![](http://3.bp.blogspot.com/_96_gVpQYjBA/S6prv2q3pAI/AAAAAAAAEl0/kE_XoxoJzhM/s200/normal_evaggelismos.jpg)
Ευαγγελισμόςτης Θεοτόκου
Αναγέννηση του ανθρώπου – Αναγέννηση του Γένους!
Η25η Μαρτίου, αγαπητοί μου, από την δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου ΕλληνικούΚράτους και εντεύθεν, προσέλαβε για εμάς τους Έλληνες διπλή διάσταση. Η πρώτηείναι η Εκκλησιαστική, καθώς την ημέρα αυτή εορτάζουμε την κορυφαία Θεομητορικήεορτή του Ευαγγελισμού της Παναγίας Παρθένου. Η δεύτερη είναι η εθνική, καθώςσήμερα έρχεται στο νου το θαύμα της Επαναστάσεως και της Εθνικής μαςΠαλιγγενεσίας, ύστερα από μία μαύρη και μαρτυρική περίοδο τετρακοσίων χρόνωντουρκικής σκλαβιάς. σ’ αυτά τα δύο θαυμαστά γεγονότα θα σταθούμε δι’ ολίγων,αναδεικνύοντας την διπλή διάσταση της σημερινής εορτής.
Μετον Ευαγγελισμό της Υπεραγίας Θεοτόκου αρχίζει να εξυφαίνεται το Μυστήριο τηςΘείας Οικονομίας· το σχέδιο της αγάπης του Θεού για την σωτηρία του κόσμου.Πρόκειται για μέγα και υπέρλογο γεγονός. «Ποιος άνθρωπος μπορεί να συλλάβει τοάπειρο βάθος του Μυστηρίου του Ευαγγελισμού; Ο Θείος Λόγος γίνεται εκείνο πουδεν ήταν, δηλ. άνθρωπος˙ και γινόμενος άνθρωπος μένει πάλι και εκείνο που ήταν,δηλ. Θεός. Αλλά και η Παναγία έγινε εκείνο που δεν ήταν, δηλ. Μητέρα και έμεινεεκείνο που ήταν πρώτα, δηλ. Παρθένος! Μυστήρια, που αν δεν πιστεύει ο άνθρωποςστην αγάπη και στην παντοδυναμία του Θεού, όσο και να παιδέψει το μυαλό του δενπρόκειται ποτέ να κατανοήσει»1 Μπροστά στο θαύμα του Ευαγγελισμού ο λεγόμενοςορθός λόγος υποφέρει. Η ανθρώπινη επιστημοσύνη παρανοεί. Οι άνθρωποι τηςπίστης, όμως, το προσεγγίζουν με καρδιακή πίστη και άπειρη ευγνωμοσύνη στοέλεος του Θεού. Ο Θεός, στο πρόσωπο της Παναγίας, τοποθετεί μία γέφυρα μεταξύουρανού και γης. Η Μαρία γίνεται η κλίμακα της ενανθρώπισης του Θεού και τηςθέωσης του ανθρώπου. Η στιγμή του Ευαγγελισμού είναι η αρχή της αναγέννησης τουανθρωπίνου γένους και της αποκατάστασής του στην αγάπη του Θεού, στο πρόσωποτου Ιησού Χριστού.
Περνώνταςστην εθνική διάσταση της εορτής θα επισημάνουμε την αρχή της αναγέννησης τουσκλαβωμένου Γένους. Ο ταπεινός και σκλαβωμένος Ελληνισμός ξεσηκώνεται καιεπιτελεί το θαύμα της επανάστασης, ένα θαύμα που ξεπερνά τη λογική, αντίκειταιστα δεδομένα της εποχής και οδηγεί στην οδό της ελευθερίας. Σ’ αυτό τονανυπέρβλητο αγώνα ο ρόλος της Εκκλησίας υπήρξε καταλυτικά σημαντικός,γιατί η Εκκλησία, ως η μόνη οργανωμένη οντότητα του σκλαβωμένου Ελληνισμού,έγινε μπροστάρισσα και οδηγός στον αγώνα για την ελευθερία. Ο αγώνας αυτός δεθα μπορούσε ποτέ να αναληφθεί αν στα τετρακόσια χρόνια της σκλαβιάς, ηΕκκλησία, με τους παπάδες και τους καλογήρους της, δεν αναλάμβανε το βαρύτατοιστορικό χρέος να προστατέψει το Γένος από τους οργανωμένους εξισλαμισμούς, ναδιατηρήσει ζωντανή την Ελληνική γλώσσα και Παιδεία, την Ελληνικήαυτοσυνειδησία, την πολύτιμη Θρησκευτική και πολιτιστική παράδοση τουΕλληνισμού, την Ορθόδοξη πίστη, κρατώντας, έτσι, ακμαίο το όραμα τηςελευθερίας. Αυτή η πίστη στον Χριστό και η αγάπη για την σκλαβωμένη πατρίδαέγιναν οι βάσεις πάνω στις οποίες στηρίχθηκαν οι επαναστατημένοι πρόγονοί μαςγια να επιτύχουν την παλιγγενεσία.
Τηνίδια στιγμή η Εκκλησία εκείνη την εποχή, έδωσε και το αίμα της στον αγώνα γιατην ελευθερία. Η ιστορία έχει καταγράψει έντεκα Οικουμενικούς Πατριάρχες, μεπρώτο τον Εθνοϊερομάρτυρα Γρηγόριο τον Ε΄, εκατό Αρχιερείς και έξι χιλιάδεςκληρικούς και μοναχούς, οι οποίοι, με το αίμα και τη θυσία τους, πότισαν τοδένδρο της ελευθερίας.
Κιόμως, τα τελευταία χρόνια στον τόπο μας επιχειρείται μια ανίερη προσπάθειαευτελισμού και απομυθοποίησης του ρόλου και της προσφοράς της Εκκλησίας στοναγώνα του ΄21. Στην επιχείρηση αυτή στρατεύονται, δυστυχώς και εγχώριεςδυνάμεις – πολιτικές και δημοσιογραφικές - που, είτε ερμηνεύουν την ιστορία μευποκειμενικά κριτήρια, κάτω από το πολιτικο-ιδεολογικό τους πρίσμα, είτεεξυπηρετούν ελεγχόμενα συμφέροντα, που στοχεύουν στην παραχάραξη και στην θυσίατης αληθινής ιστορίας, στο βωμό ελεγχόμενων και σαθρών γεωπολιτικών σχεδιασμών.Η προσπάθεια αυτή δεν είναι άσχετη με την θέση στην οποία βρίσκεται οΕλληνισμός σήμερα, ταπεινωμένος και εξαρτημένος από τα διεθνή συμφέροντα, πουδε σέβονται την Ελληνική ιστορία, επειδή πρώτοι δεν την σεβόμαστε εμείς. Πρώτοιεμείς ανεχόμαστε την παραχάραξή της, πρώτοι εμείς την υποβαθμίζουμε στηνεκπαιδευτική διαδικασία, πρώτοι εμείς απαξιώνουμε εκείνους που, σε πείσμα τωνκαιρών, κάνουν τα πάντα για να την αναδείξουν και να την διδάξουν σταανιστόρητα παιδιά μας.
Σομήνυμα της σημερινής εορτής, αδελφοί μου, είναι ότι Χριστός και Ελλάδα πάνεμαζί. Είναι μεγέθη άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους και αυτό συνιστά τιμή και ιερόχρέος, να τα κρατήσουμε ζωντανά μέσα μας, αλλά και στην Ελλάδα της εποχής μας.Μόνο έτσι θα αποκτήσουμε και πάλι την χαμένη αυτοπεποίθησή μας, μόνο έτσι θακαταφέρουμε να βγούμε από το τέλμα και να δούμε το μέλλον μας με αισιοδοξία.Χρόνια πολλά και Ευλογημένα!
Αρχιμ.Επιφάνιος Οικονόμου
1. Π. Β. Πάσχου, «Έρως Ορθοδοξίας», σελ. 60