δημιουργοῦμε ὅλοι μας καὶ πάντοτε! Ὅμως ὅποιος ἀγαπᾶ τὸ Θεὸ ἀγαπᾶὅ,τι ἀγαπᾶ ὁ Θεός! Ἡ δὲ Ὀρθοδοξία, περὶ ἧς ὁ λόγος σήμερον, εἶναι ἡΘεολογία τῶν πάντων!».
Νὰ ἁγιάσει τὸ στόμα σου, ἅγιε Μύρων.Ποιός ἄλλος λόγος, ἐκτὸς ἀπ’ αὐτὸν ποὺ ἐκστόμισες, θὰ μποροῦσε καλύτερα νὰ ἀποδείξει,ὅτι τὸ ναυάγιο τοῦ πατριάρχη Βαρθολομαίου, καὶ ὅσων ἀπὸ ἐσᾶς τὸν ἀκολουθοῦν, εἶναιδεινό; Ἀλήθεια, μπορεῖ «νὰ ἀγαπᾶ τὸν Θεὸ»ὁ κ. Βαρθολομαῖος, ἀφοῦ δὲν κάνει «ὅ,τι ἀγαπᾶ ὁ Θεός!». Καὶ ὁ Θεός, κ.Χρυσόστομε, δὲν ἀγαπᾶ τὶς αἱρετικὲς κακοδοξίες ποὺ ἔχει διατυπώσει καὶ ἀποδέχεται,προωθεῖ καί εὐνοεῖ ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος. Ὑπάρχει ἀντίρρηση σ’ αὐτό; Μήπως,δηλαδή, ὁ Θεὸς ἀγαπᾶ τὴν “μετα-πατερικὴ θεολογία”; Μήπως τὴν “βαπτισματικὴθεολογία”, ἢ τὴν “θεωρία τῶν κλάδων”, ἢ τὴν θεολογία τῶν “ἀδελφῶν ἐκκλησιῶν” καὶτῶν “δύο πνευμόνων”; Μήπως ἀγαπᾶ ὁ Θεὸς τὴν κακόδοξη καὶ συγκρητιστικὴ περὶ ἑνὸς Θεοῦ «θεολογία» (ποὺ ἀπὸ αἰώνων ἔχει καταδικασθεῖΣυνοδικὰ) τὴν ὁποία ἀποδέχεται ὁ Πατριάρχης καὶ διδάσκει ὅτι ὅλες οἱμονοθεϊστικὲς θρησκεῖες ἔχουν τὸν ἴδιο Θεό; Μήπως ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς θὰ ἐπέδιδεΚοράνιο –χαρακτηρίζοντάς το μάλιστα ὡς ἱερὸ– στὸν πρόεδρο τῆς Coca-Cola, ὅπως ἔκανε ὁ Πατριάρχης;
Μήπως ἡ ὀρθόδοξη θεολογία τῶν Ἁγίων Πατέρων «περί ἧς ὁ λόγος σήμερον» καὶ ἡ ὁποία–ὅπως μᾶς λέτε– εἶναι «ἡ Θεολογία τῶν πάντων» περιλαμβάνει καὶ ἐπικροτεῖ τὴν ἀποδοχὴ τῶν νέων ΕἰκονομάχωνΠροτεσταντῶν, ποὺ ἔχουν ἀπορρίψει τὶς ἅγιες εἰκόνες; Περνάει, μήπως, στὸ νοῦσας –ἔστω καὶ κατ’ ὑπόνοιαν– ὅτι ἦταν δυνατὸν οἱ Ἅγιοι Πατέρες νὰ ἐκφέρουν ἐπαίνουςπρὸς τοὺς τότε Εἰκονομάχους, ὅπως κάνει ὁ πατριάρχης Βαρθολομαῖος; Ἤ, ἔχετε νὰμᾶς ὑποδείξετε Ἅγιους Πατέρες, ποὺ συνωστίζοντο ἐπὶ δεκαετίες στοὺς πολυώνυμουςΔιαλόγους (ὅπως οἱ δορυφοροῦντες τὸν Πατριάρχη πράττουν) μὲ τοὺς πάσης φύσεως ἄθεουςἢ ἑτερόδοξους; Κι ἂν ὁ ἅγ. Μᾶρκος ὁ Εὐγενικὸς παρέστη στὴ Φερράρα, καὶ ἔδειξεγιὰ λίγες βδομάδες ἀνοχὴ πρὸς τὸν Πάπα Εὐγένιο καὶ τὰ κοπέλια του, στὴ συνέχειαεἶπε τό: «ἀπομακρύνεσθε ἀπὸ τοὺς Λατίνους, ὅπως ἀπομακρύνεται κανεὶς ἀπὸ τὰφίδια!».
Μπορεῖτε νὰ φανταστεῖτε τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Δαμασκηνὸ ἢτὸν ἅγιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη, νὰ παρίστανται καὶ νὰ ὁμιλοῦν στὸ Π.Σ.Ε. καὶ νὰλέγουν μὲ καμάρι, ὅπως ὁ Πατριάρχης σας: «συμμετέχομεν μετὰ μεγίστης χαρᾶς καὶβαθείας πρὸς τὸν ἐν Τριάδι Θεὸν εὐγνωμοσύνης εἰς τὴν χαρμόσυνον ταύτην ἐπέτειον»τοῦ Π.Σ.Ε. ποὺ «κηρύσσει τὸν Χριστόν καὶ μόνον τὸν Χριστόν»; (Ἑλβετία, 17/2/08,ὁμιλία κ. Βαρθολομαίου γιὰ τὰ 60 χρόνια ἀπὸ τὴν ἵδρυση τοῦ Π.Σ.Ε.).
Ἐπικαλεῖσθε, βέβαια, βλάσφημα (προφανῶς γιὰ νὰδικαιολογήσετε τὶς μετὰ τῶν αἱρετικῶν συνευρέσεις σας) καὶ τὸν Ἅγ. Γρηγόριο τὸνΠαλαμᾶ, ὁ ὁποῖος πράγματι συνδιαλέχθηκε μὲ τοὺς μουσουλμάνους Ἀχαιμενίδες· ξεχνᾶτενὰ σημειώσετε ὅμως, ὅτι ὁ Ἅγιος βρισκόταν σὲ δυσμενῆ κατάσταση (εἶχε ἀπ’ αὐτοὺςσυλληφθεῖ), καὶ στὶς μετὰ τῶν μουσουλμάνων συνομιλίες ἔκανε ὁμολογία Πίστεως, δὲνἐδίστασε δηλ. νὰ ὁμολογήσει ἐνώπιόν τους ὅτι δὲν δέχεται καὶ δὲν ἀγαπᾶ τὸνπροφήτη τους Μωάμεθ, λέγοντάς τους ὅτι αὐτὸς ποὺ δὲν πιστεύει στοὺς λόγους τοῦδιδασκάλου δὲν εἶναι δυνατὸν ν’ ἀγαπᾶ τὸν διδάσκαλο ὡς διδάσκαλο.
Ποιός ἄραγε ἔχει περισσότερη ἀγάπη ἐσεῖς ἢ οἱ Πατέρεςτῆς Ἐκκλησίας; Ἐκεῖνοι, ἤθελαν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι νὰ ἔλθουν εἰς ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείαςκαὶ νὰ σωθοῦν διὰ τῆς μετανοίας καὶ ἐπιστροφῆς, μᾶς δίδαξαν ὅμως νὰ μὴ ἐξαπατούμεθαἀπὸ τοὺς ἐμμένοντας στὴν πλάνη καὶ μὲ αὐστηρότητα ἐφάρμοσαν πρὸς τοὺςκακοπροαίρετους αἱρετικοὺς τὴν εὐαγγελικὴ καὶ Παύλεια διδασκαλία: «μετὰ πρώτηνκαὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ». Ἀντίθετα ἐσεῖς, ἀφήνετε ἐν γνώσει σας τοὺς αἱρετικοὺςστὴν πλάνη τους, νὰ νομίζουν ὅτι θὰ σωθοῦν χωρὶς νὰ ἐπιστρέψουν στὴν ἁγία Ὀρθοδοξία.
