ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ , ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ & ΚΟΝΙΤΣΗΣ
Αριθ. Πρωτ. 15 Εν Δελβινακίω τη 19η Μαρτίου 2012
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 154η
ΘΕΜΑ:Τότε αγώνας, μεσύμμαχο την φτώχεια, για την Ελλάδα. Σήμερα, τι ;
Αγαπητοί μουΧριστιανοί,
-Α-
Η εθνική επέτειος της25ης Μαρτίου 1821 μας γυρίζει 191 χρόνια πίσω. Και μας φέρνει στην Αγία Λαύρα,στα Δερβενάκια, στο Μανιάκι, στην Γραβιά, στο Μεσολόγγι, στην Χίο και στα Ψαρά.Σε όλους εκείνους τους θρυλικούς και αιματοπότιστους τόπους, όπου οι Έλληνες,με ελάχιστα πολεμικά μέσα, τα έβαλαν με την πανίσχυρη τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία.Και την ενίκησαν κατά κράτος. Μόνοι τους, με την Ευρώπη εχθρική απέναντί τους, αφούέτσι το ήθελε η λεγόμενη «ιερά», αλλά στην πραγματικότητα ανίερη συμμαχία, που είχε επί κεφαλής ένα φοβερό μισέλληνα, τονδιαβόητο Μέττερνιχ.
-Β-
Αξίζει να δούμε τις συνθήκες πουπροηγήθηκαν της εθνικής μας Παλιγγενεσίας, αλλά και το τι επακολούθησε μετά τοτέλος της Επαναστάσεως και την δημιουργία του μικρού Ελληνικού Κράτους. Κάποιοικατηγορούν τους προκρίτους ότι εκμεταλλεύονταν τους συμπατριώτες τους και ότιεπλούτιζαν σε βάρος των ραγιάδων Ελλήνων. Και τους κληρικούς κατηγορούν, ιδιαίτερατους αρχιερείς, ότι καλοπερνούσαν κάνοντας τα χατήρια των Τούρκων. Για ωρισμένα- ελάχιστα, πάντως, πρόσωπα - πιθανώς να ισχύουν αυτοί οι χαρακτηρισμοί. Άλλωστε,τις ανθρώπινες κοινωνίες ποτέ δεν τις αποτελούσαν μόνον άγγελοι. Στο σύνολότους, όμως, οι πρόκριτοι και ο Κλήρος και τα Μοναστήρια τα έδωσαν όλα για τον ιερόΑγώνα. Κι' όχι μόνο χρήματα και πλοία και τροφές και πολεμοφόδια πρόσφεραν γιατην λευτεριά, μα και την ζωή τους κι' αυτά τα παιδιά τους. Διαβάζουμε για τηνΜόσχω, την γυναίκα του Λάμπρου Τζαβέλα : Το καλοκαίρι του 1792 ο ΛάμπροςΤζαβέλας , αφού παράτησε τον γιο του τον Φώτο, όμηρο στα χέρια του Αλή πασά, ήρθεστο Σούλι. Όχι με σκοπό να του το παραδώση, όπως ξεπλάνεψε τον Αλή για να τον ελευθερώση,μα να ξεσηκώση τους Σουλιώτες ναχτυπήσουν τους Αλβανούς του φοβερού πασά των Ιωαννίνων. - Άϊντε, στ' άρματα,μικροί και μεγάλοι, άντρες και γυναίκες, είπε ο Λάμπρος, τελειώνοντας στησύναξη, που είχαν οι Σουλιώτικες φάρες. - Μα ο Φώτος είναι στα χέρια του εχθρού, τόλμησε να ξεστομίση δειλάκάποιος Σουλιώτης. Και τότε, μια γυναικεία φωνή ακούστηκε μέσα στη σύναξη νατου απαντάη: - Το παιδί μου είναι παιδί του Σουλίου. Και σαν γλυτώση το Σούλι,γλυτώνει και το παιδί μου. Μα σαν χαθή το Σούλι, ε ας χαθή κι' ο Φώτος μου κι' εγώ η ίδια. Ήταν η μάνα του Φώτου, η ΜόσχωΤζαβέλαινα.
