Υποχρεούνται τα δημόσια σχολεία να παρέχουν σεμουσουλμάνους μαθητές τη δυνατότητα μεσημεριανής προσευχής; Το ερώτημα αυτόαπασχολεί σήμερα το Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο της Λειψίας
Ο Γιούνους ήταν 14 ετών όταν η σχολικήδιεύθυνση του απαγόρευσε να προσεύχεται σε διάδρομο του σχολείου του στοΒερολίνο. Η υπόθεσή του φτάνει τώρα στο Διοικητικό Δικαστήριο της Γερμανίας.Είναι μάλιστα η πρώτη φορά που η γερμανική δικαιοσύνη ασχολείται με το θέμα τηςμουσουλμανικής προσευχής στα σχολεία.
Πολλοί ειδικοί εκτιμούν ότι η υπόθεση δενέπρεπε καν να φτάσει σε αυτό το σημείο. Η ισλαμολόγος ΣαμπίνεΝταμίρ-Γκάιλσντορφ, για παράδειγμα, υποστηρίζει ότι η μεσημεριανή προσευχή δενπρέπει να γίνεται μια συγκεκριμένη ώρα, αλλά απλώς εντός ενός χρονικούπλαισίου, π.χ. από το μεσημέρι μέχρι πριν την απογευματινή προσευχή:
«Η πλειονότητα των ειδικών εκτιμούν ότι είναιεπίσης δυνατόν εάν υπάρχει αποχρών λόγος, για παράδειγμα ταξίδι ή αρρώστεια ήκαι ιδιαίτερων εργασιακών συνθηκών, να συγχωνεύσει κανείς την μεσημεριανή καιτην απογευματινή προσευχή».
Στην αγορά εργασίας η λύση δόθηκε ήδη από τηδεκαετία του ’60 στην πράξη, υποστηρίζει ο ισλαμολόγος Ραλφ Γκαντμπάν. Είναιστο χέρι της κάθε επιχείρησης να επιτρέπει στους μουσουλμάνους εργαζομένους τηςνα προσεύχονται εν ώρα εργασίας όσο αυτό δεν έχει επιπτώσεις στην ομαλήλειτουργία της επιχείρησης.
Τι θα γίνει όμως στα σχολεία;
Τι θα γίνει όμως στα σχολεία;
Στη Γερμανία ισχύει η αρχή της ουδετερότητας,που σημαίνει ότι το κράτος δεν επιτρέπεται να ταυτίζεται άμεσα με κάποιαθρησκεία ή κοσμοθεωρία. Από την άλλη όμως ενδέχεται να παραβιάζεται ηθρησκευτική ελευθερία κάποιου με διαφορετική κοσμοθεωρία, υπογραμμίζει οΦάμπιαν Βίτρεκ καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Μίνστερ. Πόσο μάλισταπου στην προκειμένη περίπτωση το σχολείο επηρεάζει άμεσα την άσκησηθρησκευτικών καθηκόντων του μαθητή της.
Ζητούμενο λοιπόν είναι να γίνει μια «στάθμιση»μεταξύ της αρχής της ουδετερότητας και της θρησκευτικής ελευθερίας. Το κενόαυτό προσπαθούν να εκμεταλλευτoύν τώρα προς όφελός τους ορισμένεςμουσουλμανικές οργανώσεις, σύμφωνα με τον καθηγητή:«Μιλάμε για το σχολείο, τοκράτος, την αρχή της ουδετερότητας. Εδώ λοιπόν οι ισλαμικές οργανώσεις ή στηνπροκειμένη ένας προσηλυτισμένος – αυτοί είναι πάντα οι πιο ακραίοι- προσπαθείνα θέσει υπό τον έλεγχό του τη συζήτηση αυτή».
Πώς όμως μπορεί να λυθεί τώρα αυτό το ζήτημα;Βασικό κριτήριο θα πρέπει να είναι η ίση μεταχείριση, σημειώνει ο καθηγητής. Ήθα επιτρέπεται να προσεύχονται όλοι ή κανένας. Σε περίπτωση καθολικήςαπαγόρευσης όμως η σχολική διεύθυνση θα πρέπει να αποδείξει ότι η δημόσιαπροσευχή επηρεάζει άμεσα την ομαλή λειτουργία του σχολείου.
Όπως και να αποφανθεί το Διοικητικό Δικαστήριοτης Λειψίας, η απόφασή του ίσως να μην είναι τελεσίδικη. Και οι δυο πλευρές θαέχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο σεπερίπτωση που αξιολογήσουν την απόφαση αυτή ως παραβίαση των συνταγματικών τουςδικαιωμάτων.