Καὶ ἔχετε μοῦτρα, ἐσεῖς οἱ σύμμαχοι τῶν νέων Εἰκονομάχωννὰ ἀποκαλεῖτε «ἀρρωστημέναμυαλά», ὅσους ἐμμένουν στὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση; Ὅσους ξεσκεπάζουν τὶςκακοδοξίες σας; Ἔχετε μοῦτρα νὰ μιλᾶτε γιὰ «ἐν Τριάδι Θεόν», ἐσεῖς ποὺ ἔχετεκαταστεῖ μὲ τὶς πράξεις σας φίλοι τῶνἐχθρῶν τοῦ «ἐν Τριάδι Θεοῦ»;
Νά, τί γράφει ὁ ἱ. Χρυσόστομος (τὸν ὁποῖον ἐπικαλεστήκατεμονομερῶς καὶ ἀσχέτως), ὅταν ἑρμηνεύει τὸν ψαλμωδό. Ἔφευγε ὁ ψαλμωδός, λέγει,μακριὰ ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ὕβριζαν τὸν Θεὸν τρέχοντας, καὶ δὲν ἀναμιγνυόταν μὲ ὅσουςἐπεδίδοντο σὲ κάθε εἴδους πονηρία καὶ αἵρεση, γιατὶ ὅλους αὐτοὺς τοὺς εἶχε ὡς ἐχθροὺςτοῦ Θεοῦ: «διὰ τὴν εἰς τὸν Θεὸν ὕβριν ἀποπηδῶντα, καὶ φεύγοντα τὴν πρὸς ἐκείνους συνουσίαν.Καὶ γὰρ καὶ τοῦτο τῆς ἀπωλείας τοῖς Ἰουδαίοιςαἴτιον γέγονε, τὸ τοῖς πονηροῖς ἀναμίγνυσθαι». Καὶσυνεχίζει: «διὰ τοῦτο φεύγει καὶ ἀποπηδᾷ,ὅτι ἐπήρθησαν κατὰ τῆς τοῦ Θεοῦ δόξης,ὅτι παρηνόμουν, ὅτι βλάσφημα ἐφθέγγοντορήματα. …Οὕτω καὶ ὁ Θεὸς ἐπηγγείλατο, ἐχθραίνειν τοῖς ἐχθροῖς1 καὶ ἀντικεῖσθαι τοῖς ἀντικειμένοις αὐτοῖς.Ταῦτα γὰρ μάλιστα φιλίας τεκμήρια»2.
Καὶ ἀλλοῦ: «ὥσπερ ὁ ἀγαπῶν τὸ φῶς, τὸ σκότος ἀπεχθάνεται· οὕτωςὁ τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ ἀγαπῶν, τοὺς παρανόμους λογισμοὺς καὶ πράξεις μισεῖ, καὶ ἡτούτων ἀποστροφὴ ἀγάπησίς ἐστι πρὸς τὰς τοῦ νόμου ἐπαγγελίας»3.
Καὶ γιὰ νὰ μὴ κατηγορηθοῦμε πὼς παρερμηνεύουμε τὸν ἅγιοΠατέρα, παραθέτουμε τὴν διευκρίνηση. Μισοῦμε λοιπόν, ἐρωτᾶ, τοὺς ἀνθρώπους; Καὶ ἀπαντᾶ· ὄχι τοὺς ἀνθρώπους,ἀλλὰ τὴν πονηρὴ πράξη καὶ τὸ αἱρετικό δόγμα: «Μισεῖν μέν, οὐκ ἐκείνους δέ, ἀλλὰ τὸ δόγμα, οὐ τὸν ἄνθρωπον, ἀλλὰ τὴνπονηρὰν πρᾶξιν, τὴν διεφθαρμένην γνώμην. Ὁ μὲν γὰρ ἄνθρωπος ἔργον Θεοῦ, ἡ δὲ πλάνηἔργον τοῦ διαβόλου. Μὴ τοίνυν ἀναμίξῃς τὰ τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ τοῦ διαβόλου»4.
Καὶ συμπεραίνει γιὰ ὅσους τότε, ὡς οἱ πατριαρχικοὶσήμερα, συνεργάζοντο μὲ τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Θεοῦ: Καὶ δυστυχῶς ἐμεῖς ἔχουμε φτάσεισὲ τέτοιο σημεῖο ξεπεσμοῦ, ὥστε ὄχι μόνον δὲν «μισοῦμεν τοὺς παραβάτας, ἀλλὰ καὶ ὡς φίλους ἀσπαζόμεθα», ἐνῶ ἔπρεπε «τοῖςτοιούτοις μηδὲ τὸ χαίρειν λέγειν· Οὐκ ἔστι γὰρ εἰρήνη τοῖςἀσεβέσι, λέγει Κύριος· καὶ μετ' αὐτῶν ἐσθίομεν καὶ πίνομεν, ὧν καὶ τὴν ἀπάντησιν ἀποφεύγειν ὀφείλομεν...».
Καὶπροτρέπει: Μιμησώμεθα οὖν καὶ ἡμεῖς τὸν προφήτην, καὶ μισήσωμεντοὺς ποιοῦντας τὰς παραβάσεις, ἵναμὴ διὰ τῆς ἀδιαφόρου ἡμῶν κοινωνίας πρὸς αὐτοὺς συνεργοὶ τῆς παραβάσεως αὐτῶν εὑρεθῶμεν»5.
«ΦΙΛΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΝΩΣΙΣ “ΚΟΣΜΑΣΦΛΑΜΙΑΤΟΣ”»
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
(1)«Ἐχθροὶ δὲ τοῦ Θεοῦ... καὶ οἱ τῶν αἱρέσεωνἀρχηγοί. —Καὶ τὸ τοὺς φίλους τιμᾶν Θεοῦ καὶ τὸ μισεῖν τοὺς ἐχθρούς τε καὶ ἀσεβεῖς·τοῦ γὰρ Θεοῦ πάντας θέλοντος σωθῆναι, πᾶςὁ δι' ἀπάτης διαστρέφων ἐχθρός, μὴ συγχωρῶν εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν.Τέλειον μῖσος ἐμίσουν αὐτούς. Τέλειον δὲ μῖσος, τὸ μὴ χάριν ἑτέρου, διά τε τὸ μόνονεἶναι ἐχθροὺς Θεοῦ γινόμενον, ὡς καὶ τελεία πρὸς τὸ ἀγαθὸν ἀγάπη, ἡ μόνῳ τῷ πόθῳτῷ πρὸς αὐτὸ γινομένη· οὕτως οὖν ὁ τοὺς ἐχθροὺς Θεοῦ μόνον, ἀλλ' οὐ διὰ πάθος μισῶν,ἐκτηκόμενος ἐπ' αὐτοῖς κατὰ τὸν εἰρηκότα προφήτην· ζῆλον ἐζήλωκα τῷ Κυρίῳπαντοκράτορι, ἀνθ' ὧν κατέλιπόν σε οἱ υἱοὶ Ἱερουσαλήμ.
(2)Χρυσοστόμου Ἰω., Ἑρμηνεία εἰς τὸν ΡΛΗʹΨαλμόν, Vol55, pg418, ln41ἑξ.
(3)Χρυσοστόμου Ἰω., Εἰς 118ο Ψαλμόν, [Sp.],v.55, pg697, ln50.
(4) ΧρυσοστόμουἸω., Εἰς A’ πρὸς Κορινθίους v.61, pg 282, ln 6. –Καὶ Θεοδώρητου Κύρου, Ἑρμηνεία εἰς τοὺς Ψαλμούς, v. 80, p. 1941, l .37): «Οὐχὶ τοὺς μισοῦντάς σε, Κύριε, ἐμίσησα,καὶ ἐπὶ τοὺς ἐχθρούς σου ἐξετηκόμην;... Μισῶ μὲν γὰρ ὡς παρανόμους, οἰκτείρω δὲὡς ἀνθρώπους. Καὶ πενθεῖν μὲν αὐτοὺς διὰ τὴν φυσικὴν συμπάθειαν ἀναγκάζομαι·βδελύττομαι δὲ πάλιν αὐτοὺς διὰ τὴν πολλὴν πονηρίαν».
(5)Χρυσοστόμου Ἰωάννου, Εἰς τὸν 100ο Ψαλμό, [Sp.],v.55, pg633, ln15.
Δείτεσχετικά και:
