«ΚΙ ΑΡΓΕΙΕ ΝΑΡΘΗ ΚΕΙΝΗ Η ΜΕΡΑ
ΚΙ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΣΙΩΠΗΛΑ
ΓΙΑΤΙ ΤΑΣΚΙΑΖΕ Η ΦΟΒΕΡΑ
ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΑΚΩΝΕ Η ΣΚΛΑΒΙΑ»
Α] «Μη ρωτάς τι κάνει η Πατρίδα για σένα,αλλά τι κάνεις εσύ για την Πατρίδα», έλεγε ένας αμερικανός πολιτικόςπαλιότερα.
Γιορτάσαμε χθες τηνΠίστη και τη Λευτεριά μαζί.
Γιορτάσαμε τηνΠαναγιά, και την Πατρίδα.
Είχαμε την επέτειο τηςΕθνικής Παλιγγενεσίας…
Τότε, ήταν το 1821, πουπήραμε τα όπλα και είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και ύστερα υπέρ Πατρίδος.
Γιορτάσαμε!
Β] Αλλά τι γιορτή είναιαυτή;
Ως προς μεν τοθρησκευτικό μέρος, ναι, γιορτάσαμεπανηγυρικά τον Ευαγγελισμό της Υπεραγίας Θεοτόκου.
«Σήμερον της σωτηρίαςημών το κεφάλαιον…»
Η Παναγία μας είναι ημεγάλη Μάννα μας. Αυτό τον καιρό της Μ. Τεσσαρακοστής από όλα τα στόματα τωνΟρθοδόξων απανταχού της Γης απευθύνονται στην Κυρία; Θεοτόκο εκατομμύρια«Χαίρε» και εκατομμύρια «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς».
Και επειδή ήτανκαι Κυριακή γιορτάσαμε και την Ανάσταση.
«Εξ ύψους κατήλθεν, οΧριστός, ως εύσπλαγχνος, ταφήν κατεδέξατο τριήμερον, ίνα ημάς ελευθερώση τωνπαθών, η ζωή και η ανάστασις ημών, Κύριε, δόξα σοι».
Χαρήκαμε, κι αν δεν ήτανκαι η μάννα Εκκλησία, θα ήταν όλα απελπιστικά. Μαύρα κι άραχνα. Κανένα φως.
Ευτυχώς που υπάρχει κι οΘεός, η Παναγία μας και η Εκκλησία και δεν αυτοκτονούν μαζικά οι άνθρωποι.
Γ] Κατά τα άλλα …
Ακούσαμε πράγματι έναωραιότατο λόγο χθές στηΜητρόπολη.
Η εκπαιδευτικός πουμίλησε (στη Λαμία) έκανε ένα κέντημα…Ένα μνημόσυνο για τους πεσόντας… Μιασύντομη και περιεκτική ιστορική διαδρομή του θαύματος του 1821.
Μας έκαναν εντύπωση, αυτάπου είπε, μεταξύ των άλλων:
1) Οιάνθρωποι εκείνοι ήταν ενάρετοι
2) Ξεκίνησανόλοι ενωμένοι
3) Νίκησαντο ατομικό συμφέρον
4) Είχαν σεβασμότην πίστη
5) Ζήταγανελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη
6) Ήτανμια εθνική επανάσταση το ΄21.
Ελληνορθόδοξη…
Άγια λόγια, γράφτηκαν μέσα στην καρδιά μας.
Άγια παραδείγματα και μορφές ηρώων και αγίων.
Παρελθόν ένδοξο,ευλογημένο.
Άνθρωποι τότε με αρχέςκαι αξίες, χωρίς φόβο και πάθος.
Γυναίκες και νέοι χωρίςδειλία και ηττοπάθεια.
Ήταν η Ελλάδα του τότε!
Δ] Μετά βγήκαμε έξω στηνπαρέλαση.
Στην Ελλάδα του σήμερα.
Στην χώρα του ΔΝΤ πουέπαψε να είναι ελεύθερη, τιμημένη, αξιοπρεπής.
Λίγες σημαίες σταμπαλκόνια.
Υποτονικό και βιαστικότο πέρασμα των τμημάτων.
Απουσία των εκπροσώπωντου λαού.
Παλιά έλεγαν: «ηισχύς εν τη ενώσει».
Καμμιά ενότητα σήμερα.Χάσμα μέγα! Ένας λαός κομμένος στα δύο
Οι άρχοντες – οι λίγοι -και ο λαός.
Ξένο σώμα οι πρώτοι.Εξαφανισμένοι και ξαφνιασμένοι από το λαό.
Φοβισμένοι!
Ούτε αυτοί ξέρουν ανκυβερνάνε.
Απλά διεκπεραιώνουν ταχαρτιά των ξένων.
Όλα χωρίς τον παλμό καιτη ζωντάνια.
Απέξω μαυροφόρααπελπισιά, πικρής σκλαβιάς χειροπιαστό σκοτάδι..
Η Πατρίδα μας στημέγγενη της κατάθλιψης.
Ε] Τα παιδιά που πέρασανχθές, δεν κοίταγαν καθόλου το χαμηλόβαθμο απεσταλμένο της πολιτείας. Ήταν ταπαιδιά των τεταπεινωμένων, πεινασμένων και αγανακτισμένων Ελλήνων.
Είναι τα θλιμμένα παιδιάτων πτωχευμένων αναγκαστικά και πονηρά οικογενειών.
Ναι, δεν τύφλωσαν χθέςτους επισήμους, αλλά είχαν βουβό πόνο. Χθές στην παρέλαση παρήλασε ο πόνος.
Τα ελληνόπουλα φορούσαν τιςεθνικές ενδυμασίες από το σπίτι τους: την φτώχεια, την απόγνωση, τονπόνο, την αγωνία, και την βουβή οργή.
Αυτά τα ρούχα τουςέδωσαν οι γονείς τους…
Κι επάνω στιςεξέδρες, κάποιοι, ελάχιστοι, εκπρόσωποι της απαξιωμένης σταμάτια του λαού, ελληνικής πολιτείας.
Δύο κόσμοι, μόνο που οένας πεινάει και πονάει, ζητάει και προσεύχεται και ο άλλος σφυρίζει χωρίςντροπή αδιάφορα.
ΣΤ] Γιατί τέτοια μέρα ναμη χαίρεται ο κόσμος;
Άνοιξαν τα ουράνια χθές…
Μας επιβλήθηκε μεγάλοςπειρασμός, δαιμονικός.
Ηφαίστειο που βράζει ηκαρδιά του λαού μας.
Άραγε τι μας περιμένειτο φετινό καλοκαίρι.
Μπήκαν στην πόλη οιοχτροί….Πήραν την πόλη οι οχτροί.
Ποτέ δεν ξανάδαμε τέτοιαβιαστική και τόσο αγχωμένη παρέλαση!
Όλοι κοίταγαν δεξιά καιαριστερά, ψηλά και δίπλα, μήπως τους έρθει κάτι ξαφνικό και αναπάντεχο. Οργήαπό τα κεραμίδια…
Παρελάση ναι, έγινε, όχιόμως γιορτή και πανηγύρι της λευτεριάς, αλλά εν φόβω και τρόμω.
Και μετά;
Πρώτοι έφυγαν οιεπώνυμοι, οι φοβούμενοι…
Αυτή είναι η Ελλάδα τουσήμερα!
Χειρότερη θα είναι σελίγους μήνες, αν δεν πάρουμε αποφάσεις.
Ζ] Αλλά είχαμε χθές τηγιορτή μας. Γιόρταζε και ο Μητροπολιτικός Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκουκαι η Παναγία η Γερόντισσα του Αγ. Όρους. Αυτή είναι η Ελπίδα μας.
Ακούσαμε και για τουςπρογόνους μας λίγα πράγματα.
Μάθημα ελληνικήςιστορίας
«Αξίζει να ζειςκαι να πεθαίνεις για την Ελλάδα».
Χρειαζόμαστε ελληνικήαγωγή και ορθόδοξη κατήχηση
«Θέλει αρετή και τόλμη ηελευθερία».
Ποτέ δεν ήμασταν ξανάέτσι.
Πρέπει λοιπόν ναξαναβρούμε το θάρρος μας.
Να κάνουμε τη δική μαςεπανάσταση.
Αν πραγματικάθαυμάζουμε, τότε μιμούμαστε.
Αν συγκινούμαστε από τονηρωϊσμό, φερόμαστε ανάλογα.
Αν ευγνωμονούμε,φιλοτιμούμαστε να περπατήσουμε τον ίδιο δρόμο.
Μη τους ντροπιάζουμε μεέργα και τους δοξάζουμε με λόγια.
Ας επαναστατήσουμε κιεμείς.
Μέσα μας πρώτα και γύρωμας μετά.
Η] Πρώτη επαναστατικήκίνηση η Μετάνοια στην καρδιά μας.
Η αλήθεια μετά στο στόμα προς κάθε κατεύθυνση
Η διόρθωση στη ζωή μας και η αναθεώρηση όλων όσα ξέραμεμέχρι τώρα
Δεύτερη επαναστατική κίνηση, η προσευχή .
Τρίτη, για μας το λαό η απλή αγάπη για τον συνάνθρωπο
Και μετά, μέσα όλα αυτά, είναιη στάση μας στις επικείμενες εκλογές
Πρέπει να προσέξουμε: μηγινόμαστε με τη ψήφο μας συνένοχοι στο να χάνονται άνθρωποι, να διαλύονταιοικογένειες και να μαραζώνουν τα νιάτα
Θ] Ο Παπαφλέσσας, γιαπαράδειγμα, έκανε τρείς επαναστάσεις στη ζωή του:
- Αρνήθηκε τον κόσμο κι έγινε καλόγερος
- Αρνήθηκε την βόλεψή του και πήρε μέρος στην επανάσταση και
- Αρνήθηκε τη ζωή του και πέθανε στο Μανιάκι
Κι όλα αυτά μεπνευματικό και εξομολόγηση παρά τις δυσκολίες του χαρακτήρα του
Έτσι είναι οιΈλληνες στις δύσκολες στιγμές βγάζουν τον καλύτερο εαυτό τους και παίρνουναποφάσεις θανάτου. Όπως ο Κανάρης.
Αυτοί είπαν τότε: Απόψε πεθαίνω για την Πατρίδα.
Εμείς ας πούμε τώρα: Απόψε ψηφίζω για την Πατρίδα.
Ι] Το θέμα είναιπνευματικό και κοινωνικό.
Είναι διάβολος και θέλειαντίσταση.
Σήμερα πολεμάμε μεξένους και ντόπιους εχθρούς.
Οι Έλληνες ποτέ δεν ήτανχτυπημένοι στην πλάτη από το εχθρικό βόλι.
Ελευθερία ή Θάνατος, λοιπόν, διαφορετικά…
Καληνύχτα Ελλάδα!…
Ελπίζουμε όμως καιπιστεύουμε ότι από ψηλά άγιοικαι ήρωες, νεομάρτυρες και εθνομάρτυρες, θα προσευχηθούν και θα μας ενισχύσουννα κάνουμε κι εμείς τη δική μας Επανάσταση!
Όλοι μαζί! Λαός ενωμένοςποτέ νικημένος!
Το λαό φοβούνται… οιξένοι που επιβουλεύονται τη χώρα μας.
Λαέ μου όμορφε κιευλογημένε, πάντοτεευκολόπιστε και πάντοτε προδομένε, κάμε κι αυτή τη φορά το θαύμα σου!
Ο Θεός μας με το λαόμας. ΓΕΝΟΙΤΟ!