-Γ-
Κάποτε, έδωσε ο Θεός και ο πόλεμος ετελείωσε.Και μέσα από τα ερείπια και τις στάχτες και τα αίματα που άφησε πίσω του,γεννήθηκε το ελεύθερο, αλλά μικρό, τότε, Ελληνικό Κράτος. Είναι, όμως,χαρακτηριστικό, ότι όλοι η σχεδόν όλοι, όσοι είχαν πρωταγωνιστήσει στον επικόεκείνο Αγώνα είχαν μείνει φτωχοί.Κάποιοι έγιναν και ζητιάνοι για να επιβιώσουν, όπως ο ήρωας Νικηταράς και άλλοι.Έτσι, όταν ο Ιωάννης Καποδίστριας έγινε ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος,μιλώντας στην Δ Ἐθνοσυνέλευση (11 Ιουλίου 18 29,στο Άργος) είπε ανάμεσα στα άλλα και αυτά : «Όσοι εξ υμών συμμετάσχουν εις τηνΚυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει, ότι δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγουςμέτόν βαθμόν του υπουργήματός των, αλλ' ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούνμε τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της». Καιτελείωσε την ομιλία του μ' αυτή την βαρυσήμαντη δήλωση : «Αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα ενώ ευρισκόμεθαεν μέσω ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν». «Η Ελλάς δενείναι εις θέσιν να διατηρή άρχοντας με επιχορηγήσεις», σημειώνει χαρακτηριστικάο εθνικός μας Ιστορικός Κων/ντίνος Παπαρρηγόπουλος.
-Δ-
Σήμερα, όμως, αγαπητοί μουΧριστιανοί, τι βλέπουμε και τι ζούμε, 191 χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821 ;Βλέπουμε και ζούμε την αγαπημένη μας Πατρίδα, την Ελλάδα, να έχη καταντήσει ο φτωχόςσυγγενής της Ευρώπης, η οποία, «χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ», ταπεινώνεισυνεχώς τον Ελληνικό Λαό, τον οποίο ένα μέρος του πολιτικού κόσμου ωδήγησε στα όριατης φτώχειας και της κοινωνικής συμφοράς. Αλλά ενώ ο Λαός μας ζη αυτές τις τραγικές καταστάσεις,που μέχρις ενός σημείου θυμίζουν την φοβερή γερμανική κατοχή (1941-1944),κάποιοι από τους άρχοντες του Τόπου (Βουλευτές, Υπουργοί και άλλοι παρατρεχάμενοι)απολαμβάνουν μισθούς ηγεμονικούς «ευφραινόμενοι καθ' ημέραν λαμπρώς», κατά τηνευαγγελική έκφραση, και δείχνουν να μη τους πολυνοιάζει το γεγονός ότι όπου εμφανίζονταιγίνονται αντικείμενα της έντονης λαϊκής αποδοκιμασίας. Πάντως, πιστεύουμε ότι θαήταν καλό και ωφέλιμο να σκύψουν στις σελίδες της Ελληνικής Επαναστάσεως και ναμιμηθούν τους σεμνούς εκείνους ήρωες, που τα έδωσαν όλα για την Πατρίδα καιπολλοί - όπως είπαμε - πέθαναν στην «ψάθα». Να μιμηθούν, προ παντός, τονγενναίο και σεμνό Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Και να αναλογισθούν την ευθύνητους για το σημερινό κατάντημα της Χώρας , ώστε να σέβωνται τον μόχθο και τον ιδρώτατου Λαού μας. Γιατί δεν μπορεί ένας Βουλευτής, για παράδειγμα, να παίρνημηνιαίο μισθό 6.000 ΕΥΡΩ, με πλήθος «αβάντες», κι' ένας μεροκαματιάρης, ένας πολύτεκνος,ένας συνταξιούχος να υποχρεώνεται να ζη με «ψίχουλα» και να είναι το εύκολοθύμα στην φορομπηχτική μανία της Πολιτείας.
-Ε-
Αλλά, ας διώξουμε αυτέςτις μελαγχολικές σκέψεις. Σήμερα, «γιορτάζει η Παναγιά, γιορτάζει κι' η Πατρίδα».Ας χαρούμε την πανηγυρική Θεία Λειτουργία, την μαθητική και στρατιωτικήπαρέλαση, κι' ας υψώσουμε τον νου και την καρδιά μας προς τα άνω, προς τον ΆγιοΘεό, από τον Οποίο και μόνο θα έλθη η σωτηρία και η εθνική μας λύτρωση. Ας σκεφθούμε,ακόμη, τους Βορειοηπειρώτες και τους Κυπρίους αδελφούς, κι' ας προσευχώμαστεγια την εθνική τους αποκατάσταση.
Χρόνια πολλά, καλά και άγια, χρόνιαευλογημένα, για σας, τις οικογένειές σας, τα παιδιά σας και ολόκληρο τον κόσμο,Κι' όπως λέει ο στρατηγός Μακρυγιάννης, «αν θέλωμεν το λίγο να γένη μεγάλον,πρέπει να λατρεύωμεν Θεόν, ν' αγαπάμε Πατρίδα · νάχωμεν αρετή, και τα παιδιάμας να τα μαθαίνωμεν γράμματα και ηθική». Επί δε τούτοις , Διατελώ
Διάπυροςπρος Χριστόν ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Δρυϊνουπόλεως,Πωγωνιανής και Κονίτσης Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ
